آیا بهداشت و درمان آمریکا می‌تواند بحران هزینه‌ای‌اش را با تقلید از اروپا حل کند؟
ایالات متحده بیشترین هزینه سرانه را برای بهداشت و درمان نسبت به هر کشور دیگری دارد و مراقبت‌های بهداشتی برای شهروندان آن به‌مراتب گران‌تر از هر جای دیگری است. آیا می‌تواند چیزی از سیستم‌های اروپایی یاد بگیرد؟
هزینه سنگین مراقبت‌های بهداشتی همچنان یک مسألهٔ حساس و سیاسی در ایالات متحده باقی مانده است.
اختلاف نظر دربارهٔ تمدید یارانه‌های بهداشت و درمان در مرکز تعطیلی اخیر ۴۳ روزهٔ دولت قرار داشت. علاوه بر این، امتیازهای پذیرش رئیس‌جمهور دونالد ترامپ به‌دلیل نگرانی‌های مربوط به هزینهٔ زندگی، از جمله افزایش چشمگیر هزینهٔ مراقبت‌های بهداشتی، به شدت تحت تأثیر قرار گرفته است.
ترامپ به‌طور مداوم وعدهٔ کاهش هزینه‌ها را داده است و این هفته انتظار می‌رفت جزئیات طرح جدیدی را دربارهٔ احتمال تمدید یارانه‌های حاصل از قانون مراقبت مقرون‌به‌صرفه (Obamacare) اعلام کند.
با این حال، اعلام این طرح به دلیل عدم وضوح در مورد دقیقاً چه برنامه‌ای دارد، به تعویق افتاد.
ترامپ در ۲۵ نوامبر گفت: «کسی گفت می‌خواهم این یارانه‌ها را برای دو سال تمدید کنم». «من نمی‌خواهم آنها را برای دو سال تمدید کنم. ترجیح می‌دهم اصلاً تمدید نشود.»
این بحث مستمر بار دیگر توجه را به سیستم بهداشت و درمان ایالات متحده جلب کرده است که معمولاً به‌عنوان گران‌ترین در جهان شناخته می‌شود.
آیا سیستم ایالات متحده گران‌ترین است؟
بر اساس گزارشی از سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) بنام «بهداشت در نگاه کلی ۲۰۲۵» که در نوامبر ۲۰۲۵ منتشر شد، ایالات متحده بیشترین هزینهٔ سرانهٔ جهان را برای مراقبت‌های بهداشتی صرف می‌کند. فاصلهٔ هزینهٔ سرانهٔ ایالات متحده و سوئیس، کشور دومین رتبه، بیشتر از تفاوت بین سوئیس و ایتالیا در ردهٔ ۲۳ است.
جان مک‌دانوف، استاد عمل بهداشت عمومی در مدرسه هاروارد تی. اچ. چان در بوستون، می‌گوید هزینهٔ رو به افزایش مراقبت‌های بهداشتی در ایالات متحده برای دهه‌ها یک مسألهٔ جدی بوده است.
اگر تا به حال در ایالات متحده به این استعارهٔ رایج گوش داده‌اید: این همان قورباغه‌ای است که در آب به‌تدریج گرم می‌شود، دما بالا می‌رود و مردم تنها می‌گویند «آه، دارم گرم می‌شوم». این وضعیت تقریباً نیم‌قرن است که ادامه دارد.
کارشناسان می‌گویند که از یک سو، مراقبت‌های بهداشتی ایالات متحده به دلیل ارائهٔ خدمات در سطح جهانی و سطوح بالای نوآوری هزینهٔ بسیار بالایی دارد که بر سرتاسر جهان تأثیر می‌گذارد.
اما این هزینهٔ بالا شامل «اختلافات گستردهٔ نتایج و کیفیت برای افراد کم‌درآمد، سیاه‌پوستان و لاتین‌ها» نیز می‌شود.
او افزود: «بله، موارد مثبت فراوانی وجود دارد؛ نوآوری‌های فراوان و مراقبت‌های عالی ارائه می‌شوند. اما عیوب و ضعف‌های اساسی و بزرگ نیز در این سیستم وجود دارد.»
قانون «بزرگ و زیبا» ترامپ، ترس را در زمینهٔ مراقبت‌های بهداشتی و کمک‌ها برانگیخته است
جان سیلوس از مرکز ناظر اروپایی بر سیستم‌ها و سیاست‌های بهداشتی در بروکسل، بلژیک، اظهار می‌کند که عامل اصلی هزینه‌های بالا در ایالات متحده، قیمت‌های گزاف بیمه و سایر خدمات به همراه عدم شفافیت و کنترل کافی بر تعیین قیمت‌هاست.
او به DW گفت: «به نظرم پاسخی واضح برای اینکه چرا قیمت‌ها این‌قدر بالا هستند، جز این که این یک بازار است که این وضعیت را می‌پذیرد، وجود ندارد». «عدم شفافیت در قیمت‌گذاری وجود دارد. این بسیار دشوار است. شما نمی‌توانید به‌راستی در این سیستم خرید کنید.»
به‌نظر کلائوس هورلمان، استاد ارشد بهداشت عمومی و آموزش در مدرسه هرتی برلین، مسألهٔ قیمت‌های بالا ریشه در فرهنگ تجاری‌سازی‌شدهٔ بازار دارد که پایهٔ سیستم بهداشت و درمان ایالات متحده را تشکیل می‌دهد.
در گفت‌وگو با DW، او اشاره کرد که در ایالات متحده «مکانیسم‌های بازاری مسلط هستند» و افراد عمدتاً مسئول «تضمین فرصت‌های زندگی خود» می‌شوند. این شامل مراقبت‌های بهداشتی به‌عنوان «کالای بازاری با مداخلهٔ منتخب دولتی» می‌شود.
مک‌دانوف قویاً موافقت می‌کند و می‌گوید آمریکایی‌ها اجازه داده‌اند که مراقبت‌های بهداشتی «بیش از حد تحت تسلط منافع تجاری و اخلاق شرکت‌ها» قرار گیرد، شامل «بیش از حد مالی‌سازی و تجاری‌سازی» که سیستم را آلوده کرده است.
او افزود: «سیستم، به‌طی بسیاری از جنبه‌ها، دیگر در مورد بیمار نیست. بلکه هدف آن حداکثرسازی ارزش سهامداران برای مالکان آن است.»
سیستم‌های زیاد و پوشش ناکافی
سیستم ایالات متحده متمرکز نیست و انواع مختلفی از ارائهٔ خدمات بهداشتی و بیمه در دسترس است.
برنامهٔ Medicare افراد ۶۵ سال و بالاتر را تحت پوشش قرار می‌دهد، در حالی که Medicaid به خانواده‌های کم‌درآمد کمک می‌کند. همچنین بیمهٔ کارفرما (Employer Sponsored Insurance یا ESI) وجود دارد و برنامه‌های جداگانه‌ای برای کهنه‌سربازان نظامی و بومیان آمریکایی فراهم شده‌اند. گزینهٔ خرید بیمهٔ فردی از شرکت‌های بیمه‌ای خصوصی نیز موجود است.
با این حال، بر اساس تخمین‌های اخیر ادارهٔ سرشماری ایالات متحده و نظرسنجی مصاحبهٔ ملی سلامت CDC، حداقل ۸٪ از جمعیت — بیش از ۲۵ میلیون نفر — بیمهٔ بهداشتی ندارند.
صندوق کامن‌ولث، یک بنیاد خصوصی آمریکایی که به‌طور منظم عملکرد بهداشت و درمان ایالات متحده را در مقایسه با کشورهای ثروتمند دیگر ارزیابی می‌کند، به‌طور مداوم می‌یابد که ایالات متحده بدترین عملکرد را در میان ۱۰ کشور با درآمد بالا که بررسی می‌کند، دارد.
کشورهای دیگری که در این ارزیابی‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرند شامل استرالیا، کانادا، فرانسه، آلمان، هلند، نیوزیلند، سوئد، سوئیس و بریتانیا هستند.
نگاهی به اروپا
تحلیل‌گران سیاست بهداشتی اغلب دربارهٔ امکان اینکه ایالات متحده از برخی کشورهایی که در این نظرسنجی‌ها عملکرد بهتری دارند، به‌ویژه در زمینهٔ دسترسی مالی و پوشش، درس بگیرد، گمان می‌زنند.
کلائوس هورلمان می‌گوید که در حالی که سیستم آلمان دارای ویژگی‌هایی است که آن را به یک نقطهٔ مرجع جهانی تبدیل می‌کند، «این یک طرح سادهٔ قابل کپی نیست.»
سیستم پیچیدهٔ آلمان شامل طرح‌های اجباری بیمه بهداشتی و دسترسی گسترده به خدمات است که به گفتهٔ هورلمان «درس‌های مهمی، به‌ویژه تعهد به دسترسی همگانی و تأمین مالی مبتنی بر همبستگی» ارائه می‌دهد.
او تأکید کرد: «این یک مدل آمادهٔ استفاده نیست؛ این سیستم به‌دلیل سازگاری با یک فلسفه خاص رفاهی‑دولتی و فرهنگ سیاسی متفاوت در مقایسه با بسیاری از بخش‌های دیگر جهان کار می‌کند.»
هورلمان همچنین به مسألهٔ هزینه‌پذیری اشاره می‌کند که در پی افزایش هزینه‌های بیمه بروز کرده است و شامل پرداخت‌های اضافی «از جیب خود» برای بیماران می‌شود.
جان مک‌دانوف در پاسخ به سؤال دربارهٔ تمایل به داشتن مدل بهداشت و درمان آلمان یا سوئیس در ایالات متحده، بی‌پرده گفت: «من تقریباً هر سیستم کشوری دیگر را می‌پذیرم؛ تفاوت این است که همه‌شان بهتر از سیستمی هستند که ما داریم.»
او بر این باور است که کلید موفقیت این سیستم‌ها، ذات غیرانتفاعی و اجرای آنها تحت قوانین ثابت و یکسان است.
آلمان: کار مراقبت در سیستمی تحت فشار
مک‌دانوف گفت: «در ایالات متحده امروز، نهادهای سودآور عظیمی وجود دارند که در حال ادغام، رشد و تسلط بر سیستم به‌طرز خاصی سخت‌گیرانه و مضر هستند و این باعث ایجاد بسیاری از آشوب‌هایی می‌شود که مشاهده می‌کنیم.»
به‌نظر هورلمان، تفاوت فلسفی عمیقی بین نحوهٔ نگاه اکثر دولت‌های اروپایی به بهداشت و درمان و نگرش دولت ایالات متحده وجود دارد.
او استدلال کرد: «در اروپا، بهداشت به طور گسترده به‌عنوان یک حق اجتماعی شناخته می‌شود. در ایالات متحده، بیشتر به‌عنوان یک مسئولیت خصوصی درک می‌شود. این موضوع به‌عمق بر طراحی سیستم، تأمین مالی و انتظارات عمومی تأثیر می‌گذارد.»
ویرایش‌شده توسط: اووه هسلسر