مریخ منبع جدیدی از انرژی را مخفی کرده — ناسا می‌گوید می‌تواند بسیار بیشتر از انرژی خورشیدی باشد
مریخ عموماً توسط دانشمندان به‌عنوان سیارهٔ سرخ شناخته می‌شود؛ قرن‌ها نادیده گرفته شد و به‌عنوان سرزمینی خالی، پوشیده از باد، سنگ و سکوت ابدی درک می‌گردید. در چند دههٔ اخیر، مریخ از بی‌اهمیتی به شهرتی فراگیر دست یافت، به‌حدی که دانشمندان باور دارند بادهای مریخی انرژی‌ای دارند که می‌تواند منازل را تأمین کرده و جایگزین انرژی خورشیدی شود.
جست‌وجوی مریخی تا کنون: کشفیات کلیدی و بینش‌ها
مریخ یک سیارهٔ قابل‌سکونت است که نباید دست‌کم گرفته شود؛ بلکه تقریباً می‌توان آن را برابر با زمین دانست. حداقل در حوزهٔ انرژی بادی این‌چنین است. کارشناسان علمی اطمینان خود را در شناسایی آن‌چه که به‌عنوان مخازن انرژی زمین‌گرمایی در مریخ می‌نامند، ابراز کرده‌اند؛ این مخازن به‌صورت سرد زیر سطح زمین قرار دارند. انتشارهای حرارتی خفیفی که شناسایی شده‌اند، ناشی از بقایای دو فوران عظیم شبیه‑کوهای کوهستانی هستند.
نتایج تحقیق‌انگیز از دانشگاه کورنل نشان می‌دهد که بهره‌برداری از باد با توربین‌های پیشرفته، به‌ویژه آنهایی که دارای ویژگی‌های خاصی مانند پره‌های بزرگ‌تری هستند، امکان‌پذیر است. همچنین، این توربین‌ها باید از مواد سبک ساخته شوند. علاوه بر این، علاقهٔ نوظهوری به بررسی القای مغناطیسی در مریخ بوجود آمده است؛ به‌دلیل وجود چند ناهنجاری که می‌توانند یک دستگاه الکترومغناطیسی را تغذیه کنند.
شرایط سیستماتیک: چه چیزهایی در مریخ کار می‌کند؟
منبع انرژی داخلی جدید مریخ که توسط ناسا کشف شد، نشان می‌دهد تنها توربین‌های ویژه‌ای که با سرعت‌های بالاتر باد یا در ارتفاعات بیشتری کار می‌کنند، می‌توانند در مریخ مؤثر باشند. همچنین تحقیقات نشان داده‌اند که سرعت باد به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای افزایش می‌یابد؛ بنابراین تنها توربین‌های پیشرفته می‌توانند این باد را به‌دست آورند. ترکیبی از انرژی خورشیدی، بادی و باتری‌ها برای مقابله با گرد و غبار و طوفان‌های شبانه مورد نیاز است.
آزمون‌ها هم‌اکنون بر روی توربین‌های کوچک مخصوص مریخ ساخته شده در محیط‌های شبیه‌سازی شروع شده‌اند. ربات‌ها نیز در حال آماده‌سازی برای ارسال به مریخ جهت استقرار هستند. ربات‌های اولیه و حتی انسان‌ها برای مقابله با شب‌های پرغبار و نور خورشید کم‌نور، مجبور خواهند شد به توربین‌های بادی و ذخیره انرژی تکیه کنند.
فناوری مریخی با سرعتی شتاب‌دار در حال پیشرفت است. به‌عنوان مثال، ژنراتورهای تریبی‌الکتریکی برای افزایش کارایی و بهره‌وری طراحی شده‌اند. برای سکونت بلندمدت در مریخ، نیاز به ترکیب انرژی بادی، خورشیدی و مخازن زمین‌گرمایی است؛ امری که مشابه این کشف بی‌سابقهٔ ناسا، فعالیت‌های این حوزه را نشان می‌دهد.
پیش‌بینی‌های علمی دربارهٔ توان شگفت‌انگیز بادهای مریخی
منبع انرژی داخلی جدید مریخ نقش‌پذیری بادهای مریخی با مناطق قطبی را، توسط ناسا تأیید می‌کند، همراه با طوفان‌های خورشیدی و گرد و غبار و ارزیابی‌های آزمایشی/مهندسی. برخی از مناطق، مانند مرتفع‌های آتشفشانی، انتظار می‌رود بادهای قدرتمندی داشته باشند. پژوهش‌های متمرکز بر مریخ تا کنون نشان داده‌اند که سرعت باد در تمام نقاط مریخ یکنواخت نیست. در برخی سرزمین‌ها سرعت باد کافی است؛ در سایر مناطق نیازی به انرژی خورشیدی است؛ و برخی مناطق می‌توانند به‌تنهایی انرژی خود را تأمین کنند.
انرژی مریخی: آینده چه می‌گوید؟
مریخ نمی‌تواند صرفاً به انرژی خورشیدی تکیه کند؛ به‌دلیل نامستحکم بودن وضعیت هوا و کاهش سطوح نور خورشید، برای میزبانی انسان‌ها نیاز به شبکه‌ای انرژی است که به‌صورت بهینه کار کند.
هدف نهایی ساختن سیستمی پایدار برای تأمین انرژی مریخ است که به‌تنهایی بتواند زیست‌گاه‌ها را تأمین کرده، سامانه‌های پشتیبان را فراهم ساخت و حتی هیدروژن تولید کند؛ هیدروژنی که در نهایت برای سفر بین‌سیاره‌ای لازم خواهد بود. انرژی مهم‌ترین منبعی است که برای تبدیل مریخ از یک بیابان خالی به سیاره‌ای زنده، پویا و در حال توسعه ضروری است. ارزشمندترین منبع آن انرژی نامحسوسی است که بر بال‌های باد به‌سکونت می‌چرخد.
انواع جدیدی از توربین‌ها، از جمله توربین‌های عمودی، هوابرد و توربین‌های متصل به ارتفاع، همگی در حال توسعه، بهینه‌سازی و خودکارسازی برای زندگی در مریخ هستند. از سیاره‌ای که بی‌سرنوشت و بی‌پیشرفت بود، صعود مریخ به‌عنوان نتیجهٔ علم و پژوهش از تاریکی به برجستگی، پدیده‌ای است که در هر نسل فقط یکبار رخ می‌دهد؛ همچون این امید بی‌سابقه به منبع انرژی نامحدود.