چگونه موجی از پول فناوری خیریه را متحول می کند

وهنگام اندرو وایت اولین بار در سال ۲۰۲۱ بخشی از کسب و کار خود را فروخت، او می دانست که می خواهد بخشی از درآمد حاصل از آن را ببخشد. در واقع، اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، او امیدوار است در نهایت بیش از ۲۰ میلیون دلار به امور خیریه بدهد. اما آقای وایت همچنان مشغول اجرای FundApps، یک سرویس نظارت بر انطباق برای سرمایه گذاران بود. که زمان کمی برای مطالعه اقتصاد توسعه یا بررسی رتبه‌بندی سازمان‌های خیریه باقی می‌ماند.

الگویی که نیکوکاران مشهور برای نسل‌ها دنبال کرده‌اند—تاسیس یک بنیاد خصوصی و استخدام یک تیم برای اجرای آن – دور از ذهن بود. آقای وایت می‌گوید: «ایجاد یک سازمان دیگر برای مدیریت پول‌هایتان فقط هدر دادن آن است. از این گذشته، او می گوید: “این افراد در کاری که انجام می دهند بسیار خوب هستند، پس چرا به آنها اعتماد نمی کنید؟” در پایان، آقای وایت این پول را به Founders Pledge، یک موسسه خیریه بریتانیایی با بیش از ۱۷۰۰ عضو در ۳۹ کشور، داد. او به Founders Pledge گفت که مایل است این پول به آموزش و فقرزدایی در کشورهای فقیر اختصاص داده شود، سپس محققان آن را سپردند تا جزئیات را بررسی کنند.

آقای وایت بخشی از طبقه جدیدی از بشردوستان است که بسیار متفاوت از آنهایی است که پیش از این رفته بودند. آنها اغلب جوان هستند، نسبت به فرآیند و جزئیات بی حوصله هستند و مشتاق ایجاد تغییرات در عجله هستند. بیشتر آنها از صنعت نرم‌افزار و محاسباتی که از ابتدای قرن گذشته موتور بزرگ تولید ثروت در جهان بوده است، درآمد کسب کرده‌اند. همراه با پول آنها، جهان بینی صنعت آنها نیز می آید. اسکات هریسون، بنیانگذار موسسه خیریه: آب، که هدف آن ارائه آب پاک به همه روی این سیاره است، می گوید: “من داشتم Wired را می خواندم، نه Chronicle of Philanthropy“.

هیچکس بیشتر از سرمایه گذاران فناوری پولی برای تقدیم ندارد. فوربس، مجله‌ای که چنین مواردی را دنبال می‌کند، تخمین می‌زند که ۲۶ نفر از ۱۰۰ ثروتمند جهان در سال ۲۰۲۲ از شرکت‌های فناوری پیشرو در انواع مختلف، از جمله هفت نفر از ده شرکت برتر، درآمد کسب کرده‌اند. (کاهش اخیر در ارزش گذاری فناوری، سلطه این بخش را کاهش داده است، اما به آن پایان نداده است.)

وقتی صحبت از دادن آن پول به میان می‌آید، حتی غالب هستند. . Chronicle of Philanthropy (که آقای هریسون گفت که او آن را نخوانده) تخمین می زند که از ۳۳.۴ میلیارد دلاری که ۵۰ کمک کننده بزرگ آمریکا در سال ۲۰۲۱ اعطا کردند، حدود سه چهارم آن متعلق به افرادی است که درآمد خود را در این زمینه به دست آورده اند. فنی (نگاه کنید به نمودار). Bain & Company، یک شرکت مشاوره، تخمین می‌زند که غول‌های فناوری حدود ۸ درصد از کل ثروت ابرثروتمندان هند را در اختیار دارند، اما حدود ۳۵ درصد از کمک‌های خیریه را تشکیل می‌دهند.

این موج پول فرهنگ و جهان بینی صنعتی که آن را ایجاد کرده است را به همراه دارد. فناوری دو دهه گذشته را صرف مختل کردن همه چیز از خرید تا تلویزیون کرده است. به نظر می‌رسد بخشش خیریه بعدی است.

برای اینکه ببینید تازه‌واردها چقدر متفاوت هستند، آنها را با اجداد معروف خود مقایسه کنید. پدربزرگ های بشردوستی مدرن، صنعتگران آمریکایی مانند اندرو کارنگی، هنری فورد و جان دی راکفلر هستند. چنین مردانی بخش عمده ای از پول خود را در اواخر زندگی خود دادند. آنها بنیادهایی را ایجاد کردند که بیشتر از آنها عمر می کردند، مشاوران بسیار ماهر را به کار گرفتند و آماده بودند برای چندین دهه برای رسیدن به اهداف خود بودجه اختصاص دهند.

سریع حرکت کنید و مسائل را اصلاح کنید

این مدل در آغاز هزاره بهینه‌سازی شد. بازرگانان و سرمایه گذاران خطرپذیر شروع به فکر کردن در مورد کمک های خیریه مانند سرمایه گذاری های سخت کردند. دریافت کنندگان بر اساس اینکه بیشترین هزینه خیریه را برای هر دلار ارائه کردند، رتبه بندی شدند. تأثیر هر دلار اندازه‌گیری شد و اگر پروژه‌ای نتوانست «بازده اجتماعی» مورد انتظار خود را ارائه دهد، بودجه قطع می‌شد. پرچمدار آن رویکرد، بنیاد بیل و ملیندا گیتس بود که توسط بنیانگذار مایکروسافت و همسرش در سال ۲۰۰۰ راه اندازی شد. این بنیاد پول خود را از جمله برای پیشگیری از مالاریا، بهبود دسترسی به آب تمیز و فشار مصرف کرده است. برای کامل کردن ریشه‌کنی جهانی فلج اطفال.

برای نسل جدید نیکوکاران، که در یک فرهنگ تجاری بزرگ شده‌اند که به دلیل برنامه‌ریزی محتاطانه، به بازار و گسترش سریع جایزه می‌دهد، همه اینها غیرقابل تحمل به نظر می‌رسد. تنبل Nickhil Jakatdar یک کارآفرین سریالی از هند است که اکنون در کالیفرنیا زندگی می کند و هر سال بین ۳۰۰,۰۰۰ تا ۵۰۰,۰۰۰ دلار به ما کمک می کند. در سال ۲۰۲۱ او به بنیاد گیتس مراجعه کرد و به دنبال کمک مالی برای یک شرکت پزشکی غیرانتفاعی بود. آقای جکاتدار می گوید سخاوت بنیاد چشمگیر بود. اما او فشار دادن کاغذ را آنقدر بی‌ارزش می‌دانست که اعمال نکرد. او می‌گوید: «بنیاد گیتس به من چیزی را آموخت که نمی‌خواهم باشم.

مکنزی اسکات، همسر سابق جف بزوس، موسس آمازون، زمانی که بیش از ۱۴ میلیارد دلار در مدت کمی بیش از سه هزینه کرد، الگوی رویکرد جدید شد. سال‌ها، از سال ۲۰۱۹ شروع شد. خانم اسکات به طور کامل از تجزیه و تحلیل صرف نظر نکرد. در عوض، او آنها را از جلو بارگیری کرد. او شرکت‌های مشاوره‌ای را برای کاهش آمار و انتخاب دریافت‌کنندگان شایسته منصوب کرد که شامل Habitat for Humanity International، که داوطلبان آن خانه‌هایی در هائیتی و بنگلادش ساخته‌اند، و بنیاد سلامت Desmond Tutu، که در کیپ تاون مستقر است، می‌شود. هدایا عمدتاً بدون قید و شرط داده می شد و به خیریه ها اعتماد می شد تا بهترین استفاده را از این پول ببرند. خانم اسکات رویکرد خود را “بذر از طریق واگذاری” نامیده است.

جک دورسی، یکی از بنیانگذاران توییتر، تلاش های خیریه خود را در خطوط مشابه انجام می دهد. در سال ۲۰۲۰ آقای دورسی متعهد شد که یک میلیارد دلار از سهام خود را به سرمایه‌گذاری بشردوستانه خود #StartSmall ببخشد. او از طریق یک فرم کوتاه آنلاین از هر کسی درخواست کمک می گیرد. هر کمک مالی به اطلاع عموم می رسد. (فهرست کمک‌های #StartSmall شامل پروژه‌های مقاوم‌سازی آب‌وهوایی در کارائیب و کمک‌های بشردوستانه در اوکراین است.) استفانی الیس اسمیت، رئیس شرکت می‌گوید: «من رویکرد بسیار بیشتری را می‌بینم: فقط پول را از قبل به مردم بدهید. Phila Engaged Giving، یک شرکت مشاوره. “ما با چی بازی می کنیم که این کادر و آن کادر را تیک می زنیم؟”

این احساس فوریت با فشار و رقابت همسالان تقویت می شود. سیلیکون ولی مملو از “حلقه های اهدایی” و برنامه های آموزشی است که اهداکنندگان بالقوه را گرد هم می آورد. اعلامیه های عمومی محبوب هستند و مبشرین از استخدام خجالتی نیستند. دیوید گلدبرگ، مدیر اجرایی Founders Pledge، می‌گوید که در مهمانی‌ها، در حالی که اوراق ثبت نام در دست دارد، کارآفرینان را به صورت فیزیکی به گوشه اتاق می‌برد.

وسایل نقلیه‌ای که غول‌های فناوری جوان از طریق آنها ثروت خود را از بین می‌برند نیز در حال تغییر هستند. بنیادهای خیریه آمریکا بیش از یک تریلیون دلار دارایی دارند. اما روشی رو به رشد برای وجوه کمک کننده (DAFs) وجود دارد، نوعی حساب پس انداز برای کمک های خیریه که راهی سریع و ساده برای بیرون بردن ثروت از درب ارائه می دهد. موسسه ملی بشردوستانه تخمین می‌زند که ارزش دارایی‌های DAF در پنج سال منتهی به سال ۲۰۲۱ تقریباً ۱۷۰ درصد افزایش یافته و به ۲۳۴ میلیارد دلار رسیده است. یکی از بزرگترین ارائه دهندگان، بنیاد جامعه سیلیکون ولی است که حدود ۱۴ میلیارد دلار در اختیار دارد. اهداکنندگان شامل برایان اکتون، بنیانگذار واتس اپ، و سرگئی برین، که از بنیانگذاران Google بودند، هستند.

از لحاظ فنی، اهداکنندگان به DAF کنترل خود را رها می کنند. بیش از پول آنها (اگرچه خواسته های آنها معمولاً محترم شمرده می شود). اما آن‌ها می‌توانند از گروهی که آن را اداره می‌کنند، در مورد ارائه و کمک در امور اداری مشاوره دریافت کنند. برخلاف بنیادهای بزرگ، نیازی به اهداکنندگان DAF برای استخدام کارکنان بزرگ یا ارائه گزارش های دقیق به اداره مالیات وجود ندارد. بنیادهای آمریکایی باید هر سال حداقل ۵ درصد از دارایی های خود را واگذار کنند. چنین قوانینی برای DAF ها اعمال نمی شود. اهداکنندگان می توانند از صورت حساب های مالیاتی خود نیز کسر دریافت کنند. سهام معامله نشده ای که به یک بنیاد داده می شود بر اساس قیمتی که دارد ارزش گذاری می شود – که برای یک مؤسس، اغلب بسیار ناچیز است. هنگامی که به DAF داده می شود، در زمان اهدا ارزش گذاری می شود.

گزینه دیگر شرکت با مسئولیت محدود (LLC) است. شرکت ها مزایای مالیاتی بنیادها یا DAF ها را ارائه نمی کنند. اما آنها به اهداکنندگان آزادی می دهند. هزینه های پروژه های خیریه را می توان با پروژه های انتفاعی و حتی حمایت سیاسی ترکیب کرد. پیر امیدیار، موسس eBay، و لورن پاول جابز، بیوه استیو جابز، رئیس سابق اپل، هر دو از LLC برای کارهای خوب خود استفاده می کنند. طیف وسیعی از پروژه‌های قابل تامین مالی در گروه خانم جابز، Emerson Collective، به‌طور کامل به نمایش گذاشته شده است. بازوی بشردوستانه پروژه هایی مانند تاسیسات هنری در امتداد مرز آمریکا با مکزیک را تامین مالی می کند. در همین حال، بازوی سرمایه گذاری خطرپذیر در آتلانتیک، یک مجله و Stripe، یک پردازشگر پرداخت سرمایه گذاری کرده است.

بنجامین سوسکیس در مؤسسه Urban، یک اندیشکده آمریکایی، می‌گوید که محبوبیت LLC نشان‌دهنده یکی دیگر از باورهای گسترده در دره سیلیکون است، که فقط خیریه نیست که می تواند در جهان خیر کند. صنعت گرانی مانند کارنگی و راکفلر نگران بودند که مردم به شرکت هایی که ثروت آنها را ساخته اند نگاه منفی داشته باشند. اما کارآفرینان امروزه کسب درآمد را به همان اندازه ارزش بخشش می دانند. گفته می‌شود که پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مردم را به هم متصل می‌کنند، در حالی که بازارهای آنلاین خرید را دموکراتیک می‌کنند.

برخی از کارهای خوب شرکتی می تواند به طرز چشمگیری بزرگ به نظر برسد. ایلان ماسک، رئیس تسلا، بخشی از کار این شرکت را این می‌داند که بقیه صنعت خودرو را مجبور می‌کند زودتر از آنچه که در غیر این صورت انجام می‌شد، به سمت خودروهای برقی روی بیاورند (ماموریتی که تاکنون عمدتاً انجام داده است). اگرچه آقای بزوس در هیئت مدیره آمازون باقی مانده است، اما او همچنین مالک Blue Origin است، یک شرکت موشکی که امیدوار است روزی به انسان ها در زندگی در فضا کمک کند تا فشار محیطی روی زمین کاهش یابد. آقای برین در Calico، یک شرکت ضد پیری که امیدوار است طول عمر خود را افزایش دهد، سرمایه گذاری کرده است. آقای سوسکیس می‌گوید: «میان کارآفرینی و بشردوستی تیره‌ای وجود دارد.

متفاوت فکر کنید

همان‌طور که ترجیحات اهداکنندگان تغییر می‌کند، تاکتیک‌های جمع‌آوری سرمایه نیز باید تغییر کند. از دریافت کنندگان اگر سازمان های خیریه نیز جاه طلبی های بزرگ داشته باشند، کمک می کند. برنت هابرمن گروه انجمن بنیانگذاران را در لندن اداره می کند که مشاوره حقوقی، شبکه و موارد دیگر را برای کارآفرینان ارائه می دهد. او به یاد می آورد که به بنیاد تسا جوول، یک موسسه خیریه بریتانیایی که بر سرطان مغز متمرکز است، در مورد بهترین روش بازاریابی خود مشاوره می دهد. او گفت که برای جلب کمک های مالی از غول های فناوری، بهتر است این بنیاد خود را به عنوان یک پروژه “مهتابی” که هدف آن درمان انواع سرطان است، به بازار عرضه کند. و درخواست کمکهای کلان نیز ضرری ندارد. “گاهی اوقات راحت تر است که این افراد ۱۰۰ میلیون دلار بدهند تا ۱ میلیون دلار.” با ۷۰۰ میلیون دلار کمک های خیریه: آب، سرمایه گذاری آقای هریسون، یک عزیز دره سیلیکون است. آقای هریسون فکر می‌کند که این اولین گروه غیرانتفاعی بود که به ۱ میلیون دنبال کننده در توییتر رسید. افزودن عناصر تند و با تکنولوژی بالا نیز کار می کند. آقای هریسون به اهداکنندگان تصاویر ماهواره‌ای از چاه‌هایی که هزینه پرداخت کرده‌اند، ارائه می‌کند. و هنگامی که یک اهدای فناوری وارد می شود، دیگران اغلب آن را دنبال می کنند. مایکل برچ، موسس شبکه اجتماعی Bebo، اهداکننده اولیه بود. او آقای هریسون را به دانیل اک، رئیس اسپاتیفای و رید هافمن، بنیانگذار لینکدین معرفی کرد.

شرکت‌های خیریه ساده‌تر و آن‌هایی که ارتباطی ندارند، می‌توانند کار را سخت‌تر کنند. برای جذب کمک های مالی الیز کوتینی Pivotal را اداره می کند، سازمانی که از کودکان در مراکز نگهداری در کالیفرنیا حمایت می کند. Pivotal هر سال به حدود ۵۰۰ جوان کمک می کند، اما همانطور که خانم کوتینی می گوید، جمعیت سیلیکون ولی آن را “سکسی” نمی دانند. او می‌گوید یکی از راه‌های قرار گرفتن در رادار، انتصاب انواع فناوری به هیئت مدیره است که به گسترش این خبر کمک می‌کند. او می افزاید: «وقتی کمی وارد آن حلقه می شوید، مردم صحبت می کنند. آنها در مهمانی های کوکتل خود صحبت می کنند. ■