پیشنهاد وضع مالیات بالا بر پزشکان بررسی شد

کمیسیون بهداشت و درمان مجلس پیشنهاد وضع مالیات ۷۰ درصدی از درآمد پزشکان پردرآمد را ارائه کرده است.

حامد قدوسی، استادیار امور مالی در موسسه فناوری استیونز، در روزنامه ایرانی تعدول نوشت: «این نمونه دیگری از تصمیمات عجولانه است که از طریق رویکرد مکانیکی به مسائل اقتصادی گرفته می‌شود، که مستلزم بررسی دقیق‌تر است». گزیده‌ها در ادامه می‌آیند:

ادعا می شود که هدف اصلی پشت این پیشنهاد تلاشی برای مبارزه با درآمدهای نجومی در حرفه پزشکی است، اگرچه به نظر می رسد که نظر پزشکان در مورد این موضوع نادیده گرفته شده است.

به منظور توزیع مجدد درآمدها و تامین اجتماعی، وضع مالیات معقول و حساب شده از درآمد طبقات مرفه قابل قبول به نظر می رسد. بنابراین موضوعی که در اینجا مطرح می‌شود، مالیات بر افراد دارای ثروت نیست، بلکه سیاست خاص وضع مالیات ۷۰ درصدی از پزشکان است، زیرا یکی از اولین سؤالاتی که ذهن را متبادر می‌کند این است که آیا منطقی است که نرخ‌های مالیاتی حاشیه‌ای برای مشاغل مختلف وجود داشته باشد. بسیار متفاوت باشد.

در اکثر کشورها، مالیات بر درآمد مستقل از شغل افراد است و به سطح درآمد آنها مربوط می شود. اما سیاستی که کمیسیون بهداشت و درمان مجلس دنبال می‌کند، به نفع تبعیض مالیاتی عمده بین پزشکان و سایر مشاغل، به ویژه مشاغل پردرآمد و غیرمولد است.

آنچه باید مورد توجه قرار گیرد، تحریفاتی است که می تواند از اعمال چنین مالیات های بی پروا بر منابع تولید ناشی شود. اولین انتقادی که می‌توان به مالیات‌های تصاعدی بر درآمدها وارد کرد، تأثیر ناامیدکننده‌ای است که بر نیروی کار مولد و کارآمد می‌گذارد، در نتیجه جامعه از خدماتی که به سختی جایگزین می‌شود، محروم می‌شود.

سوال دوم این است که چه پزشکانی باید مشمول آیین نامه جدید شوند؟ اینها متخصصان برجسته، به عنوان مثال، پیوند قلب یا چشم هستند که تخصص و خدمات آنها بسیار مورد توجه است. حال، اگر این متخصصان مجبور شوند ۷۰ درصد درآمد خود را رها کنند، دیگر حاضر به کار طولانی مدت یا انجام عملیات بزرگ نخواهند بود و ترجیح می دهند به جای آن، کار پاره وقت و استراحت داشته باشند، زیرا مالیات بر طبقات پایین اعمال می شود. در یک سیستم مالیاتی تصاعدی به آن اندازه قابل توجه نیست، یا در سایر زمینه های فعالیت بی ربط به رشته حرفه خود شرکت می کنند. بنابراین، خدمات استثنایی یک گروه با پتانسیل بالا از بین خواهد رفت.

از سوی دیگر، چنین نرخ‌های مالیاتی بالایی احتمالاً بر قیمت خدمات پزشکی تأثیر می‌گذارد و بیماران باید در پایان روز بیشترین بار را متحمل شوند.

با این حال، از جنبه مثبت، سیستم مالیاتی ممکن است به مبارزه با پدیده “سوپر ستاره” در بازار پزشکی کمک کند، که منعکس کننده جذابیت برجسته ترین پزشکان است و به بیماران کمک می کند تا به پزشکان و متخصصان کمتر شناخته شده اما به همان اندازه شایسته نزدیک شوند.

این یک طرف دیگر نیز دارد. با ویزیت بیماران کمتر، پزشکان ممتاز زمان بیشتری برای صرف هر بیمار خواهند داشت، اگرچه این ممکن است زمان انتظار بیماران برای درمان را افزایش دهد. اینکه آیا جامعه از این توزیع مجدد بیماران منتفع خواهد شد یا نه بستگی به شکاف کیفی بین پزشکان مشهور و همتایان کمتر شناخته شده آنها دارد.

در نتیجه، اگر قرار است مالیات بر درآمدهای بالا اعمال شود، متخصصان برجسته، هنرمندان و صاحبان تخصص و استعداد برجسته باید آخرین گروهی باشند که این مالیات بر آنها اعمال شود. در عوض، این افراد باید در هر فعالیتی که انجام می‌دهند تشویق شوند تا خدمات خود را بسیار راحت‌تر در اختیار جامعه قرار دهند. با این حال، سیاستی که کمیسیون پارلمانی دنبال می‌کند در تضاد آشکار با این تصور است.