کبک ملی‌گرای سرسخت فرانسوا لگو را انتخاب می‌کند مهمانی – جشن

منs کبک در یا خارج؟ با چند میان‌آهنگ کوتاه، این پرسش بیش از نیم قرن است که بر سیاست استان فرانسوی زبان کانادا حاکم بوده است. دولت‌های جدایی‌طلب بارها انتخاب می‌شدند، فقط برای اینکه مردم وقتی از استقلال خواسته بودند در همه‌پرسی رای بدهند. با انتخاب مجدد فرانسوا لگو به عنوان نخست وزیر در ۳ اکتبر، پاسخ روشن به نظر می رسد. مردم کبک خواهان یک دولت استانی شدیدا ناسیونالیستی در یک کانادای متحد هستند.

ائتلاف آقای Legault Avenir Québec (CAQ) قدرت خود را در مجلس قانونگذاری کبک با کسب ۹۰ کرسی از ۱۲۵ کرسی خود، از ۷۴ کرسی زمانی که این حزب برای اولین بار در سال ۲۰۱۸ قدرت را به دست آورد، افزایش یافت. دو حزبی که از دهه ۱۹۷۰ بر سیاست استان تسلط داشتند، مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. حزب لیبرال فدرالیست تنها ۱۴.۴ درصد آرا را به دست آورد که کمترین میزان در تاریخ ۱۵۵ ساله خود است. اما از آنجایی که آرای آن در مناطق نسبتاً معدودی (مناطق انتخاباتی) متمرکز شده بود، با ۲۱ کرسی به عنوان اپوزیسیون رسمی باقی ماند. در همین حال، حزب جدایی طلب کبکوا اندکی آرای بیشتری (۱۴.۶ درصد) اما تنها سه کرسی به دست آورد.

آقای لگو، حسابداری که میلیون‌ها دلار را با تأسیس یک شرکت هواپیمایی ارزان‌قیمت به دست آورد، پیش از از دست دادن ایمان به اهداف جدایی‌طلب، وزیر کابینه حزب کبک بود. او CAQ را در سال ۲۰۱۱ تأسیس کرد. ژان فرانسوا لیزه، استراتژیست سیاسی حزب کبک که آقای لگو را به خدمت گرفته است، می گوید که حزب با عدم الزام آنها به تصمیم گیری دشوار، به منطقه آسایش کبک ها متوسل می شود. به آنها می‌گوید: «لازم نیست کانادا را دوست داشته باشید، اما مجبور نیستید آن را هم ترک کنید.»

آقای لگو در یکی از مونترال‌ها بزرگ شد. مناطق انگلوفون، با این حال جلب حمایت در شهر برای او در اولویت نبوده است. دولت او قانونی را تصویب کرد که دسترسی به خدمات و آموزش به زبان انگلیسی و سایر زبان‌های غیر فرانسوی را محدود می‌کرد و در عین حال تعداد مهاجران مجاز به استان را کاهش داد. در طول آخرین مبارزات انتخاباتی، او مونترال‌ها را به دلیل «نگاه از پایین» به مردم سایر نقاط کبک مورد تمسخر قرار داد.

بنابراین، در حالی که پشتیبانی در جاهای دیگر را تثبیت کرد، CAQ خارج از کلان شهر باقی می ماند، جایی که تنها دو کرسی از ۲۶ کرسی را در اختیار دارد. دیوید هورتل، وزیر سابق کابینه لیبرال، می گوید: «او اساساً با جو پیکاپ صحبت می کند. «مونترال منزوی است. این واقعا یک جزیره است.”■