چگونه دونالد ترامپ به منافع آمریکا در آسیا آسیب زد

با این وجود، کشورهای دیگر، از جمله بزرگترین رقیب آمریکا، برای پیوستن به این توافق فریاد می زنند. اندونزی، فیلیپین، کره جنوبی و تایلند همگی علاقه خود را برای پیوستن به ابراز کرده‌اند. این پیمان ممکن است به زودی اولین عضو جدید خود را داشته باشد: انتظار می‌رود بریتانیا به «توافق اصولی» برای پیوستن به زودی دست یابد. هفته این امر، درخواست‌های چین و تایوان را که در اواخر سال ۲۰۲۱ ارسال شده بودند، مورد توجه قرار می‌دهد. رسیدگی این گروه به این مناقصه‌های دوئل پیامدهای بزرگی بر توازن قدرت در آسیا و همچنین آینده آنچه از بین‌المللی لیبرال باقی مانده خواهد داشت. سیستم معاملاتی میریا سولیس از موسسه بروکینگز، یک اندیشکده در واشنگتن، می گوید: «همانطور که توانایی پروژه TPP توسط ایالات متحده آزمایش شده است، اکنون توسط چین نیز آزمایش خواهد شد.

CPTPP در روزهای سرد دهه ۱۹۹۰ سرچشمه گرفت، زمانی که رقابت قدرت های بزرگ به پایان رسید، آمریکا در حال رشد بود و جهانی شدن در مد بود. رهبران گروه همکاری اقتصادی آسیا و اقیانوسیه، یا APEC، در سال ۱۹۹۴ در استراحتگاهی در بوگور، اندونزی گرد هم آمدند و با پوشیدن پیراهن‌های جاوه‌ای با طرح‌های پیچیده، متعهد شدند که «آزاد و آزاد» را دنبال کنند. تجارت و سرمایه گذاری» در منطقه تا سال ۲۰۲۰. یک گام بزرگ به سوی این چشم انداز در سال ۲۰۰۵ زمانی که توافق بین چهار اقتصاد کوچک – برونئی، شیلی، نیوزیلند و سنگاپور – چشم آمریکا را به خود جلب کرد. استرالیا، پرو و ​​ویتنام به مذاکرات پیوستند و پس از آن کانادا، مالزی، مکزیک و در سال ۲۰۱۳ ژاپن. پیمان تجارت آزاد هیولایی که در حال شکل گیری بود، به مرکز اقتصادی «محور» بسیار تبلیغ شده باراک اوباما به آسیا تبدیل شد. TPP که حدود ۴۰ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را در بر می گیرد، به عنوان ارائه بازارهای آزاد و اجرای استانداردهای بالا برای مقابله با بی بندوباری فزاینده چین در آمریکا فروخته شد.

اگر ضربه اقتصادی آن کاهش یافته باشد، CPTPP تأثیر بسیار بیشتری بر قوانین تجارت جهانی داشته است. مفاد آن در مورد حاکمیت دیجیتال، رویه‌های گمرکی و حفاظت از مالکیت معنوی به نقاط مرجع برای معاملات در جاهای دیگر تبدیل شده‌اند. وندی کاتلر، یک مقام سابق آمریکایی که در مورد TPP مذاکره کرد، می‌گوید: «این قوانین فراتر از گوشه‌های CPTPP زندگی می‌کنند. موافقتنامه بازنگری شده تجارت آزاد آمریکا با مکزیک و کانادا، توافقنامه ایالات متحده-مکزیک-کانادا (USMCA)، بخش‌هایی از تجارت دیجیتال را از CPTPP حذف کرد. شیرو آرمسترانگ از دانشگاه ملی استرالیا در کانبرا استدلال می‌کند که این تأثیر در زمانی ارزشمند است که «سیستم چندجانبه به‌عنوان یک کل، سازمان تجارت جهانی در هسته آن، بی‌سابقه در معرض تهدید قرار دارد».

الحاق بریتانیا دامنه معامله را گسترش خواهد داد. خانم کاتلر می‌گوید: «این می‌تواند نشان دهد که نباید فقط یک توافق هند و اقیانوسیه باشد. برای دولت بریتانیا نیز کشش سیاسی قوی تر از کشش اقتصادی است. تخمین زده می شود که پیوستن به سطح پایه Gdp بریتانیا را ۱.۸ میلیارد پوند یا ۰.۰۸% افزایش دهد. اما نمایندگان مجلس در حزب محافظه کار حاکم عاشق معاملات تجاری هستند و به دنبال کسب منافع مشهود از خروج از اتحادیه اروپا و اطمینان از داشتن درجه ای از نفوذ بریتانیا هستند. در هند و اقیانوس آرام

به همان اندازه مهم، سابقه بریتانیا باید به تعیین استانداردهای بالا برای خود CPTPP کمک کند. موناکاتا نائوکو، مذاکره‌کننده سابق ژاپنی، می‌گوید روند سخت‌گیرانه الحاق بریتانیا، که هیچ استثنایی از قوانین باشگاه نمی‌پذیرفت، برای ایجاد یک «مدل بریتانیا» برای متقاضیان آینده بود. چین تلاش خواهد کرد تا آن را آزمایش کند. دولت آن در ماه های اخیر بر قصد خود برای پیوستن به CPTPP تاکید کرده است. نخست وزیر مستعفی چین، لی کچیانگ، طی سخنرانی در کنگره ملی خلق در ۵ مارس، خواستار «گام‌های فعال» به سمت الحاق شد.

شک و تردید زیادی در مورد کاربرد چین وجود دارد. چین و بسیاری از اعضای CPTPP موجود در حال حاضر به شراکت اقتصادی جامع منطقه ای (RCEP) تعلق دارند، یک قرارداد بزرگ تجاری آسیایی با استاندارد پایین تر که در سال ۲۰۲۰ امضا شد. چین باید متعهد شود. اصلاحات اقتصادی عمده برای پیوستن به CPTPP با شرایط فعلی آن. این کشور از بسیاری از استانداردهای CPTPP در مورد رفتار با شرکت های دولتی، مالکیت معنوی، حقوق کار و تجارت دیجیتال بسیار عقب است. جفری شات از موسسه اقتصاد بین‌الملل پیترسون، یک اندیشکده آمریکایی، می‌گوید: «دست سنگین دخالت دولت» در سال‌های اخیر «آنها را از خط شروع دورتر کرده است».

با این حال، بسیاری از سیاست گذاران و کارشناسان تجاری در آسیا احتمال عضویت چین را جدی تر از کشورهای خارج از منطقه می دانند. آنها می گویند که مقامات وزارت بازرگانی چین به طور جدی در مورد آن هستند، حتی اگر روند مذاکرات طولانی شود. چین ممکن است تلاش کند تا از قوانین باشگاه خارج شود. در همین حال، امکان عضویت چین برای بسیاری در منطقه و فراتر از آن کشش قوی خواهد داشت. تحقیقات پیتر پتری از مدرسه بین‌المللی بازرگانی برندیس و مایکل پلامر از دانشگاه جانز هاپکینز نشان می‌دهد که اگر چین به CPTPP بپیوندد، درآمد سالانه جهانی ناشی از این پیمان چهار برابر می‌شود و به ۶۳۲ میلیارد دلار می‌رسد یا یک چهارم بیشتر از میزان کمتر. اصل TPP با مشارکت آمریکا.

مناقصه چین در حال آزمایش انسجام گروه است. هر تصمیمی در مورد اعضای جدید باید به اتفاق آرا باشد. خانم موناکاتا می‌گوید: «بدیهی است که چین در حال تلاش برای استراتژی تفرقه بینداز و حکومت است. در میان و در کشورهای عضو CPTPP، مکاتب فکری مختلفی در مورد چگونگی ادامه وجود دارد. برخی استدلال می‌کنند که بهتر است به چین اجازه داد شنیده شود و در نهایت اگر استانداردها را برآورده کند، به آن بپیوندیم. جورج یئو، وزیر بازرگانی سابق سنگاپور می‌گوید: «به نفع سنگاپور است که چین در TPP باشد – این یک محیط باثبات‌تر و قابل پیش‌بینی‌تر برای تجارت کالا و خدمات، به‌ویژه در زمینه مالکیت معنوی ایجاد می‌کند». برخی دیگر، به ویژه ژاپن، کمتر مشتاق هستند و قصد دارند حتی اجازه دهند روند الحاق اولیه خود را آغاز نکنند.

چه پیشنهاد چین موفقیت آمیز باشد یا نه، قبلاً در پیچیده کردن تایوان مؤثر بوده است. (برخی از کارشناسان معتقدند این هدف اولیه چین بود.) جزیره ای که چین آن را قلمرو خود می داند، پیشنهاد خود را کمتر از یک هفته پس از چین ارائه کرد. دولت تایوان مقررات خود را برای مطابقت با استانداردهای این پیمان به روز کرده است. اگر تایوان ابتدا به آن ملحق می شد، چین عصبانی می شد. خانم سولیس می‌گوید: «مهم موضوع توانایی تایوان برای برآورده کردن استانداردها نیست، بلکه نحوه برخورد شما با نگرانی‌های بسیاری از کشورهای منطقه در مورد واکنش چین است. اما اگر چین ابتدا به آن ملحق شود، می تواند تایوان را مسدود کند. الحاق مشترک، پس از مدل ورود wto آنها در ۲۰۰۱-۲۰۰۲، ممکن است راه حلی باشد. اما سیاست امروز کمتر به آن متمایل است.

فرآیند طولانی در مناقصه های چین و تایوان می تواند باعث حواس پرتی شود و به روز رسانی های بسیار مورد نیاز مفاد پیمان را برای همگام شدن با تغییرات تکنولوژیک کند کند. همچنین می تواند صف ورود را مسدود کند. علاوه بر متقاضیان آسیایی، سه کشور آمریکای لاتین – کاستاریکا، اکوادور، و از دسامبر گذشته، اروگوئه – درخواست پیوستن داده اند. با وجود تأخیرها، کره جنوبی مشتاق است. یئو هان کو، وزیر بازرگانی سابق کره جنوبی، می گوید که درخواست رسمی آن «مسئله زمان» است.