آیا بریتانیا و فرانسه می توانند اختلافات خود را کنار بگذارند؟ آنها؟

Six ماه ها پیش، لیز تراس در طول مبارزات انتخاباتی خود برای رهبری حزب محافظه کار، ادعا کرد که نمی داند امانوئل مکرون «دوست یا دشمن» است. جانشین او به عنوان نخست وزیر، ریشی سوناک، چنین تردیدی ندارد . او در ۱۰ مارس گروهی مشتاق از وزرا را به سمت کاخ الیزه در پاریس برای نشستی با رئیس جمهور و دولت فرانسه هدایت خواهد کرد. با در دست داشتن یک معامله eu جدید در مورد ایرلند شمالی، آقای سوناک امیدوار است که این امر بیشتر از سوی فرانسوی ها باز شود. ممکن است سخت‌تر از آن چیزی باشد که او فکر می‌کند.

اولین اجلاس سران فرانسه و بریتانیا در سال ۱۹۷۶ در رامبویه تحت رهبری والری ژیسکاردستن و جیمز کالاگان برگزار شد. از آن زمان، این confabs تقریبا به رویدادهای سالانه تبدیل شده اند. در دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ فرانسوا میتران ۱۲ نفر را در اختیار داشت. ژاک شیراک، جانشین او به‌عنوان رئیس‌جمهور، ۱۱ ساله. اما برگزیت و پیامدهای مخرب آن به این معناست که از سال ۲۰۱۸، زمانی که دولت آقای مکرون با ترزا می در سندهرست نشسته بود، حتی یک نشست دوجانبه بین دو کشور برگزار نشده است.

یک ویژگی بارز رویداد پاریس این است که اصلاً در حال برگزاری است. برگزیت، دفترهای خاطرات خود را از جلسات منظمی که وزرا دور هم جمع می کردند خالی کرده است. در طول سال های بوریس جانسون، اعتماد بین کانالی به سادگی از بین رفت. پس از دوره ای که با داد و ستد توهین و تهدید همراه شد، این دور هم نشانه مثبتی از آمادگی دو دولت برای نشستن و گفتگوی جدی است. یک مقام مسئول می گوید که فرانسه در ابتدا پیشنهاد برگزاری اجلاس در شهر شمالی آراس را داده بود، اما برای خشنود کردن داونینگ استریت به پاریس رفت. با وجود جنگ در این قاره، به نظر می‌رسد که دو قدرت هسته‌ای اروپا و اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد، ایده خوبی برای ادامه آن باشند.

اجلاس سران می تواند به ایجاد همکاری نزدیک تر در مورد برخی از موضوعات دوجانبه، مانند انرژی هسته ای، تحقیقات دانشگاهی یا تحرک دانشجو کمک کند. ممکن است تلاشی برای مهار گذرگاه‌های خطرناک در “قایق‌های کوچک” وجود داشته باشد. ، همانطور که بریتانیا می‌خواهد – اگرچه فرانسه ایده بریتانیا را برای بازگرداندن سیستماتیک مهاجرانی که از طریق کانال وارد خاک فرانسه می‌شوند کاملاً رد می‌کند. نوامبر گذشته، بریتانیا موافقت کرد که برای کمک به فرانسوی ها برای گشت زنی در سواحل کانال آنها هزینه بیشتری بپردازد، و فرانسه نیز موافقت کرد که به پلیس بریتانیا اجازه نظارت بر چنین عملیاتی را بدهد.

این نشست همچنین ممکن است زمینه را برای گفتگوهای آینده در مورد سایر زمینه های مهم همکاری، به ویژه دفاع و امنیت فراهم کند. آقای مکرون مدت‌هاست که استدلال می‌کند که فرانسه و اتحادیه اروپا باید در این زمینه‌ها با بریتانیای پس از برگزیت همکاری نزدیک‌تری داشته باشند. با این روحیه، سران هر پنج سرویس اطلاعاتی دو کشور پنج سال پیش برای پیوستن به نشست سندهرست دعوت شدند. در واقع، گزینه تشدید پیوند بین اتحادیه اروپا و بریتانیا در این زمینه ها در بیانیه سیاسی برگزیت نوشته شده است. آقای جانسون ترجیح داد آن را نادیده بگیرد.

در زمین، ارتش دو کشور به همکاری خوب با یکدیگر، به ویژه به عنوان بخشی از گروه نبرد ناتو در استونی ادامه می دهند. نیروی اعزامی مشترک (cjef)، که توسط بریتانیا و فرانسه در سال ۲۰۱۰ تأسیس شد، اکنون می تواند ۱۰۰۰۰ سرباز را در شرایط بحرانی مستقر کند. فرانسوی‌ها مشتاقند بحثی جدی در مورد همکاری‌های دفاعی و صنعتی آغاز کنند، نه فقط برای بیان کلمات گرم و جشن گرفتن دوستی مجدد.

اما برنامه های بلندپروازانه تر ممکن است دشوار باشد. بریتانیا همچنان به طور غریزی به ناتو و آمریکا در مورد امنیت نگاه می کند. نوعی اعتماد متقابل که منجر به تشکیل cjef در نشست سران فرانسه و بریتانیا در لنکستر هاوس در سال ۲۰۱۰ شد، وجود ندارد. سپس، دو کشور آماده بودند تا تعهدات مشترک غیرعادی جسورانه ای از جمله ساخت تاسیسات مشترک در فرانسه برای آزمایش طرح های کلاهک هسته ای بپذیرند. الکساندر هولروید، معاون حزب ماکرون که حوزه انتخابیه آن شامل رای دهندگان فرانسوی مقیم بریتانیا می شود، می گوید که توافق ایرلند شمالی «بسیار دیر رسیده است که خیلی بیشتر از جو تأثیر می گذارد».

از توجه فرانسه دور نمانده است که تنها چند روز پس از اجلاس، بریتانیا، آمریکا و استرالیا قرار است برای نهایی کردن جزئیات به واشنگتن، DC بروند. از aukus. این پیمان دفاعی سه جانبه که در سال ۲۰۲۱ امضا شد، قرارداد فرانسه برای تامین زیردریایی‌ها به استرالیا را غرق کرد، استراتژی امنیتی هند و اقیانوس آرام فرانسه را برهم زد و دولت فرانسه را خشمگین کرد. جورجینا رایت، از مؤسسه مونتین، یک اتاق فکر در پاریس، می‌گوید: «aukus هنوز هم بر رابطه‌ای سایه می‌اندازد که به نظر می‌رسد لندن به طور کامل آن را درک نمی‌کند. به طور خلاصه، درخشش گرمی در قله در شهر نورها وجود خواهد داشت. اما هنوز اعتماد کامل احیا نشده است.■

برای تجزیه و تحلیل تخصصی بیشتر از بزرگترین داستان ها در بریتانیا، ثبت نام کنید در Blighty، خبرنامه هفتگی فقط مشترکین.