نگرانی پسته کاران آمریکا از رقابت در ایران

سال گذشته فصل وحشتناکی برای صنعت پسته آمریکا بود. دمای گرم و کمبود آب منجر به از دست دادن تقریباً نیمی از محصول شد و سود آن نسبت به سال ۲۰۱۴ حدود ۱.۴ میلیارد دلار کاهش یافت.

رادیو ملی عمومی ایالات متحده در وب سایت خود نوشت: امسال، صنعت امیدوار است بهبود یابد، اما تولیدکنندگان در سراسر کشور ممکن است با مسئله متفاوتی روبرو شوند: رقابت ناشی از لغو تحریم ها علیه ایران.

ایران از نظر تاریخی به پسته معروف است. آنها یکی از اصلی ترین صادرات غیرنفتی کشور هستند که در مقادیر زیادی به مکان هایی مانند چین فروخته می شوند. تا حدود ۳۰ سال پیش، مقدار زیادی از پسته های فروخته شده در آمریکا از ایران بود.

صنعت پسته آمریکا تا زمانی که پس از انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۹۷۹ تحریم شد، رونق نداشت.

جیم زیون، با Meridian Growers در کلوویس، کالیفرنیا، می‌گوید که این دریچه را برای رونق بازار پسته ایالات متحده باز کرد.

زیون می‌گوید: «یک مصرف‌کننده متوسط، یک پسته آمریکایی و یک پسته ایرانی را می‌بیند، و می‌گویند، بله، چیز متفاوتی وجود دارد». ما معمولاً گرد است. طول آنها کمی بیشتر است. تقریباً در هر بازار دیگری در سراسر جهان، ما به صورت روزانه با آنها رقابت می کنیم.”

در اواسط ژانویه، تحریم‌ها علیه ایران، از جمله تحریم‌های پسته، پس از کاهش دامنه برنامه هسته‌ای ایران لغو شد. این امر باعث شده است که افراد زیادی در مورد اینکه این تغییر چه معنایی برای صنعت پسته آمریکا خواهد داشت، سؤال می کنند. کشاورزان با نگرانی از اینکه ایران بازار ایالات متحده را با آجیل خارجی پر کند، به صهیون زنگ می زنند.

“ما تعداد زیادی از پرورش دهندگان داشتیم که تماس گرفتند و پرسیدند. زیون که سالانه حدود ۶۰ میلیون پوند پسته، بادام و اسپند را به نمایندگی از کشاورزان آمریکایی به بازار عرضه می‌کند، می‌گوید: «دنیا همین‌طور است».

اقدامات حفاظتی

در سال ۱۹۸۶، صنعت پسته آمریکا با موفقیت برای اعمال تعرفه ۳۰۰ درصدی بر پسته ایران لابی کرد. ۳۰ سال بعد، این بدان معناست که اگرچه ایران اکنون می‌تواند به طور قانونی آجیل سبز را به خرده‌فروشان آمریکایی بفروشد، مصرف‌کنندگان باید سه برابر بیشتر از پسته‌های تولیدشده در ایالات متحده برای پسته ایرانی بپردازند.

امسال، بسیاری از پسته‌هایی که در دره سن خواکین کالیفرنیا رشد می‌کنند، گوشت سبز و چرب‌ای را که دوستداران آجیل میل می‌کنند، از دست داده‌اند. در عوض، آنها در داخل خالی هستند که نتیجه خشکسالی، گرما و تغییرات الگوی آب و هوایی است که لقاح درخت پسته را مختل کرده است.

در شهرستان تولار، کالیفرنیا، برایان بلکول بیش از ۱۰۰۰۰ هکتار آجیل را مدیریت می کند. بلک‌ول می‌گوید اگر پسته‌های ایرانی به ایالات متحده اجازه ورود پیدا کنند، به کشاورزانی که مزارع آنها را مدیریت می‌کند آسیب می‌زند.

«اگر آنها محصول را با قیمتی کمتر از آنچه که ما می‌توانیم آن را تولید کنیم، وارد می‌کنند، و ما باید در بازار رقابت کنیم، حداقل در اینجا در ایالات متحده، این بدان معناست که محصول با قیمت پایین‌تری فروخته می‌شود. و بنابراین، پردازنده‌ها و بازاریابان قیمت پایین‌تری را به تولیدکنندگان می‌دهند.

در حال حاضر او امن است، اما بلک ول متوجه می شود که این تعرفه ممکن است برای همیشه برقرار نباشد. و اگر زمانی برداشته شود، به این معنی است که فروش محصول او دشوارتر می شود. با این حال، او می‌گوید مطمئن نیست که این صنعت این همه آسیب ببیند.

بلک ول می گوید: «این روزها بازار جهانی است. “بنابراین اگر ایران یک میلیون پوند پسته به ایالات متحده آورد، این بدان معناست که یک میلیون پوند در جایی وجود دارد که در چین یا اروپا فروخته نشده است” – یک میلیون پوند که تولیدکنندگان آمریکایی می‌توانند به جای آن به این مکان‌ها بفروشند.