چالش ها و چشم اندازهای صنعت آلومینیوم ایران

طبق ارائه‌ای که توسط گروه واحد تحقیقات کالا مستقر در لندن انجام شد، آلومینیوم سریع‌ترین فلز صنعتی در جهان است و ایران این پتانسیل را دارد که یک بازیگر اصلی در این بخش پرسود باشد. در دفتر مرکزی سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران در تهران در آخر هفته.

در سمینار CRU نمایندگانی از تقریباً تمامی شرکت های بزرگ معدنی ایران حضور داشتند.

شرکت فولاد مبارکه، شرکت ملی فولاد ایران، ذوب آهن اصفهان، شرکت ملی صنایع مس ایران، شرکت آلومینیوم ایران، شرکت توسعه صنایع روی ایران، شرکت هلدینگ توسعه معادن و صنایع معدنی خاورمیانه و شرکت معدنی و صنعتی چادرملو از جمله شرکت‌کنندگان کلیدی بودند. .

CRU برای اولین بار در سال ۱۹۶۸ تأسیس شد، یک شرکت خصوصی با مالکیت اطلاعات تجاری است که بر بازارهای معدنی، فلزات و کودهای جهانی تمرکز دارد. خدمات مشاوره، تجزیه و تحلیل تجاری، اخبار، داده ها و کنفرانس ها را ارائه می دهد.

متن ارائه CRU در یک بیانیه در رسانه های اجتماعی منتشر شد و توسط فایننشال تریبون مشاهده شد.

 خاورمیانه در صنعت رو به رشد پیشرفت می کند

به گفته مایکل اینسولان، کارشناس مواد خام آلومینیوم CRU، تقاضا برای آلومینیوم به سرعت در حال رشد است. فلز نقره نرخ رشد تقاضای مرکب سالانه نزدیک به ۶ درصد را برای دوره ۱۵-۲۰۰۰ ثبت کرده است. آلومینیوم حتی از رشد تقاضای سنگ آهن نیز بالاتر بوده است، مواد مورد نیاز بازار جهانی کالا از زمانی که کوره های چین شروع به تولید فولاد با در نظر گرفتن سلطه صنعتی جهانی کردند.

انسولان معتقد است آلومینیوم این روند را تا سال ۲۰۲۰ ادامه خواهد داد و تنها تفاوت این است که بخش حمل و نقل جایگزین ساخت و ساز به عنوان محرک اصلی رشد این معدن خواهد شد.

این در حالی است که آلومینیوم و مواد اولیه آن (بوکسیت، آلومینا) بر خلاف نوسانات سایر کالاهای معدنی از نظر عرضه و قیمت در بازار در چند سال گذشته، نسبتاً آرام باقی مانده است، زیرا هیچ گاه محدودیت عرضه نداشته و در نتیجه قیمت ها هرگز افزایش نیافته است. /p>

بوکسیت یک سنگ معدنی طبیعی حاوی مقادیر متغیر اکسیدهای آلومینیوم آبدار است که عمدتاً در متالورژی آلومینیوم، سرامیک‌های صنعتی و فرآوری شیمیایی استفاده می‌شود. سپس این ماده معدنی به آلومینا تبدیل می شود. هر چهار کیلوگرم بوکسیت ۱.۹۳ کیلوگرم آلومینا تولید می کند، در حالی که برای تولید یک کیلوگرم آلومینیوم به ۱.۹۳ کیلوگرم آلومینا نیاز است.

در این میان، تولیدکنندگان آلومینیوم خاورمیانه در کمتر از یک دهه از بازیگران کوچک به جهانی تبدیل شده اند. امارات متحده عربی، بحرین، عربستان سعودی، قطر، عمان، ایران و ترکیه در حال حاضر نزدیک به ۲۲ درصد از تولید جهانی آلومینیوم را به خود اختصاص می دهند که این رقم در سال ۲۰۰۰ کمتر از ۶ درصد بود.

تولیدکنندگان منطقه همچنین از هزینه‌های کمتری برای تامین انرژی و آلومینا در مقایسه با میانگین جهانی برخوردار هستند و مزیت رقابتی خود را بیشتر می‌کنند. به گفته Insulan، هزینه های تامین انرژی و آلومینا حدود ۷۰ درصد از کل هزینه های تولید را تشکیل می دهد.

کاستی اصلی تولیدکنندگان خاورمیانه تولید ضعیف بوکسیت و آلومینا به دلیل ذخایر محدود داخلی آنهاست. این امر باعث شده است که کارخانه های ذوب بیشتر آلومینا و بوکسیت خود را از برزیل و استرالیا و به دنبال آن گینه و هند تهیه کنند.

 پتانسیل ایران

کارشناس CRU معتقد است که ایران تقریباً تمام شرایط برای یک بخش آلومینیوم موفق مانند دسترسی به نیروی ارزان، نیروی کار واجد شرایط و در عین حال ارزان، فناوری تولید مورد نیاز و بازار داخلی رو به رشد را دارد. علاوه بر این، پس از برداشتن تحریم‌ها در ژانویه، این کشور به تدریج جای پای خود را در بازارهای بین‌المللی باز می‌یابد.

درست مانند سایر کشورهای خاورمیانه، مانع اصلی مانع صنعت آلومینیوم ایران، عدم دسترسی آماده به آلومینا و بوکسیت و نیاز به واردات است.

ایران در واقع بیش از شانس واردات آلومینا در مقایسه با معیارهای بین المللی پرداخت می کند. بر اساس گزارش CRU، متوسط ​​آلومینا CIF ایران در ماه جولای نزدیک به ۲۸۰ دلار در هر تن بود، در حالی که شاخص قیمت جهانی آلومینیوم در حدود ۲۴۰ دلار بود.

با این حال، واردات همچنان در مقایسه با تولید آلومینا داخلی ایران هزینه کمتری دارد. هر تن آلومینا برای تولید در کارخانه آلومینا جاجرم ۲۹۵ دلار هزینه دارد. تنها منبع بوکسیت کشور معدن جاجرم در شهرستانی به همین نام در استان خراسان شمالی است که ذخایر آن کمتر از ۲۰ میلیون تن برآورد شده است.

به گفته CRU، مسیر ایران برای دستیابی به بوکسیت ارزان و پایدار از صرفه‌جویی در مقیاس می‌گذرد که فقدان آن دلیل اصلی هزینه‌های بالای آلومینا ایران است. ایران از همان مزایای ارزان انرژی و نیروی کار همسایگانش در خاورمیانه بهره می برد، اما هزینه های عملیاتی سایت آن در تولید آلومینا باعث می شود که از نظر رقابتی عقب بیفتد. لغو تحریم‌ها توسعه زیرساخت‌های صنعتی و دستیابی ایران به فناوری مدرن و کارآمدتر را برای ایران آسان‌تر کرده است.

مسیر دیگر واردات بوکسیت و تبدیل آن به آلومینا در کارخانه های داخلی است. استرالیا و گینه بیشترین غلظت ذخایر بوکسیت را در جهان دارند و پس از آن برزیل، ویتنام، جامائیکا، چین و اندونزی قرار دارند.

این کشور در حال حاضر قراردادی با گینه برای تهیه بوکسیت دارد. ایران در سال ۱۹۹۲ یک قرارداد ۲۵ ساله با این کشور آفریقایی برای اکتشاف و استخراج ۶۰۰ میلیون تن بوکسیت از ۱۳ فلات بوکسیت خود در دابولا و ۱۲ فلات در توگ، هر دو در مرکز گینه امضا کرد. مشارکت ۵۰-۵۰ با دولت گینه اخیراً برای ۲۵ سال دیگر تمدید شد و قرار است بهره برداری از معدن تا پایان سال جاری آغاز شود.