ورود مجدد ایران به اقتصاد جهانی

کریس پارکر مدیر عامل ایران بیزینس هاب است، یک شراکت بین المللی، بریتانیایی و ایرانی که در لندن ثبت شده و در ورود شرکت های بزرگ به ایران تخصص دارد.

مرکز تجارت ایران خدمات مشاوره محرمانه، برنامه ریزی استراتژیک و عملیاتی را ارائه می دهد.

پارکر با Global Risk Insights – یک نشریه آنلاین برجسته که تجزیه و تحلیلی در مورد ریسک سیاسی و ژئوپلیتیک برای جامعه تجاری ارائه می دهد – به بحث در مورد ورود مجدد ایران به اقتصاد جهانی و آینده سرمایه گذاری اقتصادی در ایران نشست.

جی آر آی: با ورود مجدد ایران به اقتصاد جهانی و امکان فرصت های اقتصادی برای تجارت و سرمایه خارجی، آینده ایران را در زمینه سرمایه گذاری اقتصادی چگونه می بینید؟ ایران چه چیزی برای سرمایه گذاران آینده ارائه می دهد؟

کریس پارکر: همین الان داشتم با کمال سیدعلی معاون سابق بانک مرکزی صحبت می‌کردم که به درستی اشاره کرد که «ایران در دوره دگرگونی قرار دارد».

معنای این بیانیه این است که این حس وجود دارد که شتاب زیادی ایجاد شده و اشتهای زیادی از سوی کسب و کارهای غربی و همتایان ایرانی آنها برای تعامل با یکدیگر وجود دارد.

با این حال، شکاف قابل توجهی در اطلاعات در مورد چگونگی تسهیل این امر وجود دارد. علی‌رغم اشتهای سازمان‌های اعتباری بین‌المللی، بانک‌های ملی و صندوق‌های ثروت دولتی، قبل از اینکه تعامل اقتصادی واقعی اتفاق بیفتد، باید صبر و وضوح داشت.

با وجود این شکاف در اطلاعات، حمایت همه جانبه برای اطمینان از ادامه این تغییر و سرعت وجود دارد. چارچوب‌ها و مقررات بین‌المللی لازم برای تسهیل این فرآیندها در حال ایجاد است، اما مؤسسات مالی اتحادیه اروپا و ایالات متحده باید به ترویج بیشتر این امر کمک کنند.

با این حال، باید اهمیت این که بازار بالقوه در ایران چقدر بزرگ است را به یاد داشته باشیم. این یک بازار مصرف‌محور است که مدتی است با کمبود کالاهای مارکدار و لوکس مواجه بوده است و این فرصتی برای واردات و بازسازی اعتماد مصرف‌کننده در این حوزه‌ها است.

البته، تأثیرات خارجی مانند ادامه تحریم‌های OFAC (دفتر کنترل دارایی‌های خارجی وزارت خزانه‌داری ایالات متحده) و بی‌ثباتی منطقه‌ای باعث عدم اطمینان در این روابط خواهد شد، اما حرکت و علاقه غیرقابل توقفی که بین بخش خصوصی و دولت ایران وجود دارد. فقط می تواند نتایج مثبت را به همراه داشته باشد. مسئله این نیست که این تعامل اقتصادی چگونه اتفاق می‌افتد، بلکه در چه زمانی است.

چه سرمایه گذاری آینده ای برای صنعت نفت و هوانوردی ایران می بینید؟ در چه صنایع دیگری رشد قابل توجه و پتانسیل سرمایه گذاری خارجی را مشاهده می کنید؟

صنعت نفت ایران به سرمایه گذاری قابل توجهی نیاز دارد. برخی از شرکت‌های نفتی بین‌المللی و همچنین سهامداران آن‌ها می‌خواهند به ایران کمک کنند تا برای ورود مجدد به بازار هیدروکربن روی پای خود بازگردد. ایران پتانسیل تسلط بر بخش نفت را دارد و یک اقتصاد در حال رشد است. در مورد صنعت هوانوردی، رشد با سرعتی سریع در حال حرکت است و از نظر هوانوردی داخلی سریع ترین است.

علاوه بر این، فراموش نکنیم که در ایران سرمایه گذاری کلان در مقایسه با سایر کشورهای خاورمیانه بسیار آسان تر است. ایران کنوانسیون داوری نیویورک در مورد به رسمیت شناختن و اجرای آرای داوری خارجی در سال ۱۹۵۸ را امضا کرده است. این اجازه شفافیت را می دهد و خطرات سیاسی را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد، زیرا در صورت بروز مشکل، دادگاه نهایی داوری و تصمیمات دادگاه اجرا می شود. با این حال، همه چنین چارچوب های قانونی، البته، اخیراً آزمایش نشده باقی می مانند.

ایران مکانی امن برای سرمایه گذاری مقادیر زیادی سرمایه گذاری است، بنابراین انگیزه سرمایه گذاری بین المللی در این صنایع اولیه است.

از نظر سایر بخش‌ها همانطور که قبلاً اشاره کردم، کالاهای مصرفی یکی از عمده‌ترین حوزه‌های سرمایه‌گذاری و فرصت‌های اقتصادی در ایران خواهد بود. با این حال، آنچه همچنین مورد نیاز است (و من می توانم رشد تصاعدی در آن ببینم)، «زیرساخت نرم» است، مانند رویه های عملیات کنترل ترافیک، سیستم های راه آهن و تدارکات یکپارچه.

ایران دارای جمعیت بسیار تحصیلکرده ای است و انگیزه نوآوری و طراحی در مراکز جمعیتی، پتانسیل سرمایه گذاری فناوری را نیز مشاهده خواهد کرد.

فراموش نکنید که دریافت ویزای ایران در حال حاضر راحت تر است و به یک مقصد گردشگری بین المللی بسیار جذاب به خصوص در شمال ایران تبدیل خواهد شد. هنوز گردشگری قابل توجهی مبتنی بر تفرجگاه وجود ندارد، اما با میدان‌های اسکی و مناظر بی‌سابقه، گردشگری بین‌المللی در حال افزایش است و دیگر منحصراً مختص مسافران ماجراجو نخواهد بود.

با این حال، علیرغم سرمایه گذاری بین المللی، باید روشن شود که ایران با کمک این شرکت های بین المللی و منطقه ای رشد خود را دیکته خواهد کرد.

ظهور مجدد ایران در اقتصاد جهانی چه احتمالاتی برای چشم انداز اقتصادی منطقه ای دارد؟

ایران جزیره ثبات در منطقه ای همیشه نامطمئن و بی ثبات است. دارای فرآیندهای نهادی و امنیت لازم برای ایجاد یک محیط سیاسی و اقتصادی باثبات است. به همین دلیل است که این عطش برای سرمایه گذاری وجود دارد زیرا پتانسیل و همچنین یک محیط امن برای تجارت وجود دارد.

در رابطه با ادغام منطقه ای، نزدیک شدن سیاسی و لغو تحریم ها نیز باعث شده است که ایران نقش بالقوه بیشتری در منطقه ایفا کند. اقتصادهای [P]GCC به دلیل کاهش قیمت نفت و تنش‌های اجتماعی ناشی از آن با مشکل مواجه هستند.

ایران اما درهای خود را به روی سرمایه گذاری بازیگران منطقه ای و بالعکس باز کرده است. گرفتن ویزا برای مقاصد تجاری آسان است، زیرا ایران به دنبال ایفای نقش گسترده تری در یکپارچگی اقتصادی منطقه است.

علیرغم شرایط سیاسی در خاورمیانه، فرصت بسیار خوبی برای همگرایی اقتصادی با دیگر کشورهای خلیج فارس وجود دارد، همانطور که روابط ایران با عمان نشان می دهد. ایران می تواند مانند دبی به یک مرکز تجاری جدید تبدیل شود و خواهد بود.

کدام کشورها بیشتر علاقه مند به سرمایه گذاری در ایران هستند؟ آیا سرمایه گذاری بالقوه بازیگران اقتصادی بین المللی مانند ایالات متحده و سایر قدرت های در حال توسعه را می بینید؟

از نظر سرمایه گذاری و مالی، هنوز تحریم های اولیه بسیاری وجود دارد که شرکت ها را از سرمایه گذاری در همه بخش ها مانند بانکداری باز می دارد. با این حال، ترکیه پیشرو است که باز شدن اقتصاد ایران را فرصتی بزرگ می‌بیند. ترکیه از نظر زیرساخت های سخت، مانند صنعت ساخت و ساز به دلیل نزدیکی و تخصص منطقه ای، برتری خواهد داشت.

از سوی دیگر، اتحادیه اروپا و بریتانیا در «زیرساخت نرم» که قبلاً به آن اشاره کردم، پیشتاز خواهند بود. بیشتر این سرمایه‌گذاری‌ها به شکل سرمایه‌گذاری‌های مشترک خواهند بود که نه تنها این صنایع را توسعه می‌دهند، بلکه تخصص ضروری را نیز فراهم می‌کنند.

با این حال، ایران باید یک مدل مقررات قوی کار کند – چه مسیر دبی را از نظر استانداردهای بالا دنبال کند یا از مدل ساخت سریع با استاندارد کمتر پیروی کند. با این حال، اگر ایران مایل به جذب و ایجاد سرمایه گذاری تجاری قوی باشد، این تصمیم بسیار مهم خواهد بود.

ایران اکنون به شتاب غیرقابل توقفی دست یافته است. این سرعت تغییر است که باید مشاهده و تماشا کنیم.

برای ما در دنیای تجارت، این سرعت و سرعت تغییر باید با کیفیت، زیرساخت ایمن و توسعه نظارتی همراه باشد. همچنین باید با کمک های سیاسی جامعه بین المللی و بخش تجارت بین المللی مرتبط باشد.

احتمالات برای آینده بی پایان است، اما ایران به تنهایی نمی تواند این کار را انجام دهد.

کریس پارکر همچنین رئیس Charmogen Group، یک شبکه مشاوره بین‌المللی است، و همچنین مدیر عملیات Hyder plc در لندن بوده و مدیر پروژه بزرگ پروژه زیرساختی موفق ۱.۳ میلیارد دلاری برج دبی در امارات متحده عربی بوده است.

پارکر در ماموریت‌های تجاری دولت بریتانیا در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا خدمت کرده است و اغلب در کنفرانس‌های تجاری بین‌المللی صحبت می‌کند و نظرات خود را به صورت زنده در اسکای نیوز و رسانه‌های بین‌المللی بیان می‌کند.