پراگماتیسم سایه کم رنگ تری از سبز را رنگ می کند

منتصور می کنم بودن یک پارتی سبز در دولت بحران زده از کدام تصویر خبری بیشتر می‌ترسید: فیلمی از چنگال‌های مکانیکی هیولا که مزارع سرسبز را برای توسعه یک معدن زغال‌سنگ پاره می‌کنند، یا یک جوخه شورش که گرتا تونبرگ، قدیس حامی سوئدی‌الاصل بداخلاق کنش‌گری تغییرات آب و هوایی را می‌کشاند؟

کمی بیشتر از یک سال از حضور آنها در یک دولت ملی سه حزبی، سبزهای آلمان هر دوی این فجایع PR را در میلیون‌ها تلویزیون مشاهده کردند. این وقایع در اواسط ژانویه در نزدیکی دهکده کوچک Lützerath در نوردراین-وستفالن رخ داد. در چیزی که گروه‌های طرفدار محیط‌زیست آخرین موضع خود را اعلام کرده بودند، هزاران تظاهرکننده در اعتراض به گسترش یک معدن زغال سنگ قهوه‌ای روباز، که به اندازه شهر در دریای سبز رنگ بژ می‌ریزد، با نم نم باران یخ زده اعتراض کردند. پس از چند روز درگیری های گل آلود با پس زمینه علمی-تخیلی حفارهای غول پیکر، پلیس آخرین معترضان، از جمله خانم تونبرگ را به طور بدنی حذف کرد.

ضربه سیاسی به سبزها باید وارد می شد. بزرگ. این حزب که در دهه ۱۹۸۰ توسط صندل پوشان ضد هسته ای ایجاد شد، اکنون نه تنها در برلین بلکه در ائتلاف های حاکم در ۱۲ ایالت از ۱۶ ایالت آلمان، از جمله نوردراین-وستفالن، قدرت دارد. سبزها که برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و حفاظت از طبیعت انتخاب شده اند، در عوض به لطف حمله روسیه به اوکراین و اختلال در جریان انرژی به آلمان، مجبور به عقب نشینی شرم آور در طیفی از مسائل زیست محیطی شده اند. نیروگاه‌های زغال‌سنگ هسته‌ای و زغال‌زای زهرآگین از زندگی تازه‌ای برخوردار شده‌اند، زیرساخت‌های تازه‌ای برای گاز طبیعی ساخته شده‌اند، و معادن زشتی برای زغال‌سنگ به‌ویژه کثیف یا زغال‌سنگ قهوه‌ای، مانند معدن لوتزرات. ، رشد کرده اند. همانطور که یکی از معترضان غمگین در دهکده محکوم به فنا با تمسخر گفت: «سبزها؟ سبز با قالب و سبز با دلار همان چیزی است که هستند.”

اما علیرغم انباشته شدن کبودی ها بر روی ایده آل های زیست محیطی زمانی بکر خود، سبزها به نظر می رسد رشد نه ضعیف تر بلکه قوی تر نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که بر خلاف دو شریک ائتلافی خود، سوسیال دموکرات‌های بزرگتر (SPD) و لیبرال‌های کوچکتر (FDP)، سبزهای آلمان اکنون امتیاز بالاتری کسب کرده‌اند – نزدیک به ۲۰ را به خود اختصاص داده‌اند. درصد «نیات رأی دهندگان» در یک انتخابات سراسری – از ۱۵ درصدی که در زمان انتخاب واقعی به دست آوردند. دو چهره برتر دولت آنها، روبرت هابک، معاون صدراعظم و وزیر اقتصاد، و آنالنا بائربوک، وزیر امور خارجه (هر دو در تصویر)، در طول سال گذشته همواره به عنوان دو سیاستمدار محبوب آلمان، یعنی اولاف شولز بسیار جذاب، رتبه بندی شده اند. ، صدراعظم خشک.

جای تعجب آورتر این است که سبزها با پاسخ به بحران اوکراین با دعوت به صلح و اعتدال، نوکیشان به دست آورده اند. در عوض، رهبری حزب و حامیان آن از هر حزب دیگری، از جمله اتحادیه محافظه‌کار دموکرات مسیحی (CDU) صدراعظم سابق آنگلا مرکل فراتر رفته‌اند و برای اقدام قوی‌تر علیه روسیه تلاش می‌کنند. با ناراحتی گاه به گاه Spd، سبزها به شدت از آلمان برای کمک به تسلیح اوکراین، از جمله با سلاح های سنگین، استدلال کرده اند. پس از تصمیم اخیر و دیرهنگام آقای شولز برای تامین تانک های لئوپارد ساخت آلمان، نظرسنجی ها نشان داد که بیش از سه چهارم اعضای حزب سبز از این اقدام حمایت کردند. در میان آلمانی ها به طور کلی، حمایت ۵۴ درصد ضعیف تر بود.

در همین چند وقت پیش، تعداد کمی از سبزهای آلمان در خواب می دیدند که معترضان خارج از دفتر صدراعظم که فریاد می زدند “پلنگ ها را آزاد کنید” در حال لابی کردن هستند نه برای حفاظت از طبیعت، بلکه برای فرستادن ماشین های کشتار دست ساز به داخل. یک منطقه جنگی در دهه ۱۹۹۰، در اولین حضور حزب در یک ائتلاف ملی، برجسته ترین سیاستمدار آن، وزیر امور خارجه وقت یوشکا فیشر، با حمایت از اعزام نیروهای آلمانی برای تحمیل صلح بین صربستان و کوزوو، سبزها را به جناح های تلخ تقسیم کرد.

امید نوری پور، رهبر فعلی حزب، می گوید که در حالی که بحث بین realos و fundis ادامه دارد، گرایش غالب در حزب عملگرایی است. بسیاری از طرفداران محیط زیست تندرو ۱۵ سال پیش حزب را ترک کردند، با این حال اعضای کلی آن چهار برابر شده است. آقای نوری پور می‌گوید که این حزب عمدتاً با SPD چپ‌گرا رقابت می‌کرد. اما از آنجایی که آنگلا مرکل CDU را به سمت مرکز کشید، اکنون می‌توانیم در دو حوض ماهیگیری کنیم.

آقای هابک، که مختصر او شامل تغییرات آب و هوایی و همچنین انرژی می شود، مظهر این انحراف عملی است. به جای دوری از مسائل حساس محیطی، او تمایل دارد با آن‌ها رو در رو شود، مسلح به انبوهی از حقایق و لحن آرامی از صداقت. در پاسخ به سوالی درباره معدن لوتزرات، او با صبر و حوصله توضیح داده است که بر اساس توافقی که توسط دولتش انجام شده است، تنها نیمی از زغال سنگ قهوه ای که اپراتور آن قصد استخراج آن را داشته است، حذف خواهد شد و مهلت تعطیلی آن تا ۸ سال تا ۲۰۳۰ خواهد بود. آقای هابک در مصاحبه ای با اشپیگل، یک مجله هفتگی، اصرار داشت که دلیل آن کنار گذاشتن اهداف آب و هوایی نیست، بلکه پاسخی موقت به بحران شدید انرژی است. او گفت: «دلایل خوب زیادی برای نشان دادن حفاظت از آب و هوا وجود دارد. اما Lützerath به سادگی نماد اشتباهی است.

نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که اکثر آلمانی‌ها با چیزی که به نظر می‌رسد آقای هابک فکر می‌کند نماد «درست» است، متحیر شده‌اند. در بیشتر سال گذشته، حتی در حالی که قطع عرضه انرژی روسیه باعث افزایش قیمت ها شد و شبح فروپاشی صنعتی را افزایش داد، او اصرار داشت که آلمان باید به برنامه ای که در زمان خانم مرکل تعیین شده بود پایبند بماند و تنها سه نیروگاه هسته ای باقی مانده خود را تا دسامبر تعطیل کند. . آقای شولز مجبور شد با مصالحه مداخله کند و به نیروگاه ها اجازه دهد که هنوز ۶ درصد برق آلمان را تولید می کنند تا ماه آوریل به کار خود ادامه دهند. حتی بسیاری از سبزها ممکن است این را به عنوان یک پیروزی ندانند. ■