پس از یک کودتای ناگوار، رئیس جمهور پرو سقوط کرد

منن عبارت هنگام مارکس، تاریخ خود را به صورت مسخره تکرار می کند. در سال ۱۹۹۲، آلبرتو فوجیموری، رئیس جمهور منتخب، تانک هایی را برای تعطیل کردن کنگره پرو فرستاد و به مدت هشت سال به عنوان یک مستبد حکومت کرد. سه دهه بعد، پدرو کاستیلو، ساکن کوبنده کار از جولای ۲۰۲۱، سعی کرد همین کار را انجام دهد. او در ۷ دسامبر اعلام کرد که کنگره را تعطیل خواهد کرد، کنگره جدیدی را تشکیل خواهد داد که دارای اختیاراتی برای نوشتن قانون اساسی جدید است و قوه قضائیه و دادستانی را “سازماندهی مجدد” خواهد کرد. تلاش در عرض چند ساعت از بین رفت.

در عوض کنگره با ۱۰۱ رای موافق در مقابل ۶ رای مخالف و ۱۰ رای ممتنع به برکناری او رای داد. پس از یک جلسه اضطراری فرماندهی عالی، پلیس تصمیم گرفت تا او را به دلیل شورش دستگیر کند، زیرا او را برای درخواست پناهندگی به سفارت مکزیک می بردند. معاون او، دینا بولوارته، اکنون جای او را گرفته است.

آقای کاستیلو، یک معلم مدرسه روستایی بدون تجربه سیاسی قبلی، تنها با ۵۰۰۰۰ رای (از تقریبا ۱۸ میلیون رای) به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد. علیرغم اینکه از جناح چپ تندرو آمده بود، او در برابر دختر آقای فوجیموری، کیکو، که مورد نفرت بسیاری از پروهاست و تلاش کرد نتایج انتخابات را با ادعاهای بی‌اساس تقلب، لغو کند، پیروز شد.

فقط طی ۱۶ ماه ریاست، آقای کاستیو نشان داد که برای این شغل مناسب نیست. او پنج کابینه و حدود ۸۰ وزیر را پشت سر گذاشته است. آنها تقریباً هر هفته می آمدند و می رفتند، بسیاری از آنها به اندازه شخص رئیس جمهور فاقد صلاحیت بودند. به گفته دادستان کل، او و چند تن از اعضای خانواده اش به طور فاسد برای اعطای قراردادهای عمومی توطئه کردند. او همه اتهامات را رد می کند و ادعای آزار و شکنجه سیاسی دارد.

قانون اساسی پرو به کنگره اجازه می دهد تا رؤسای جمهور را به دلیل “ناتوانی اخلاقی دائمی” استیضاح کند. دو نفر از اسلاف آقای کاستیلو بر اساس این بند کنار گذاشته شدند. کنگره دو بار سعی کرد او را نیز از زیر آن حذف کند. اما آنها خیلی زود اقدام کردند و ۸۷ رای لازم را از ۱۳۰ قانونگذار نداشتند. بلوک جناح چپ در کنگره به قوت خود باقی ماند. دیگران می ترسیدند مشاغل با درآمد خوب خود را از دست بدهند، اگر استیضاح با یک انتخابات عمومی جدید دنبال شود، همانطور که بسیاری از مردم پرو می خواهند. پیشنهاد سوم، با حمایت بیشتر، قرار بود در ۷ دسامبر، ساعاتی پس از اعلام شوم آقای کاستیلو، به رأی گذاشته شود.

این اقدام آقای کاستیلو “یک استیصال” بود. یکی از وزیران سابق می گوید: قماربازی توسط یک مرد ترسیده و نالایق. برخلاف آقای فوجیموری، آقای کاستیلو از حمایت ارتش و خیابان ها برخوردار نبود. هیچ تانکی برای تعطیل کردن کنگره وارد نشد. هیچ گروه خشمگینی در اتاق غوطه ور نشد. حتی حامیانش نیز او را محکوم کردند. نیروهای مسلح که برخی از فرماندهان آنها پس از پایان رژیم آقای فوجیموری به زندان رفتند، در بیانیه ای مشترک با پلیس گفتند که از رئیس جمهور حمایت نخواهند کرد. در عوض، آقای کاستیلو انگیزه‌ای را در اختیار کنگره قرار داد که اگر می‌خواهند شغل خود را حفظ کنند، او را برکنار نمی‌کرد. به همین ترتیب، چپ با همراهی خود با حرکتی بسیار شبیه به حرکت آقای فوجیموری آسیب می دید.

سابقه دیگری برای اقدامات آقای کاستیلو وجود دارد. در سال ۲۰۱۹، مارتین ویزکارا، رئیس جمهور وقت، کنگره را تعطیل کرد زمانی که به نظر می رسید اعتماد او را سلب کرده است. حرکت – جنبش. این توصیه نادرست بود، اما یک تفاوت وجود داشت. او به دنبال دستکاری در قوه قضاییه نبود و خواستار برگزاری انتخابات فوری برای کنگره جدید شد.

خانم بلوارته ششمین رئیس جمهور پرو از سال ۲۰۱۶ شد. عموم مردم، اما آقای ویزکارا در زمان روی کار آمدن او چنین نبود. او به یکی از محبوب‌ترین روسای جمهور پرو تبدیل شد، اما در سال ۲۰۲۰ استیضاح شد. خانم بولوارته اگر بخواهد باقی دوره ریاست جمهوری آقای کاستیلو را تا سال ۲۰۲۶ ببیند، خوب است که یک دولت گسترده تشکیل دهد. بیشتر پرویی ها از اینکه این بار کودتا شکست خورد، خیالشان راحت است. ■