پیش بینی های بیمه مشخص شده است

یک مقام ارشد، چالش‌های پیش روی صنعت بیمه ایران را در حین بحث در مورد چشم‌انداز آن فهرست کرده است.

محمدابراهیم امین، رئیس کل بیمه مرکزی ایران در گفت و گو با نشریه خواهر فایننشال تریبون، تجارت فردا، نقش ناچیز صنعت بیمه را در اقتصاد داخلی نشان می دهد که سهم آن از تولید ناخالص داخلی که در ایران ۲ درصد بوده است. در سال ۲۰۱۵.

امین خاطرنشان کرد: این رقم بین المللی ۷ درصد است که نشان دهنده شکاف بزرگ بین نقش صنعت بیمه در اقتصادهای پیشرفته و ایران است.

در یک کشور پیشرفته، حق بیمه زندگی و سلامت حدود ۷۰ درصد از کل صنعت را تشکیل می دهد. در ایران بیمه عمر و سلامت کمتر از ۴۰ درصد صنعت بیمه را به خود اختصاص داده است.

در عرصه تجارت بین‌المللی، شرکت‌های بیمه نقش حیاتی در دفع ریسک و تضمین سرمایه‌گذاری‌های سودآور برای شرکت‌ها و تولیدکنندگان دارند. با این حال، این بخش کلیدی در ایران نسبتاً توسعه نیافته است.

امین به بیمه درمانی همگانی ارائه شده توسط دولت ایران اشاره کرد و گفت: این بیمه فضای کمی برای شرکت های بیمه خصوصی برای ورود به رقابت باقی می گذارد.

وی افزود: تنها فرصت بیمه‌گران خصوصی در حوزه سلامت، ارائه خدمات تکمیلی است که به میزان قابل قبولی مورد استقبال مردم قرار نگرفته است.

امین با اشاره به بازار غیررسمی پول و موسسات اعتباری غیرمجاز فعال در این بازار، گفت: مردم تمایل کمتری به خرید بیمه عمر دارند زیرا نرخ سود ارائه شده برای بیمه عمر ۱۸ درصد است در حالی که وام دهندگان تایید نشده نرخ سپرده بالاتری را ارائه می دهند.

 نرخ نفوذ

به گفته امین، پایین بودن ضریب نفوذ بیمه در ایران یکی دیگر از موضوعات کلیدی است. او تورم، رکود، فعالیت‌های رسمی و غیررسمی در بازار پول و سیستم رفاه اجتماعی گسترده اما به دور از رضایت‌بخش را عامل سطح ضعیف ضریب نفوذ بیمه در ایران می‌داند.

رئیس CII همچنین به تعدادی از قوانین و مقررات برای عملکرد ضعیف شرکت های بیمه اشاره می کند. او معتقد است که دولت نباید حق بیمه شرکت‌های خصوصی را تنظیم کند و بیمه‌گران نباید مالیات سنگینی دریافت کنند.

وی گفت: متأسفانه مالیات های سنگینی از شرکت های بیمه اخذ می شود و این امر باعث تضعیف قابلیت ها و پتانسیل های صنعت بیمه شده است.

امین در پاسخ به سوالی درباره نقش سازمان متبوعش در صنعت بیمه ایران اظهار می‌دارد که اعمال نظارت حرفه‌ای و قانونی که وظیفه سازمان اوست می‌تواند بخشی از مصائب صنعت بیمه را برطرف کند، اما سازمان نمی‌تواند برای همه بلاهایی که به ایران می‌آیند «نوش جان کند». صنعت بیمه در ایران.

نظارت مالی مهمترین بخش وظیفه نظارتی بیمه مرکزی ایران است. نظارت بر حق بیمه و میزان غرامت پرداختی به مشتریان یک موضوع کلیدی در اینجا است.

امین وظیفه بررسی بازیکنان برتر در شرکت‌های بیمه را از دیگر کارهای کلیدی سازمان خود می‌داند و تاکید می‌کند که این چالش کلیدی برای سازمان او و به طور کلی صنعت بیمه داخلی است.

وی گفت: فقدان نوآوری، کمبود منابع کافی، کمبود تخصص، نبود خدمات جدید، عدم بازاریابی خوب، عدم آموزش مناسب برای پرسنل و عدم ثبات در سیاست‌های بیمه‌گران، جدی‌ترین معضلاتی هستند که نیاز به توجه دارند.

امین خاطرنشان کرد که سازمان او برنامه های زیادی را برای سال آینده (از ۲۰ مارس) طراحی کرده است.

وی افزود: رتبه بندی شرکت های بیمه داخلی یکی از اولویت های بیمه مرکزی ایران در سال آینده است.

«اصلاح ترازنامه، بهبود مدیریت، پرورش خلاقیت و نوآوری و گسترش روابط با بیمه‌گران خارجی» از اهمیت و اولویت بیمه مرکزی ایران در سال آینده است.

 روابط بین‌المللی

امین با بیان اینکه نیاز به بازنگری در استراتژی‌های مدیریتی در بخش بیمه داخلی است، بر اهمیت دریافت آموزش‌های بین‌المللی از سوی بیمه‌گران مشهور بین‌المللی برای کارشناسان بیمه ایران تاکید کرد.

در اواخر ژانویه خبری منتشر شد مبنی بر اینکه شرکت‌های بیمه جهانی در پی لغو تحریم‌ها به دنبال فرصت‌های تجاری با تهران هستند و اولین آزمایش قصد آنها در ماه مارس انجام می‌شود که برخی از شرکت‌های ایرانی به دنبال پوشش جدید هستند.

به گزارش رویترز، پس از توافق هسته‌ای بین شش قدرت جهانی و تهران که منجر به رفع محدودیت‌های معاملات مالی با ایران شد، بیمه‌گران اتکایی که ریسک خود را به اشتراک می‌گذارند و کارگزارانی که معاملاتی را انجام می‌دهند، در حال بررسی راه‌هایی برای بهره‌برداری از بازاری به ارزش ۷.۴ میلیارد دلار در حق بیمه هستند.

متخصصان بیمه و بیمه اتکایی، بخش‌های دریایی و انرژی را از جمله بخش‌هایی می‌دانند که بهترین فرصت‌ها را در ایران تولیدکننده نفت ارائه می‌دهند.

در کنار پوشش تجاری، بیمه عمر یک حوزه بالقوه رشد است زیرا کمتر از یک دهم حق بیمه کل ایران را در مقایسه با بیش از نیمی در سطح جهانی نشان می دهد.

به گفته کارشناسان صنعت، در ابتدا شرکت‌های بین‌المللی احتمالاً با شرکت‌های ایرانی ارتباط برقرار می‌کنند تا از دانش محلی خود سرمایه‌گذاری کنند و بیمه‌های داخلی را در بازار بین‌المللی مجدد بیمه کنند، و کارگزاران به شرکت‌های خارجی کمک می‌کنند تا این تجارت را به دست آورند.