نگرانی های اقتصادی، پیش بینی ها مشخص شده است
انتخاب آگاهانه مردم در انتخابات ریاست جمهوری، کشور را از آستانه پوپولیسم بیرون کشیده است، اما دولت باید اصلاحات اقتصادی رادیکال را برای چهار سال آینده اجرا کند.
این را موسی غنی نژاد اقتصاددان برجسته در سرمقاله خود در نشریه خواهر فایننشال تریبون با عنوان «آینده اقتصاد ایران» بیان کرد. در زیر ترجمه رایگان سرمقاله آمده است:
اقتصاد محور اصلی مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری امسال بود. رقیب روحانی با این ادعا که رئیس جمهور به وعده های خود پس از برجام عمل نکرده است، عملکرد دولت را ناامید کننده معرفی کرد.
هنگام ارزیابی دولت در این زمینه باید به دو موضوع توجه داشت. اول، ابعاد حمل و نقل مسائل اقتصادی از دولت قبل که منتقدان حاضر به پذیرش آن نبودند. دوم، تعلل دولت در به کارگیری سیاست های روشن و منسجم، که مقامات از قبول مسئولیت آن خودداری کردند.
به لطف انتخاب عاقلانه ملت ایران در روز جمعه، حداقل چهار سال است که کشور از جنگل خارج شده است. با این حال زمان آن رسیده است که به اشتباهاتی که دولت در چهار سال گذشته مرتکب شده است توجه کنیم. ناکامی در رفع چنین مسائلی ممکن است کشور را در چهار سال آینده به آستانه پوپولیسم بکشاند.
هر گونه اصلاحی در این زمینه به اتخاذ رویکرد اقتصادی یکپارچه توسط تیم اقتصادی دولت بستگی دارد.
فقدان رویکرد واحد ضربه سنگینی به عملکرد اقتصادی دولت وارد کرد و منجر به ناسازگاری یا حتی تناقض در دستگاههای دولتی شد.
روحانی با شعار مبارزه با پوپولیسم و ایجاد اقتصاد رقابتی روی کار آمد. تعیین سرنوشت دو پروژه زیان آور «یارانه نقدی» و «مسکن مهر» در این راستا ضروری بود.
اگرچه دولت به پروژه مسکن مهر دستور داد، اما نتوانست طرح معیوب پرداخت های نقدی جهانی را متوقف کند.
پرداخت یارانه نقدی نه از نظر اقتصادی و نه اجتماعی قابل توجیه نیست و چیزی جز خرید رای مردم را پیشنهاد نمی کند.
دولت باید این پروژه ناموفق را قطع کند و در عوض افرادی را که واقعاً به یارانه نیاز دارند از طریق سازمان های بشردوستانه ملی مانند سازمان بهزیستی کشور و کمیته امداد امام خمینی (ره) شناسایی کند.
صرفه جویی در پرداخت های نقدی جهانی به دولت این امکان را می دهد که به طور قابل توجهی به افراد کم برخوردار کمک کند و شعارهای پوپولیستی را خنثی کند.
دولتی که خود را حامی واقعی اقتصاد رقابتی معرفی می کند، نباید وزارتخانه خود را به سازمانی تبدیل کند که با اختصاص بیش از ۱۵۰ تریلیون ریال (حدود ۴ میلیارد دلار) منابع مالی به مشاغل ناکارآمد، از آنها حمایت کند.
دولتی که مدعی ریشهداری در اقتصاد رقابتی است، نباید دیوارهای تعرفهای بالا برای حمایت از واحدهای اقتصادی شکست خورده ایجاد کند. بلکه باید به تدریج تعرفه ها را کاهش داده و زمینه را برای ورود رقبای جدید داخلی و خارجی به صنایع داخلی فراهم آورد.
همانطور که رئیس جمهور به حق در مناظره سوم گفت، تنها راه حل معضل بیکاری، بهبود فضای کسب و کار است، اما عملکرد دولت ثابت شده که بی ثمر بوده است. اکنون سه سال است که دولت از حذف مقررات محدودکننده و مجوزهای اضافی صحبت می کند.
دولت امیدوار است از نرخ تورم مهار شده محافظت کند و در برابر وسوسه دستکاری بازار برای تحریک تقاضا مقاومت کند.
با اتخاذ تصمیمات مهم می توان آینده ایران را تضمین کرد.
منبع: Financial Turbine