معمای پیری کشاورزان ایرانی

میانگین سن کشاورزان ایرانی ۵۳ سال است و اگر ۶۰ سال به عنوان سن بازنشستگی در نظر گرفته شود، کمتر از یک دهه دیگر کشور با کمبود کشاورز مواجه خواهد شد.

بر اساس ارقام منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران، حدود ۴ میلیون کشاورز در کشور فعال هستند که به گفته رئیس سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، طی سال‌ها پیشرفت کرده و به زودی کشاورزی را ترک خواهند کرد.

در حال حاضر به طور متوسط ​​۲۰ درصد از کل مشاغل ایران را کشاورزی تشکیل می دهد. در برخی استان ها این رقم به ۳۰ درصد می رسد. به این ترتیب، این بخش ظرفیت اضافی برای ایجاد مشاغل جدید ندارد. اسکندر زند نیز به نقل از روزنامه فارسی شهروند، گفت: تنها راه حل معقول جایگزینی کشاورزان سالخورده با جوانان است.

این مقام مسئول خاطرنشان کرد: خشکسالی یکی دیگر از معضلاتی است که کشاورزان را از دست می دهد و از ورود جوانان به این عرصه جلوگیری می کند که باید با استفاده از فناوری و جذب سرمایه گذاری این مانع برطرف شود.

زند که معاون وزیر کشاورزی نیز هست، گفت: از هر یک میلیارد ریال (بیش از ۲۶.۷ دلار) سرمایه گذاری اقتصادی در کشور، تنها ۱۳۳۵ دلار به بخش کشاورزی اختصاص دارد.

کشاورزی بدون سرمایه اولیه کافی امکان پذیر نیست. کشاورزان باید در این زمینه حمایت شوند.

یکی دیگر از مشکلات جوان سازی بخش که زند به آن اشاره کرد، کمبود نیروی کار متخصص و کارآمد است.

علی خانمحمدی، مدیر عامل مجلس خبرگان کشاورزی، گفت که فارغ التحصیلان کشاورزی دانش مربوطه را دارند اما مهارت ندارند.

آموزش کشاورزی باید از مزرعه شروع شود. یک مهندس کشاورزی باید با انواع بذر آشنا باشد. چه خوب از یک فارغ التحصیل کشاورزی که حتی نمی تواند با تراکتور کار کند، می آید.

خانم محمدی خاطرنشان کرد: کشاورز بودن سود زیادی به همراه ندارد، زیرا این بخش فاقد بهره وری است.

بنابراین، جوانان تحصیل کرده تمایلی به ورود به این تجارت ندارند. این به نوبه خود بهره وری و مسئله سن کشاورز را بدتر می کند و دور باطل ادامه می یابد.