لابی‌سازهای صنایع سوخت فسیلی از همه هیئت‌های نمایندگی Cop30 به استثنای برزیل پیشی می‌گیرند؛ گزارش می‌گوید

طبق گزارش Kick Big Polluters Out، یک نفر از هر ۲۵ شرکت‌کننده در اجلاس اقلیمی سازمان ملل ۲۰۲۵، لابی‌ساز صنایع سوخت فسیلی است.

• Cop30: برای دسترسی به پوشش کامل گاردین از مذاکرات اقلیمی در برزیل اینجا کلیک کنید

نینا لاکانی، خبرنگار عدالت اقلیمی

تحلیل جدید نشان می‌دهد که بیش از ۱۶۰۰ لابی‌ساز صنایع سوخت فسیلی دسترسی به مذاکرات اقلیمی Cop30 در بلِم را دریافت کرده‌اند و به‌طور چشم‌گیر نسبت به هر هیئت نمایندگی کشور، به‌جز میزبان برزیل، تعداد بیشتری دارند.

طبق تحلیل ائتلاف Kick Big Polluters Out (KBPO)، در هر ۲۵ شرکت‌کننده در اجلاس اقلیمی سازمان ملل امسال، یک نفر لابی‌ساز صنایع سوخت فسیلی است؛ که این مسئله سؤالات جدی درباره تسلط شرکت‌ها و اعتبار مذاکرات سالانه Cop را به وجود می‌آورد.

آمار این سال نسبت به مذاکرات اقلیمی سال گذشته در باکو، آذربایجان، ۱۲٪ رشد داشته و بیشترین تراکم لابی‌سازهای صنایع سوخت فسیلی را در Cop از زمانی که KBPO در سال ۲۰۲۱ شروع به افشای حضور این صنعت کرد، نشان می‌دهد. اگرچه تعداد کل این سال کمتر از Cop29 در باکو (۱۷۷۳ نفر) و Cop28 در دبی (۲۴۵۶ نفر) است، اما نسبت به کل شرکت‌کنندگان بالاتر است، زیرا نشست بلِم حضور کمتری داشته است.

این عدد مجموع لابی‌سازهای صنایع سوخت فسیلی دسترسی یافته به اجلاس‌های اقلیمی سازمان ملل را در پنج سال گذشته به ۷۰۰۰ نفر می‌رساند؛ دوره‌ای که با افزایش حوادث شدید آب و هوا، اطلاعات نادرست و سودهای نفت‑گاز همراه بوده است.

“یک Cop دیگر، همان برنامه. این یک تسلط شرکتی است، نه حاکمیت اقلیمی”، گفت لیان وَندام، کارزارگر ارشد حقوق بشر و تغییرات اقلیمی در مرکز حقوق زیست‌محیطی بین‌المللی (CIEL).

یک Cop دیگر، همان برنامه. این یک تسلط شرکتی است، نه حاکمیت اقلیمی

گفت‌و‌گوهای سالانه اقلیمی روز دوشنبه در بلِم آغاز شد و رئیس‌جمهور برزیل، لوئیس ایناسیئو لولا دا سیلوا، از اطلاعات نادرست انکار کرد و اعلام کرد این نشست «Cop حقیقت» خواهد بود.

با این حال، صنعت سوخت فسیلی که تاریخچه‌ای طولانی از گسترش اطلاعات نادرست و ممانعت از اقدامات معنادار اقلیمی دارد، تقریباً ۶۰٪ پاس بیشتری برای شرکت در Cop30 نسبت به مجموع ده کشور با بیش‌ترین آسیب‌پذیری اقلیمی (۱۰۶۱ پاس) دریافت کرده است؛ طبق تحلیل KBPO، ائتلافی بین‌المللی متشکل از ۴۵۰ سازمان.

فروپاشی اقلیمی در حال تشدید است. پیش از Cop30، صدها نفر پس از دو طوفان قدرتمند که کمتر از یک هفته از هم فاصله داشتند، در فیلیپین کشته شدند؛ کشوری که در طول این سال تاکنون ۲۱ طوفان مهم را تجربه کرده است. لابی‌سازهای مرتبط با سوخت فسیلی تعداد نمایندگان رسمی فیلیپین را تقریباً به نسبت ۵۰ به ۱ پیشی می‌گیرند و در ایران، که خشکسالی شدید می‌تواند دولت را مجبور به خروج از پایتخت تهران کند، این نسبت ۴۴ به ۱ است.

در همین حال، انتظار می‌رود جامائیکا برای بازسازی پس از طوفان ملینسا، یک طوفان دسته ۵ که توسط گرم‌شدن جهانی تقویت شده است، میلیاردها دلار هزینه کرده و سال‌ها زمان بگیرد؛ با این وجود، لابی‌سازهای سوخت فسیلی نسبت به هیئت نمایندگی این کشور جزیره‌ای حدود ۴۰ به ۱ برتری دارند.

در ماه جولای، دادگاه بین‌المللی عدالت (ICJ) حکم داد که ادامه گسترش، استخراج، مصرف و یارانه‌های سوخت فسیلی می‌تواند به‌عنوان یک اقدام نادرست بین‌المللی محسوب شود.

«پس از نظر مشورتی دادگاه بین‌المللی عدالت و راهبرد مستند شش دهه‌ای برای ممانعت از پیشرفت اقلیمی، دولت‌های حاضر در Cop باید تعارض منافع جدی صنایع سوخت فسیلی—که شباهت‌هایی به صنعت تنباکو دارد—را به رسمیت بشناسند»، گفت الیزا مورگرا، گزارشگر ویژه سازمان ملل برای تغییرات اقلیمی که از ممنوعیت جهانی لابی‌گری صنایع سوخت فسیلی حمایت می‌کند.

این نتایج در زمانی منتشر می‌شود که پیش‌بینی می‌شود سال ۲۰۲۵ یکی از گرم‌ترین سال‌های تاریخ ثبت‌شده باشد، اما کشورها در تنظیم صنایع آلوده‌کننده و کاهش یارانه‌ها کوتاهی می‌نمایند؛ به‌طوری‌که نزدیک به ۲۵۰ میلیارد دلار برای پروژه‌های جدید نفت و گاز از زمان Cop29 اختصاص یافته است.

«از دیوارهای UNFCCC تا سرزمین‌ها و قلمروهای ما، شرکت‌های سوخت فسیلی جوامع و محیط زیست ما را تخریب می‌کنند. اما فرش قرمز برای هزاران لابی‌ساز پهن می‌شود تا در راهروها پرسه بزنند»، گفت نریشا بالدوو، از دوستان زمین آفریقا.

شرکت‌های سوخت فسیلی جوامع ما را تخریب می‌کنند؛ با این حال فرش قرمز برای لابی‌سازان پهن شده تا در راهروها پرسه بزنند

یافته‌های جدید فشار بیشتری بر سازمان ملل اعمال می‌کند تا صنایع سوخت فسیلی را از اجلاس‌های سالانه اقدام اقلیمی منع کند؛ جایی که رهبران جهان باید با حسن نیت مذاکره کرده و برنامه‌های بلندپروازانه‌ای برای کاهش فاجعه اقلیمی اتخاذ نمایند.

هفته گذشته، گاردین فاش کرد که ۵۷٪ از کل تولید نفت و گاز در سال گذشته از ۹۰ شرکت سوخت فسیلی به دست آمده است؛ این شرکت‌ها از سال ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۴ تعداد قابل‌توجهی از لابی‌سازان را به مذاکرات اقلیمی سازمان ملل اعزام کرده‌اند.

تحقیقی اخیر توسط Drilled Media نشان داد که شرکت‌های نفتی، به‌کمک دولت ایالات متحده، اولین‌بار در اوایل دهه ۷۰ صحنه بین‌المللی اقلیم را به‌دست گرفتند؛ این اقدام بر تدوین نهایی چارچوب کنوانسیون سازمان ملل درباره تغییرات اقلیمی (UNFCCC) در سال ۱۹۹۲ و تمام کنفرانس‌های طرفین (Cop) این کنوانسیون تا کنون تأثیر گذاشت.

KBPO فهرست موقت شرکت‌کنندگان در Cop30 که توسط UNFCCC منتشر شد را تجزیه و تحلیل کرد و نمایندگانی را شناسایی کرد که نماینده شرکت‌های نفت، گاز و زغال‌سنگ، گروه‌های تجاری، مؤسسات مالی و سایر نهادهایی هستند که از ممانعت از اقدامات اقلیمی برای حذف سوخت‌های گرم‌کننده سیاره به‌منظور سود مالی بهره‌مند می‌شوند.

از مجموع ۱٬۶۰۲ لابی‌ساز صنایع سوخت فسیلی شناسایی شده، ۱۴۸ نفر به اتاق بازرگانی بین‌المللی (ICC) وابسته‌اند؛ ۶۰ نفر به انجمن تجارت بین‌المللی انتشار گازها (Ieta) تعلق دارند، از جمله نمایندگانی از غول‌های نفت و گاز ExxonMobil، BP و TotalEnergies؛ و ۴۱ نفر به کنفدراسیون ملی صنعت برزیل (BNCI) مرتبط هستند.

ICC اعلام کرد که تنها سه نفر از ۱۴۸ نماینده تجاری که اعتباردهی کرده‌اند، از شرکت‌های سوخت فسیلی هستند. «ما نماینده یک بخش خاص نیستیم و به این افتخار می‌کنیم که هیئتی به COP می‌آوریم که تمام تنوع جامعه تجاری را نمایندگی می‌کند»، گفت اندرو ویلسون، معاون دبیرکل ICC.

چندین آلاینده بزرگ از شمال جهان، نمایندگان صنایع سوخت فسیلی را دعوت کردند تا به هیئت‌های رسمی خود بپیوندند؛ از جمله فرانسه که ۲۲ نماینده صنعتی از جمله مدیرعامل TotalEnergies را به همراه داشت، و نروژ که گروهش شش مدیر ارشد از غول ملی نفت و گاز Equinor را شامل می‌شد.

به‌طور کلی، تنها برزیل با ۳٬۸۰۵ نماینده، حضور بزرگ‌تری نسبت به منافع نفت، گاز و زغال‌سنگ دارد.

اما احتمال می‌رود که اندازه واقعی نفوذ سوخت فسیلی بیشتر باشد؛ چرا که بیش از نیمی از تمام اعضای هیئت‌های نماینده کشورها در Cop30 جزئیات ارتباطات خود را مخفی یا پنهان کرده‌اند، طبق تحلیل جداگانه‌ای از شفافیت‌ بین‌المللی. روسیه، تانزانیا، آفریقای جنوبی و مکزیک از جمله کشورهایی هستند که هیچ‌یک از نمایندگان رسمی خود را افشا نکرده‌اند.

پس از سال‌ها فعالیت گروه‌های جامعه مدنی، نمایندگان Cop امسال ملزم به افشای عمومی منبع مالی مشارکت خود شدند و تأیید کردند که اهدافشان با UNFCCC هم‌راستا است. اما این الزام شفافیت جدید، هیچ‌یک از اعضای هیئت‌های رسمی دولتی یا افراد تکمیل‌کننده را شامل نمی‌شود؛ همچنین، خواسته‌های اعمال محافظت‌های سختگیرانه‌تر در برابر تضاد منافع برای کاهش نفوذ صنایع به‌طور کافی جدی گرفته نشده است، به‌نظر فعالان.

«در حالی که مردم بومی محلی برای ورود به کنفرانس با مشکل مواجه بودند، لابی‌سازهای سوخت فسیلی آزادانه وارد شدند. نسل من شایسته سیاست‌های «انتقال عادلانه» است که بازتابگر نیازهای مردم و سیاره باشد نه خواست‌های سودآوری آلاینده‌ها»، گفت پیم سولیوان‑تایلوور، از ائتلاف جوانان آب و هوای بریتانیا. «UNFCCC به بازسازی نیاز دارد.»

«شرکت‌های سوخت فسیلی همچنان ما را به پرتگاه اقلیم می‌کشند. در طی ۳۰ سال، نشست‌های تغییر اقلیم صحنه‌ای ایده‌آل برای شرکت‌های نفتی بوده‌اند تا تصویر خود را شست‌وشوی کنند، کسب‌وکار کنند و راه‌های جدیدی برای فرار از جرائم زیست‌محیطی پیدا کنند»، گفت ایوونه یانیز از Acción Ecológica، یک سازمان غیرانتفاعی محیط‌زیست در اکوادور که استخراج نفت در آمازون در حال گسترش است.

«امروز، به‌جای انتقال به جوامع پس‌نفتی، آن‌ها می‌خواهند هر قطره‌ی آخر سوخت فسیلی را استخراج کنند تا به تغذیه نظام سرمایه‌داری و جنگ‌های نسل‌کشی ادامه دهند.»

سخنگوی UNFCCC گفت: «از سال ۲۰۲۳، اقدامات برای ارتقای شفافیت اتخاذ شده است تا واضح‌تر شود چه کسانی در Cop شرکت می‌کنند. ما این کار را با مشورت با جامعه مدنی و سایر ذی‌نفعان انجام داده‌ایم. همان‌طور که انتظار نمی‌رود یک Cop به‌سرعت بحران اقلیمی را حل کند، پیشبرد بهبودهای ملموس یک مسیر مستمر است، با این نکته که دولت‌های ملی اختیار یک‌نواخت دارند تا تصمیم بگیرند چه کسی در هیئت‌های خود حضور داشته باشد.»

Ieta و BNCI از اظهار نظر خودداری کردند.