چرا زنان در «بهشت فمینیستی» ایسلند چشمگیر هستند؟
دهها هزار زن ایسلندی، از جمله نخست وزیر زن این کشور، روز سه شنبه در اعتراضی سراسری به خیابان ها آمدند. علیه نابرابری جنسیتی و خشونت جنسی.
این اعتصاب که بزرگ‌ترین اعتصاب زنان در دهه‌های اخیر محسوب می‌شود، باعث می‌شود که زنان تمام کارهای مزد و بدون مزد – از جمله کارهای خانگی – را کنار بگذارند و بنرهایی با مضمون «Kallarou þetta jafnretti؟» در دست بگیرند. (“شما این را برابری می نامید؟”).
ایسلند به طور گسترده ای به عنوان مکانی عالی برای زن بودن در نظر گرفته می شود و برای ۱۴ سال متوالی رتبه اول را در شاخص شکاف جنسیتی مجمع جهانی اقتصاد دارد.
کشور توسط یک زن – نخست وزیر کاترین یاکوبسدوتیر رهبری می شود. نزدیک به نیمی از نمایندگان آن زن هستند. تعداد زیادی پست های مدیریتی و اجرایی دارند. شرایط مرخصی والدین برای مادران و پدران آنقدر خوب است که نزدیک به ۹۰ درصد از زنان در سن کار شغل دارند.
پس چرا آنها احساس نیاز به اعتراض می کنند؟
چرا زنان اعتصاب می کنند؟
در حالی که ایسلند به عنوان بهشت برابری تلقی می شود، بسیاری از زنان احساس می کنند هنوز جای پیشرفت وجود دارد.
به‌رغم قوانین دستمزد برابر که به سال ۱۹۶۱ برمی‌گردد، زنان همچنان از نظر درآمد از مردان عقب‌تر هستند. در سال ۲۰۱۸، قانون‌گذاران پا را فراتر گذاشتند و شرکت‌ها را موظف کردند ثابت کنند که به زنان کمتر از مردان دستمزد نمی‌دهند.
با این حال نابرابری ادامه دارد.
براساس آمار ایسلند شکاف کلی دستمزد در سال ۲۰۲۱ ۱۰.۲ درصد بود که در مشاغل مالی و بیمه به ۲۹.۷ درصد افزایش یافت. زنان همچنین بیشتر در مشاغل کم ارزش و با دستمزد کمتر مانند تدریس یا مراقبت های بهداشتی کار می کنند.
و مردانگی سمی همچنان ادامه دارد. بیش از ۴۰ درصد زنان خشونت جنسی یا جنسی را تجربه کرده اند. یک مطالعه توسط دانشگاه ایسلند در سال ۲۰۱۸ نشان داد که از هر چهار زن، یک زن مورد تجاوز جنسی یا تجاوز جنسی قرار گرفته است، که اکثر موارد گزارش شده به محاکمه نمی‌رسند.
فریجا اشتینگرمزدوتیر، مدیر ارتباطات فدراسیون ایسلندی برای کارکنان عمومی، گفت: «ما به دنبال جلب توجه به این واقعیت هستیم که ما بهشت برابری نامیده می‌شویم، اما هنوز نابرابری‌های جنسیتی و نیاز فوری برای اقدام وجود دارد. در مصاحبه با رویترز.
فعالان می خواهند دستمزد زنان شاغل در بخش های تحت رهبری زنان منتشر شود. و آنها خواهان این هستند که عاملان به دلیل خشونت جنسی و جنسی مورد بازخواست قرار گیرند.
چه کسی در حال ضربه زدن است؟
انتظار می‌رود حداقل ۲۵۰۰۰ زن و افراد غیر باینری در یک راهپیمایی در مرکز شهر ریکیاویک شرکت کنند و هزاران زن در بخش‌هایی مانند ماهیگیری، آموزش و مراقبت‌های بهداشتی به اعتصاب‌ها در سراسر کشور بپیوندند.
نخست وزیر یاکوبسدوتیر به رسانه های محلی گفت که سر کار نخواهد آمد و از همکارانش در کابینه خواست که همین کار را انجام دهند. او به وب‌سایت mbl.is گفت: «اول و مهم‌تر از همه، من با این موضوع با زنان ایسلندی همبستگی نشان می‌دهم.
جاکوبسدوتیر، که از سال ۲۰۱۷ بر سر کار بوده است، به خاطر رهبری ثابت خود در کشور در طول همه‌گیری همه‌گیر، مورد تحسین قرار گرفت. در آن زمان، او موفقیت خود را به تمایل خود به یادگیری و اشتباه کردن نسبت داد، توانایی ای که به گفته او، “برای زنان آسان تر از مردان است”.
چه چیزی منجر به این اعتصاب شد؟
تعطیلی‌های امروزی بزرگ‌ترین از سال ۱۹۷۵ است که ۹۰ درصد از زنان از آشپزی، تمیز کردن یا مراقبت از فرزندان خود امتناع کردند.
این رویداد که کشور را فلج کرد، شاهد تعطیلی کارخانه‌ها و مغازه‌ها، مدارس و مهدکودک‌ها بود. این به روزی معروف شد که کشور سوسیس تمام شد – پدران در مواجهه با غذا دادن به فرزندانشان به ساده ترین غذای موجود متوسل شدند.
«روز تعطیلی زن» تغییری عظیم در طرز فکر کشور ایجاد کرد. پنج سال بعد، ایسلند اولین کشور در جهان بود که یک رئیس جمهور زن انتخاب کرد. ویگدیس فینبوگادوتیر، یک مادر مجرد مطلقه، به مدت ۱۶ سال این شغل را حفظ خواهد کرد.
تا سال ۲۰۱۰، این کشور اولین نخست‌وزیر را به دست آورد و یوهانا سیگوداردوتیر را به عنوان اولین نخست‌وزیر زن خود انتخاب کرد که اتفاقاً اولین رئیس دولت همجنس‌گرای آشکار جهان بود.
اما ده ها سازمان پشت اعتصاب امروز می گویند که هنوز خواسته های سال ۱۹۷۵ برآورده نشده است.
در حالی که ممکن است برخی نیاز به اقدام امروز را زیر سوال ببرند، Steingrimsdottir اصرار داشت که دقیقاً به دلیل شهرت جهانی ایسلند است که مسئولیت برآورده کردن انتظارات را دارد.