چرا خالکوبی های کره جنوبی به عنوان علامت گذاری می شوند؟ جنایتکاران

تاو درب خاکستری بدون علامت در مرکز سئول می تواند به دفتر دیگری در پایتخت کره جنوبی منتهی شود. با این حال، در پشت آن، کیم دویون آثار هنری پیچیده‌ای خلق می‌کند که از ستاره‌های کی‌پاپ، روسای chaebol و خانواده سلطنتی هالیوود، از جمله برد پیت، سفارش دریافت کرده است. خالکوبی که بیشتر با نام دوی شناخته می شود، مراقب است حضور استودیو خود را تبلیغ نکند. زیرا هر یک از آثار هنری او نیز جرم است.

به ارزش حدود ۲۰۰ میلیارد وون (۱۵۱ دلار) m) طبق انجمن تاتو کره (KTA) در سال، صنعت تاتو در کره جنوبی کوچک است اما از نظر فرهنگی مهم است. بهار شکوفه های رنگی را به ارمغان می آورد زیرا آستین های کوتاه و بالاتنه های نازک بازوهای مرکب شده هیپسترهای کشور را نشان می دهد. در خارج از کره جنوبی، شهرت هنرمندان آن در کنار ذائقه صادرات فرهنگی دیگر این کشور افزایش یافته است. یک خالکوبی از یک هنرمند کره جنوبی سطح مشابهی از جذابیت را به عنوان یک سلیقه برای موسیقی یا سینمای کره جنوبی ایجاد می کند.

با این حال هنرمندان آن مجبورند زیرزمینی کار کنند. در سال ۱۹۹۲ یک دادگاه کره جنوبی حکم داد که خالکوبی خطراتی برای سلامتی ایجاد می کند و باید مجوز پزشکی لازم باشد. خالکوبی‌هایی که فاقد این صلاحیت هستند می‌توانند ۵۰ میلیون وون (۳۸۰۰۰ دلار) جریمه یا تا پنج سال زندان دریافت کنند. دوی معتقد است که هر سال یک زن و شوهر زندانی می شوند. این ممنوعیت همچنین به این معنی است که خالکوبی‌ها در برابر باج‌گیری، بهره‌کشی یا تجاوز جنسی آسیب‌پذیر هستند، زیرا نمی‌توانند مرتکبین را از ترس متهم شدن گزارش کنند.

سیاستمداران جوان سعی کرده اند صنعت را به جریان اصلی بکشانند. ریو هو جونگ، یک نماینده مجلس ۳۰ ساله، لایحه ای را در سال ۲۰۲۱ ارائه کرد که شرایط کار را بهبود می بخشد و به خالکوبی ها اجازه می دهد درآمد خود را گزارش کنند. دوی رویکرد تهاجمی تری را در پیش گرفته است و در چهار سال گذشته به طور مکرر در دادگاه حاضر شده است تا از محکومیت خود تجدیدنظر کند و توجه را به وضعیت اسفناک همکاران کمتر مشهور جلب کند.

جامعه کره جنوبی به طور فزاینده ای از دوی و خانم ریو حمایت می کند. سالمندان هنوز خالکوبی را قبول ندارند و آنها را نشانه هایی از جنایت می دانند. با این حال، بیش از نیمی از مردم کره جنوبی به طور کلی و بیش از چهار پنجم از افراد ۲۰ ساله معتقدند که خالکوبی‌های واجد شرایط باید اجازه داشته باشند مشتریان را جذب کنند. ها جی سو از دانشگاه ملی سئول می گوید که به دور از “یک عمل انحرافی”، برای جوانان خالکوبی فقط یک محصول مصرفی دیگر است.

جای تعجب نیست که دشمنان اصلی خالکوبی‌ها پزشکان هستند که ادعا می‌کنند اجازه دادن به غیر پزشکان خطرناک است. آنها یک حاشیه سودآور را از دست خواهند داد: در سال ۲۰۲۲ بازار خالکوبی های نیمه دائمی که بیشتر برای عمل های زیبایی استفاده می شود، به ارزش ۱.۸ تریلیون وون (۱.۴ میلیارد دلار) بود، بر اساس KTA.

دولت کره جنوبی، که معمولاً مشتاق ترویج فرهنگ خود است، تاکنون برای ناراحت کردن این لابی قدرتمند مردد بوده است. با این حال، این ممکن است در حال تغییر باشد: ظاهراً دولت از خالکوبی‌ها به عنوان منبع درآمد بالقوه آگاه است، قبلاً یک کد مالیاتی به آنها اختصاص داده است.