موفق باشید با تحریم اقتصادی ایالات متحده!

در حالی که رئیس جمهور حسن روحانی برای سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک آماده می شود و دولت ایالات متحده و متحدانش بی وقفه برای عدم تایید توافق هسته ای ایران لابی می کنند، تهران مشغول دستیابی به توافق پس از معامله با آسیایی ها و اروپایی ها است.

این نکته اصلی مقاله ای است که توسط روزنامه نگار برزیلی نوشته شده و روز شنبه توسط آسیا تایمز منتشر شده است. متن کامل مقاله به شرح زیر است:

برای دولت چین، ایران – و پاکستان – از نظر ژئوپلیتیکی آنقدر مهم هستند که در کنار ژاپن و اندونزی، به عنوان کشورهای امور داخلی در شرق آسیا (و نه خاورمیانه، در مورد ایران) با آنها رفتار می‌شود.

و درست مانند پاکستان از طریق کریدور اقتصادی چین-پاکستان، ایران نیز یکی از گره‌های اساسی راه ابریشم جدید است.

برای تهران، پکن یک بازیگر اصلی در تجارت/مالی بین‌المللی است. علی طیب نیا، وزیر سابق اقتصاد ایران، در همایش «کمربند و جاده» در پکن در ماه مه، به طور گسترده در مورد قراردادها با شیائو جی، وزیر دارایی چین گفتگو کرد.

شرکت های چینی در تجهیزات زیرساخت ساختمانی و انرژی – و همچنین فولاد و مواد شیمیایی – در سراسر ایران حضور دارند.

وارد معامله ای شوید که به تازگی بین CITIC چین و کنسرسیومی از بانک های ایرانی به ارزش ۱۰ میلیارد دلار وام امضا شده است.

همچنین وارد طرح نوسازی راه‌آهن مرتبط با BRI شوید که پکن ۱.۵ میلیارد دلار برای برق‌رسانی خط اصلی تهران-مشهد و ۱.۸ میلیارد دلار دیگر برای راه‌آهن پرسرعت تهران، قم و اصفهان اختصاص می‌دهد.

این ارتقاها در دو بردار BRI قرار می گیرند: افزایش تجارت/ارتباطات چین نه تنها با ایران – تا بندر بندرعباس در نزدیکی تنگه هرمز – بلکه با ترکیه. قطارهای باری در حالت ایده آل باید از سال ۲۰۲۰ بین سین کیانگ و استانبول بدون توقف حرکت کنند.

این نباید یک دستاورد مهم باشد. ایران حلقه اتصال کلیدی در مسیرهای آسیای مرکزی و قفقاز است. یک مسیر کلیدی پیشنهادی از سین کیانگ به قرقیزستان، تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان، ایران و جنوب شرقی ترکیه می‌رود.

شرکت China South – بزرگترین تولید کننده لوکوموتیو در جهان – انتظار دارد که این خط آهن پرسرعت حدود ۱۵۰ میلیارد دلار هزینه داشته باشد.

قطار سرمایه‌گذاری روی هواپیما

اتریش، دانمارک و ایتالیا و همچنین ژاپن در آستانه امضای قراردادهای ۳۰ میلیارد دلاری با ایران هستند. اروپایی ها دوباره به بازار ایران بازگشتند. مرسدس بنز برای توزیع کامیون های خود با ایران خودرو قرارداد امضا کرده است.

ها یونگ کو، رئیس فدراسیون بانک‌های کره، و کوروش پرویزیان، رئیس انجمن بانک‌های خصوصی ایران، قراردادی بانکی امضا کردند که تجارت با ارزهای خود را به‌شدت گسترش می‌دهد و دلار آمریکا را دور می‌زند.

و سپس حرکت در یک کریدور حمل و نقل دیگر ضروری برای محصور در خشکی آسیای مرکزی – و به ویژه افغانستان، در تقاطع آسیای مرکزی و جنوبی وجود دارد: بندر چابهار.

چابهار مرکز اصلی جاده ابریشم جنوبی هند است – با یک بخش دریایی از طریق اقیانوس هند که به یک شاخه زمینی تا افغانستان متصل است.

بحث‌های شدیدی در مورد میزان سرمایه‌گذاری شرکت دولتی هند پورت گلوبال در توسعه بندر چابهار و همچنین جاده‌ها و راه‌آهن‌های مرتبط وجود دارد. به گفته یک شرکت ایرانی به نام آریا بنادر که بیان می کند ۴۰۳ میلیون دلار سرمایه گذاری کرده است، این رقم از ۵۰۰ میلیون دلار (نسخه هندی) تا تنها ۸۵ میلیون دلار متغیر است.

مقامات هندی قبلا به همتایان افغان قول داده اند که گندم انتقال یافته از چابهار باید ظرف چند هفته آینده افغانستان را تامین کند.

در تکمیل این جنون ارتباطی، ممکن است اتاقی برای یک تغییر دهنده بازی تایید شده باز شود: یک کانال قابل کشتیرانی بین دریای خزر و خلیج فارس.

طبق برآوردهای چهار سال پیش ایران، دو مسیر بالقوه برای آنچه که به نام «ایرانرود» («رودخانه ایران») شناخته می‌شود وجود دارد که بین ۷۶۵ کیلومتر تا ۱۴۰۰ کیلومتر امتداد دارد و بر اساس برآوردهای انجام شده از سوی ایران، بین ۶ تا ۱۰ میلیارد دلار هزینه دارد.

حتی با توجه به تفاوت عمق دریا، از نظر فنی می توان کانال را ساخت. مشکل، علاوه بر هزینه، این است که ممکن است تقریباً ۱۰ سال طول بکشد تا تکمیل شود.

ایران، چین و روسیه (به دلیل دسترسی کشتی‌های روسی به اقیانوس هند با دور زدن تنگه بسفر و داردانل) به طور تصادفی به سه قطب اصلی ادغام اوراسیا علاقه دارند.

این یک پروژه کلاسیک است که ممکن است تحت چتر بانک سرمایه گذاری زیرساخت آسیا، با سرعت گرفتن BRI در اتحادیه اقتصادی اوراسیا در کنار کریدور حمل و نقل بین المللی شمال-جنوب که ایران، هند و روسیه اعضای آن هستند، به انگیزه دست یابد. . بار دیگر، همه چیز در مورد ادغام اوراسیا است.

درباره «تحریم اقتصادی جهانی» چطور؟

اکنون این همه تجارت/سرمایه گذاری/محرک اتصال را با وسواس سیا در مورد تغییر رژیم در تهران مقایسه کنید.

یا سندی که در حال حاضر در کنگره و در کاخ سفید در گردش است مبنی بر اینکه دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا باید ماه آینده به کنگره اعلام کند که توافق هسته ای ایران دیگر به نفع امنیت ملی ایالات متحده نیست، بلکه تهران را نیز هدف قرار دهد. “تحریم اقتصادی جهانی بالفعل”.

جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، پس از دیدار با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه در سوچی چهارشنبه گذشته، مستقیماً سر اصل مطلب رفت: توافق هسته‌ای چندجانبه غیرقابل مذاکره است.

هیچ راهی وجود ندارد که “RC” در BRICS – مشارکت راهبردی روسیه و چین – و همچنین اروپایی‌های درگیر در مذاکرات وین (بریتانیا، فرانسه و آلمان) برنامه جامع اقدام مشترک را کنار بگذارند.

سایر اعضای تیم مذاکره کننده ۱+۵ به سادگی از هرگونه تحریم یکجانبه احتمالی آمریکا تبعیت نمی کنند. اروپایی ها و آسیایی ها به سرمایه گذاری در ایران ادامه خواهند داد.

چین، هند، ژاپن و کره جنوبی به خرید نفت و گاز ایران ادامه خواهند داد و هزینه آن را به ارزهای خود پرداخت می کنند یا معاملات سوآپ انجام می دهند.

اما پس از آن، ما نئومحافظه‌کاران Return of the Living Dead را داریم که به طور اتفاقی این تصور را مطرح می‌کنند که ایالات متحده «ممکن است نیاز داشته باشد در یک درگیری متعارف به تنهایی از پس آن برآید».

در این زمینه و تحریم اقتصادی ایالات متحده موفق باشید!