چین می خواهد جهان جنایات خود را در این کشور فراموش کند سین کیانگ

وهنگام آتش سال گذشته در یک ساختمان آپارتمانی در ارومچی گسترش یافت و دست کم ده نفر را کشت و مردم وحشت زده شدند. صدها نفر در شهرهای سراسر چین به خیابان ها ریختند. آنها در معرض خطر بزرگ، نارضایتی خود را از محدودیت های کووید-۱۹ که ممکن است مانع از فرار مردم از آتش سوزی شود، ابراز کردند. اما امروز خانواده های قربانیان تمایلی به گفتن داستان خود ندارند. اکثر آنها اویغورها هستند، یک گروه قومی عمدتا مسلمان بومی منطقه غربی سین کیانگ، که ارومچی پایتخت آن است. آنها مدت‌هاست که توسط دولت مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، و دولت تهدید کرده است که در صورت صحبت کردن، چنین رفتاری بیشتر خواهد شد.

تلاش های چین برای ساکت کردن اویغورها همزمان با فشار دیپلماتیک در اروپا است، جایی که این کشور امیدوار است. مقامات نقض شدید حقوق بشر در سین کیانگ را فراموش خواهند کرد. از سال ۲۰۱۷، چین بیش از یک میلیون اویغور و سایر اقلیت‌های قومی را در اردوگاه‌های «بازآموزی» حبس کرده است. گروه های حقوق بشر کمپین های عقیم سازی اجباری، یکسان سازی فرهنگی و تخریب مساجد را مستند کرده اند (یک مناره شکسته در تصویر). اما اخیراً ظاهر ستم دولتی تغییر کرده است. چین در تلاش است تا جهان را متقاعد کند که سین کیانگ مانند هر منطقه دیگری در این کشور است.

وقتی اویغورها از ادامه سوء استفاده صحبت می کنند، سخت است. اما چین سخت تلاش کرده است تا آنها را ساکت نگه دارد. کسانی که در خارج از کشور زندگی می کنند گاهی تهدید می شوند که در صورت صحبت کردن، به چین بازگردانده خواهند شد. تاکتیک دیگر کنترل تماس بین اقوام است. Kewser Wayit، یک اویغور در بوستون، می‌گوید که پس از شروع صحبت درباره بازداشت پدرش در سال ۲۰۱۹، نتوانست با خانواده خود در سین کیانگ تماس بگیرد. سال گذشته یک پلیس چینی موافقت کرد که او را با والدینش مرتبط کند، تا زمانی که آقای Wayit از بحث در مورد این موضوع دست کشید. به صورت عمومی اما او سکوت خود را پس از بازداشت خواهرش در چین به دلیل انتشار عکس هایی از اعتراضات ناشی از آتش سوزی در ارومچی شکست.

اویغورهای داخل چین هنوز در خطر حبس شدن هستند، نه در اردوگاه‌های آموزش مجدد. در سال های اخیر، دولت بسیاری از آنها را بسته و برخی از اقدامات امنیتی را در شهرهای بزرگ سین کیانگ کاهش داده است. اما تعداد زندانیان در سیستم رسمی زندان افزایش یافته است. بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ بیش از ۵۰۰۰۰۰ نفر در این منطقه (که ۲۶ میلیون نفر جمعیت دارد که حدود ۱۱ میلیون نفر از آنها اویغور هستند) تحت پیگرد قانونی قرار گرفتند. این افزایش نسبت به پنج سال گذشته بسیار زیاد بود. دیده بان حقوق بشر، ناظر جهانی، می گوید که بسیاری از آنها بدون محاکمه مجازات شدند. به طور متوسط ​​به نظر می رسد که آنها جملات طولانی تری دریافت کرده اند.

همه اینها مطابق با برنامه بلندمدت چین برای سین کیانگ است. در سال ۲۰۱۸، چن کوانگو، دبیر حزب کمونیست منطقه، اهدافی را بیان کرد که شامل «ثبات»، «تثبیت» و «عادی‌سازی» می‌شد. امروز جانشین او، ما Xingrui، به نظر می‌رسد که بر آخرین مورد تمرکز کرده است. دولت محلی در مورد جذب ۲۰۰ میلیون گردشگر در سال ۲۰۲۳ صحبت می کند. این تأثیرگذاران اویغور را برای تبلیغ منطقه اعزام کرده است. به گفته وزارت خارجه چین، در ماه ژانویه، هیئتی از رهبران مذهبی از ۱۴ کشور اسلامی به سین کیانگ سفر کردند و از “دستاوردهای مهم” آن در مبارزه با تروریسم و ​​ریشه کن کردن آن تمجید کردند.

رهبران اروپایی هستند. تحت تاثیر قرار دادن سخت تر است در سال ۲۰۲۱ اتحادیه اروپا چندین مقام چینی را به دلیل آزار و اذیت اویغورها تحریم کرد. چین واکنش نشان داد و تعدادی از سیاستمداران، دیپلمات ها و دانشمندان اروپایی را تحریم کرد. پس از آن پارلمان اروپا از تصویب توافقنامه ای در مورد سرمایه گذاری دوجانبه که بین چین و اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۰ به دست آمده بود خودداری کرد. اما اکنون فو کونگ، سفیر چین در اتحادیه اروپا می خواهد به “بگذار که گذشتگان گذشته باشند”. او خواستار احیای قرارداد سرمایه گذاری و لغو همزمان تحریم ها است. آقای فو در اوایل سال جاری گفت: «ما نمی‌خواهیم به تاریخچه اینکه چه کسی در اعمال تحریم‌ها درست بود و چه کسی اشتباه کرد، برگردیم، زیرا این یک بحث بیهوده خواهد بود. “ما باید به آینده نگاه کنیم.”

به نظر می‌رسد چین در ماه فوریه در حال پیشرفت است، زمانی که اعلام شد ارکین تونیاز، فرماندار سین کیانگ، با مقامات در لندن ملاقات خواهد کرد و بروکسل اما این سفر پس از آنکه فعالان و سیاستمداران خواستار بازداشت آقای تونیاز در بدو ورود به لندن شدند، لغو شد. تقریباً در همان زمان گفتگوی طولانی مدت در مورد حقوق بشر بین چین و اتحادیه اروپا از سر گرفته شد. مقامات اروپایی می گویند این جلسات به آنها فرصتی برای رویارویی با همتایان چینی خود می دهد. فعالان می گویند که هیچ هزینه واقعی بر چین تحمیل نمی کنند، در حالی که به رهبران هر دو طرف برای تقویت روابط تجاری پوشش می دهند.

فعالان نکته ای دارند. صادرات از سین کیانگ به اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۲ نسبت به سال قبل یک سوم افزایش یافت. مجموع صادرات سین کیانگ در دو سال گذشته تقریباً دو برابر شده است (نمودار را ببینید) و بخش زیادی از آن به کشورهای همسایه قزاقستان و قرقیزستان رفته است. این امر حتی زمانی رخ داده است که تجارت با آمریکا به دلیل قانون پیشگیری از کار اجباری اویغورها، که واردات از سین کیانگ را ممنوع می‌کند، رخ داده است، مگر اینکه شواهد روشنی وجود داشته باشد که نشان دهد آنها بدون کار اجباری تولید شده‌اند.

اما این فقط مردم کشورهایی مانند قزاقستان و قرقیزستان نیستند که در حال حرکت هستند. در یکی از مناطق تجاری استانبول، یک تاجر اویغور می گوید که ارتباط او با خانواده اش در چین قطع شده و پسرش چندین سال در بازداشت بوده است. با این حال، او از انتقاد از دولت چین خودداری می کند. شی جین پینگ باید امنیت مرزهای چین را حفظ کند. و او باید روابط خوبی با شرکای چینی خود حفظ کند. او تمایلی به بحث در مورد آینده سرزمینش ندارد. او می گوید: «من به این سؤالات بزرگ فکر نمی کنم. من فقط روی تربیت فرزندانم تمرکز می کنم. شاید یک روز بتوانیم به خانه برگردیم.» ■

مشترکین می توانند در ثبت نام کنند Drum Tower ، خبرنامه هفتگی جدید ما، برای درک آنچه جهان از چین می سازد—و چین از جهان چه می سازد.