چای ارزان نپال به فروش چای دارجیلینگ هند رسید

کلکته، هند – باغ‌های چای معروف دارجلینگ در ایالت بنگال غربی هند فوراً شروع به کار کردند. تصاویری زیبا از ابرهای شناور بر فراز تپه‌های غلتکی پوشیده از بوته‌های چای، جایی که زنان، پوشیده شده در سارافون‌های رنگارنگ، برگ‌های چای را می‌چینند که در سبدهای بافته شده به پشت‌هایشان بسته شده است.

اما واقعیت دیگری در پشت این تصاویر کارت پستال وجود دارد: کاهش تولید و تقاضا به دلیل روی آوردن خریداران به جایگزین‌های ارزان‌تر از همسایه نپال، که آینده یک منطقه و کارگران آن را که زمانی به تولید «شامپاین چای» معروف بودند، به خطر می‌اندازد. .

سابهاش روی، مدیر املاک چای آریا در دارجلینگ، هشدار داد: «آینده چای دارجلینگ تاریک است و پایان آن نزدیک به نظر می‌رسد اگر وضعیت به همین شکل باقی بماند». “چند هزار نفر معیشت خود را از دست خواهند داد و این میراث برای همیشه از دست خواهد رفت.”

صنعت چای دارجلینگ نمادین توسط حاکمان قدیمی بریتانیا که در اواسط قرن نوزدهم بوته‌هایی را در تپه‌های هند از چین دوباره کاشتند، آغاز شد.

امروزه، تپه ها دارای ۸۷ باغ چای هستند که در ۱۷۸۰۰ هکتار (۴۴۰۰۰ هکتار) با مجموع تولید حدود ۶۶۴۰ تن (۶.۶۴ میلیون کیلوگرم یا میلی گرم) چای ارگانیک در سال ۲۰۲۲، کمتر از ۷.۶۹ میلیون کیلوگرم تولید شده در سال ۲۰۱۹ است. به هیئت چای هند، بدنه اوج صنعت چای.

سانجی چودری، صاحب املاک چای رینگتونگ، گفت: کارشناسان چای دلایل متعددی را برای کاهش تولید عنوان می‌کنند، از جمله کاهش تقریباً ۴۰ درصدی از زمانی که باغ‌ها برای پاسخگویی به تقاضای خریداران به کاملاً ارگانیک تبدیل شدند.

“ما همچنین با کمبود شدید نیروی کار مواجه هستیم زیرا نسل جوان آماده ورود به صنعت نیست و مهاجرت بیداد می کند. تغییر اقلیم دلیل دیگری برای کاهش تولید است.

کاهش صادرات

چای با کیفیت برتر بیشتر به بازارهای بین المللی روسیه، ژاپن، ایران، ایالات متحده و کشورهای اروپایی پاسخ می دهد. اما در پنج سال گذشته صادرات به این کشورها کاهش یافته است.

در سال ۲۰۲۲، دارجلینگ ۳.۰۲ میلیون کیلوگرم چای یا ۴۵.۴۸ درصد از کل تولید را صادر کرد که در مقایسه با ۳.۷۱ میلیون کیلوگرم یا ۴۸.۲۴ درصد از تولید در سال ۲۰۱۸، طبق گزارش هیئت چای، کاهش یافت.

حتی صادرات کلی چای هند از ۲۵۱.۹۱ میلیون کیلوگرم در سال ۲۰۱۷ به ۲۲۶.۹۸ میلیون کیلوگرم در سال ۲۰۲۲ کاهش یافت.

تولیدکنندگان چای دارجلینگ کشور همسایه نپال و توافقنامه تجارت آزاد آن با هند را یکی از دلایل اصلی کاهش سهم بازار خود می دانند.

در سال ۲۰۲۲، نپال حدود ۱۵ میلیون کیلوگرم چای ارتدکس به هند صادر کرد که در مقایسه با سال گذشته ۱۰ میلیون کیلوگرم بود. چای ارتدکس به برگ چای گشاد اطلاق می شود که با روش های سنتی یا ارتدکس از جمله چیدن، غلتاندن و خشک کردن تولید می شود. در دارجلینگ، باغ‌های چای کارخانه‌هایی برای پردازش برگ‌های چای دارند. در نپال، آنها تمایل دارند برگ چای را به کارخانه ها بفروشند.

ملاک‌های چای هند، بر خلاف آن‌هایی که در نپال هستند، همچنین ملزم به ارائه مزایایی مانند صندوق حمایتی، انعام، و تسهیلات پزشکی هستند.

آشوک لوهیا، رئیس املاک چای چامونگ که ۱۴ باغ چای در تپه‌ها دارد و یکی از بزرگترین صادرکنندگان چای دارجیلینگ است، می‌گوید که نپال مزایای زیادی نسبت به هند دارد.

“تولید ارتدکس آنها عمدتاً از تولیدکنندگان کوچکی می آید که کارخانه های فرآوری ندارند و در نتیجه هزینه های آنها در مقایسه با ما بسیار کمتر است. لوهیا گفت که چای نپال از تجارت آزاد با هند نیز برخوردار است، اما سایر کشورهای همسایه مانند بنگلادش و سریلانکا ۱۰۰ درصد عوارض واردات دریافت می کنند.

قیمت‌های ضعیف

دستمزدهای بالا در تپه ها و او گفت که قیمت پایین صادراتی نیز به این صنعت آسیب وارد کرده است.

لوهیا گفت: “حدود ۷۰ درصد از هزینه تولید شامل نیروی انسانی و دستمزد می شود.” به عنوان مثال، او گفت که در حدود سال ۲۰۰۰، چایکاران روزانه حدود ۳۵ روپیه (۰.۴۲ دلار) درآمد داشتند در حالی که قیمت صادراتی چای تقریباً ۱۰ یورو (۱۱ دلار) بود. امروز، دستمزد ۲۵۰ روپیه در روز (۳ دلار) است در حالی که قیمت صادرات ۱۹ تا ۲۰ دلار در هر کیلوگرم است.

گونتر فالتین مستقر در برلین یکی از بزرگترین واردکنندگان چای دارجلینگ به کشورهای اروپایی است. او گفت که تقاضای اروپا به دلیل “ضربه مضاعف رکود و بیماری همه گیر که ظرفیت خرید مشتریان ما را کاهش داده است” در رنج است.

در بازدید اخیر از دارجلینگ، او به الجزیره گفت که نگران است که واردات فزاینده چای ارزان نپال، معیشت هزاران چای‌فروش در دارجلینگ را “ویران کند”. او اعتراف کرد که این به تجارت او نیز آسیب می رساند.

صنعت چای دارجلینگ به طور مستقیم و غیرمستقیم حدود ۳۰۰۰۰۰ نفر را استخدام می کند که شامل ۵۵۰۰۰ زن چایکار می شود.

حتی سارقان نیز نگران آینده خود هستند و به همکاران خود که در ۲۰ مزرعه ای که در حال زیان دهی هستند اخراج شده یا مزایای خود را دریافت نکرده اند، اشاره می کنند.

سارلا تاپار، ۴۵ ساله، چای‌فروش Arya Tea Estate، به الجزیره گفت.

به گفته Jeetendra Malu، رئیس انجمن چای دارجلینگ، نزدیک به ۳۰ درصد از باغ‌ها معوق هستند و از مزایای قانونی کارکنان خود، مانند وجوه تأمینی و انعام، پاک نشده‌اند. او افزود که مشکلات از سال ۲۰۱۷ شروع شد و از آن زمان بدتر شده است.

سقوط در سال ۲۰۱۷ آغاز شد

تولیدکنندگان چای در تپه‌ها می‌گویند تعطیلی تقریباً پنج ماهه در تپه‌ها توسط یک گروه سیاسی به دلیل تقاضای آن برای یک ایالت جداگانه در سال ۲۰۱۷ برای صنعت چای فاجعه‌بار بود و هرگز نتوانست به طور کامل از آن بهبود یابد.

>
سامون ماجومدر، مدیر کل گروه Hmp کلکته و صادرکنندگان دارجیلینگ، گفت: «اعتصاب نمی‌توانست در زمان بدتری رخ دهد، زیرا فصل اوج اولین و دومین نوشیدنی چای بود که محصول ممتاز ما است. چای. “خریداران بین المللی که قبلاً سفارشات را داده بودند منتظر عرضه بودند اما تعطیلی همه چیز را متوقف کرد.”

«واردکنندگان جهانی شروع به جستجوی جایگزینی برای خرید چای مشابه دارجیلینگ کردند و به طور تصادفی به نپال برخورد کردند که ظاهری تقریباً مشابه اما از نظر طعم متفاوت داشت و اتفاقاً در همان ارتفاع و شرایط آب و هوایی با هزینه تولید کمتر رشد کرد. . آنها نمی توانند با کیفیت ما برابری کنند، اما صادرکنندگان آن را به عنوان چای هیمالیا در بازار بین المللی علامت گذاری کردند و با قیمت بهتری فروختند.

حتی خریداران داخلی شروع به ترکیب چای دارجلینگ با چای نپال با کیفیت ارزان کردند تا پول نعناع کنند زیرا مشتریان به سختی می‌توانستند تفاوتی بین این دو چای پیدا کنند.

Choudhry در املاک چای Ringtong همچنین سوالات جدی را با هیئت چای در مورد خطرات سلامتی ناشی از چای نپال مطرح کرده است و گفته است که Monocrotophos، یک حشره کش ممنوعه، به طور گسترده در نپال استفاده می شود.

«قانون ایمنی و استانداردهای مواد غذایی، بررسی ۳۴ پارامتر بهداشتی را در آزمایشگاه دولتی تأیید شده توسط هیئت ملی اعتباربخشی آزمایشگاه‌های آزمایش و کالیبراسیون [NABL] قبل از اینکه برای عرضه در هند مناسب تشخیص داده شود، الزامی می‌کند. اما آزمایش‌های آزمایشگاهی مناسب [در مورد واردات از نپال] به سختی انجام می‌شود و جان مردم را به خطر می‌اندازد.”

راه خروج چیست؟

صنعت چای دارجلینگ به اتفاق آرا خواهان بازنگری در توافقنامه تجارت آزاد هند با نپال و اجرای دقیق یک برچسب نشان جغرافیایی (GI) است که ترکیب دارجلینگ با چای های دیگر را ممنوع می کند.

در سال ۲۰۰۴، چای دارجلینگ اولین محصول هندی بود که به دلیل طعم و عطر متمایزش برچسب GI دریافت کرد.

“بدون شک، صنعت چای دارجلینگ روی دستگاه تنفس مصنوعی قرار دارد و وضعیت بسیار بد است. اما برای بقا باید به دنبال بازارهای بین المللی جدید باشیم. ما همیشه نمی‌توانیم [خریداران خارجی] را مقصر بدانیم… ما باید بازار داخلی را نیز بررسی کنیم تا دسترسی خود را گسترش دهیم و خریداران جدید پیدا کنیم.»

او افزود: “ما باید برچسب GI را نیز به شدت اعمال کنیم و برای نجات صنعت خود عوارض واردات را اعمال کنیم، در غیر این صورت پایان کار دور نیست.”، به خصوص که برخی از خریداران بین المللی پس از آشوب سال ۲۰۱۷ همه خریدهای چای دارجلینگ را متوقف کردند.< /p>

مقامات ارشد هیئت چای گفتند که در حال بررسی این موضوع هستند. ساوراو پاهاری، معاون هیئت مدیره چای هند گفت: «هیئت مدیره قبلاً پیشنهادی [برای بسته نجات مالی] به وزارت بازرگانی اتحادیه برای صنعت چای ارائه کرده است که شامل چای دارجلینگ نیز می‌شود.

او افزود، هیئت مدیره اطلاعیه ها و بخشنامه های دوره ای را برای جلوگیری از عبور چای نپال به عنوان چای دارجلینگ صادر کرده است.

اما به سختی توانسته است به صنعت واقع در تپه های دیدنی آرامش دهد. کانوریا صراحتاً پذیرفت: «اگر فرصتی داده شود، بیشتر صاحبان باغ دوست دارند از دارجلینگ زیبا خارج شوند.