پس از فوران آتشفشان مارپی در اندونزی، بخش گردشگری با سوالات ایمنی مواجه است
مدان، اندونزی – تا آنجا که به محیط بان محلی آجو مربوط می شود، هیچ کس نباید پیاده روی در کوه ماراپی، یکی از معروف ترین آتشفشان های اندونزی، در ۳ دسامبر.
برای تقریبا یک سال، راهنمای ۲۵ ساله که از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ تورهای کوهستانی را هدایت می کرد، به مقامات در مورد افزایش فعالیت آتشفشانی در قله و ترس از مرگ کوهنوردان در صورت فعال شدن آتشفشان هشدار می داد. فوران کرد.
متأسفانه، پیش‌بینی او در مورد نوسانات کوه مارپی درست بود.
حدود ۷۵ کوهنورد زمانی که در اوایل این ماه فوران کرد، روی کوه بودند و یک توده خاکستر به ارتفاع ۲۰۰۰ فوت (۶۰۰ متر) به آسمان فرستاد.
حداقل ۲۴ نفر کشته شدند که اکثر آنها بر اثر سوختگی شدید جان باختند.
او گفت، وقتی آجو در مورد فاجعه شنید، وحشت کرد زیرا همیشه امنیت مهمانانش را مهم می‌دانست.
«همچنین همیشه به مهمانان درباره روش‌های اولیه کاهش اضطراری آموزش می‌دادم. اگر مهمانانم می خواستند به قله آتشفشان بروند، اول به آنها آموزش می دادم و به آب و هوا توجه می کردم. آجو به الجزیره گفت: اگر این امکان وجود نداشت، به آنها اجازه نمی‌دادم به قله نزدیک شوند.
آجو، که اهل سوماترای غربی است، گفت که در مورد سایر اقدامات ایمنی سختگیر است و اصرار دارد که مهمانان فقط در هنگام سحر از نزدیکی دهانه آتشفشانی بالا رفته و تا ساعت ۱۱ صبح آنجا را ترک کنند تا از گذراندن بیش از حد طولانی نزدیک به “منطقه خطر” اجتناب کنند.
او همچنین از سایر دانش‌های محلی برای ایمن نگه‌داشتن مهمانان استفاده کرد، مانند ایجاد کمپ در مناطقی با پوشش گیاهی انبوه، به جای مناطق صخره‌ای که در معرض عناصر قرار دارند و فوران‌های قبلی قبلاً زمین را سوزانده بودند.
اما آجو علیرغم اینکه عاشق کارش برای همراهی کوهنوردان به یکی از زیباترین قله‌های اندونزی بود، در دسامبر ۲۰۲۲ به دلیل اختلاف با شعبه سوماترای غربی Balai Konservasi Sumber Daya Alam (BKSDA)، آژانس حفاظت از محیط‌زیست اندونزی، کار روی کوه را متوقف کرد. ، که مدیریت کوه مارپی و پارک ملی که در آن قرار دارد را در ژوئیه ۲۰۲۲ به دست گرفت.
به گفته آجو، این اختلاف از یک اعلامیه “مبهم و فریبنده” ناشی شد که BKSDA در مورد ایمنی کوه در پایان سال ۲۰۲۲ منتشر کرد.
طبق اعلامیه، کوه مارپی قرار بود از ۳۰ دسامبر ۲۰۲۲ تا ۲ ژانویه ۲۰۲۳ به دلیل “افزایش فعالیت آتشفشانی از ۲۵ دسامبر” به روی عموم بسته شود.
“این مردم را فریب می داد، زیرا آنها دوباره در ۳ ژانویه دسترسی به آتشفشان را باز کردند. آنها از کجا می دانستند که فعالیت آتشفشانی قرار است کاهش یابد؟” آجو گفت.
“کوه آتش”
مارپی که در اندونزیایی به عنوان “کوه آتش” شناخته می شود – که نباید با کوه مراپی در جاوه مرکزی و کوه مراپی در جاوه شرقی اشتباه گرفته شود – تاریخچه ای طولانی و خشن دارد و اولین فوران ثبت شده آن به زمان باز می گردد. ۱۸۳۰.
در سال ۱۹۷۹، کوه دوباره فوران کرد و ۶۰ نفر را کشت و یک نفر در پی فورانی در سال ۱۹۹۶ جان باخت.
در سال ۲۰۱۱، سطح هشدار برای آتشفشان که در ارتفاع ۲۸۸۵ متری (۹۴۶۵.۲ فوت) بالاتر از سطح دریا قرار دارد، از سطح یک به سطح دو افزایش یافت، به عنوان بخشی از یک سیستم هشدار چهار لایه که برای طبقه‌بندی فعالیت‌های آتشفشانی استفاده می‌شود. اندونزی.
آژانس بلایای طبیعی Pusat Vulkanologi dan Mitigasi Bencana Geologi (PVMBG) نیز افراد را از راهپیمایی در فاصله سه کیلومتری دهانه به دلیل ترس از فوران های بیشتر منع کرد، اگرچه خود آژانس هیچ اختیاری برای اجرای این ممنوعیت نداشت، که به صلاحدید سازمان بود. مقامات محلی در سوماترای غربی.
قبل از ژوئیه ۲۰۲۲، مارپی توسط مردم محلی اداره می شد که پیاده روی در قله را سازماندهی می کردند، بلیت می فروختند و کوهنوردان را از جسارت به کوه منع می کردند، زیرا آنها آن را ناامن می دانستند.
بعد از تصدی BKSDA، آژانس سیستم مدیریت قبلی را ساده و به روز کرد، سیستم رزرو آنلاین جدیدی را برای کوهنوردان راه اندازی کرد که تعداد بازدیدکنندگان را به حداکثر ۱۵۰ نفر در روز محدود می کرد و ۰.۳۲ دلار برای پذیرش در روزهای هفته و ۰.۴۸ دلار دریافت می کرد. در تعطیلات آخر هفته.
آجو گفت که مدیریت BKDSA بر مارپی “بی اتفاقی” بود.
او گفت: «در آن زمان [تغییر مدیریت] گمانه‌زنی‌های زیادی وجود داشت مبنی بر اینکه BKSDA توانایی، مهارت، آمادگی یا کارکنان منابع انسانی را که در مدیریت کوهستانی شایسته باشند، ندارد.
>
«تیم‌های تکاور، تیم‌های مدیریتی و تیم‌های سیار همگی برای اطمینان از ایمنی مورد نیاز هستند. آنها هیچ کدام از اینها را نداشتند.”
بعد از فوران ماه دسامبر، BKSDA اکنون به طور رسمی توسط مقامات سوماترای غربی تحت بررسی است تا مشخص شود آیا در این فاجعه سهل انگاری صورت گرفته است یا خیر.
آجو در میان منابع محلی تنها نیست که معتقدند از دست دادن زندگی در کوه یک حادثه در انتظار وقوع بود.
ونگکی پوروانتو، مدیر شعبه سوماترای غربی سازمان غیرانتفاعی انجمن اندونزی برای محیط زیست، به الجزیره گفت: «این فقط سهل انگاری نبود، در واقع یک عنصر قصد در اینجا وجود داشت.
«به طور رسمی، دولت کوه را برای گردشگری باز کرد و لیست قیمت تعیین شد. این به وضوح سیاستی بود که جنبه های احتمالی فاجعه را نادیده می گرفت. دولت اطلاعات کاملی در مورد وضعیت آتشفشان ها دارد، اما به عنوان مرجعی برای مدیریت گردشگری بر اساس کاهش بلایا استفاده نمی شود.
«دولت به دلایل اقتصادی نمی‌تواند جان افراد را به خطر بیندازد.»
او گفت که باید افسرانی در مارپی مستقر می‌شدند تا ایمنی و امنیت کوهنوردان را تضمین کنند، و مقامات در مکان‌های ممنوعه در کوه، مانند “منطقه قرمز” سه کیلومتری مستقر می‌شدند.
طبق گفته آجو، زمانی که BKSDA مدیریت منطقه را بر عهده گرفت، تعدادی از رویه‌ها و قوانین عملیاتی استاندارد وجود داشت، از جمله شرطی که فقط راهنمایان محلی مجاز بودند بازدیدکنندگان را به کوه ببرند.
در عوض، راهنمایان محلی که از مسائل ایمنی شکایت داشتند، دیگر اجازه نداشتند تورها را هدایت کنند، و راهنماهایی از خارج از منطقه به جای آن، علیرغم عدم آشنایی با زمین محلی و نوسانات کوهستان، به آنجا آورده شدند.< /p>
تحقیقات رسمی در مورد این اتهامات ادامه دارد. مقامات هیچ فردی از BKSDA را به عنوان مظنون در مورد قصور احتمالی که طبق قوانین اندونزی حداکثر پنج سال حبس دارد، معرفی نکرده اند.
سخنگوی BKSDA در بیانیه‌ای که در رابطه با ادعاهای سهل‌انگاری و پرسش‌هایی درباره باز شدن کوه به روی عموم در ژانویه ۲۰۲۳ علیرغم هشدارهای راهنمایان محلی به الجزیره ارائه شد، هرگونه تخلف را رد کرد.
«اتهام سهل انگاری نظر طرف هایی است که تنها شاهد بخشی از حادثه در ۳ دسامبر بوده اند». “سیاست مدیریت مارپی به مقررات و اطلاعاتی اشاره دارد که توسط دولت به موسسه ما ارسال شده است.”
“کسانی که می دانند مدیریت مارپی چگونه کار می کرد، قضاوت نمی کنند.”