گزارش می گوید چین هزینه های خود را در آسیای جنوب شرقی کاهش می دهد

چین کمک های توسعه ای به جنوب شرق آسیا را قطع کرد زیرا پکن پول را به جاهای دیگر هدایت می کند و از موقعیت خود به عنوان واحد منطقه صرف نظر می کند. بر اساس گزارش یک اندیشکده استرالیایی، بزرگترین منبع تامین مالی است.

موسسه Lowy در گزارشی که روز یکشنبه منتشر شد، گفت: چین بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ بزرگترین منبع کمک توسعه آسیای جنوب شرقی بود، اما در طول همه‌گیری کووید-۱۹ از بانک توسعه آسیایی و بانک جهانی سبقت گرفت.

بر اساس موسسه Lowy مستقر در سیدنی، سهم چین در منطقه از ۷.۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۵ به ۳.۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۱ کاهش یافت.

در مجموع، چین بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۱، ۳۷.۹ میلیارد دلار – تقریباً ۲۰ درصد از کل تأمین مالی منطقه – پرداخت کرده است که به طور متوسط ​​سالانه معادل ۵.۵۳ میلیارد دلار است.

آسیای جنوب شرقی در مجموع حدود ۲۰۰ میلیارد دلار از شرکای خود در این دوره دریافت کرد.

بودجه چین که عمدتاً شامل وام است، برای حمایت از پروژه‌های زیربنایی بزرگ در سراسر منطقه، از جمله پروژه‌های راه‌آهن پرسرعت در مالزی، اندونزی و تایلند استفاده شده است.

موسسه لوی در این گزارش گفت: «بارزترین روند در [مالی توسعه رسمی، ODF] چین در آسیای جنوب شرقی بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۱، کاهش اهمیت نسبی چین به عنوان یک شریک است. از همه‌گیری» ادامه خواهد داد تا تأمین مالی توسعه پکن را مختل کند.

«در سال ۲۰۱۵، چین حدود ۲۴ درصد از ODF منطقه را تأمین کرد. تا سال ۲۰۲۱، این میزان به ۱۴ درصد کاهش یافته بود.”

رولاند راجا، اقتصاددان ارشد مؤسسه لووی، گفت: به جای چین، سایر کشورها و شرکا، از جمله ایالات متحده، استرالیا و ژاپن، در حال افزایش کمک‌ها در رقابت برای نفوذ با پکن هستند.

راجه گفت: «تشدید تنش‌های ژئواستراتژیک بین چین و دولت‌های غربی نیز تمرکز فزاینده‌ای بر استفاده از منابع مالی توسعه، به‌ویژه در زیرساخت‌ها، به عنوان ابزاری برای رقابت برای نفوذ داشته است.

“این باعث می‌شود درک مقیاس و خطوط [ODF] در آسیای جنوب شرقی مورد توجه دولت‌های منطقه و شرکای توسعه آنها باشد.”

همچنین شرکای جدیدی در منطقه وارد شده‌اند، از جمله بانک توسعه اسلامی مستقر در عربستان سعودی – که حدود ۲۲۵ میلیون دلار در سال وام‌های بدون امتیاز، عمدتاً به اندونزی ارائه می‌کند – و هند، که حدود ۷۰ میلیون دلار در سال را در این زمینه متمرکز کرده است. کمک های مالی به کشور همسایه میانمار.

بر اساس این گزارش، بیشتر بودجه توسعه منطقه – ۸۰ درصد – همچنان از شرکای سنتی مانند بانک های توسعه، ژاپن، کره جنوبی، اتحادیه اروپا، ایالات متحده و استرالیا تامین می شود.

بعد از چین، ژاپن با صرف ۲۸.۲ میلیارد دلار تنها بزرگترین تامین کننده غیر نهادی بودجه توسعه بود.

کره جنوبی ۲۰.۴ میلیارد دلار و پس از آن آلمان، ایالات متحده، استرالیا و فرانسه با بودجه بین ۵.۳۴ تا ۸.۵ میلیارد دلار قرار دارند.

فاصله قابل توجهی بین مخارج تعهد شده توسط شرکا و مقدار بودجه تحویل شده وجود دارد.

در مقایسه با ۲۹۸ میلیارد دلاری که برای بیش از ۱۰۰۰۰ پروژه بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۱ به منطقه اختصاص داده شده است، تنها حدود ۲۰۰ میلیارد دلار در این دوره هزینه شده است.