چرا ولادیمیر پوتین در چین منفرد نیست؟

Fیا نسل‌ها به مردم چین گفته شده است که دنیای بیرون – اغلب – مکانی ناامن و ناامیدکننده است. ایدئولوگ های حزب کمونیست می آموزند که نزاع های خارجی ها به بهترین شکل به عنوان رقابت قدرت و منافع شخصی درک می شود. بی وقفه، سخنرانی‌های رسمی و گزارش‌های خبری این تصور را ایجاد می‌کند که اقدامات کشورهای دیگر با ارزش‌های اخلاقی توضیح داده می‌شود، هر چه بیگانگان ادعا کنند. چین به عنوان یک استثنا: غول صلح دوستی که فقط به دنبال انجام خیر است.

القای بدبینی در مورد جهان به خوبی به حزب خدمت می کند. بدون آن، ۴ فوریه می تواند یک سالگرد غلغلک آور برای رئیس جمهور شی جین پینگ باشد. یک سال از اعلام او می گذرد که چین و روسیه از “دوستی” برخوردارند. بدون محدودیت»، چند روز قبل از اینکه ولادیمیر پوتین تهاجم غرق در خون و زمین خواری خود را به اوکراین آغاز کند.

وحشی گری روسیه به سرعت شرکای نزدیک خود مانند آلمان را مجبور کرد که آقای پوتین را یک جنگ افروز خطرناک اعلام کنند. آقای شی فضای بیشتری برای مانور دارد زیرا روسیه از نظر جریان اصلی چینی ها منفور نیست. تا حدی، تبلیغات و سانسور دلیل آن را توضیح می دهد. تقریباً یک سال است که هر شب، اخبار اصلی عصر، درگیری اوکراین را به گردن آمریکا و ائتلاف دفاعی ناتو می اندازد که متهم هستند روسیه را با گسترش به سمت شرق به گوشه ای سوق می دهند. اخیراً در ۳۰ ژانویه، وزارت امور خارجه در پکن، آمریکا را به طولانی کردن جنگ و “سودجویی از جنگ” با ارسال سلاح های سنگین به اوکراین متهم کرد. پروفسور وانگ یی‌وی از دانشگاه رنمین پیشنهاد می‌کند بسیاری از چینی‌هایی که صحبت از جنایات جنگی روسیه، مانند قتل عام غیرنظامیان در بوچا را می‌شنوند، گمان می‌کنند که این «اخبار جعلی» است که توسط اوکراین و متحدانش در غرب اختراع شده است.

< p class="article__body-text">تا حدی، چیزی واضح تر در کار است. حزب در آموزه‌های خود اشاره می‌کند که ساده‌لوحانه است که بپرسیم آیا دولت‌ها شریر هستند یا فضیلت‌مند. تاثیر آنها بر چین مهم است. روسیه نیروهای مسلح و کالاهای بزرگی برای فروش دارد و در خشم چین از آمریکا شریک است. حاکمان چین، و حتی کمتر مردم آن، اهمیتی نمی دهند که چه کسی این یا آن استان اوکراین را کنترل می کند. اما چین منافع حیاتی در بی اعتبار کردن اتحادهای تحت رهبری آمریکا دارد، زیرا ممکن است این اتحادها روزی چین را در حیاط خلوت شرق آسیا تهدید کنند. بنابراین، برای روسیه مطلوب است که با موفقیت غرب را به چالش بکشد و آن را تجزیه کند، ناتو را بی اعتبار کند و از تحریم های اعمال شده بر آن جان سالم به در ببرد.

بی تفاوتی نسبت به بی رحمی روسیه نیست. کاملاً مشابه تأیید همه اقدامات آقای پوتین است. اعضای تشکیلات سیاست خارجی چین، مانند پروفسور وانگ، اعتراف می‌کنند که از اینکه روسیه بخش‌هایی از اوکراین را ضمیمه کرده است، اعتراف می‌کنند که دانشمندان را به یاد تصرف ۱.۵ متر مربع از خاک روسیه تزاری از آخرین سلسله امپراتوری ضعیف چین می‌اندازد. اما لازم نیست یک قدرت خارجی قابل تحسین باشد تا مفید باشد.

استان هیلونگجیانگ، در شمال منجمد چین، مکان غیرمعمول خوبی برای مشاهده چنین عمل گرایی سردی است. هنگامی که چین و اتحاد جماهیر شوروی در اواخر دوره مائو به جنگ همه جانبه نزدیک شدند، گارد سرخ یک کلیسای جامع ارتدوکس روسی با گنبد پیازی را در هاربین غارت کرد، شهری که بیش از ۱۲۰ سال پیش توسط سربازان تزار و شهرک نشینان به عنوان مرکز راه آهن تأسیس شد. امروزه هاربین کلیسای جامع سابق را به عنوان یک سایت توریستی رمانتیک و «به سبک اروپایی» به بازار عرضه می کند. در یک شب اخیر چاگوان بلیطی خرید و از بازدیدکنندگانی که سلفی می‌گرفتند پرسید که آیا جنگ اوکراین دیدگاه آنها را نسبت به روسیه تغییر داده است یا خیر. دو دانشجوی دانشگاه از استان مجاور لیائونینگ گفتند که واقعاً نه. یکی گفت روسیه خوب است زیرا به منافع جهانی یا ملی چین خیانت نکرده است. گفتگو به تغییر توازن قدرت جهانی تبدیل شد. دوست او افزود: چین مارکسیست-لنینیسم را از روسیه آموخت و اکنون “اژدهای سر به فلک کشیده شرق” است، در حالی که غرب در “زوال آهسته” است.

آهسته خوابیده. سپس قطار چاگوان را به سمت شمال به شهر هیهه، در رودخانه مرزی یخی با روسیه برد. در سال ۱۹۰۰، نیروهای قزاق روسیه با راندن کشاورزان و کارگران چینی به داخل آب، ساحل شمالی رودخانه را تصرف کردند. هزاران نفر غرق شدند. یک پاسپورت بریتانیایی ورود به موزه تاریخ آیهویی را تضمین می کرد (نگهبانان موزه اعتراف می کنند که شهروندان روسی «معمولاً پذیرفته نمی شوند»)، جایی که این کشتار وحشتناک با یک نقاشی پانوراما به طول ۶۹ متر به یادگار مانده است. قزاق‌ها را نشان می‌دهد که به زنان تجاوز می‌کنند، چینی‌ها را با سرنیزه به داخل رودخانه می‌رانند و کسانی را که در آب هستند، مسلسل می‌زنند. در مجموع، این موزه قرن ها از تهاجمات روسیه را ثبت می کند. متنی در خروجی به بازدیدکنندگان این درس را می‌گوید که از این تاریخ می‌گیرند: برای قوی کردن چین و ارتش‌هایش تلاش کنید، نفرت را تقویت نکنید. «اگر ضعیف هستید، مورد آزار و اذیت قرار می گیرید. اگر عقب بمانید، شکست خواهید خورد.

در بالای دست موزه، امید هیهه برای آینده، اولین پل جاده چین-روسیه بر فراز رودخانه مرزی در تابستان ۲۰۲۲ پس از سال‌ها تلاش روس‌ها، به دلیل ترس از تسلط چین بر خاور دور روسیه افتتاح شد. زنی که مغازه‌اش عسل، شکلات و سایر سوغاتی‌های روسی را به گردشگران چینی می‌فروشد، گفت: «البته» محلی‌ها ویرانی‌های گذشته روسیه را به یاد دارند (یا قبل از اینکه کنترل‌های کووید تقریباً سه سال شهر را مسدود کنند). اما اگر تجارت فرامرزی باز شود، «هایهه فرصتی دارد که واقعاً شروع به کار کند.»

ممکن است درست باشد

یک مغازه دار همسایه به نام روسیه فقیر و ثروتمند چین او با افتخار گزارش داد که زنان “زیبا” روسی با مردان چینی ازدواج می کنند. او هرگز نشنیده بود که زنان چینی شوهران روسی بگیرند. او روسیه را “خوب” به عنوان یک کشور می دانست. دوستی که برای دود به او پیوست، آمریکا، بریتانیا و متحدان آنها را به دلیل دخالت در اوکراین محکوم کرد. اگر روسیه بخواهد به اوکراینی ها حمله کند، این یک جنگ داخلی است، دوست غرغر کرد: “همه این کشور یکسان است.” توسعه محلی، اگرچه نفت و گاز ارزان روسیه باید به طور کلی به چین کمک کند. او مرگ‌ها در اوکراین را به گردن غرب می‌اندازد، زیرا بدون تسلیحات ناتو، کشور کوچک‌تر “از مدت‌ها پیش” به روسیه باخت. تمرکز او بر قدرت نسبی، به جای حق و نادرستی تهاجم، دیدگاهی تیره و تار از برقراری صلح ایجاد کرد. این برای رهبران در پکن بسیار مناسب است. ■

از Chaguan، ستون نویس ما در چین بیشتر بخوانید:
آنچه یک سریال درام جدید درباره چین نشان می دهد< /a> (۲۶ ژانویه)
سواری با قطار کند در چین (۱۹ ژانویه)
به نظر می رسد بسیاری از روستاییان چینی آماده حرکت از کووید-۱۹ (۱۲ ژانویه) هستند.