کارگران ژاپنی به دنبال دستمزدهای بالاتر در خارج از کشور هستند
به گزارش اخبار تازه و به نقل از Economist:
ASHIHARA MARINA، یک جوان ۲۵ ساله اهل کاناگاوا، نزدیک توکیو، می خواست دنیا را ببیند. او در آوریل گذشته از فرصت مهاجرت به استرالیا از طریق برنامه “تعطیلات کاری” دولت این کشور استفاده کرد که برای افراد زیر ۳۱ سال ویزای یک ساله ارائه می دهد. او چهار ماه را در مزرعه ای در شرق استرالیا کار کرد و اکنون به عنوان باریستا در سیدنی کار می کند. چیزی که به عنوان یک ماجراجویی آغاز شد، یک منطق اقتصادی پیدا کرد. حداقل دستمزد خانم آشیهارا ۲۱.۳۸ دلار استرالیا (۱۴.۹ دلار) در ساعت است که دو برابر ژاپن . او حتی به صورت پاره وقت کار می کند، او بیشتر از زحمتی که به عنوان یک خانم اداری پست در توکیو کار می کرد، درآمد دارد. از صدا و پادکست بیشتر در iOS یا اندروید .
مرورگر شما از عنصر پشتیبانی نمی کند.
خانم آشیهارا یکی از تعداد فزاینده ژاپنی است که به کار در خارج از کشور. متقاضیان ژاپنی برای ویزای تعطیلات کاری استرالیا در سال ۲۰۲۲ بیش از دو برابر شد. یک پلت فرم استخدام به نام Indeed گزارش می دهد که تعداد بی سابقه ای از جستجوها برای مشاغل خارج از کشور را مشاهده می کند. کارگزاران تحصیل در خارج از کشور شروع به تبلیغ اصطلاح dekasegi ryugaku (“کسب درآمد در حین تحصیل در خارج از کشور”) کرده اند. هیراواتری جونیچی، مشاور شغلی، میگوید: «شما میتوانید دقیقاً همان شغلی را که در ژاپن انجام میدهید انجام دهید و در کشور دیگری دو برابر بیشتر درآمد کسب کنید. جوانان بیشتر و بیشتری علاقه مند به کسب درآمد با ارز قوی تر شده اند.
ضعف تاریخی ین احتمالاً به این روند دامن می زند. بنابراین، نگرانکنندهتر، مشکل طولانیمدت دستمزد ژاپنیها است که در سه دهه به سختی افزایش یافته است. متوسط دستمزد سالانه در ژاپن ۳۹۷۰۰ دلار است که بسیار کمتر از میانگین ۵۱۶۰۰ دلار oecdاست. در سیستم استخدام مبتنی بر ارشدیت ژاپن، فارغالتحصیلان دانشگاهی اخیر میتوانند انتظار داشته باشند که ماهانه حدود ۲۲۰۰۰۰ ین (۱۶۷۰ دلار) درآمد داشته باشند.
جوان ژاپنی نسبت به آیندهشان بدبین هستند. علاوه بر حقوق کم، بسیاری از آنها به طور فزاینده ای از فرهنگ شرکتی سفت و سخت ژاپنی ناراضی هستند. یک نظرسنجی توسط بنیاد نیپون، یک موسسه غیرانتفاعی، نشان داد که تنها ۱۴ درصد از جوانان ژاپنی معتقدند که آینده کشورشان “بهتر” خواهد شد. فوروساوا یوتا، ۲۱ ساله، که اخیراً برای کار و پس انداز پول به کانادا نقل مکان کرده است، می گوید: «بسیاری در حال مبارزه هستند زیرا دستمزدها بسیار پایین است. وقتی تسویوکی شو، ۲۹ ساله، که در it کار می کند، متوجه شد که دستمزدها در صنعت او در سایر کشورهای ثروتمند چقدر بالاتر است، “احساس بحران” را احساس کرد. او در سال ۲۰۱۹ برای کار به آمریکا نقل مکان کرد.
کاهش جمعیت ژاپن و کمبود شدید نیروی کار به این معنی است که ژاپن می تواند از پس هر گونه از دست دادن استعداد برآید. و ممکن است مهاجرت بزرگتری در راه باشد، زیرا ناامیدی فزاینده ژاپنیهای جوان از مهارتهای ضعیف زبان خارجی و ریسکگریزی که برای خیلیها مشترک است، بهتر میشود. برخی از کارشناسان نگرانند که ژاپن همزمان با کشورهای همسایه مانند کره جنوبی و تایوان در رقابت جذب کارگران مهاجر آسیای جنوب شرقی که همه به آن نیاز دارند، شکست بخورد. نوگوچی یوکیو، استاد بازنشسته در دانشگاه هیتوتسوباشی توکیو، می گوید: «ژاپن در حال از دست دادن جذابیت خود به عنوان مکانی برای کار است.
زندگی در ژاپن هنوز از بسیاری جهات جذاب است. تورم اخیر آن بسیار معتدل تر از سایر نقاط جهان ثروتمند بوده است و مسکن آن مقرون به صرفه تر است. آقای Tsuyuki به یاد می آورد: “من به امید اینکه بتوانم دلارهای زیادی پس انداز کنم به آمریکا آمدم، اما در یک مقطع زمانی تمام درآمدم را خرج می کردم.” او معتقد است که هیچ کشوری وجود ندارد که بتواند ژاپن را از نظر قابلیت زندگی، از جمله ایمنی و پاکی، شکست دهد. او همچنین از سفرهای خود به فست فودهای زنجیرهای ژاپنی که غذاهای خوشمزه با قیمتهای متفاوت سرو میکنند، تنگ شده است.
اما مقرونبهصرفهترین جنبه رکود اقتصادی این کشور است. از زمان انفجار اقتصاد حبابی کشور در دهه ۱۹۹۰، ژاپن در یک “ذهنیت کاهش تورم” گیر کرده بود، جایی که شرکت ها در انتقال قیمت های بالا به مصرف کنندگان تردید داشتند. به لطف کاهش ین و تورم خفیف ناشی از هزینه های واردات بالاتر، ناامیدی عمومی از رکود دستمزدها در نهایت آشکار می شود.
اوچیای یوری، ۲۴ ساله، که یک سال پیش به استرالیا نقل مکان کرد، نیز در مورد خوشایند بودن برخی چیزها در خانه اش مشتاق است: “همه چیز در ژاپن منظم و به خوبی نگهداری می شود. قطارها همیشه به موقع می آیند و خدمات مشتری عالی است.» اما او دیگر بازگشت به شغل قبلی خود در توکیو – میزهای انتظار با درآمد بد – را یک گزینه جدی نمی داند. ■