چگونه کمبل تاون به رونق در اسکاتلند واکنش نشان داده است نوشیدنی الکلی

0

به گزارش اخبار تازه و به نقل از Economist:

منN قرن نوزدهم کمبل تاون، در ساحل جنوب شرقی شبه جزیره کینتایر در سواحل غربی اسکاتلند، “پایتخت ویسکی جهان” نام گرفت. ویلاهای ماسه‌سنگ بزرگ آن گواه گذشته‌ای پر رونق است، زمانی که بیش از ۳۰ کارخانه تقطیر هوا را با دود ذغال سنگ نارس غلیظ کردند. اما پس از آن بیش از یک قرن افول رخ داد – ناشی از جنگ، رکود، ممنوعیت در آمریکا و رقابت راه آهن از مناطق دورتر شمال مانند اسپای ساید (نقشه را ببینید). در طلوع این قرن، شهر فقط دو کارخانه تقطیر باقی مانده بود.

به این داستان گوش دهید.< /figcaption> از صدا و پادکست بیشتر در iOS یا اندروید .

مرورگر شما از عنصر پشتیبانی نمی‌کند.

از آن زمان ویسکی اسکاتلندی رونقی را تجربه کرده است که همچنان ادامه دارد. بازارهای جدید، به ویژه در آسیا، تقاضا را افزایش دادند. شور و شوق مصرف کنندگان برای مخلوط کردن کوکتل ها در طول همه گیری همه گیر شد. بر اساس گزارش انجمن ویسکی اسکاچ، صادرات جهانی در سال ۲۰۲۲ با ۳۷ درصد افزایش به ۶.۲ میلیارد پوند (۷.۷ میلیارد دلار) رسید.

سرمایه گذاران به طور فزاینده ای مشتاق ویسکی با سابقه هستند. Springbank، مالت همنام تولید شده در کمبل تاون توسط قدیمی ترین کارخانه تقطیر خانوادگی مستقل اسکاتلند، برخی از بالاترین قیمت ها را به دست می آورد. کریستیز در سال ۲۰۱۹ یک بطری اسپرینگ‌بانک ۱۹۱۹ (یک دسته کوچک از دوران جنگ جهانی اول، بطری‌شده در سال ۱۹۷۰) را به قیمت ۳۵۵۳۵۰ دلار فروخت.

واکنش اسپرینگ‌بانک به این تقاضای فزاینده ممکن است کمی به نظر برسد. عجیب و غریب Springbank تحت نظارت نوه ۹۲ ساله آرچیبالد میچل، که کارخانه تقطیر را در سال ۱۸۲۸ تأسیس کرد، به روش های سنتی تولید، در صورت امکان با استفاده از تجهیزات اصلی، پایبند بوده است. گشت و گذار در ساختمان های ویکتوریایی آن مانند رفتن به یک موزه است. گردشگران برای خرید مقدار کمی ویسکی که برای مغازه کنار گذاشته شده اند زود صف می کشند—اسپرینگ بانک از فروش آنلاین امتناع می ورزد و احتمالاً به درستی معتقد است که فروشگاه تقطیر بازدیدکنندگان را به شهر رنگ و رو رفته جذب می کند.

همه کارها در محل انجام می شود، از جوانه زدن جو که روی زمین سنگی رها می شود و هر چهار ساعت یک بار با دست چرخانده می شود تا برچسب زدن. این یک کار فشرده است: کارخانه تقطیر ۱۰۰ نفر پرسنل دارد که آن را به یک کارفرمای مهم در منطقه ای تبدیل می کند که از بیکاری بالا رنج می برد.

در سال ۲۰۰۰، مالک Springbank، J&A میچل، Glengyle را خرید و سپس بازگشایی کرد. یک کارخانه تقطیر مجاور که در سال ۱۹۲۵ تعطیل شده بود. اما به جای استفاده از خرید برای افزایش تولید، آن را در دو سایت پخش کرد. چندین ماه در سال، کارگران Springbank ابزارها را پایین می‌آورند و برای تهیه ویسکی به گلنگیل می‌روند. تصوری که این ایجاد می‌کند – از مالت‌های کمیاب که خریداران خوش شانس هستند که به دستشان برسد – به خوبی کار می‌کند. قیمت تک مالت های Springbank افزایش یافته است. چندین سال است که از تبلیغات خسته نشده است.

دیگران خواهان ورود هستند. برنامه هایی برای یک کارخانه تقطیر جدید مشرف به دریاچه کمبل تاون وجود دارد. اما رشد ممکن است از خارج از شهر باشد. منطقه ویسکی Campbeltown – یکی از پنج منطقه، همراه با Highland، Islay، Lowland و Speyside، همانطور که در مقررات ویسکی اسکاچ در سال ۲۰۰۹ تدوین شده است – کمی خارج از خود Campeltown گسترش می یابد. R&B Distillers، صاحب کارخانه تقطیر Isle of Raasay، در Inner Hebrides، قصد دارد مزرعه ای در نزدیکی Machrihanish را به یک کارخانه تقطیر دوستدار محیط زیست تبدیل کند.

جو در حال حاضر در مزرعه برای استفاده در کارخانه تقطیر جدید کشت می شود. زمانی که تولید آغاز شود، شاید در سال ۲۰۲۵، ۴۸۰ هزار لیتر در سال تولید کند. Springbank 250000 تولید می کند. اما Alasdair Day، یکی از بنیانگذاران R&B Distillers، می‌گوید مهم‌ترین چیز این است که ویسکی «مزه‌ای خواهد داشت که از Campbeltown آمده است».

برای تحلیل تخصصی بیشتر از بزرگترین داستان‌های بریتانیا، ثبت نام در Blighty، خبرنامه هفتگی فقط مشترکین ما.

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.