پیشنهاد صندوق بین المللی پول احتیاط در کاهش نرخ بهره

صندوق بین المللی پول و ایران “روابط طولانی و مهمی” داشته اند. بازدید کنید.

او بلندپایه ترین مقام صندوق بین المللی پول بود که از سال ۱۹۷۹ به ایران سفر کرد. لیپتون از مقامات ایرانی خواست تا اصلاحات ساختاری را اجرا کنند و بر دستاوردها، عمدتاً کاهش نرخ های تورم سرسام آور، تکیه کنند.

لیپتون در تهران با روزنامه فارسی زبان دنیای اقتصاد، نشریه خواهر فایننشال تریبون به مصاحبه اختصاصی نشست.

او دیدگاه های خود را در مورد راه های بهبود اقتصاد ایران به اشتراک گذاشت. گزیده‌ها:     

صندوق بین‌المللی پول در گزارشی توصیه‌های اصلاحی به ایران ارائه کرده است. فکر می‌کنید ایران چگونه واکنش نشان داده است؟

این نوع اصلاحات از آن نوع اصلاحاتی نیست که بتوان در زمان بسیار کوتاهی انجام داد. آنها باید در یک دوره طولانی اجرا شوند. من فکر می‌کنم اگر به گذشته نگاه کنید، ایران به خاطر سیاست‌های کلان اقتصادی‌اش، کاهش شدید تورم و استفاده از سیاست‌های پولی برای اطمینان از بازگرداندن اقتصاد به رشد، سزاوار اعتبار و ستایش است. بنابراین، در سال ۲۰۱۶ تورم بسیار کمتر است و رشد دوباره آغاز شده است. ما فکر می‌کنیم رشد امسال می‌تواند حدود ۴ درصد باشد.

با حرکت رو به جلو، ایران نه تنها به رشد خود ادامه می دهد، بلکه رشد را به سطوح بالاتری نیز می رساند. ما فکر می‌کنیم که این فرآیند مستلزم این است که ایران از تمرکز داخلی به تمرکز خارجی تبدیل شود و ادغام در اقتصاد جهانی را عمیق‌تر کند. برای موفقیت در آن، ما فکر می کنیم ایران باید اقتصاد خود را انعطاف پذیرتر و رقابتی تر کند و این مستلزم مجموعه ای از اصلاحات است.

بهبود سیستم بانکی، آزادسازی بخش شرکت با کاهش مقررات، خصوصی‌سازی دارایی‌های مولدتر در دستان خصوصی که در آن حاکمیت بهبود می‌یابد و پاسخگویی بیشتر اقتصاد به تقاضاهای بین‌المللی مورد نیاز است. اگر قرار است ایران نه تنها یک اقتصاد نفتی قوی داشته باشد – که دارد – بلکه یک اقتصاد قوی غیرنفتی هم داشته باشد، به این نوع اصلاحات ساختاری نیاز است. اگر قرار است برای همه جوانان شغل ایجاد شود، به اقتصاد غیرنفتی قوی نیاز است. سالانه افراد زیادی در ایران از مدرسه فارغ التحصیل می شوند و خواهان فرصت های شغلی هستند. و در اقتصاد جهانی، شما باید بتوانید برای زنده ماندن رقابت کنید و به نظر من برای موفقیت در بخش جهانی به فضای رقابتی تری نیاز دارد.

در گزارش سال ۲۰۱۴ صندوق بین المللی پول به ایران توصیه کرده بود که نرخ بهره را برای کاهش تورم افزایش دهد. اکنون نرخ تورم حدود ۱۰ درصد داریم و گفته شده که به زودی تورم تک رقمی می شود. تحت این شرایط چه سیاست هایی را در رابطه با نرخ بهره توصیه می کنید؟

نرخ ها کندتر از تورم کاهش یافته است و این یک رویداد رایج در کشورهایی است که کاهش ناگهانی تورم را تجربه می کنند. دلیل آن این است که مردم اغلب مطمئن نیستند که تورم به طور دائم کاهش یافته است و بنابراین می‌خواهند آن را برای خطر بازگشت دوباره تورم جبران کنند.

من فکر می‌کنم مهم است که بی‌صبر نباشیم، سعی نکنیم از انفجارهای نقدینگی برای پایین آوردن بیشتر نرخ‌های بهره استفاده کنیم، زیرا فکر نمی‌کنم کمبود نقدینگی دلیل بالا بودن نرخ بهره باشد، در واقع نقدینگی. نسبتاً سریع در حال رشد بوده است. بنابراین فکر می کنم آنچه مهم است این است که بانک مرکزی ایران به مردم اطمینان دهد که قصد دارد تورم را پایین نگه دارد. در نهایت مردم را متقاعد می کند که نرخ بهره می تواند کمتر باشد.

با توجه به همه چالش‌هایی که اقتصاد ایران با آن مواجه است و اصلاحات ساختاری مورد نیاز، چشم‌انداز اقتصادی را در سال‌های آینده چگونه می‌بینید؟

فکر می‌کنم آینده واقعاً در دست ایران است و نتیجه به انتخاب‌هایی بستگی دارد. ایران اکنون فرصت مهمی برای تعمیق یکپارچگی خود با اقتصاد جهانی دارد. اگر ایران بتواند راهی برای رقابت پیدا کند، فرصت‌هایی وجود دارد. ایران به بازار جهانی و تمام تقاضایی که وجود دارد نیاز دارد. ایران اقتصاد آنقدر بزرگ نیست که بتواند پویایی را حفظ کند که همه را سر کار بگذارد. اگر بتواند راه هایی برای استفاده از فناوری، سرمایه و نیروی کار ایرانی برای تولید کالا و فروش آن در سراسر جهان بیابد، اقتصاد بسیار قوی تری خواهد بود. من فکر می کنم اگر بتواند این کار را به طور موثر انجام دهد، چشم انداز آن می تواند قوی تر از گذشته باشد.

ایران در زمانی که بسیاری از اقتصادها با چالش‌هایی مواجه هستند، دوباره به اقتصاد جهانی متصل می‌شود. ایران چگونه می تواند از این وضعیت سود ببرد؟

من فکر می کنم رشد نسبتا ضعیف جهانی برای ایران مشکل ساز است. تقاضای شناور کمتری برای همه کالاها از جمله کالاهای ایرانی وجود دارد. کاهش سرعت در چین قبلاً بر وضعیت تأثیر گذاشته است. از آنجایی که چین مواد خام کمی از ایران از جمله نفت خریداری می کند، می تواند عاملی باشد. اما من فکر می کنم مهم ترین عامل برای ایران این است که اقتصاد جهانی آنقدر بزرگ است که فرصت هایی وجود دارد که به ایران اجازه می دهد صنعت و تجارت خود را برای برآوردن تقاضای جهانی گسترش دهد. بنابراین، اگر بتواند زیرساخت های خود را برای رقابت در اقتصاد جهانی تطبیق دهد، باز کردن و ادغام مجدد یک راه امیدوارکننده جدید است.