مواجهه پنهان آسیا با تحریم‌های ضدایرانی

اقتصادهای آسیایی حتی بیش از آن چیزی که به نظر می رسد در معرض تأثیر اقتصادی خروج ایالات متحده از توافق هسته ای چندجانبه با ایران قرار دارند.

علاوه بر تأثیر آشکار بر واردات نفت منطقه (چین، هند، ژاپن و کره جنوبی حدود سه چهارم صادرات ایران را خریداری می کنند)، درد پنهانی نیز از استفاده همه جانبه از دلار آمریکا در اقتصادهای آسیایی ناشی می شود. /p>

بر خلاف اروپا، این کشور واحد پولی برای خود ندارد. مقاله‌ای که اخیراً در مجله تجاری ژاپنی Nikkei Asian Review منتشر شده است، برخلاف آفریقا و بسیاری از آمریکای لاتین، اقتصادهای پیشرفته و مهم آسیا نمی‌توانند پنهان شوند یا امیدوار باشند که توسط واشنگتن نادیده گرفته شوند. متن کامل به شرح زیر است:

عمده تجارت آسیایی به دلار انجام می شود. ارزهای محلی به طور مستقیم یا غیرمستقیم با دلار مرتبط هستند. بخش قابل توجهی از ذخایر بانک مرکزی، ثروت دولتی، سرمایه‌گذاری شرکت‌ها و پس‌اندازهای شخصی به دلار سرمایه‌گذاری می‌شود.

وام‌های خارجی آسیایی عمدتاً مبتنی بر دلار است. مراکز تجاری مهم منطقه ای – توکیو، هنگ کنگ و سنگاپور – مراکز تجاری مهمی برای دلار و اوراق بهادار دلاری هستند.

در کنفرانس برتون وودز در سال ۱۹۴۴، ایالات متحده از قدرت بی چون و چرای خود و استیصال بریتانیا و فرانسه برای پول آمریکا استفاده کرد تا یک سیستم تجارت جهانی را با پول خود ایجاد کند. حتی زمانی که پیوند ثابت دلار با طلا به قیمت ۳۵ دلار در هر اونس در اوایل دهه ۱۹۷۰ حذف شد، نقش مسلط دلار به دلیل عدم تمایل سایر قدرت‌های بزرگ به برهم زدن ترتیبات تجاری تثبیت شده یا اجازه تبدیل ارزهایشان به ارزهای ذخیره ادامه یافت.

امروزه بیش از نیمی از کل تجارت جهانی به دلار انجام می شود، دو سوم ذخایر بانک مرکزی به دلار و بیش از نیمی از کل بدهی های فرامرزی جهانی به دلار است. این نیاز به دسترسی به دلار و سیستم پرداخت و بانکی ایالات متحده دارد.

> اعمال کنترل بر تجارت جهانی، امور مالی

با این حال، قوانین آمریکا، مانند قانون قدرت های اقتصادی اضطراری بین المللی، قانون تجارت با دشمن و قانون میهن پرستان، به ایالات متحده اجازه می دهد تا جریان های مالی را برای تنظیم فعالیت های خارجی، به ویژه به عنوان بخشی از مبارزه مبهم علیه تروریسم، هدف قرار دهد.

همراه با دسترسی به داده‌های سوئیفت محرمانه سابق، یک سیستم پیام‌رسان بانکی جهانی، ایالات متحده می‌تواند بر تجارت و امور مالی جهانی کنترل داشته باشد. این قدرت خود را از طریق تحریم هایی که افراد، نهادها و سازمان ها، یک رژیم یا کل کشور را هدف قرار می دهد، نشان می دهد.

تحریم‌های ثانویه، شرکت‌ها، مؤسسات مالی و افراد خارجی را از انجام تجارت با نهادهای تحریم شده محدود می‌کند. هرگونه پرداخت دلاری که از طریق یک بانک ایالات متحده یا سیستم پرداخت ایالات متحده جریان می یابد، پیوند لازم را ایجاد می کند تا ایالات متحده بتواند دستور خود را اجرا کند.

این امر به ایالات متحده دسترسی فراسرزمینی به غیرآمریکایی‌ها را می‌دهد که با یک حزب تحریم شده معامله می‌کنند یا از آنها حمایت مالی می‌کنند. تهدید صرف پیگرد قانونی در تنظیم فعالیت های غیر آمریکایی ها موثر است.

> ریسک واقعی

خطر واقعی است. BNP Paribas ۹ میلیارد دلار جریمه پرداخت کرد و به دلیل نقض تحریم‌ها علیه ایران، کوبا و سودان به مدت یک سال از تسویه دلار تعلیق شد.

HSBC، Standard Chartered، Commerzbank و دیگران نیز جریمه های زیادی پرداخت کرده اند. در هر مورد، این نهادهای غیرآمریکایی هیچ قانون اروپایی یا قوانین دیگری را نقض نمی کردند. اعمال ممنوع در خارج از ایالات متحده انجام شد.

اخیراً، Rusal، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان آلومینیوم در جهان، تحریم شد. این شرکت تنها ۱۴ درصد از محصول خود را در ایالات متحده می فروشد، از بانک های آمریکایی استفاده نمی کند و در فهرست مسکو و هنگ کنگ قرار دارد.

با وجود این، تحریم‌های ثانویه بسیاری از سرمایه‌گذاران را مجبور به فروش اوراق بهادار خود کرد و تامین مالی مجدد به دلار را برای شرکت دشوار کرد و باعث شد ارزش سهام و اوراق قرضه آن تقریباً به نصف کاهش یابد. تجارت و صرافی های جهانی مجبور شدند معامله با Rusal را متوقف کنند.

به همین ترتیب، تا زمانی که یک مهلت موقت به عنوان بخشی از مذاکرات تجاری فعلی ایالات متحده و چین، ZTE، یک شرکت الکترونیکی چینی با روابط محدود با ایالات متحده، زمانی که قادر به خرید قطعات ضروری از تامین کنندگان به دلیل تحریم های تجارت با کره شمالی و کره شمالی نبود، به شکست نزدیک شد. ایران. Rusal و ZTE به ترتیب قوانین روسیه یا چین را نقض نکرده بودند.

تحریم‌های جدید بر بخش‌های نفت و انرژی، کشتی‌رانی، اپراتورهای بنادر، بانک مرکزی، بانک‌ها و شرکت‌های بیمه، تجارت، سرمایه‌گذاری و تامین مالی غیرآمریکایی را تهدید می‌کند و آنها را پس از انقضای دوره کوتاه مدت در معرض تحریم‌های ثانویه قرار می‌دهد.

هر نهادی که نفت ایران را در بازار نقدی خریداری کند که به دلار پرداخت می‌شود، ریسک، جریمه یا بدتر از آن را دارد.

با توجه به روابط تجاری محدود با ایران خارج از نفت، آسیایی ها ممکن است این موضوع را مشکل ساز ندانند. با این حال، ممکن است تحریم‌هایی علیه کشورهای دیگری مانند چین اعمال شود، جایی که روابط با آمریکا در زمینه‌های تجاری و نظامی بدتر شده است.

تجارت آسیایی شامل چندین طرف با پیوندهای بالقوه ناشناخته به یک نهاد تحریم شده در زنجیره تامین طولانی جهانی است. قطعه ای که به طرف دیگری عرضه می شود، که در ماشین آلات صنعت نفت، تجهیزات حمل و نقل، تجهیزات مخابراتی یا نرم افزار کنترل مونتاژ می شود و سپس به یک نهاد تحریم شده فروخته می شود که با دلار تسویه حساب در سیستم بانکی ایالات متحده پرداخت شده است، خطر پیگرد قانونی احتمالی را ایجاد می کند.

> گزینه های محدود

جهان گزینه های محدودی برای مقابله با تحریم های ثانویه دارد. یکی از گزینه‌های دیگر تبعیت، محدود کردن روابط تجاری و مالی با طرف تحریم‌شده است.

بعید است که واشنگتن با معافیت ها موافقت کند، حداقل بدون گرفتن امتیازات قابل توجه از متقاضیان. برای مثال، ممکن است شرکت‌های اروپایی اجازه داشته باشند به تجارت محدود با ایران ادامه دهند، اما تنها در صورتی که واردکنندگان اتحادیه اروپا با خرید گاز طبیعی گران‌قیمت آمریکا به جای خرید از روسیه موافقت کنند.

تلاش‌ها برای جلوگیری از تأثیر تحریم‌های آمریکا احتمالاً بی‌اثر خواهند بود. از قبل بدیهی است که کسب و کارهایی که دارای منافع و دارایی در ایالات متحده هستند به دلیل مجازات های بالا تمایلی به خطر نقض احتمالی تحریم های ایران ندارند.

یک جایگزین رادیکال تر شامل محدود کردن تجارت با ایالات متحده، استفاده از یورو یا سایر ارزها برای پرداخت و دریافت منابع مالی از بانک ها و بازارهای غیر آمریکایی است. این امر مستلزم تامین قطعات ضروری و مالکیت معنوی غیرآمریکایی است که در بخش‌های هوافضا یا فناوری دشوار است.

همچنین به ایجاد ارزهای ذخیره جدید، سیستم های تسویه و پرداخت نیاز دارد که این نیز دشوار است. آینده بلندمدت یورو هنوز مشخص نیست. یوان قابلیت تبدیل محدودی دارد. حساب سرمایه چین محدود شده است. سیستم بانکی تحت کنترل دولتی آن شکننده است. بازارهای سرمایه اروپا و چین فاقد عمق و نقدینگی همتایان آمریکایی خود هستند.

آسیا با مشکلات بیشتری مواجه است. بسیاری از کشورها برای تأثیرگذاری بر نتایج بسیار کوچک هستند. همانطور که کشورهای اتحادیه اروپا در مورد همسویی با روسیه بدخواه محتاط هستند، بسیاری از کشورهای آسیایی به دلیل ادعاهای سرزمینی دریایی چین و ژاپن و تاریخ دومی در جنگ جهانی دوم، نگران افزایش نقش چین و ژاپن هستند.

مانند اروپا، آسیا، به استثنای چین و هند، برای امنیت به قدرت نظامی ایالات متحده وابسته است و تمایلی به انجام اقداماتی که بر این رابطه تأثیر می گذارد، نخواهد داشت.

> “یکپارچگی گرایی” ایالات متحده

مسیر هر چه که باشد، “یکپارچگی گرایی” آمریکا، ترکیبی از یکجانبه گرایی و انزواگرایی، در حال تغییر نظم تجاری و مالی جهانی است و بر ارزش دلار و نرخ های بهره ایالات متحده تاثیر می گذارد.

منطقه باید بین افزایش تبعیت اقتصادی از ایالات متحده که تعیین می کند چگونه تجارت کند، و در نتیجه حاکمیت خود را زیر پا بگذارد یا از ترتیبات تجاری جدید نامطمئن، که مدل های اقتصادی موجود و امنیت سرمایه گذاری ها و پس انداز های مبتنی بر دلار را تهدید می کند، یکی را انتخاب کند. /p>

رئیس جمهور سابق فرانسه، والری ژیسکاردستن، معتقد بود که نقش مسلط دلار به ایالات متحده “امتیاز گزاف” می دهد. بقیه جهان، به‌ویژه آسیا، اکنون در حال یادگیری هستند که این امتیاز تا چه حد فوق‌العاده گسترده است.