تسلا، تأمین‌کنندگان را وادار می‌کند تا تمام قطعات تولید چین را برای خودروهای آمریکا حذف کنند
به گزارش رسانه‌ها، تسلا به تأمین‌کنندگان خود می‌گوید تمام اجزاء ساخت چین را از قطعاتی که به کارخانه‌های مستقر در آمریکا می‌روند، حذف کنند؛ اقدامی که سرعت جداسازی زنجیره تأمین آمریکا از چین را به‌طور قابل‌توجهی افزایش می‌دهد.
این اقدام که ابتدا توسط وال استریت ژورنال گزارش شد، نمونه‌ای تازه از پیامدهای تنش‌های تجاری و ژئوپولیتیک در حال تشدید میان آمریکا و چین است.
بر پایه این گزارش، تسلا در اوائل امسال تصمیم گرفت استفاده از تأمین‌کنندگان مستقر در چین برای خودروهای تولید شده در آمریکا را قطع کند. اگرچه شرکت قبلاً برخی از اجزاء را جایگزین کرده است، اما اکنون هدف دارد تمام قطعات باقی‌مانده را ظرف یک تا دو سال آینده از منابع غیرچینی تأمین نماید.
این استراتژی کاملاً جدید نیست؛ از زمان پاندمی که نضعیف بودن تکیه بر یک منطقه را آشکار کرد، ما گزارش‌های متعددی دربارهٔ تلاش‌های تسلا برای تنوع‌بخشی به زنجیره تأمین‌اش منتشر کرده‌ایم. این شرکت به‌طور فعال به تأمین‌کنندگان چینی خود تشویق می‌کند تا محل تولید خود را در مکان‌های دیگر، به‌ویژه در مکزیک، مستقر کنند تا از تولیدات شمال‌امریکایی‌اش پشتیبانی شود.
با این حال، این فشار جدید به‌نظر می‌رسد تندتر باشد. به‌گفته منابع وال استریت ژورنال، این استراتژی پس از این‌که رئیس‌جمهور ترامپ تعرفه‌های جدید و سنگینی بر واردات چین اعمال کرد، به‌طور چشمگیری شتاب گرفت؛ تعریفی که «نامشخصیت» بیشتری به وجود آورد و تسلا را در مدیریت هزینه‌ها و تدوین یک استراتژی قیمت‌گذاری منسجم دشوار کرد.
انقطاع‌های اخیر، از جمله درگیری بین چین و هلند بر سر تراشه‌های خودرویی تولیدی Nexperia، تنها اضطراب تسلا برای ایجاد زنجیره تأمین بیشتر پایدار و مستقل را تشدید کرده‌اند.
این گام، استراتژی‌ای را که تسلا ناگزیر به آن بود محکم می‌کند: اجرای دو زنجیره تأمین کاملاً جداگانه.
کارخانهٔ گیکای شانگهای که خودروهایی برای چین، اروپا و اکثر آسیا تولید می‌کند، به‌طور فراوانی بر شبکه‌ای محلی از بیش از ۴۰۰ تأمین‌کننده چینی متکی است. این مدل موفقیتی بزرگ به حساب می‌آید که هزینه‌ها را کاهش داده و امکان تولید در مقیاس وسیعی را فراهم کرده است.
اما این خودروها و قطعات به آمریکا صادر نمی‌شوند. کارخانه‌های تسلا در ایالات متحده، واقع در فرمونت و تگزاس، که بازار اصلی شرکت را پوشش می‌دهند، اکنون از این بستر تأمین چین جدا شده‌اند – که باعث کاهش هم‌افزایی بین زنجیره تأمین و کارخانه‌ها شده است.
این آخرین نمونهٔ «جدایی» بین دو اقتصاد بزرگ جهان است که شرکت‌های بین‌المللی را مجبور می‌کند به‌طور مؤثر برای هر بازار، یک سمت را انتخاب کنند.
دیدگاه Electrek
این کار به‌طرز باور نکردنی دشوار خواهد بود. چین در تولید بسیاری از قطعات خودرو، مواد اولیه و به‌ویژه باتری‌ها تسلط دارد؛ به‌خصوص باتری‌های لیتیوم‑آهن‑فسفات (LFP).
تسلا تا سال گذشته از این سلول‌های LFP ارزان‌قیمت و ساخت چین در خودروهای استاندارد رنج بازار آمریکا استفاده می‌کرد.
پس از این‌که این سلول‌ها تحت قانون کاهش تورم (IRA) برای دریافت تخفیف‌های مالیاتی خودروهای الکتریکی در آمریکا واجد شرایط نشدند و همچنین تحت تعرفه‌ها قرار گرفتند، تسلا این رویه را متوقف کرد؛ اما سلول‌های LFP همچنان بزرگ‌ترین واردات تسلا از چین برای محصولات ذخیره‌سازی انرژی باقی مانده‌اند.
این گزارش جدید تأیید می‌کند که تسلا کاملاً متعهد به ساخت یک گزینهٔ غیرچینی است. به‌گفتهٔ مقام مالی (CFO) ویبهاو تُنِژا در آوریل، شرکت «در حال تأمین زنجیره تأمین اضافی از تأمین‌کنندگان غیرچینی است»، اگرچه او اذعان کرد که «زمان می‌برد».
تسلا هم‌اکنون روی تولید باتری LFP خود در آمریکا کار می‌کند؛ کارخانه‌ای در نوادا (که به‌گفته‌ها ابتدا برای محصولات ذخیره‌سازی انرژی خواهد بود) قرار است در سال ۲۰۲۶ به‌کار گرفته شود.
اما این کارخانه فقط در مقیاس نسبتاً کم‌حجم خواهد بود؛ اگرچه می‌تواند کمکی باشد، اما قادر نخواهد شد تمام تقاضای تسلا برای سلول‌های LFP را برآورده کند.