یکی از استان های کانادا مواد مخدر را جرم زدایی کرده است

منغیر قانونی مواد مخدر در مرکز شهر ایست ساید، محله فقیر نشین ونکوور، بزرگترین شهر بریتیش کلمبیا رایج است. کاربران مرتباً در خیابان شلیک می کنند. مصرف بیش از حد معمول است. در سال ۲۰۱۶ بریتیش کلمبیا پس از اینکه تعداد افرادی که بر اثر مواد مخدر غیرقانونی جان خود را از دست دادند بین سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۵ بیش از دو برابر شد و به ۴۷۴ نفر رسید، وضعیت اضطراری بهداشت عمومی اعلام کرد. این رقم فقط در حال افزایش است. سال گذشته، حداقل ۲۲۷۲ بریتیش کلمبیایی بر اثر مواد مخدر جان باختند.

کمپین‌های تبلیغاتی امیدوارند که امسال شاهد کاهش در آن مرگ ها در ۳۱ ژانویه بریتیش کلمبیا به اولین استان کانادا تبدیل شد که برخی از مواد مخدر غیرقانونی را جرم زدایی کرد. هر فرد ۱۸ ساله و بالاتر اکنون می تواند به طور قانونی ترکیبی ۲.۵ گرم از مواد غیرقانونی، از جمله کوکائین، مواد افیونی مانند هروئین، مت آمفتامین و اکستازی (یا MDMA) داشته باشد. صاحبان دیگر دستگیر، متهم یا مواد مخدرشان توقیف نخواهد شد. پلیس به جای آن بروشورهایی را با پیشنهادات درمانی پخش می کند.

در ابتدا دولت استانی آستانه ۴.۵ گرم درخواست کرده بود. اما این مبلغ توسط سازمان های مجری قانون، پلیس محلی و پلیس سواره سلطنتی کانادا حمایت نشد. واردات، فروش یا دادن مواد مخدر همچنان غیرقانونی است. نیروهای مسلح کانادا هنوز مجاز به داشتن مواد مخدر نیستند.

کارولین بنت، وزیر بهداشت روان و اعتیاد فدرال، آن را “تغییر تاریخی در سیاست مواد مخدر” نامید. در سال ۲۰۱۹ جاستین ترودو، نخست وزیر لیبرال، دو بار درخواست کندی استوارت، شهردار وقت ونکوور، برای معافیت از قوانین فدرال را رد کرده بود. آقای استوارت می‌گوید، نظرات در طول همه‌گیری شروع به تغییر کردند. تعداد اوردوز افزایش یافت. و ایالت اورگان در ایالات متحده تقریباً همه مواد مخدر را در سال ۲۰۲۰ جرم زدایی کرد.

همه قانع نشده‌اند. لزلی مک‌بین که پسرش جردن در سال ۲۰۱۴ بر اثر مصرف بیش از حد مواد افیونی درگذشت، می‌گوید: «این یک گام بسیار کوچک است. سارا بلیت از انجمن پیشگیری از مصرف بیش از حد، یک گروه مدافع، مایل است که با عرضه ایمن تر دارو همراه باشد. دیگران خواهان تغییرات اساسی تر هستند: قانونی شدن مواد مخدر به جای جرم زدایی. کانادا در سال ۲۰۱۸ یک بازار قانونی حشیش ایجاد کرد. اریس نایکس، یکی از بنیانگذاران یک “باشگاه ترحم” که داروهای غیرقانونی را پس از آزمایش در آزمایشگاه می فروشد، فکر می کند: “[اگر] می توانند با یک دارو این کار را انجام دهند، چرا آیا نمی‌توانیم این کار را برای هروئین، کوکائین یا متامفتامین انجام دهیم؟» ■