مهاجرت به بریتانیا به رکورد بالایی رسید

Nاوایل هفت سال از همه پرسی برگزیت در سال ۲۰۱۶ می گذرد. ​​میل به “بازپس گیری کنترل” بر مرزهای بریتانیا و پایان دادن به حرکت آزاد نیروی کار از اتحادیه اروپا، انگیزه بسیاری برای رای دادن به خروج بود. در سه سال قبل از ۲۰۱۶، مهاجرت خالص بلند مدت – مهاجرت منهای مهاجرت – به طور متوسط ​​۲۸۵۰۰۰ بوده است. کمتر کسی انتظار داشت که پس از برگزیت افراد بیشتری بیایند. با این حال، در سال ۲۰۲۲، طبق آمار رسمی منتشر شده در ۲۵ مه، مهاجرت خالص به ۶۰۶۰۰۰ افزایش یافت که یک رکورد برای یک سال تقویمی است. شاید تعجب آور باشد که بریتانیایی ها با ارقام بالاتر بسیار راحت به نظر می رسند، حتی اگر سیاستمدارانشان اینطور نباشند.

از زمانی که بریتانیا رسماً از اتحادیه اروپا در ژانویه ۲۰۲۰ خارج شد، اتباع غیراتحادیه اروپا تقریباً تمام مهاجرت خالص را به خود اختصاص داده اند. بر اساس گزارش اداره ملی آمار (ONS)، چهار پنجم از ۱.۲ میلیون نفری که در سال ۲۰۲۲ وارد بریتانیا شدند، شهروندان کشورهای غیرEU بودند. سهم شهروندان اتحادیه اروپا که تقریباً نیمی از مهاجرت خالص بین سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۹ بود، از زمان رأی‌گیری برگزیت به طور پیوسته کاهش یافته است. در سال ۲۰۲۰ به طور خالص منفی شد و سال گذشته خروج از کشور ۵۱۰۰۰ نفر بیشتر شد. آمدن و رفتن بریتانیایی ها یک خطای گرد است (در تراز، ۴۰۰۰ نفر در سال گذشته باقی مانده اند).

سه مورد وجود دارد دلایل افزایش شدید مهاجران غیراتحادیه. اول، پس از مطالعه از راه دور در طول همه گیری، دانش آموزان دسته دسته برگشته اند. آنها یک سوم از رقم غیراتحادیه اروپا سال گذشته را تشکیل می دهند. اما تمایل دارند که بمانند. اگرچه آنها می توانند برای ویزای دو ساله پس از فارغ التحصیلی درخواست دهند، ONS بر این باور است که حدود سه پنجم آن ها را ترک می کنند. دانشگاه‌های بریتانیا، یک نهاد نمایندگی، تخمین می‌زند که دانشجویان بین‌المللی سالانه حدود ۴۰ میلیارد پوند (۴۹ میلیارد دلار) به اقتصاد کمک می‌کنند (با احتساب اثرات غیرمستقیم و همچنین هزینه‌های آنها). آنها همچنین به دانشجویان بریتانیایی یارانه متقابل می دهند.

دولت اکنون نگران است که برخی از تمایل آنها برای جذب دانشجو سوء استفاده می کنند. سال گذشته ۸۵۰۰۰ نفر به عنوان افراد تحت تکفل دانشجویان وارد شدند که این تعداد در سال ۲۰۲۱ دو برابر شده است. در ۲۳ مه، سولا براورمن، وزیر کشور، اعلام کرد که دانشجویان، مگر اینکه در دوره های تحقیقاتی پس از تحصیلات تکمیلی شرکت کنند، از ژانویه ۲۰۲۴ دیگر نمی توانند از افراد تحت تکفل حمایت کنند و قول داد که ” عوامل آموزش و پرورش بی‌وجدان را سرکوب کنید.»

دوم، مهاجرت با تهدید زندگی و آزادی در خارج از کشور تقویت شده است. در مجموع ۱۱۴۰۰۰ اوکراینی سال گذشته پس از حمله روسیه به روسیه در فوریه ۲۰۲۲ با ویزاهای ویژه وارد بریتانیا شدند. در دو سال گذشته حدود ۹۰۰۰۰ هنگ کنگی ساکن شده اند. و ۷۳۰۰۰ پناهجو – که اغلب از راه های مخفیانه وارد می شوند، مانند قایق های کوچکی که از کانال مانش عبور می کنند – برای اولین بار شامل این فهرست شده اند. ONS فرض می‌کند که همه این گروه‌ها به مدت ۱۲ ماه یا بیشتر باقی می‌مانند، اگرچه برخی ممکن است زودتر ترک کنند.

سوم، ویزای جدید محل کار “مبتنی بر امتیاز” بریتانیا اعداد را افزایش داده است. در سال گذشته ۹۸۰۰۰ نفر به اضافه ۸۱۰۰۰ نفر به سر کار آمدند. بسیاری از آنها در بخش مراقبت های بهداشتی و اجتماعی مشاغلی دارند که در آن کارکنان کمبود دارند. سرویس بهداشت ملی ۴۰۰۰۰ جای خالی پرستار دارد یا از هر ده یک پست.

اعداد ONS هم موقتی و هم آزمایشی هستند. این آژانس روش جدیدی را پس از آن اتخاذ کرد که روش قدیمی آن «فراتر از هدف اصلی خود» یعنی اندازه‌گیری ساده جریان‌های گردشگری فراتر رفت. همانطور که تکنیک ها بهینه شده اند، ارقام اغلب به طور قابل توجهی تغییر کرده اند. کل مهاجرت خالص برای دو سال منتهی به ژوئن ۲۰۲۱ از ۴۹۹۰۰۰ به ۲۶۱۰۰۰ کاهش یافت. ارقام جدیدتر اصلاح شده اند. بدون شک آخرین مورد نیز در زمان انتشار بعدی در نوامبر تغییر خواهد کرد.

در همین حال، رقم ۶۰۶۰۰۰ نفر خوراک روزنامه ها و سردرد برای وزرا خواهد بود. مانیفست عمومی انتخاباتی حزب محافظه کار در سال ۲۰۱۹ وعده داده بود که «تعداد کلی [مهاجران] کاهش خواهد یافت». ریشی سوناک، نخست وزیر از ماه اکتبر، تاکنون بر جلوگیری از عبور افرادی که با قایق های کوچک از کانال مانش عبور می کنند، تمرکز کرده است. اخیراً او گفته است که تعداد کلی مهاجرت باید کاهش یابد، اما نه به چه میزان.

به نظر می‌رسد رأی‌دهندگان کمتر از سیاستمداران اذیت می‌شوند. بریتانیایی ها در سال های اخیر به طور قابل توجهی استقبال بیشتری کرده اند. تنها ۲۱ درصد از پاسخ دهندگان به نظرسنجی نگرش اجتماعی بریتانیا در سال ۲۰۱۳ معتقد بودند که مهاجران برای اقتصاد خوب هستند. در سال ۲۰۲۱ ۵۰ درصد این کار را انجام دادند. به گفته بابی دافی از کینگز کالج لندن، تقریباً نیمی از آنها گفتند که زندگی فرهنگی بریتانیا را “غنی” کرده‌اند، از ۲۷ درصد در سال ۲۰۱۳. این تغییر، بریتانیا را در میان کشورهای طرفدار مهاجر در نظرسنجی ارزش‌های جهانی بلندمدت و پرکاربرد قرار داده است. .

داشتن قطع و تغییر قبل از ، رای دهندگان ممکن است دوباره این کار را انجام دهند. نگرانی در مورد مهاجرت در ماه های اخیر افزایش یافته است. مهاجرت اکنون در رتبه چهارم «شاخص مسائل» طولانی مدتی است که توسط Ipsos، یک نظرسنجی، تهیه شده است. با این حال، ۲۰ درصدی که آن را مهم می‌دانند، هنوز به طور قابل ملاحظه‌ای کمتر از ۵۶ درصدی هستند که در سپتامبر ۲۰۱۵ انجام دادند. برای بسیاری، تورم، وضعیت نامطمئن اقتصاد و مراقبت‌های بهداشتی مشکلات بزرگ‌تری هستند. با جمعیت سالخورده و بازار کار فشرده، پذیرش خارجی‌های بیشتری منطقی است. ممکن است بریتانیایی ها این را بپذیرند.■