پیمان نیمه هادی آسیایی مورد انتظار آمریکا به نظر می رسد روی حیله و تزویر

Cranes برج بر فراز یک سایت ساخت و ساز شلوغ در لبه کوماموتو، شهری متوسط ​​در جزیره جنوبی کیوشو ژاپن. بنرهای انگیزشی از داربست آن آویزان شده است: «همیشه بخند». حصارهای سفید در اطراف قرار گرفته اند و سازه های فولادی در حال افزایش را از مزارع کلم و هویج مجاور جدا می کنند. چیزی وجود ندارد که نشان دهد این یکی از مهم ترین سایت های ساختمانی آسیا از نظر ژئوپلیتیکی است.

با این حال سرنخ هایی از اهمیت پروژه وجود دارد. «jasm»، نام یکی از شرکت‌های تابعه ژاپنی tsmc، غول نیمه هادی تایوانی ، روی دیواری از محل ساخت و ساز نوشته شده است. در پایین جاده مجتمع‌های غیرقابل توصیف متعلق به سونی و توکیو الکترون، دو شرکت بزرگ نیمه‌رسانای ژاپنی، قرار دارند. ظرف چند سال، کارخانه جدید تولید تراشه ها ، در درجه اول برای استفاده در اتومبیل. مقامات ژاپنی امیدوارند که به راه‌اندازی صنعت تراشه‌های این کشور که زمانی قدرتمند و در حال حاضر پرچم‌دار بود، کمک کند. کاباشیما ایکو، فرماندار کوماموتو، از احیای شهرت کیوشو به عنوان “جزیره سیلیکونی” صحبت می کند.

tsmc’ ورود به کوماموتو یکی از نشانه های گسترده تر است. تغییرات در تجارت نیمه هادی در سراسر آسیا. نگرانی در مورد تجاوز چین به تایوان، خانه اکثر تولیدات پیشرفته تراشه در جهان، باعث تغییر شکل زنجیره های تامین شده است. آمریکا با محدود کردن دسترسی چین به تراشه های پیشرفته و ترغیب شرکت های تولید تراشه برای راه اندازی فروشگاه در سواحل این کشور، این توسعه را تقویت می کند. دولت پرزیدنت جو بایدن خواستار ایجاد “ائتلاف تراشه ۴” از آمریکا، ژاپن، کره جنوبی و تایوان برای هماهنگ کردن سیاست تراشه ها شده است. با این حال، متحدان آمریکا در آسیا همگی استراتژی‌های تراشه‌های خود را دنبال می‌کنند که به همان اندازه که همزیست هستند با یکدیگر تنش دارند. کورودا تاداهیرو از دانشگاه توکیو می‌گوید: «دو روی سکه وجود دارد: شبکه‌های تراشه‌ها و جنگ‌های تراشه‌ها».

صنعت نیمه هادی ها با کشتی ژئوپلیتیک غریبه نیست. در دهه ۱۹۸۰ ژاپن بیش از ۵۰ درصد از تولید جهانی نیمه هادی ها را به خود اختصاص داد. آمریکا که نسبت به قدرت ژاپن محتاط بود، از طریق یک معامله تجارت چیپ به ضرر صنعت ژاپن برخورد کرد. رقبا در کره جنوبی و تایوان، اغلب با حمایت بسیاری از دولت هایشان، افزایش یافتند. کشورها نقاط قوت تولید تراشه متمایز را توسعه دادند (نمودار را ببینید). این روزها، آمریکا در طراحی تخصص دارد در حالی که تایوان بر تولید بالاترین تراشه های منطقی مسلط است. تمرکز کره جنوبی بر روی تراشه های حافظه ژاپن دارای طاقچه هایی در حسگرهای نوری و مواد و کیت مورد نیاز برای ساخت نیمه هادی ها است. چین که پول خود را در صنعت تراشه سازی خود سرمایه گذاری کرده است، بیشترین پیشرفت را در تراشه های منطقی پایین تر داشته است.

همپیمانان آسیایی آمریکا، به ویژه ژاپن و تایوان، نیز نگران این هستند که چین فناوری‌هایی را دریافت کند که می‌تواند به آن برتری نظامی بدهد. سکی یوشیهیرو، رئیس یک گروه استراتژی تراشه در حزب حاکم لیبرال دموکرات ژاپن، می گوید: «چین خیلی قوی شده است، کشورهای غربی باید در زمینه فناوری همکاری و همکاری کنند. بنا بر گزارش ها، ژاپن (و هلند) پس از کشمکش های زیاد، هفته گذشته کنترل صادرات آمریکا علیه چین را امضا کردند. با این حال، منافع ملی در اقتصاد سخت تر از امنیت سخت است. رابرت وارد از برنامه ژئواکونومیک و استراتژی در iiss، یک اندیشکده بریتانیایی، می‌گوید: «در علم اقتصاد واقعاً دشوار است که یک جبهه متحد در زمینه‌هایی مانند این داشته باشید.

آمریکا یارانه های بزرگی به صنعت تراشه های داخلی خود ارائه کرده است: قانون تراشه و علم که اواخر سال گذشته تصویب شد شامل ۲۵ درصد اعتبار مالیاتی برای سرمایه گذاری های جدید نیمه هادی است. و همچنین حدود ۵۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری عمومی اضافی. غول‌های تراشه‌های آسیایی نیز به گروه کمک‌های دولتی می‌پیوندند. وینود آگاروال از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، به طعنه می گوید: «این همه خشم است».

کره جنوبی اقدامات حمایتی را برای صنعت خود به تصویب رسانده است، در آنچه در محاوره به عنوان ” شناخته می شود ” قانون K-Chips». مبالغ ارائه شده تاکنون در حال کاهش است: ۸ درصد اعتبار مالیاتی برای سرمایه گذاری شرکت های بزرگ در تسهیلات داخلی. اما فشار برای همگام شدن با جونزها در حال افزایش است. سامسونگ و sk Hynix، دو شرکت بزرگ تولید تراشه در کره جنوبی، در حال سرمایه گذاری بزرگ در آمریکا هستند. لی سئونگ جو از دانشگاه چونگ آنگ در سئول می گوید در حالی که این امر می تواند شرکت های کره ای را رقابتی تر کند، می تواند منجر به “تخلیه” صنعت نیمه هادی کره جنوبی شود. شاید با در نظر گرفتن این موضوع، یون سوک یول، رئیس جمهور کشور، مایل است اعتبار مالیاتی برای سرمایه گذاری های شرکت های بزرگ را به ۱۵ درصد افزایش دهد، به علاوه ۱۰ درصد دیگر برای سرمایه گذاری های اضافی انجام شده در سال ۲۰۲۳.

دینامیک مشابهی در تایوان در جریان است. قانون نوآوری اصلاح‌شده‌ای که در ژانویه به تصویب رسید و با نام مستعار «قانون تراشه‌های تایوان» به شرکت‌های تراشه‌های داخلی ۲۵ درصد از هزینه‌های تحقیق و توسعه آن‌ها را در اعتبار مالیاتی ارائه می‌دهد. در tsmc، تایوان دارای جایزه ساخت تراشه است. علاوه بر کارخانه ساخت ژاپنی خود، tsmc قصد دارد دو کارخانه در آمریکا بسازد. اگرچه سرمایه‌گذاری‌های خارجی آن شامل پیشرفته‌ترین فن‌آوری‌های آن نمی‌شود، اما باعث ایجاد وحشت در داخل می‌شود. بسیاری در تایوان بیم دارند که پروازهای tsmc انگیزه آمریکا برای دفاع از تایوان در برابر چین را کاهش دهد. شرکت مشتاق است تا این اضطراب را کاهش دهد. رئیس tsmc در مراسمی باشکوه در ماه دسامبر به مناسبت آغاز تولید انبوه تراشه‌های پیشرفته، خاطرنشان کرد که این شرکت ۶۰.۷ میلیارد دلار در کارخانه‌ای در جنوب تایوان سرمایه‌گذاری کرده است که حدود ۵۰ درصد بیشتر از آن است. در آمریکا داشت.

ژاپن نیز کیف پول خود را شل کرده است. بسته بودجه تکمیلی که در اواخر دسامبر تصویب شد، شامل ۱.۳ تریلیون ین (۱۰ میلیارد دلار) برای تراشه ها، از جمله تأمین بودجه برای تقریباً نیمی از هزینه کارخانه tsmc در کوماموتو است. tsmc در حال بررسی ساخت کارخانه دوم در ژاپن است. تیم کوک، مدیر عامل اپل، بزرگترین مشتری tsmc، اواخر سال گذشته از کوماموتو بازدید کرد. دولت ژاپن همچنین ۷۰ میلیارد ین سرمایه اولیه را در اختیار راپیدوس قرار داده است. به امید ایجاد پایگاهی برای r&d و تولید تراشه های پیشرو در ژاپن.

چشم انداز “زنجیره تامین نیمه هادی دموکراتیک” غیر قابل قبول نیست. اما ایجاد شبکه‌های تراشه‌ها به جای دامن زدن به جنگ‌های تراشه‌ها، نیازمند هماهنگی دقیق در درون دولت‌های فردی، بین دولت‌های متحد و بخش‌های دولتی و خصوصی است. تراشه‌سازان تایوانی و کره‌جنوبی در یک رقابت شدید برای تولید تراشه‌های نسل بعدی هستند. اختلافات بر سر تاریخ روابط بین ژاپن و کره جنوبی را مسموم می کند – و در گذشته به تجارت چیپ سرایت کرده است. هیچ یک از بوروکرات های کشورها برای رسیدگی به پیچیدگی زنجیره های تامین نیمه هادی مجهز نیستند. مارتین راسر، یکی از مقامات ارشد سابق آمریکایی، خود اتحاد تراشه ۴ منعکس کننده “تفکر محدود در این مورد” است: “چگونه می توان بدون هلند و احتمالا بلژیک گفتگوی واقعی در مورد زنجیره های تامین نیمه هادی داشت؟”

حملات یکجانبه آمریکا به چین، پرورش روحیه همکاری را دشوارتر کرده است. اعلام دولت بایدن مبنی بر کنترل صادرات چیپ به چین در اکتبر گذشته، بسیاری را در آسیا غافلگیر کرد. “اوه، پس تو تنهایی این کار را می کنی؟” یک مقام ارشد ژاپنی پس از شنیدن این خبر فکر می کرد. Ahn Cheol-soo، یک کارآفرین کره‌ای در زمینه فناوری و سیاستمدار، رویکرد آمریکا را به «پیشنهاد شما نمی‌توانید رد کنید» مافیایی مارلون براندو را در «پدرخوانده» تشبیه می‌کند. کره جنوبی هنوز به این ممنوعیت ملحق نشده است.

تا حدی، سازندگان تراشه آسیایی نگران از دست دادن سهم بازار در چین هستند. مینامیکاوا آکیرا از Omdia، یک شرکت تحقیقاتی، شرکت‌های نیمه‌رسانای ژاپنی ۲۰ تا ۳۰ درصد از تجارت خود را در آنجا تولید می‌کنند و حدود ۷۰ درصد از آن را در نتیجه محدودیت‌های آمریکا از دست خواهند داد. توکیو الکترون پیش‌بینی درآمد عملیاتی سالانه خود را به دنبال محدودیت‌های جدید آمریکا نزدیک به ۲۵ درصد کاهش داد. هم سامسونگ و هم sk Hynix تولید و امکانات قابل توجهی در چین دارند. بین ژانویه تا سپتامبر سال گذشته، حدود ۴۰ درصد از صادرات چیپ کره به چین انجام شد. همچنین راه های زیادی وجود دارد که چین می تواند زندگی را دشوار کند. ژاپن ممنوعیت دردناک چین در صادرات فلزات کمیاب را به خاطر درگیری بر سر جزایر مورد مناقشه سنکاکو/دیائویو در اوایل دهه ۲۰۱۰ به یاد می آورد. چین صریحاً به کره جنوبی هشدار داده است که به گروه تراشه ۴ آمریکا نپیوندد.

وقتی تراشه ها پایین می آیند

خطرهای دیگر نیز زیاد است. سیاست‌های صنعتی موازی می‌تواند باعث مازاد عرضه شود. از مدیرانی که توسط kpmg، یک شرکت مشاوره، نظرسنجی شدند، ۶۵ درصد فکر کردند کمبود عرضه که اخیراً روی برخی از تراشه‌ها وارد شده است در سال ۲۰۲۳ کاهش می‌یابد. هشدار سود از سوی اینتل، که زمانی رهبری صنعت را بر عهده داشت و در ۲۶ ژانویه یکی از این موارد را پیش‌بینی کرد. بدترین سه ماهه خود، نگرانی در مورد تولید مازاد را تشدید کرده است.

تمرکز بر ساخت، انتهای زنجیره تامین، مانند مواد خام، بسته بندی و آزمایش را نادیده می گیرد. آسیای شرقی و چین نقش کلیدی دارند. بسیاری همچنین نگرانند که محدود کردن جاه طلبی های چین برای تراشه های سطح بالا تنها به این معناست که چین منابع خود را بر روی تراشه های قدیمی متمرکز می کند. موفقیت‌های این کشور در سیل بازار برای تولید پنل‌های خورشیدی و خاک‌های کمیاب، سوابق نگران‌کننده‌ای هستند.

حتی اگر دولت‌ها نشان دهند که مایل به پرداخت یارانه به ساخت ناکارآمد زنجیره‌های تامین تکراری هستند، آنها ممکن است مهندسان کافی برای کار با آنها پیدا نکنند، به ویژه در شرق آسیا که از نظر جمعیتی به چالش کشیده شده است. پیش‌بینی می‌شود صنعت نیمه‌رساناهای کره جنوبی در دهه آینده حداقل ۳۰۰۰۰ کارگر داشته باشد. سی سی وی، مدیر tsmc، کمبود مهندسان توانمند را گلوگاه اصلی شرکت می‌داند: مهندسان با توانایی اولیه به ۸ سال آموزش برای کار در یکی از نیاز دارند. محصولات >tsmc. حدود ۳۰۰ مهندس تایوانی برای راه اندازی کارخانه جدید به کوماموتو نقل مکان خواهند کرد. در همین حال ژاپن در حال تلاش برای تربیت استعدادهای خود است. آقای کورودا می‌گوید ساخت مرحله بعدی صنعت به چیزی بیش از پول و قانون مور نیاز دارد: «ما به افراد بیشتری نیاز داریم». ■