واقعاً فارغ التحصیلان چینی در مورد شغل خود چه فکر می کنند چشم انداز

داستان کنگ ییجی در سال ۱۹۱۸ توسط لو ژون، طنزپرداز مشهور چینی (تصویر بالا) نوشته شد. اما امروز توسط جوان چینی که به کنگ مربوط می شود، استناد می شود. پیش بینی می شود که ۱۱.۶ میلیون نفر از آنها امسال از دانشگاه فارغ التحصیل شوند. بسیاری از آنها نمی توانند کار پیدا کنند. نرخ بیکاری افراد ۱۶ تا ۲۴ ساله در شهرها نزدیک به ۲۰ درصد است. شاخص CIER ، معیاری از رقابت بازار کار که توسط دانشگاه رنمین در پکن تولید می‌شود، شکاف بزرگی را بین تعداد فارغ‌التحصیلان دانشگاهی و تعداد مشاغل موجود نشان می‌دهد (نمودار را ببینید). عبارت “خارج از مدرسه به معنای بی کار بودن” امروزه معمولاً در فضای مجازی دیده می شود، همانطور که میم های مربوط به کنگ ییجی نیز دیده می شود.

این موضوع مقامات را آزار داده است، زیرا معتقدند جوانان امروز باید یاد بگیرند. درسی متفاوت از داستان لو ژون. کونگ ییجی می‌توانست با کار سخت وضعیت خود را بهبود ببخشد، اما او آنقدر پرمدعا بود که نتوانست از جایگاه فکری خود خارج شود، توضیحی در وب‌سایت CCTV، تلویزیون دولتی چین، می‌گوید. مفهوم این است که کونگ مقصر رنج خودش بود—همانطور که جوانان امروزی که مدارک تحصیلی شان، مانند ردای کونگ، آنها را برای انجام کارهای کم مهارت بیش از حد مغرور و تنبل کرده است.

دولت و حامیان آن، جوانانی را که آنها را ضد کنگ می دانند، تمجید می کنند. اتحادیه جوانان کمونیست اخیراً یک زن جوان از استان جیانگ سو به نام وی کیائو را برجسته کرده است. خانم وی توسط شی جین پینگ، رهبر چین، به دلیل مهاجرت به روستاها و تبدیل شدن به یک “کشاورز جدید” مورد ستایش قرار گرفت. سازمان لیگ گفت: جوانان باید بیاموزند که “شلوارشان را بالا بزنند و وارد میدان شوند”. به طور مشابه، رسانه های دولتی یک جوان فارغ التحصیل دانشگاه به نام خانم هوانگ را معرفی کردند که از جمع آوری زباله برای بازیافت در استان هنان امرار معاش می کند. خانم هوانگ در این ویدئو می گوید: مشاغل اداری کسل کننده هستند. “ما نباید در غل و زنجیر مدرک تحصیلی خود باشیم.”

کاربران چینی این گزارش ها را به سخره گرفته اند. چرا همه ما از رفتن به مدرسه دست نمی کشیم، پیچ ها را در کارخانه ها نمی چرخانیم و ۱۵ سال تلاش خود را حفظ نمی کنیم؟ یکی از کاربران Weibo پرسید. «پدر و مادرم زندگی خود را صرف کار در کارخانه ها و پس انداز کردن پول کردند تا این لباس علم را به من بدهند. چگونه می توانم آن را برداریم؟» دیگری پرسید. یک وبلاگ نویس جوان به تمسخر گرفت که چگونه دولت انتظار مثبت بی پایان از جوانان دارد. او در یک موزیک ویدئوی طعنه آمیز درباره “کنگ ییجی آفتابگیر” می خواند: “من به مدرسه رفتم تا به چین کمک کنم تا قیام کند، نه اینکه یک بچه تحویل دهنده باشم.” قبل از اینکه سانسور شود، ۳ میلیون بار مشاهده شد.