خانوادهٔ ماهیگری که در حملهٔ نظامی آمریکا کشته شد، خواستار عدالت است

کلمبیا تا پیش از شروع حملات کشنده دولت ترامپ در آب‌های بین‌المللی، یکی از نزدیک‌ترین هم‌پیمانان ایالات متحده در آمریکای لاتین بود. اکنون یک خانواده به‌دنبال عدالت است.

در میانهٔ سپتامبر، الیخاندرو کارانزا، ماهیگیری کلمبیایی که خاندانش می‌گوید سال‌ها در کارائیب به‌دنبال مارلین و تن‌ماهی می‌گشت، با دختر نوجوان خود تماس گرفت. او به او گفت که می‌رود ماهیگیری، و گفت که چند روز دیگر باز می‌گردد.

او هرگز بازنگشت.

روز پس از رفتن او، در تاریخ ۱۵ سپتامبر، خانواده‌اش، هم‌ماهیگیران و رئیس‌جمهور کلمبیا گوستاوو پترو می‌گویند آقای کارانزا در یک حملهٔ نظامی ایالات متحده به قایقش کشته شد. این جنجال پیرامون سرنوشت او، نزاعی پیرامون گسترش عظیم حضور نظامی آمریکا در کارائیب و قانونی بودن حملات مرگبار به ۲۰ کشتی از سپتامبر به‌وجود آورده است.

نقشه‌ای که سانتا مارتا، کلمبیا را نشان می‌دهد.

«هرگز فکر نمی‌کردم پدرم را این‌گونه از دست بدهم»، چیلای کارانزا، ۱۴ ساله، این هفته گفت، در حالی که اشکش را مهار می‌کرد و به عکسی که بر روی گوشی‌اش در خانهٔ شلوغ مادربزرگش نگاه می‌کرد، نگاه می‌کرد. او در یک اتاق به‌همراه مادر و دو خواهر و برادر زندگی می‌کند.

این حملات خشم آقای پترو را برانگیخت؛ او ایالات متحده را به‌خاطر قتل آقای کارانزا در یک حمله متهم کرد. رئیس‌جمهور ترامپ با اعمال تحریم بر آقای پترو و خانواده‌اش و کاهش کمک‌ها به کشور واکنش نشان داد. این هفته، کلمبیا تبادل اطلاعات با ایالات متحده را تا زمانی که دولت ترامپ حملات خود را متوقف نکند، معلق کرد.

دولت ترامپ ادعا می‌کند این حملات به قایق‌های حامل مواد مخدر غیرقانونی صورت گرفته است که هزاران آمریکایی را به کشته شدن وا می‌دارد. اما بسیاری از کارشناسان حقوقی در ایالات متحده و کشورهای دیگر می‌گویند این ضربات به‌خاطر نقض قوانین بین‌المللی است، زیرا افرادی که کشته شده‌اند، حتی اگر مظنون به ارتکاب جرم باشند، تهدید آنی برای ایالات متحده نداشته‌اند.

بدن‌های کشته‌شده پس از ضربات ایالات متحده در این منطقه، به سواحل ترینیداد و توباگو رسیده‌اند. تنها دو بازمانده شناخته‌شده از این حملات، نه از ونزوئلا، بلکه از کلمبیا و اکوادور هستند.

دولت ترامپ رئیس‌جمهور ونزوئلا، نیکلاس مادورو، را سردار یک کارتل مواد مخدر معرفی کرده و به‌صورت خصوصی اعلام کرده است که هدف از حضور نظامی آمریکا، بزرگ‌ترین در دهه‌ها در آمریکای لاتین، سرنگونی این رهبر استبدادی است.

دولت ترامپ هیچ مدرکی ارائه نکرده است، جز توصیف ارزیابی‌های اطلاعاتی و انتشار بخش‌های غیرمحرمانهٔ ویدئویی، که نشان دهد کشتی‌های نابودشده توسط آن، حامل مواد مخدر بوده‌اند. هم‌زمان، در مورد آقای کارانزا، امکان تعیین قطعی این که او صرفاً یک ماهیگیر بوده یا در قاچاق مواد مخدر مشارکت داشته است، به‌سرعت وجود ندارد.

آقای پترو در یک نشست خبری ماه گذشته اظهار کرد که آقای کارانزا از یک خانوادهٔ سنتی ماهیگیری است، اما «ممکن است به‌صورت گاه‌به‌گاه درگیر مواد مخدر بوده باشد».

بسیاری از ماهیگیران در جوامع ساحلی و جزیره‌ای می‌گویند که فقر، گزینه‌های کمی برایشان باقی می‌گذارد و آن‌ها را به‌سوی حمل مواد مخدر سوق می‌دهد.

این حملات باعث تکان‌خورده شدن خانوادهٔ کارانزا و جستجوی پاسخ‌ها شده است و نگاهی نادر به فشارهایی می‌اندازد که حضور نظامی آمریکا می‌تواند بر کسانی که پس از آن می‌مانند وارد کند، همان‌طور که پیامدهای این حملات مرگبار همچنان در حال افزایش است. این خانواده یک وکیل آمریکایی را استخدام کرده‌اند که گفته است در حال تهیه دعوی حقوقی است.

کتارین هرناندز، مادر سه فرزند کارانزا، ادعای رئیس‌جمهور ترامپ مبنی بر اینکه حمله‌ای که شریک سابق او را به‌همراه دو نفر دیگر در همان قایق کشته، هدفش «نارکوتروست‌های تاییدشده از ونزوئلا» بود را رد کرد.

«آلخاندرو هیچ‌گونه ارتباطی با ونزوئلا نداشت؛ او تمام عمر خود را در کلمبیا سپری کرده است»، خانم هرناندز، ۳۷ ساله، در مصاحبه‌ای در سانتا مارتا، شهر آفتابی سواحل شمالی کلمبیا، گفت که در سن ۱۳ سالگی با آقای کارانزا آشنا شد.

آقای کارانزا، ۴۲ ساله، گاهی به‌صورت پاره‌وقت برای دیگران قایق‌ران می‌کرد؛ همان‌طور که خانواده و سایر ماهیگیران می‌گویند، این باعث می‌شود احتمال این که قایق او بدون یا با آگاهی او، کالایی غیرقانونی حمل می‌کرده باشد، مطرح شود.

اما خانم هرناندز گفت آقای کارانزا هرگز در قاچاق مواد مخدر شرکت نکرده است. «اگر او نوعی نارکوترو بوده باشد»، او افزود، «چرا ما در فقر زندگی می‌کنیم نه در یک کاخ؟»

اگرچه چند سال پیش از هم جدا شدند، خانم هرناندز می‌گوید او و آقای کارانزا رابطهٔ نزدیکی داشته‌اند. تا زمانی که او و فرزندانش با والدین کارانزا زندگی می‌کردند. او که به ندرت بیش از حداقل دستمزد ماهانهٔ کلمبیا، حدود ۳۸۲ دلار، بهره‌مند می‌شد، اما همیشه غذا را بر سر سفره برای او و فرزندان می‌گذاشت.

اکنون، خانم هرناندز گفت که آن‌ها برای زنده ماندن به مهربانی اقوامی که خودشان هم تقریباً هیچ ندارند، تکیه می‌کنند. او و سه فرزندش در خانهٔ مادرش در گایرا، ناحیه‌ای سنگین و دشوار از سانتا مارتا، نزدیک به سواحل درخشان شهر، ساکن هستند.

دان کووالیک، وکیل آمریکایی که توسط خانوادهٔ کارانزا استخدام شده است، گفت حتی اگر آقای کارانزا متهم به راندن قایق حامل مواد مخدر غیرقانونی بوده باشد، قتل او غیرقانونی می‌بود.

«اگر افراد سوار بر قایق مظنون به قاچاق مواد مخدر بودند، باید دستگیر می‌شدند نه کشته می‌شدند»، آقای کووالیک که قصد دارد دعوا را در ایالات متحده مطرح کند و جبران خسارت برای خانوادهٔ کارانزا طلب نماید، گفت.

هویت دو مرد دیگر سوار بر قایق همچنان ناشناخته باقی مانده است.

آقای کووالیک افزود: «این پرونده از دو جنبه مهم است: نخست، خانواده شایستگی دریافت جبران خسارت به‌خاطر ضرر وارده را دارد».

«دوم، ما می‌خواهیم این پرونده به جلوگیری از تکرار این قتل‌ها کمک کند»، آقای کووالیک گفت. «این یک قتل است و باعث تخریب حاکمیت قانون می‌شود.»

در پاسخ به اظهارات آقای کووالیک و خانوادهٔ کارانزا، کاخ سفید بر ادعای خود که افراد کشته‌شده در حملهٔ ۱۵ سپتامبر «نارکوتروست» بوده‌اند، تأکید کرد.

از زمان که آقای کارانزا دو ماه پیش برای سفر ماهیگیری رفت، خانم هرناندز گفت زندگی آن‌ها کاملاً از هم پاشیده شده است.

قبل از حملهٔ ایالات متحده، او گفت که پس از یک تصادف موتور‌سیکلت که باعث آسیب شدید به پای راست او شد — نزدیک نقطه‌ای در مچ پای او که هنوز نام کوچک کارانزا به‌عنوان خالکوبی دارد — قادر به کار نیست.

هزینه‌های تحصیل زایرا، دختر ۱۵ سالهٔ آن‌ها، پرداخت نشده است، او گفت، در حالی که پسرشان لیبیستون، ۱۱ ساله، پس از اینکه یک کودک دیگر برایش ویدئویی که توسط آقای ترامپ به اشتراک گذاشته شده بود و به‌نظر می‌رسید قایق پدرشان را به تکه‌تکه می‌کند، نشان داد، دچار تروما شده است.

خانم هرناندز گفت برخی افراد سؤال کرده‌اند که آیا آقای کارانزا حتی کشته شده است یا نه، چون بدن او به‌دست نیامده است. دیگران سعی کرده‌اند نشان دهند که او به‌دلیل یک برخورد قبلی با قانون، در قاچاق مواد مخدر مشارکت داشته است.

طبق ادعای مقامات کلمبیایی، در پرونده‌ای از سال ۲۰۱۲ آقای کارانزا در یک طرح برای سرقت اسلحه‌های مصادره‌شده در روندهای قانونی مشارکت داشته است. خانم هرناندز و آدینیس منجارس، ۳۰ ساله، پسرعموی درجه یک کارانزا، هر دو اعلام کردند که کارانزا هرگز به‌دلیل این پرونده زندانی نشده است. مقامات کلمبیایی اطلاعات بیشتری دربارهٔ وضعیت این پرونده ندارند.

لئوناردو وگا، ۴۰ ساله، دوست دیرینهٔ آقای کارانزا که رهبر انجمن ماهیگیران در سانتا مارتا است، گفت با اطمینان می‌گوید آقای کارانزا در حملهٔ ۱۵ سپتامبر کشته شده است.

پس از مشاهدهٔ این حمله در شبکه‌های اجتماعی، آقای وگا گفت نوع قایقی که در ویدئو نشان داده شده دقیقاً همان نوعی است که ماهیگیران سانتا مارتا به‌کار می‌برند، بر خلاف قایق‌های طراحی متفاوتی که از ونزوئلا می‌روند.

او گفت: «من فوراً فکر کردم: او یکی از ماست». وی افزود که قایق تخریب‌شده دو موتور داشته است، در حالی که قایق‌های معمولاً برای قاچاق مواد مخدر یا کالای غیرقانونی دیگر سه یا چهار موتور دارند.

ماهیگیران ممکن است یک هفته یا بیشتر به‌دنبال کشتی باشند؛ در این مدت معمولاً در تابلوهای آویز بر سواهای خالی می‌خوابند، او گفت.

«اما دو ماه می‌گذرد، این امکان نیست»، آقای وگا افزود. با توجه به تاریخ عزیمت آقای کارانزا و زمان حملهٔ ایالات متحده، به این نتیجه رسید: «متاسفانه دوست من درگذشته است».

آقای وگا گفت آقای کارانزا به‌خاطر شخصیت ساده‌دست و خوش‌دستی‌اش میان سایر ماهیگیران سانتا مارتا شناخته‌شده بود. او با لقب «کورونکورو» که به یک ماهی کوچک بومی در آن منطقه اشاره دارد، شناخته می‌شد و از نوشیدن آبجو و بازی بیلیارد لذت می‌برد.

علاوه بر مشکلاتی که خانوادهٔ کارانزا با آن مواجه است، حملات آمریکا ترسی در میان ماهیگیران سانتا مارتا ایجاد کرده است و آن‌ها را نسبت به ادامهٔ کارشان بی‌میل می‌کند.

او گفت که در حال حاضر فصل تن‌ماهی است؛ که معمولاً یکی از پربازده‌ترین زمان‌ها برای ماهیگیری است. اما ترس از آنچه در آنجا می‌تواند انتظارشان را بکشاند، عملاً شکار را به حالت سکون تبدیل کرده است.

گنزیوِو گلاتسکی و سیمون پوسادا گزارش‌های خود را از بوگوتا، کلمبیا ارائه دادند.