کسب و کار در ایران برای شرکت های آلمانی چگونه است

توماس گهباوئر رئیس هماهنگی پروژه برای تامین کننده تجهیزات پزشکی آلمانی Blue Ocean Force Millennium است. او سالهاست که در ایران تجارت می کند، کشور و مردمش را دوست دارد و به آن احترام می گذارد.

گه باوئر به دویچه وله گفت، اما مانند بسیاری از کشورها، «فساد، بوروکراسی و رویه‌های آهسته» برخی از موانع تجارت در ایران هستند.

گهباوئر گفت: علاوه بر این، انجام تجارت در آنجا برای شرکت‌های آلمانی ممکن است دشوار باشد «زیرا ما فقط بانک‌های منطقه‌ای [آلمانی] کوچک‌تری داریم که تراکنش‌های ایران را می‌پذیرند – بانک‌هایی که هیچ تجارتی با ایالات متحده انجام نمی‌دهند.

بانک‌های بزرگ‌تر می‌ترسند که [در صورت پردازش پرداخت‌ها به ایران یا از ایران] مورد شکایت قرار گیرند، زیرا آنها همچنین در ایالات متحده تجارت می‌کنند. اگر نتوانید بانکی را پیدا کنید که تراکنش های مالی شما را پردازش کند، انجام تجارت چندان آسان نیست.»

از سال ۲۰۱۵، آلمان و اروپا دیگر تحریم‌های اقتصادی علیه ایران اعمال نمی‌کنند، اما آمریکا اعمال می‌کند، و به همین دلیل است که بانک‌های آلمانی از “ریسک کشور” مرتبط با ایران دوری می‌کنند.

من فکر می کنم که ما باید بیش از این مستقل از سیاست آمریکا باشیم. هیچ محدودیت قانونی برای بانک های آلمانی برای پذیرش تراکنش های بانک های ایرانی وجود ندارد.

هیچ مشکلی بین ایران، آلمان

وجود ندارد

با وجود همه اینها، گهباوئر گفت که روابط تجاری ایران و آلمان برای توسعه ایران مهم است.

«ساخت آلمان» در ایران شهرت بسیار خوبی دارد. به عنوان یک آلمانی، همیشه وقتی آنجا هستم با من خیلی خوب رفتار می شود. مشکلات بین ایران و آمریکاست نه بین ایران و آلمان.

در مورد اعتراضات اخیر، گهباوئر فکر می کند که به دلیل افزایش قیمت مواد غذایی و هزینه های زندگی است.

او گفت: «من کاملاً مطمئن هستم که اگر اقتصاد باثباتی در ایران داشته باشیم، اعتراضات به‌زودی از بین خواهد رفت.

او فکر نمی کند که اعتراضات در دراز مدت چیزی را تغییر دهد.

در هر صورت، او گفت: “من کاملاً مطمئن هستم که ایرانی ها به اندازه کافی باهوش هستند که بدانند در آینده چه چیزی برای آنها بهتر است.”

گه باوئر گفت که جمعیت ایران نسبتاً جوان است و انتظارات آن برای بهبود کوتاه مدت استانداردهای زندگی ممکن است “کمی بیش از حد بالا” باشد.

ایران به سرمایه گذاری بیشتری نیاز دارد. در برخی از بخش‌ها مانند انرژی‌های تجدیدپذیر، ایران علاوه بر تجهیزات بهتر، به انتقال دانش از اروپا برای بهبود عملکرد خود نیاز دارد، زیرا سابقه فناوری‌های مربوطه را ندارد. اما در حوزه‌های دیگر، مانند مراقبت‌های پزشکی، تنها چیزی که آنها نیاز دارند تجهیزات مدرن‌تر است – ایرانی‌ها پرسنل بسیار آموزش دیده در آن بخش دارند.»

تخصص پزشکی آنها ممکن است بسیار مرتبط باشد. تهران، شهری عظیم با جمعیت حدود ۱۲ میلیون نفر، در منطقه ای مستعد زلزله قرار دارد و بسیاری از ساختمان های آن برای مقاومت در برابر زلزله های واقعا قوی ساخته نشده اند. اگر و زمانی که زلزله‌ای قوی در شهر رخ دهد، ساختمان‌های زیادی فرو می‌ریزند و تعداد تلفات می‌تواند بسیار زیاد باشد.

این اقتصاد

است

سایر تحلیلگران موافق بودند که به نظر می رسد اعتراضات اخیر در ایران عمدتاً ناشی از خشم از وضعیت بد اقتصاد بوده و با اعلام اقدامات ریاضتی جدید توسط دولت ایران جرقه زده شده است.

«مردم در خیابان های تهران ناامیدی جوانان را در کشوری که نرخ بیکاری برای جوانان ۳۰ درصد است و تحصیلات عالی دارند، درک می کنند. اریک راندولف، خبرنگار خبرگزاری فرانسه در ایران گفت: ایران سیستم آموزشی بسیار خوبی دارد، بنابراین بسیاری از مردم نیز کم کار هستند.

هیچ گلوله نقره ای وجود ندارد. ایران با مشکلات ساختاری زیادی مواجه است.»

پس از لغو تحریم‌های اقتصادی علیه ایران در پی توافق بین‌المللی در اواسط سال ۲۰۱۵، افزایش سالانه ۶۵ درصدی در سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی از ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶، از ۲ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۵ به ۳.۴ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۶ مشاهده شد. ۲۰۱۵ که ظرفیت های غنی سازی هسته ای ایران را محدود کرد. اما این مقدار در رابطه با جمعیت ۸۱.۴ میلیون نفری خیلی زیاد نیست – حدود ۴۱ دلار برای هر نفر است.

امیر علیزاده، معاون مدیر عامل اتاق بازرگانی آلمان و ایران در تهران نیز به دویچه وله گفت که به اعتقاد او عامل اصلی اعتراضات، ادامه رکود اقتصادی است.

علیزاده گفت: از نظر اقتصادی، ایران اخیراً سال‌های بسیار سختی را پشت سر گذاشته است.

تورم در حال حاضر حدود ۱۰ درصد است. بخش تولید به ویژه از رکود آسیب دیده است.

رشد ناهموار

در سال گذشته، بر روی کاغذ، افزایش ۱۲ درصدی در تولید ناخالص داخلی ایران وجود داشت، اما این افزایش بیشتر به دلیل افزایش فروش و قیمت نفت بود، نه بهبودی در کل اقتصاد.

«صنعت با آن سرعت رشد نمی‌کند»، بنابراین برای مردم دشوار است که رشد اقتصادی سرفصل را به شکلی ملموس تجربه کنند.

علیزاده با تکرار سخنان گهباوئر گفت: شرکت های اروپایی و آلمانی زیادی وجود دارند که مایلند در ایران سرمایه گذاری بیشتری انجام دهند، اما بسیاری معتقدند که هنوز نمی توانند این کار را انجام دهند، زیرا دولت آمریکا به طور قانونی از انجام تجارت بانک های بین المللی مستقر در آمریکا جلوگیری می کند. ایران، به دلیل ادامه تحریم های اقتصادی آمریکا علیه این کشور. این امر باعث ایجاد مشکلاتی در تنظیم بسته های مالی مناسب برای سرمایه گذاران خارجی می شود.

علیزاده گفت، علاوه بر این، دولت ایران در ایران «تکلیفی برای انجام دادن» دارد، از جمله مبارزه مؤثرتر با فساد، تسهیل تجارت و آزادسازی بازارها.

وی افزود: آلمان شریک اقتصادی بسیار مهمی برای ایران است زیرا لوکوموتیو صنعتی شدن ایران در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم بوده و از لحاظ تاریخی شریکی کلیدی برای صنعت ایران بوده است.

مخزن سرقفلی عمیق است و پتانسیل برای تجارت آینده بسیار زیاد است. علیزاده گفت که شرکت های ایرانی “واقعا مشتاق و مایل” هستند که با شرکت های آلمانی به عنوان شریک همکاری کنند.