مشارکت جوانان در اقتصاد مورد تاکید قرار گرفت
آیین‌نامه‌ای که اخیراً توسط شورای عالی اداری ارائه شده است، ترفیع کارمندان با بیش از ۲۵ سال سابقه یا افراد بالای ۵۵ سال به پست‌های مدیریتی را ممنوع می‌کند.
اصلاحیه جدید همچنین حداقل تجربه لازم برای پست های مدیریتی اجرایی، پایین، متوسط و بالا را به دو سوم سطح فعلی آنها که به ترتیب ۳،۴،۶ و ۱۰ سال است، کاهش داده است.
این اقدام بخشی از یک سیاست گسترده تر دولت برای کاهش میانگین سنی مدیران در دستگاه های اجرایی دولت و افزایش مشارکت زنان در پست های مدیریتی در برنامه پنج ساله ششم توسعه (۲۲-۲۰۱۷) است.
حسین راغفر، اقتصاددان برجسته ایرانی، در مصاحبه با ماهنامه فارسی آینده نگار، مشارکت جوانان در تصمیم گیری را راهی مطمئن برای برون رفت از مشکلات پیش روی کشور دانست.
گزیده ای از مصاحبه در ادامه می آید:
اقتصاد ایران به مددکاران جوان در همه بخش‌ها به واسطه ویژگی‌هایی که دارند، نیاز دارد. اولاً، آنها نسبت به بزرگسالان با تجربه و مسن ریسک پذیرتر هستند.
مسئولان کشور ما نسبت به یک عیب محافظه کار هستند که تا حدودی مقصر آن سیستم آموزشی ماست که مشکل گشا را پرورش نمی دهد و فقط فرماندهانی را تربیت می کند که روی دست می نشینند و منتظر صدور حکم از بالا هستند. /p>
مدیران سرسخت جرات تصمیم گیری مهم و حیاتی را ندارند. ما به‌ویژه شاهد محافظه‌کاری سرسختی هستیم که در سال‌های اخیر مشابه هیچ‌یک از آنها نبوده است.
همه به شدت چالش‌هایی که امروز با آن مواجه هستیم مانند بحران آب اذعان دارند، اما هیچ اقدامی برای مقابله با این مشکل نه تنها از سوی دولت، بلکه همچنین قوه مقننه و قضاییه انجام نشده است.
از سوی دیگر، مدیران باتجربه معمولاً سازش ناپذیر و سرسخت هستند و نمی‌خواهند رویه تعیین شده را تغییر دهند. آنها بر افکار عمومی سوار می شوند، در حالی که جوانان هنوز به این ناسازگاری نرسیده اند.
در ایران حدود ۴.۳ میلیون دانشجو وجود دارد، یعنی سالانه یک میلیون فارغ التحصیل. ۵ درصد بالای این جمعیت یعنی ۵۰۰۰۰ نفر نخبه هستند که متأسفانه به خارج از کشور مهاجرت می کنند. آنها می توانند توسط نهاد تصمیم گیری کشور به کار گرفته شوند.
توانایی های یادگیری، نوآوری و خلاقیت آنها نادیده گرفته می شود و این کمتر از یک جنایت علیه ملت نیست. هیچ کس به این فکر نمی کند که کشور از استعداد و نوآوری خالی شود.
چگونه می توانید انتظار داشته باشید که در این شرایط نشانه ای از بهبود وجود داشته باشد؟ من معتقدم فرار مغزها برای مدت طولانی یکی از بحران ها بوده است، اما هیچ کس برای یافتن راه حل اساسی اهمیتی ندارد.
جوانان این کشور وقتی شغلی پیدا نمی کنند ترجیح می دهند مهاجرت کنند. این علیرغم ایمان آنها به ارزشهای کشورمان است.
تنها گروهی منتخب از خودی‌ها می‌توانند در دستگاه تصمیم‌گیری کشور جایگاهی پیدا کنند و همین امر باعث به وجود آمدن یک سیستم بی‌صلاحیت شده است که نمی‌تواند مشکلات کشور را حل کند.
مشارکت جوانان در تصمیم‌گیری قطعا راه‌حلی است، اما متأسفانه مسئولان چنین اعتقادی ندارند.
امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه را مثال بزنید که ۳۹ سال سن دارد. یک ایرانی ۳۹ ساله حتی به عنوان مدیرکل انتخاب نمی‌شود، مگر اینکه با افرادی در مقامات عالی مرتبط باشد.
جوانان ایرانی صلاحیت کافی برای تبدیل شدن به مدیران کارآمد را دارند. دانش سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و همچنین دانش فنی آنها شگفت انگیز است.
منبع: Financial Turbine