چگونه ولادیمیر پوتین مبارزه را برانگیخته و پیچیده می کند علیه خودکامگی

Tاو جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا در ماه دسامبر در یک «اجلاس برای دموکراسی» گفت که مبارزه بین استبداد و دموکراسی «چالش تعیین‌کننده زمان ما» است. حمله ولادیمیر پوتین به اوکراین نشان می دهد که او درست می گفت. با موشک ها و تانک ها، یک مستبد در تلاش است تا یک دولت منتخب آزادانه را خفه کند.

علاوه بر این، هسته اصلی ائتلاف علیه پوتین، متشکل از آمریکا و بیشتر اروپا، کاملاً دموکراتیک است. به طور خلاصه، به نظر می رسد که عقب نشینی علیه پوتین با چارچوب آقای بایدن مطابقت داشته باشد – همانطور که او در سخنرانی خود در اتحادیه گفت: «نبرد بین دموکراسی و خودکامگی». اما ژئوپلیتیک هرگز آنقدر تمیز نیست.

اگرچه آقای پوتین مهمترین حامی ، چین، اقتدارگرا است، چندین دموکراسی دوسوگرا هستند. هند، یک خریدار بزرگ تسلیحات روسی، از محکوم کردن او امتناع می کند . آفریقای جنوبی، که حزب حاکم آن دوستی طولانی با اتحاد جماهیر شوروی سابق داشت، تقصیر جنگ را به گردن ناتو می اندازد. رئیس‌جمهور برزیل که زمانی آقای پوتین از «ویژگی‌های مردانه‌اش» تمجید کرد، اظهار بی‌طرفی می‌کند. اسرائیل می‌گوید که به امید بازی در نقش میانجی، موقتی است.

و آقای بایدن نیز از رژیم‌های استبدادی کمک می‌گیرد و نگرانی‌هایی را برانگیخته است که همان‌طور که غرب سوء استفاده‌های ضد کمونیستی را نادیده گرفت. متحدین در طول جنگ سرد، اکنون برای مقابله با پوتین مصالحه های زشتی انجام خواهند داد. انجام این کار چالش های دیپلماتیک و سیاسی را به همراه خواهد داشت. در مقایسه با ادعای سازش برای مقاومت در برابر شبح کمونیسم، ممکن است استدلال – به متحدان خارج از کشور و رای دهندگان در داخل – که برای مقابله با استبداد باید مورد لطف خودکامگان قرار گیرد، دشوارتر باشد.

ترکیه را در نظر بگیرید، کشوری با اهمیت استراتژیک که در آن دموکراسی در محاصره است. انتقاد غرب از رجب طیب اردوغان، رجب طیب اردوغان، مرد قدرتمند ترکیه، از زمان آغاز جنگ آرام‌تر شده است.

آقای اردوغان در حالی که با اوکراین همدردی می‌کند و هواپیماهای بدون سرنشین رزمی بسیار موثری به آن می‌فروشد، با تحریم‌ها علیه این کشور مخالفت کرده است. روسیه و حریم هوایی خود را برای هواپیماهای روسی باز نگه داشت. او همچنین به پوتین یک طناب نجات مالی داد و پیشنهاد داد که تجارت بین ترکیه و روسیه با استفاده از روبل یا طلا انجام شود. روس های معمولی از آزار و شکنجه در خانه فرار می کنند در ترکیه پناهگاهی پیدا کرده اند. با این حال، الیگارش‌های روسی که از تحریم‌های غرب فرار می‌کنند، همین‌طور هستند. دو قایق تفریحی متعلق به رومن آبراموویچ، دوست میلیاردر آقای پوتین، در آنجا لنگر انداخته اند.

مقامات غربی از ترکیه می خواهند که موضع سخت تری در قبال روسیه اتخاذ کند. دموکرات‌های ترکیه می‌ترسند که آقای اردوغان بهای گزافی مانند نرمش غرب در قبال عادت او به حبس کردن منتقدانش و گوش دادن به رسانه‌ها را بخواهد. در ۱ مارس، آقای اردوغان پیشنهاد کرد که ترکیه مسیر سریعی برای عضویت در اتحادیه اروپا داشته باشد. یک هفته بعد، او از آقای بایدن خواست تا تحریم‌ها علیه صنعت دفاعی ترکیه را که پس از خرید یک سامانه پدافند هوایی S-۴۰۰ از روسیه توسط اردوغان اعمال شده بود، لغو کند. از آن زمان آمریکا راهی برای خروج پیشنهاد کرده است و پیشنهاد می کند که ترکیه S-۴۰۰s را به اوکراین بفرستد. به دلایل فنی و سیاسی بعید است که این اتفاق بیفتد، به ویژه ترس ترکیه از انتقام روسیه. اما آمریکا هنوز ممکن است معامله با آقای اردوغان را قطع کند. آمریکا در طول جنگ سرد اول، ترکیه غیردموکراتیک را تحمل کرد، زیرا یک متحد آن بود. ممکن است در جنگ سرد جدید نیز چنین کند.

در میان کشورهای غربی، کشورهای لیبرال با نسخه ای از این معضل روبرو هستند. لهستان بسیار دموکراتیک تر از ترکیه است، اما در چند سال گذشته دولت این کشور با قضات مداخله کرده و رسانه های مخالف را مورد آزار و اذیت قرار داده است. به همین دلیل، اتحادیه اروپا ۳۶ میلیارد یورو (۴۰ میلیارد دلار) از بودجه بهبود بیماری همه گیر اختصاص داده شده به لهستان را مسدود کرد.

امروز، لهستان < a href="/europe/2022/02/25/as-ukrainian-refugees-arrive-poland-prepares-to-do-the-right-thing">از بیشترین سهم پناهندگان اوکراینی استقبال کرد و اجازه سلاح برای عبور مقاومت اوکراین از خاک این کشور. در مواجهه با این تهدید که روسیه، قدیمی ترین دشمنش، می تواند در مرزهایش باشد، مایل است با اتحادیه اروپا آشتی کند. این می تواند حزب حاکم قانون و عدالت را به تعدیل نجابت قاضی و خفقان مطبوعات ترغیب کند. اما برعکس آن نیز ممکن است. شرکای غربی لهستان ممکن است به دلیل نقش اساسی که در مورد اوکراین ایفا می کند، سوء استفاده ها را نادیده بگیرند. یکی از تحلیلگران نزدیک به دولت بایدن می گوید: «در حال حاضر فشار بر دولت لهستان برای حاکمیت قانون بسیار عجیب است. اما ورشو باید درک کند که مقابله با استبداد مستلزم تقویت دموکراسی خودمان است.

به نوبه خود، منتقدان از این بیم دارند که قانون و عدالت از شبح تجاوزات بیشتر روسیه استفاده کنند. در این پرچم، کنترل خود را بر نهادهای لهستانی سفت کنید و حملات خود را علیه «دشمنان» درون، مانند لیبرال ها، فمینیست ها و همجنس گرایان افزایش دهید. یک مجری در تلویزیون دولتی لهستان اخیراً به این فکر کرده است: “شاید ما نیاز به تغییر رویکردمان حتی بیشتر داشته باشیم.” “آیا یک دولت خط مقدم می تواند به خود اجازه دهد تا حملات علیه نظام ارزشی خود را تحمل کند؟”

جنگ باعث افزایش قیمت انرژی شده است و غرب را وادار به تجدید نظر در روابط خود با دولت های نفتی استبدادی کرده است. . (از ۱۳ عضو اوپک، یک باشگاه صادرکنندگان نفت، ۱۱ عضو توسط Freedom House، یک نهاد ناظر آمریکایی، “غیرآزاد” رتبه بندی شده اند؛ دو نفر “تا حدی آزاد” هستند.) برخلاف سلف او، آقای. بایدن با تاکید بر حقوق بشر، حاکمان خلیج فارس را خشمگین کرده است. او یک بار قول داده بود که رژیم سعودی را “منحرفی که هستند” بسازد. اکنون او از آن می‌خواهد تا نفت بیشتری تولید کند – پیامی که توسط بوریس جانسون، نخست‌وزیر بریتانیا که در ۱۶ مارس از ریاض بازدید کرد، تقویت شد. آقای بایدن ممکن است مجبور باشد برای برقراری ارتباط با محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی، که او را به دستور تجزیه ستون نویس واشنگتن پست در سال ۲۰۱۸ متهم کرده است، بیشتر پیش برود. شاهزاده با چین دلپذیر است تا نشان دهد او گزینه هایی دارد. وال استریت ژورنال گزارش می دهد که او در حال بررسی قیمت گذاری فروش نفت به چین به یوان به جای دلار است. شاهزاده کمک بیشتری برای جنگ شوم خود در یمن و مصونیت از تعقیب قضایی در آمریکا می‌خواهد.

یکی دیگر از حکومت‌های خودکامه نفت‌خیز، ونزوئلا، امیدوار است که جنگ در اوکراین به آن کمک کند. فرار از تحریم بسیاری از دموکراسی ها از به رسمیت شناختن نیکلاس مادورو، یک مستبد تقلب کننده انتخابات، به عنوان رئیس جمهور خودداری می کنند. آقای پوتین تا حد زیادی برای اینکه نشان دهد می تواند در حیاط خلوت آمریکا مداخله کند، آقای مادورو را با هواپیماهای اسلحه و پول نقد، به علاوه تعدادی نیرو حمایت کرده است. اما اکنون محاسبات همه در حال تغییر است.

آقای مادورو دیگر نمی‌تواند روی آقای پوتین حساب کند، کسی که در تنگنای نقدی است و به مراتب بیشتر از اینکه کاراکاس را نادیده بگیرد نگران فتح کیف است. آقای بایدن بیشتر به متوقف کردن پوتین اهمیت می دهد تا برکناری مادورو. از این رو صحنه فوق‌العاده تلویزیون ونزوئلا در ۷ مارس، زمانی که آقای مادورو دو روز قبل از ملاقات با یک هیئت کاخ سفید را توصیف کرد. او فوران کرد: «دو پرچم زیبا به نظر می رسیدند، همانطور که پرچم های ایالات متحده و ونزوئلا باید متحد شوند.

دولت بایدن می گوید هدف اصلی از بازدید بشردوستانه بود آقای مادورو دو آمریکایی زندانی را آزاد کرد. او همچنین قول داد به مذاکراتی که سال گذشته با مخالفان ونزوئلا که بسیار تحت تعقیب قرار گرفته بودند، بازگردد. اما دو طرف درباره نفت نیز صحبت کردند. گزارش شده است که هیئت اعزامی به کاراکاس هرگونه لغو تحریم ها را مشروط به صادرات نفت ونزوئلا به ایالات متحده کرده است.

هر دو طرف محتاط هستند. اما به نظر می رسد یک نزدیکی محدود امکان پذیر است و مطمئناً سیطره آقای مادورو بر قدرت را تقویت می کند. تمیر پوراس، رئیس سابق دفتر آقای مادورو، می‌گوید دیدار او با مقامات آمریکایی «به رسمیت شناختن» این بود که او مسئول است. مرد قدرتمند “چیزی را به دست آورده است که همیشه می خواست”. جمهوری خواهان آقای بایدن را متهم می کنند که با دست زدن به مستبدان، ضعف نشان داده است. مارکو روبیو، یک سناتور از فلوریدا، گفت که این نشست “خسارت بزرگی” به مخالفان وارد کرد.

همدردی با شیاطین

دموکراسی ها مدت طولانی است. تاریخ معامله با رژیم های زشت برخی از آنها به وضوح لازم بود. برای شکست دادن آلمان نازی، غرب با یوزف استالین همکاری کرد و وینستون چرچیل را بر آن داشت که بگوید: «اگر هیتلر به جهنم حمله می‌کرد، حداقل اشاره مطلوبی به شیطان در مجلس عوام می‌کردم». دیگران شرم آور به نظر می رسند. حمایت آمریکا در دوران جنگ سرد از دزدسالاران ضد کمونیست در مکان های استراتژیک پیرامونی، مانند موبوتو سسه سکو در زئیر (کنگو کنونی)، امروز مدافعان کمی پیدا می کند.

مبارزه با آقای پوتین غرب را وادار خواهد کرد تا در بسیاری از روابط خود با بدکاران کمتر تجدید نظر کند. اما جنگ سرد جدید با جنگ قبلی متفاوت است. کمونیسم یک ایدئولوژی جهانی بود که الهام‌بخش انقلاب‌های آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین بود. پوتینیسم زوزه ای از خشم ناسیونالیستی و ارتجاعی است. استوارت پاتریک از شورای روابط خارجی آمریکا خاطرنشان می‌کند که نه روسیه و نه چین «جهان‌بینی قانع‌کننده‌ای ارائه نمی‌دهند که بتواند حمایت مردمی گسترده در سراسر جهان را جلب کند». این باعث می‌شود که آنها نسبت به اتحاد جماهیر شوروی تهدیدی کمتر وجودی برای جهان آزاد باشند، و از این رو انگیزه یا منطق را برای انجام معامله‌ها به اندازه معامله‌هایی که برای دور نگه داشتن کمونیسم انجام می‌شود، کاهش می‌دهد.

از آنجایی که تحریم‌ها اقتصاد روسیه را در هم می‌کوبند، حمایت کرملین از مشتریان مستبد خود ممکن است کمرنگ شود. افراد نیرومند در مالی و جمهوری آفریقای مرکزی ممکن است زنده بمانند، زیرا به نظر می رسد عملیات مزدور روسیه که از آنها محافظت می کند، خود تأمین مالی است. (CAR دارای الماس های زیادی است.) اما بشار اسد در سوریه و الکساندر لوکاشنکو در بلاروس ممکن است متزلزل تر باشند. آقای پوتین در گذشته هر دو ظالم را نجات داده است، نیروهایی را برای سرکوب شورشیان سوری در سال ۲۰۱۵ فرستاده است، و افراد زیادی را برای کمک به آقای لوکاشنکو برای سرکوب اعتراضات علیه انتخابات دزدیده شده در سال ۲۰۲۰ فرستاده است. هر دو مرد مشتاق هستند که آقای پوتین را در گوشه خود نگه دارند. آقای اسد، که به دنبال پایان دادن به انزوای خود از هموطنان عرب خود است، گفته می شود که “داوطلبان” سوری را برای کمک به روسیه در اوکراین فرستاده است.

< p class="article__body-text">آقای لوکاشنکو به آقای پوتین کمک کرد و به روسیه اجازه داد تا از خاک بلاروس به سمت جنوب حرکت کند. قرار بود سربازان بلاروس به آن بپیوندند، اما اپوزیسیون بلاروس می‌گوید که آنها تمایلی به پیروی از دستورات یک مستبد نامحبوب برای حمله به هموطنان بی‌نقص اسلاو ندارند. طبق گزارش‌ها، کارگران راه‌آهن بلاروس خطوط ریلی با اوکراین را خراب کرده‌اند تا از رسیدن تدارکات به مهاجمان جلوگیری کنند.

تا کنون، خود جنگ برخی از نقاط قوت دموکراسی و معایب خودکامگی را نشان داده است. جنگنده های اوکراین دشمنان خود را شگفت زده کرده اند و تعهد مردم این کشور به آزادی خود الهام بخش جهان شده است. آقای پوتین به نوبه خود توانست جنگ ویرانگر خود را از روی هوس آغاز کند. فلانکی های او می ترسند اخبار ناخوشایندی برای او بیاورند. به نظر می رسد او صادقانه انتظار داشت که بسیاری از اوکراینی ها از سربازانش استقبال کنند. و رژیم او، مانند اکثر حکومت‌های خودکامه، فاسد است و ارتش او را در میدان عمل ضعیف‌تر از روی کاغذ می‌کند. بودجه غارت شده است. کیت روسی به دلیل عدم تعمیر و نگهداری یا قطعات یدکی در حال خراب شدن است.

با این حال، نتیجه جنگ غیرقابل پیش بینی است و همچنین تأثیر آن بر دموکراسی جهانی نیز خواهد بود. . اگر آقای پوتین به چیزی شبیه پیروزی دست یابد، می تواند الهام بخش قدرتمندان در همه جا باشد. اگر او شکست بخورد، این می تواند الهام بخش کسانی باشد که در مقابل آنها می ایستند. وقتی آقای بایدن در اواخر سال جاری اجلاس دموکراسی خود را مجدداً برگزار کند، خیلی به شجاعت اوکراینی‌ها و حمایتی که از دموکراسی‌ها با تمام معایبشان دریافت می‌کنند، بستگی دارد. ■

درباره پوشش اخیر ما در مورد بحران اوکراین