یک اقدام ضد فساد، رئیس جمهور ویتنام را سرنگون کرد

Vایتنام کمونیست ها در دهه ۱۹۶۰ با حمل اسلحه با دوچرخه در امتداد مسیر هوشی مین استعداد تدارکات اضطراری را نشان دادند. هنگامی که کووید-۱۹ در سال ۲۰۲۰ رخ داد، جانشینان آنها به این صورت‌حساب عمل کردند. با بسته شدن مرزها، ده ها هزار شهروند ویتنامی در خارج از کشور سرگردان شدند. دولت ویتنام به سرعت تقریباً ۸۰۰ پرواز چارتر کرد تا آنها را به خانه بیاورید.

اما به زودی مشخص شد که همه افراد نیستند. سفر به آرامی پیش رفته بود مقامات سفارت برای تسهیل بازگرداندن به وطن، خواهان پرداخت هزینه های ۵۰۰۰ دلاری یا بیشتر شده بودند. یکی از تخلیه‌شده‌ها به یاد می‌آورد: «یک زن در کمپ قرنطینه‌ای که من در آن اقامت داشتم سه برابر مبلغی که انجام می‌دادم پرداخت کرد. باز هم دولت سریع عمل کرد. در اوایل سال ۲۰۲۲، بازرسان شروع به دستگیری مقاماتی کردند که گفته می‌شد عودت‌کنندگان را به خاطر رشوه‌های رشوه‌ای سرکوب کرده بودند. اکنون ده ها نفر از جمله دو وزیر سابق تحت پیگرد قانونی قرار دارند. در ۱۷ ژانویه، نگوین ژوان فوک، رئیس جمهور ویتنام، استعفا داد تا مسئولیت این رسوایی را بر عهده بگیرد.

اگر فساد در ویتنام ، استعفای ریاست جمهوری است. آقای Phuc بر میزان قابل توجهی تأکید می کند که این همه گیر به یک دهه مبارزه با فساد معروف به dot lo (“کوره فروزان”) شعله ور شده است. این سرکوب سیاست امضای نگوین فو ترونگ است، که به عنوان دبیر کل حزب کمونیست ویتنام (VCP) رهبر اصلی کشور است – قدرتمندتر از نخست وزیر یا رئیس جمهور.

< p class="article__body-text">مثل شی جین پینگ در چین، آقای ترونگ از مبارزه با فساد برای جمع آوری قدرت بیشتر برای خود و حزب کمونیست استفاده کرده است. نگوین خاک گیانگ از مرکز مطالعات اقتصادی و استراتژیک ویتنام در هانوی می گوید: «قبل از کمپین مبارزه با فساد، تعادلی بین حزب و دولت وجود داشت. با این حال، بیشتر مقامات ارشدی که به دلیل فساد پاکسازی می‌شوند، عمدتاً از طریق ارگان‌های دولتی و نه حزبی افزایش یافته‌اند. در نتیجه این حزب به طور فزاینده ای مسلط شده است.

سرکوب نیز یک تلاش جدی اصلاحی است. آقای ترونگ ۷۸ ساله که اکنون سومین دوره پنج ساله خود را می گذراند، متعلق به آخرین نسل رهبرانی است که جنگ علیه آمریکا را در بزرگسالی تجربه کردند. او به عنوان یک مؤمن واقعی در نظر گرفته می شود که می خواهد VCP را از پیوندی که پس از اتخاذ اقتصاد بازار ویتنام در دهه ۱۹۹۰ گسترش یافت، پاک کند. اندرو ولز-دانگ، کارشناس ویتنام در مؤسسه صلح ایالات متحده، یک نهاد مستقل اما با بودجه کنگره، می گوید که ناظران «او را کاملاً اشتباه کردند: ما او را یک شخصیت انتقالی می دانستیم. منبع دیگری می گوید که برخی از اعضای حزب او را con trau dot، “گاو نر سرسخت” خطاب می کنند. پرچم به او در دسامبر ۲۰۲۱، مدیر عامل Viet A، یک شرکت تجهیزات پزشکی، به رشوه دادن به مقامات برای خرید تست‌های کووید شرکتش متهم شد. دستگیری بوروکرات‌هایی که ادعا می‌شد همدست بودند، از جمله وزرای بهداشت و علوم و فناوری، که دپارتمان‌هایشان به دروغ ادعا کرده بودند که آزمایش‌های ویت A توسط WHO و دولت بریتانیا تایید شده است، به دنبال داشت.

کارکنان سفارتخانه‌های آنگولا به ژاپن به دلیل پروازهای بازگشت تنبیه شدند. در ماه آوریل یک معاون وزیر خارجه به دلیل این رسوایی دستگیر شد. وزارت قدرتمند امنیت عمومی، که تحقیقات فساد را انجام می دهد، اتهاماتی را علیه سه تن از مقامات خود مطرح کرد. در ۵ ژانویه، پاکسازی به قیمت دو معاون نخست وزیر، از جمله وزیر امور خارجه، تمام شد که برخی او را نخست وزیر احتمالی آینده می دانستند.

این سرکوب به بخش مالی نیز ضربه زده است. در ماه آوریل، مدیران یک گروه دارایی تجاری پس از پیشنهاد بیش از یک میلیارد دلاری برای زمین در هانوی دستگیر شدند. در ماه اکتبر، دستگیری رئیس یک شرکت املاک دیگر جرقه ای را در بانکی که اوراق بهادار خود را فروخته بود، به راه انداخت.

این کمپین تا حدودی موفقیت آمیز بوده است. رتبه ویتنام در شاخص ادراک فساد شفافیت بین‌الملل از رتبه ۱۱۱ در جهان به ۸۷ ام رسیده است. الیور ماسمن، وکیلی که به دولت مشاوره داده است، می‌گوید این کشور استانداردهای حسابداری را تحت توافقنامه‌های حمایت از سرمایه‌گذار با آمریکا و اتحادیه اروپا اجرا می‌کند.

اما برخی از بازداشت‌ها با انگیزه سیاسی به نظر می‌رسند. . Nguy Thi Khanh، یک فعال مشهور آب و هوا، در ماه ژوئن به دلیل عدم پرداخت مالیات بر جایزه ای که به او اعطا شده بود، به دو سال زندان محکوم شد. این کمپین اثرات اقتصادی نامطلوبی نیز دارد. دکتر ماسمن می‌گوید با حسابداری سخت‌گیرانه‌تر، «مقامات فاسد علاقه‌ای به اجرای پروژه‌های سرمایه‌گذاری ندارند، زیرا نمی‌توانند از آن‌ها بخورند». حتی برخی از مقامات صادق به قدری از رسوایی بیزارند که پروژه ها را تایید نمی کنند.

این اثر در آمار سرمایه گذاری خود را نشان می دهد. نرخ پرداخت سرمایه دولتی – سهم هزینه های برنامه ریزی شده دولت در جاده ها و موارد مشابه که در واقع هزینه شده است – از حدود ۷۰ درصد در سال ۱۴-۲۰۱۱ به حدود ۵۰ درصد در سال ۲۰۱۹ کاهش یافت. پس از یک جهش پس از کووید، در سال گذشته به ۵۸ درصد کاهش یافت. آقای گیانگ می گوید: «مسئولان از هر نوع مسئولیتی، از دادن امضا یا تهیه اسناد عمومی برای پروژه ها می ترسند. غوغای حاصل حتی در جمع آوری مالیات نیز مشهود است. تعدادی از ساکنان خارجی گزارش می دهند که قادر به پرداخت مالیات خود نیستند. مسئولان مربوطه نگران بودند که مبادا مسئول جمع آوری مبلغ اشتباه باشند.

لوجم پروژه های زیرساختی را که به شدت مورد نیاز هستند کند می کند. بزرگراه شمال-جنوب سراسر کشور همچنان یک تکه تکه است. متروی موعود هوشی مین سیتی یک دهه پس از شروع کار روی آن هنوز افتتاح نشده است. این رشد ویتنام را در کوتاه مدت به خطر نمی اندازد. در سال ۲۰۲۲ حدود ۷.۵ درصد تخمین زده شد و انتظار می رود امسال به ۶ درصد برسد. با جدا شدن آمریکا و اروپا از چین، تولیدکنندگان به طور فزاینده ای به ویتنام روی می آورند. با این حال آقای ترونگ می‌خواهد تا سال ۲۰۳۰ به کشوری با درآمد متوسط ​​تبدیل شود. و برای اینکه این امر امکان‌پذیر باشد، مقامات صادق باید بتوانند پروژه‌ها را بدون ترس از دستگیر شدن تأیید کنند. ■