دومین حمله تحسین شده روسیه یک اسکوی مرطوب است
به گزارش اخبار تازه و به نقل از Economist:
Fیا ماه مقامات اوکراینی هشدار داده بودند که روسیه در حال آماده شدن برای آغاز یک حمله بزرگ جدید است. ژنرال والری زالوژنی، فرمانده ارتش اوکراین، در ماه دسامبر گفت، این نیروها «فراتر از اورال» را جمع آوری می کرد و حتی می توانست یک بار دیگر کیف را هدف قرار دهد. روسیه نیم میلیون سرباز تازه جمع آوری کرده بود و در حوالی سالگرد جنگ ، وزیر دفاع، الکسی رزنیکوف، پیشنهاد کرد. در واقع، حمله روسیه از هفتهها پیش آغاز شد. ضعیف شده است.
پشتیبانی نمیکند.
از اواخر ژانویه، ارتش روسیه در حال پرتاب نیرو و شلیک گلولهها بوده است. در امتداد بخش وسیعی از خطوط مقدم در شرق. در شمال، در استان لوهانسک، روسیه به سمت کوپیانسک، یک مرکز ریلی، و لیمان، یک شهر کوچک، که اوکراین هر دو را در پاییز آزاد کرد، حمله میکند. در جنوب، در استان دونتسک، روسیه Avdiivka و Vuhledar را که در دو طرف شهر دونتسک قرار دارند، تحت فشار قرار می دهد. تمرکز تلاشهای آن، بدون تغییر از ماه اوت، همچنان باخموت ، شهری بی ادعا که موقعیت طلسمانه ای برای روسیه به دست آورده است.
روسیه چیزی برای نشان دادن این هجوم ندارد. کنراد موزیکا، تحلیلگر تخمین می زند که دستاوردهای آن در سال جاری ناچیز بوده است: ۶۰ کیلومتر مربع در اطراف باخموت و شهر مجاور سولدار. احتمال سقوط باخموت در روزها یا هفته های آینده وجود دارد. اما نیروهای اوکراینی به سادگی در امتداد یک خط دفاعی جدید به سمت غرب بازنشست خواهند شد. و چنین دستاوردهایی با قیمت گزافی همراه خواهد بود. در ۱۷ فوریه، اطلاعات دفاعی بریتانیا اعلام کرد که تلفات نظامی روسیه، از جمله تلفات گروه واگنر، یک شرکت مزدور که نبردها در باخموت را رهبری میکند، به ۱۷۵۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰۰ نفر و با ۴۰۰۰۰ تا ۶۰۰۰۰ کشته رسیده است.

حمله روسیه در Vuhledar مظهر این کمپین است. این شهر، در استان دونتسک، بر روی یک نقطه مرتفع بر روی خطوط تدارکاتی کلیدی روسیه قرار دارد که از غرب به استان همسایه Zaporizhia میرود. تلاش روسیه برای تصرف Vuhledar در نوامبر به فاجعه پایان یافت. همینطور آخرین تلاش، که در ژانویه آغاز شد. به گفته بن والاس، وزیر دفاع بریتانیا، تصور میشود که تیپهای پیاده نظام ۴۰ و ۱۵۵ نیروی دریایی روسیه، یک جفت واحد زبده، تلفات زیادی متحمل شدهاند و تنها در دو روز بیش از هزار نفر کشته شدهاند.
روسیه نیز ذخیره زیادی ندارد. یکی دیگر از مقامات غربی تخمین میزند که اگرچه بیش از ۳۰۰۰۰۰ سرباز را از سپتامبر بسیج کرده است، نیمی از آنها مستقیماً برای جایگزینی تلفات به جبهه فرستاده شدهاند که روزانه به ۱۰۰۰ کشته و زخمی میرسد. مایکل کوفمن از cna، یک اندیشکده آمریکایی، میگوید که بقیه احتمالاً برای پر کردن گردانهای ضعیف و ایجاد یک ذخیره برای چرخش واحدهای خط مقدم به خارج از اوکراین استفاده شدهاند. موج جدیدی از بسیج که بسیار شایعه شده بود، محقق نشده است.
روسیه همچنین چهار تیپ پیاده نظام دریایی را در اطراف ماریوپول در استان دونتسک و هفت تیپ از نیروهای VDV در استان لوهانسک را عقب نگه داشته است. جک واتلینگ از موسسه رویال خدمات متحد، اندیشکده دیگر. “این برای انجام یک حمله گسترده که شکسته و شروع به کندن همه چیز کند کافی نیست.” بهعلاوه، آقای کوفمن میگوید، اگرچه این واحدهای زبده بیشتر نبردهای جدی را انجام دادهاند، اما کیفیت آنها بدتر شده است زیرا پرسنل بسیج شده درجات ضعیف خود را تکمیل میکنند.
تنها نیروی انسانی نیست. مسئله. مقامات امنیتی غربی می گویند که در بهار سال آینده، میزان شلیک توپخانه روسیه ۲۰ درصد از سطحی است که در اواخر سال ۲۰۲۲ مدیریت می کرد – یک نقص جدی در جنگی که تحت سلطه توپخانه بوده است. به گفته مقامات، صنعت دفاعی روسیه، علیرغم اینکه در شرایط جنگی قرار دارد، در تلاش است تا این روند را حفظ کند. تقاضای نظامی برای تانک های جنگی اصلی ۱۰ برابر بیشتر از تولید است. مهمات هدایت شونده دقیق (pgms) که محور اصلی عملیات هوایی روسیه علیه شبکه برق اوکراین است، در حال کاهش است. نیروی هوایی روسیه تنها در ماه اول جنگ نیمی از موشک های هوا به زمین خود را به کار برد. امسال روسیه احتمالاً نیمی از pgmهای موجود در سال ۲۰۲۲ را در اختیار خواهد داشت.
ارتش روسیه پس از یک دوره چندپاره شدن کاپیتان جان فورمن، وابسته دفاعی بریتانیا در مسکو تا سپتامبر میگوید که سال جنگ است و به طور فزایندهای شبیه یک شبه نظامی متشکل از نیروهای متفاوت است. سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه، و ژنرال والری گراسیموف، رئیس ستاد کل، طبق گزارشها، ماهها با یوگنی پریگوژین، رئیس واگنر و ژنرال سرگئی سوروویکین، متحد او اختلاف داشتند. در ۱۲ ژانویه ژنرال گراسیموف به عنوان فرمانده ارتش جنگ منصوب شد و ژنرال سوروویکین برای خدمت زیر نظر وی تنزل رتبه داد. در ۲۱ فوریه آقای پریگوژین آقای شویگو و ژنرال گراسیموف را به خیانت متهم کرد و مدعی شد که دسترسی واگنر به مهمات و حمل و نقل هوایی را قطع کرده اند.
سوال این است که آیا اوکراین می تواند از این آشفتگی سوء استفاده کند. . یکی از سناریوها تکرار تابستان گذشته است، زمانی که روسیه فتح سورودونتسک، شهری در لوهانسک، با تلفات بسیار زیادی همراه بود که دو ماه بعد اوکراین توانست از خطوط نازک روسیه در خارکف عبور کند. اگر روسیه گلولهها و نیروی انسانی خود را برای پیروزیهای پیروز در دونتسک به کار گیرد، میتواند راه را برای یک ضدحمله اوکراینی در بهار یا اوایل تابستان هموار کند – که با زرههای غربی که در راه است تقویت میشود.
اما انشعابات دیگری در جاده وجود دارد. در ماه دسامبر، ژنرال زالوژنی به اکونومیست گفت که او منابع خود را برای آماده شدن برای حملات آینده نگه می دارد. آقای موزیکا میگوید که اوکراین اگر نگوییم همه حملات روسیه را فقط با استفاده از واحدهایی که قبلاً مستقر شده بودند دفع کرده است: «ما هیچ نشانهای مبنی بر استفاده از عناصر اصلی نیروهای ذخیره اوکراینی ندیدهایم.
آقای واتلینگ می گوید که نسبت به چشم انداز اوکراین خوش بین است. اما او به این خطر اشاره می کند که اگر حملات روسیه به مدت کافی ادامه یابد، اوکراین را وادار می کند که این ذخایر را صرفاً برای حفظ خط متعهد کند، که منجر به درگیری طولانی می شود – درگیری که در آن روسیه می تواند به تدریج نیروهای خود را بازسازی و سرمایه گذاری کند. به چین و تعمیر پایگاه صنعتی دفاعی آن. به گفته مقامات، آقای پوتین همچنان بر این باور است که زمان به نفع اوست.
حتی اگر اوکراین بتواند پودر خود را خشک نگه دارد، خود با مشکل مهمات مواجه خواهد شد. علاوه بر این، برخی از مقامات غربی که از نزدیک با ارتش اوکراین همکاری می کنند، نسبت به توانایی ارتش اوکراین برای انجام عملیات تهاجمی پیچیده در سطح تیپ و بالاتر تردید دارند. بسیاری از اینکه فرماندهان اوکراینی در بهره برداری از موفقیت های خود در خرسون در ماه نوامبر جسورتر نبودند، ناامید شدند. با نزدیک شدن به قدرت نظامی روسیه، وظیفه اوکراین این است که از فرصتی که ممکن است دوباره پیش نیاید نهایت استفاده را ببرد. ■
درباره پوشش اخیر ما در مورد بحران اوکراین .