یک طرح بلندپروازانه برای “صلح کامل” در کلمبیا است تزلزل

وزمان گوستاوو پترو سال گذشته به عنوان اولین رئیس جمهور چپگرای کلمبیا به قدرت رسید و دستیابی به “صلح کامل” در این کشور را اولویت اصلی خود قرار داد. کمتر از یک سال بعد، جستجوی او برای صلح متزلزل تر از همیشه به نظر می رسد.

برنامه های آقای پترو همیشه جاه طلبانه به نظر می رسید. کلمبیا بیش از نیم قرن است که گرفتار درگیری داخلی بوده است. رؤسای جمهور به طرق مختلف با این مشکل دست و پنجه نرم کرده اند: ایوان دوکه، سلف محافظه کار او، نیروهای مسلح را تشویق کرد تا سرها یا «شاهان» باندها را هدف قرار دهند. پیش از این، خوان مانوئل سانتوس، رئیس جمهور از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۸، چهار سال را صرف مذاکره با بزرگترین و قدیمی ترین گروه چریکی آن زمان کشور، نیروهای مسلح انقلابی کلمبیا، معروف به FARC کرد. در سال ۲۰۱۶ اکثر FARC موافقت کردند که در ازای کاهش مجازات، کرسی در کنگره و ضمانت های اجتماعی متعدد سلاح های خود را زمین بگذارند.

در ماه دسامبر آقای پترو، که در جوانی عضو m-۱۹، یک گروه چریکی ناسیونالیست بود، یک آتش بس شش ماهه اعلام کرد. با پنج گروه بزرگ مسلح کشور، از جمله ارتش آزادیبخش ملی (معروف به ELN)، یک گروه چریکی چپ، و کلن دل گلفو، بزرگترین باند مواد مخدر. رئیس جمهور در ۱۵ مارس قانون جدیدی را در کنگره ارائه کرد که در کنار قانون خود در مورد “صلح کامل” چارچوب قانونی را برای دولت ایجاد می کند تا با گروه های مسلح جنایتکار مذاکره کند و در صورت همکاری به آنها مجازات تخفیف دهد.

اما ELN و Clan del Golfo دیگر بخشی از آتش بس نیستند. ELN ادعا می کند که از ابتدا هرگز ثبت نام نکرده است، در حالی که آقای پترو در ۱۹ مارس پس از اینکه باند درگیر یک اعتصاب معدنی بود به آتش بس با قبیله دل گلفو پایان داد. رئیس جمهور همچنین برای تصویب قانون جدید خود که ممکن است در هفته های آینده به رأی گذاشته شود، با مشکل مواجه است. فرانسیسکو باربوسا، دادستان کل، از این قانون انتقاد می کند که به گفته او مجرمان را عفو می کند. آقای باربوسا همچنین نگران است که این قانون استقلال دادستانی را از بین ببرد.

در کنار این، حملات خشونت آمیز در هفته های اخیر افزایش یافته است. در ۲ مارس، پس از اینکه آقای پترو عملیات نظامی را برای سرکوب استخراج غیرقانونی طلا انجام داد، کارگران معدن در باجو کائوکا اعتصاب کردند. اطلاعات کلمبیا دریافتند که اعضای قبیله دل گلفو در اعتصابات نفوذ کرده اند – مغازه ها را مجبور به بستن، مسدود کردن جاده ها و بدون دسترسی هزاران نفر به کالاهای اساسی کردند. تنها پس از سوزاندن شش خودرو توسط گروه بود که سرانجام آقای پترو آتش بس را پایان داد.

به طور مشابه در ۲۹ مارس ELN به یک پایگاه ارتش در کاتاتومبو حمله کرد. ، منطقه ای در مرز با ونزوئلا که در آن کوکا، پایه گیاهی خام کوکائین، کشت می شود. نه سرباز جان باختند. کمتر از یک ماه قبل، یک کشاورز و یک افسر پلیس در جریان اعتصابات دهقانان در کاکوتا، در منطقه آمازون در جنوب کشته شدند. بیش از ۷۰ افسر پلیس به مدت یک روز گروگان گرفته شدند.

فرانک پرل، مذاکره‌کننده ارشد، می‌گوید: «این رویدادها شکست‌های جزئی هستند… این بخشی از مذاکره در میانه درگیری است. با ELN زیر نظر آقای سانتوس. دیگران کمتر شهوانی هستند. پسر و برادر آقای پترو متهم به دریافت رشوه از باندهای مواد مخدر برای دستیابی به امتیازاتی در روند آتش بس هستند (هر دو تخلف را انکار می کنند). در همین حال، کابینه آقای پترو در فوریه به دلیل اصلاحات بهداشتی علیه او مخالفت کرد. “صلح کامل” بیشتر شبیه یک شعار است تا یک هدف دست یافتنی. ■