گوستاوو پترو، رئیس‌جمهور کلمبیا، می‌خواهد آن را خفه کند اقتصاد گیگ

On 22 فوریه ناوگان رانندگان تاکسی دست به اعتصاب زدند و سعی کردند جاده ها را در بیش از دوجین شهر در کلمبیا مسدود کنند. گوشت گاو آنها با گوستاوو پترو، رئیس جمهور چپگرای اخیر کشور انتخاب شده بود. وقتی دولت آقای پترو گفت که قرار است برنامه‌های حمل‌ونقل مانند دیدی و اوبر را که در کشور غیرقانونی هستند، تنظیم کند، تشویق کردند. اما پیشنهادات دولت او که در ژانویه به بیرون درز کرد، در میان مردم عادی کلمبیایی غوغا به پا کرد: یک پیش نویس پیشنهاد می کرد که آنها کاربران را ۱۰ میلیون پزو (۲۰۰۰ دلار) جریمه می کردند و برنامه ها را مسدود می کردند. پس از اینکه صدها کارگر در ماه ژانویه به خیابان ها آمدند، آقای پترو برنامه های خود را متوقف کرد. در شامگاه ۲۲ فوریه وزیر حمل و نقل با تاکسی رانان اعتصابی ملاقات کرد. آنها اکنون یک طرح را تدوین خواهند کرد. این خشم اشاره‌ای به هرج و مرج سیاسی دارد که می‌تواند به یکی از ویژگی‌های دوران ریاست جمهوری آقای پترو تبدیل شود.

آقای پترو کار سختی را به خود اختصاص داده است. اقتصاد گیگ در آمریکای لاتین و به ویژه در کلمبیا در حال رونق است. Rappi، اولین تک شاخ فناوری کشور، در سال ۲۰۲۲ ۵ میلیارد دلار ارزش داشت و در سراسر منطقه استفاده می شود. در کلمبیا غیرقانونی نیست، اما در یک خلأ قانونی وجود دارد، زیرا کارفرمای رسمی محسوب نمی شود. حدود ۴۰۰۰۰ پیک راپی در کشور کار می کنند. ۱۵۰۰۰۰ کارگر گیگ دیگر برای رقبایی مانند Uber، iFood و Cabify زحمت می کشند.

بیشتر این کارگران گیگ مهاجران ونزوئلایی هستند که حدود ۲.۵ میلیون نفر از آنها در کلمبیا هستند. این اپلیکیشن ها به شکل درآمد روزانه به آنها راه نجاتی می دهند. اما متزلزل است. رابرت رومرو، راننده ونزوئلایی راپی می‌گوید: «روزهایی هستند که واقعاً بد هستند. سفر او شامل پیچیدن دوچرخه خود در ترافیک وحشتناک بوگوتا است و سعی می کند از تصادف مرگبار جلوگیری کند.

نگرانی آقای پترو این است که اپلیکیشن‌های اقتصاد گیگ حداقل دستمزد، بیمه درمانی یا حقوق بازنشستگی را برای کارگران ارائه نمی‌دهند. او فکر می کند که قراردادهای آنها یک “روابط کاری دروغین” ایجاد می کند. دولت او می‌خواهد حمایت‌های رسمی از کار را برای کارگران شرکت‌کننده در قانون لحاظ کند و در سال جاری اصلاحات کار را ارائه می‌کند. فناوری‌های بزرگ همچنین هدفی آسان برای دولت چپ‌گرای جدید برای مقابله با آن است. ادوین پالما، معاون وزیر روابط کار می‌گوید: «نباید ثروت از یک سو و خطرات کار از سوی دیگر امکان‌پذیر نباشد».

آقای پترو همچنین از شرکت های فناوری خارجی می خواهد که مالیات بیشتری بپردازند. در نوامبر، کنگره اصلاحات مالیاتی جدید دولت را تصویب کرد که یکی از اهداف آن سرمایه گذاری بر دیجیتالی شدن رو به رشد کشور است. این شامل مالیات بر خدمات دیجیتال ۳ درصد از درآمد ناخالص و اجرای سختگیرانه مالیات بر ارزش افزوده خدمات دیجیتال خارجی است. به طور خودکار هر شرکتی با بیش از ۳۰۰۰۰۰ کاربر کلمبیایی را مشمول مالیات می‌داند. خوزه آنتونیو اوکامپو، وزیر دارایی، سال گذشته هنگام اعلام این پیشنهاد به اوبر، اسپاتیفای و نتفلیکس اشاره کرد.

این رویکرد، انحراف از تکنو اتوپیانیسم آزادانه دولت های قبلی است. ایوان دوکه، سلف آقای پترو، از آنچه او «اقتصاد نارنجی» استارت‌آپ‌ها (با اشاره به رنگ متمایز راپی) و کارآفرینی خلاق نامید، دفاع کرد. آقای دوک حتی گاهی اوقات کلاه سبیلی راپی بر سر می گذاشت. در مقابل، امروزه اعضای Unidapp، بزرگترین اتحادیه کارگران سکوی دیجیتال کلمبیا، اکنون مرتباً در مشاوره با وزارت کار حاضر می شوند. لوز میریام، رئیس Unidapp می‌گوید: «دولت [قبلی] هرگز زحمت شنیدن نیازهای ما را به خود نداد. اما ما مطمئن هستیم [این] دولت شروع جدیدی است که خواسته های ما را اجرا خواهد کرد.»

منتقدان نگرانند که این اصلاحات نتیجه معکوس داشته باشد. بار مالیاتی سنگین‌تر می‌تواند نوآوری را خفه کند و استارت‌آپ‌های آینده را دلسرد کند. میگل اوریبه، سناتور اپوزیسیون محافظه‌کار می‌گوید: «این اصلاحات [مالیاتی] بیکاری، تورم و فقر را افزایش می‌دهد. هزینه نیروی کار بالاتر به معنای تحویل گرانتر و کندتر برای مشتریان برنامه تحویل است. همچنین می تواند به معنای مشاغل کمتر باشد. بر اساس نظرسنجی از Fedesarrollo، یک اندیشکده، در کلمبیا، اکثر کارگران گیگ قبلاً بیکار یا درگیر سایر فعالیت‌های غیررسمی بودند. کریستینا فرناندز از فدسارولو فکر می‌کند: «انتخاب بین رسمی‌سازی و غیر رسمی‌سازی نیست، بلکه بین یک کار تحویل غیررسمی یا اصلاً بی‌کاری است». ■