کاغذ سفید چشم انداز مثبتی را برای صنعت داروسازی ترسیم می کند

بر اساس مقاله سفیدی که اخیراً توسط مدیریت مستقر در تهران منتشر شده، ارزش بازار دارویی ایران در سال ۲۰۱۹ با CAGR 7.5 درصد، از ۲.۳۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۴، ۳.۳۱ میلیارد دلار پیش بینی می شود. شرکت مشاوره ILIA Corporation.

متن کامل این گزارش در زیر آمده است:

از نظر دارو و دارو، حدود ۵۶ شرکت داروسازی در ایران وجود دارد که ۳۶ شرکت بورسی هستند که بیش از ۹۰ درصد محصولات را تولید می کنند.

علاوه بر این، ۱۲۳ واردکننده ثبت شده، ۳۰ شرکت توزیع تخصصی و ۱۰۰۰۰ داروخانه وجود دارد.

صنعت را می توان به دو حوزه اصلی تولید و واردات تقسیم کرد. ۹۶ درصد دارو در داخل تولید می شود و تنها ۴ درصد آن وارداتی است. اما از نظر ارزش، ۵۵ درصد بازار متعلق به تولیدکنندگان داخلی و ۴۵ درصد به بازار وارداتی است.

بازیگران اصلی بین المللی حاضر در بازار ایران به طور مستقیم یا غیرمستقیم عبارتند از Novartis، Roche، Boehringer Ingelheim، Sanofi، Glaxo Smithkline و Novo Nordisk.

نرخ بالای مصرف دارو در بین ایرانیان به ثبت رسیده است که هر شهروند به طور متوسط ​​سالانه ۳۴۰ واحد (تقریبا یک واحد دارو در روز) مصرف می کند. این امر ایران را دومین مصرف کننده سرانه در آسیا و بیستمین مصرف کننده در جهان می کند. میانگین تعداد دارو به ازای هر نسخه پزشکان در سطح بین المللی ۲ واحد است در حالی که در ایران ۳.۵ واحد است.

در سال ۱۳۹۳ بیش از ۸۰۶ میلیون دلار ابزار پزشکی به ایران وارد شد و صادرات به ۲۳.۶ میلیون دلار رسید. همچنین سالانه تقریباً ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون دلار ابزار پزشکی به‌ویژه برای دندانپزشکی و آزمایشگاه‌ها در داخل کشور تولید می‌شود.

نهادهای دولتی کلیدی مسئول توسعه صنایع دارویی و تجهیزات پزشکی شامل سازمان غذا و داروی ایران و وزارت صنایع هستند.

در سال ۱۳۹۳ سیاست های کلی حوزه بهداشت و درمان کشور در قالب ۱۴ ماده ابلاغ شد که تمرکز آن بر ایجاد و توسعه زیرساخت های مورد نیاز برای تولید مواد اولیه و فرآورده های دارویی است.

شرکت های دارویی موفق زیادی در بورس در ایران وجود دارند که سودآور هستند. در نمودار شماره ۱، سود خالص و نسبت سود آنها به میزان فروش نشان داده شده است.

میانگین نسبت سود به فروش شرکت‌های دارویی ایران در سال ۱۳۹۳ تقریباً ۳۱ درصد بوده است. بیشترین نسبت متعلق به پارس دارو با ۵۲.۸ درصد و کمترین آن متعلق به ابوریحان با ۱۷.۴ درصد است.

➢ موانع اصلی، اثرات تحریم‌ها

شرکت‌های فعال موانع اصلی این صنعت را نرخ تورم بالا، کاهش قدرت خرید و تحریم‌های بین‌المللی توصیف می‌کنند. در عین حال، آنها فرصتی را با جمعیت رو به رشد ایرانی می بینند که به خدمات بهداشتی نیاز دارد.

هیچ تحریم مستقیمی علیه صنعت پزشکی ایران اعمال نشد، اما از آنجایی که اکثر بانک‌های بین‌المللی دیگر با این کشور معامله نمی‌کردند، صنعت داروسازی به شدت تحت تأثیر قرار گرفت. حتی داروی سرطان در ایران نایاب شد و منجر به بازار سیاه با تحویل غیرقابل اطمینان و تایید کیفیت شد.

اما امروزه پس از رفع تحریم ها، می توان انتظار رقابت بین المللی و همچنین سرمایه گذاری های بیشتری را داشت. گفتنی است تقاضای بالای کشورهای همسایه برای دارو و تجهیزات پزشکی فرصت دیگری برای تولیدکنندگان و صادرکنندگان ایرانی است.

بازار دارویی ایران از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۳ رشد ۳۰ درصدی را تجربه کرد که بالاتر از میانگین منطقه است. خاورمیانه به طور کلی ۸.۶٪ افزایش را تجربه کرده است، در حالی که کشورهای CIS میانگین نرخ افزایش ۱۰.۵٪ را از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴ تجربه کرده اند.

➢ نقاط قوت

– زیرساخت های مناسب در محل (مانند کارخانه های با کیفیت خوب)

– تجربه بین المللی در تولید دارو

–  کیفیت خوب محصولات نهایی

–  طیف متنوع محصول

– نیروی کار شایسته

➢ نقاط ضعف

–  نرخ راندمان پایین تولید در سراسر صنعت

– نرخ بهره برداری از ظرفیت پایین در صنعت

–  وابستگی به بازار بین المللی برای تولید داروهای کلیدی

–  سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه در مقایسه با معیارهای بین المللی کم است

– عقب ماندن از نظر فناوری در زمان تحریم

➢ فرصت ها

–  بازار داخلی بزرگ

– نزدیکی به کشورهای همسایه به عنوان بازارهای جدید

–  امکان همکاری در پروژه های مشترک با بازیگران کلیدی بین المللی

–  رفع تحریم‌ها و شرایط بین‌المللی بهتر

–  سیستم جدید مراقبت های بهداشتی محلی اولویت شماره یک کشور است

– بهبود شاخص های کلیدی عملکرد کشور بر اساس گزارش های بین المللی

–  توجه ویژه دولت به مراقبت های بهداشتی و استراتژی پیشگیری    

–  قیمت رقابتی محصولات محلی

–  حضور سازمان غذا و داروی ایران به عنوان مکانیزم تصمیم گیری متمرکز

–  سرمایه گذاری خصوصی و حمایت دولت از تولید محلی

➢ تهدیدها

 – بازار رقابتی و سختگیرانه در ایران

– وابستگی به واردات مواد اولیه

– امکان ورود بازیگران بین المللی به بازار

–  نرخ بهره بالا

– مشکل در واردات/انتقال تکنولوژی بالا به بازار داخلی

– وجود بازار سیاه/سایه در ایران

– وجود برخی درگیری های داخلی در شبکه های توزیع محلی

– افزایش تعداد داروخانه ها (مازاد ظرفیت در شبکه توزیع(

– ترجیح مصرف کنندگان برای برندهای دارویی بین المللی

➢ نتیجه گیری و چشم انداز

با توجه به موقعیت ژئوپلیتیک استراتژیک ایران و دسترسی به بازارهای همسایه گسترده با حدود ۴۰۰ میلیون نفر که در حال حاضر فقط به سیستم های بهداشتی ضعیف دسترسی دارند، پتانسیل بالایی برای صنعت و سرمایه گذاران در کل وجود دارد.

در پایان، چشم انداز سال های آینده برای صنعت داروسازی ایران به طور کلی مثبت است. تهدیدها و موانع باید به دقت توسط بازیکنان محلی در نظر گرفته شود و باید هوشمندانه با آنها مقابله کرد. می توان انتظار داشت رقابت بین المللی به میزان قابل توجهی افزایش یابد.

صفحه سفید اصلی را می‌توانید در http://www.ilia-corporation.com/wp-content/uploads/2015/06/Pharmaceutica….