فاش شد: شهر صنعتینشین مکزیک کالاهایی برای ایالات متحده تولید میکند؛ ساکنان میگویند «سمی میشود که نفس میکشند»
سازمانهای آلاینده در مونترِی، که روابط نزدیک با ایالات متحده دارد، فلزات سنگین سمی را به هوای شهر تزریق میکنند و سلامت ساکنان را به خطر میاندازند
-
به اسپانیایی بخوانید در آزمایشگاه عنصر پنجم
یک رونق صنعتی در مرکز تولید آمریکا در مکزیک، به یک بحران عظیم آلودگی هوایی منجر میشود که سلامت ساکنان را تهدید میکند؛ این نتایج بر پایه تحقیقات جدیدی از گاردین و آزمایشگاه عنصر پنجم است.
سازمانهای آلاینده در مونترِی شامل کارخانههایی هستند که توسط شرکتهای مختلف از سراسر جهان – از جمله ایالات متحده، اروپا، آسیا و مکزیک – اداره میشوند؛ اما عمدتاً به ایالات متحده صادر میشوند.
این سازمانها بهمرور زمان مقادیر بیشتری از فلزات سنگین سمی به هوای شهر تزریق میکنند؛ تا حدی که برای اولین بار تحلیل نشان میدهد این مقادیر بالاتر از کل مقادیر گزارششده در بسیاری از ایالات آمریکا است؛ همچنین دیاکسیدکربن گرمکننده کره زمین را به میزان بیش از نصف کشورهای جهان آزاد میکنند.
آلودگی صنعتی مونترِی، که یک منطقه متروپولیتن با جمعیت ۵٫۳ میلیون نفر و ۲۴۱ کیلومتر از مرز تگزاس فاصله دارد، باعث شده این شهر بهعنوان شلوغترین متروپولیتن از نظر ذرات ریز هوای آلوده در مکزیک، ایالات متحده یا کانادا شناخته شود؛ این نتیجه از مطالعهای که روندها تا سال ۲۰۱۹ را بررسی کرده، به دست آمده است.
این مسأله همچنان پابرجاست؛ روزانه ساکنان اینجا با سطوحی دوبرابر از ذرات ریز هوایی نسبت به لسآنجلس، که بهمدت طولانیترین متروپولیتن آلوده در ایالات متحده بوده است، زندگی میکنند؛ و در روزهای بد، این ناحیه گاهی یکی از بیشترین سطوح آلودگی جهان را تجربه میکند.
قرارگیری طولانیمدت در این نوع آلودگی هوایی با هزاران مرگ سالیانه در این منطقه در ارتباط است.
مونترِی یکی از معدود منطقههای بزرگ متروپولیتن در این سه کشور است که آلودگی هوایی همچنان بهشدت بالا باقی مانده؛ همین در حالی است که بیشتر شهرها در حال کاهش چشمگیر آلایندههای مخرب هستند.
این نتایج در حالی منتشر شد که ساکنان بهدنبال اعتراضات برای بهبود کیفیت هوا در مونترِی هستند؛ برخی بنرهایی بهداستان «ما میخواهیم نفس بکشیم» بهدست دارند و از دولت فدرال میخواهند اقدام کنند.
«باید بپرسیم: چرا ما خفه نمیشویم؟» گفت آلدو سالازار، فعال محیطزیست؛ او افزود که تا زمانی که به کوههای اطراف مونترِی نرفت، نمیدانست در یک «آبغلطک» آلاینده زندگی میکند؛ در آنجا میتواند در آفتاب پاک بایستد و به دره خاکستری دود زیرین نگاه کند. خود کوهها نیز بهدلیل هوای کثیف اغلب از شهر پنهان میشوند.
منطقه شهری مونترِی از سال ۱۹۹۰ چهار برابر بزرگتر شده است؛ چرا که به یک شهر رونقدار صنعتی تبدیل شده. اگرچه وسایل نقلیه و کسبوکارهای کوچک نیز به آلودگی کمک میکنند، اما حدود ۶۰ ٪ این آلودگی از منابع صنعتی میآید؛ شامل کارخانههای خصوصی و نیروگاههای عمومی، بر پایه برآوردهای دولتی. این آلودگی شامل ذرات ریز مضر است که در صورت تنفس بهسختی میتوانند خطرناک باشند و ممکن است شامل مقادیر کمی از فلزات سمی باشند.
بسیاری از کارخانههای بزرگ مونترِی کالاهایی برای بازار آمریکا تولید میکنند؛ از تراکتور و فنجان آبجو تا بیسکوییت شکلاتی؛ یا ضایعات سمی و خردهفلزهای ارسالشده از ایالات متحده را بازچرخانی میکنند، طبق تحقیقات. از میان بزرگترین انتشارات میتوان به کارخانههایی که باتریهای خودروهای آمریکایی و ضایعات خطرناک را بازیافت میکنند، و آنهایی که محصولات نهایی را به آمریکا میفرستند، اشاره کرد.
در یک مثال، تجزیه و تحلیل نشان داد یک شرکت فولاد اروپایی بهتنهایی میزان سربی که میتواند باعث آسیب مغزی در کودکان شود، را در یک سال بیش از مجموع تمام شرکتهای متروپولیتن نیویورک/نیوجرسی – بزرگترین متروپولیتن آمریکا – منتشر کرد. این شرکت انتشارهای خود را تأیید کرد اما گفت گزارشهای آینده نشان میدهند آلودگی کمتر خواهد شد.
تحلیل همچنین نشان داد برخی از سازمانهای مونترِی کادمیوم و آرسنیک سرطانی در سطوحی منتشر میکنند که بهندرت در مناطق پرجمعیت ایالات متحده گزارش میشود.
مسئولان عالیرتبه مکزیک قول دادهاند مشکلات کیفیت هوا در مونترِی را برطرف کنند. آلیسیا بارسنا، وزیر محیطزیست و منابع طبیعی مکزیک، در بیانیهای به گاردین و آزمایشگاه عنصر پنجم گفت: «دولت ما از وجود مشکل آلودگی مطلع است و اقداماتی برای رفع آن انجام میشود»، اشاره به بهروزرسانی استانداردهای انتشار و بهبود نظارت صنعتی. او افزود: «یک روند بلندمدت به سمت بهبود در سطوح آلودگی مشاهده میشود».
یکی از بزرگترین منابع انتشار در سالهای اخیر، پالایشگاه کادِریتا بود که توسط شرکت نفت دولتی پِمِکس اداره میشود. این کارخانه از فضا بهعنوان یکی از بزرگترین منابع انتشار دیاکسید گوگرد در جهان، که بهسازشدود کمک میکند، قابل مشاهده است.
شرکت در برابر درخواست برای اظهار نظر پاسخی نداد.
کارشناسان گفتند انتشارهای پمِکس در سالهای اخیر وخیمتر شدهاند؛ زیرا دولت پیشین پردازش نفت کثیفتر را افزایش داد. پالایشگاههای مکزیک، از جمله کادِریتا که نزدیک به ۵۰ سال قدمت دارد، در وضعیت تعمیرات ضعیفی هستند.
پالایشگاه کادِریتا «بهصرفنظر از فیلترها یا اقدامات ضدآلودگی، صرفاً بر پایه اینرسی عمل میکند – لذا به وضعیتی که امروز میبینیم رسیده است»، گفت گونزالو مونروی، مشاور انرژی.
از سال ۲۰۱۵، سرمایهگذاری در نگهداری پالایشگاه بهطور چشمگیری کاهش یافته است.
«اکثریت تجهیزات جذب گوگرد در پالایشگاهها و کارخانههای پردازش گاز در مکزیک بهدلیل عدم نگهداری متوقف شدهاند»، گفت فرناندسکو خوزه بارنز دو کاسترو، کارشناس نفت و رئیس پیشین مؤسسه نفت مکزیک.
تحقیق گاردین و آزمایشگاه عنصر پنجم همچنین نگرانیهایی درباره کارآمدی مقررات زیستمحیطی مکزیک در خصوص کارخانههای صنعتی برانگیخت.
شرکتهایی که در ایالات متحده تحت قوانین سختگیرانه آلودگی هوا میباشند، میتوانند تحت استانداردهای چنددههگی محیطزیست مکزیک فعالیت کنند. ساموئل گارسیا، فرماندار نوئوو لئون – ایالت مادر مونترِی – در یک پست رسانههای اجتماعی این تابستان گفت: «اینها یک رسوایی واقعیاند». این شرکتها آستانههای بسیار بالایی برای آلودگی هوا و فلزات سنگین اعمال میکنند.
بهعلاوه، سوابق انتشار مواد سمی در بسیاری از کارخانهها موجود نیست؛ در حالی که برخی از این سوابق توسط نهاد زیستمحیطی مکزیک بهدلیل تردید در صحت آنها حذف میشود.
کارخانههای آلاینده در مناطق بسیار مساکننشین فعالیت میکنند
برای یافتن بزرگترین آلودگیکنندگان صنعتی، گاردین و آزمایشگاه عنصر پنجم از میان هزاران گزارش انتشار، که روزنامهنگاران از طریق درخواستهای اطلاعات و پایگاههای داده دولتی و همچنین یک فهرست سرقت شده از دولت بهدست آوردند، جستجو کردند.
گزارشهای انتشار مورد استفاده در این تحقیق، که شرکتها بهصورت خوداظهاری به دولت مکزیک ارائه میدهند، کامل نیستند. برای برخی کارخانهها، انواع آلودگی و سالها خلأهایی وجود دارد؛ اما تصویر کلیای از آنچه شرکتها ادعا میکنند بههوای شهر میپاشند، ارائه میکند.
این تحقیق نشان داد که مونترِی تعداد عظیمی از کارخانههای صنعتی آلاینده دارد که در مناطق با تراکم جمعیت بالا مستقرند. بهویژه برخی که مقادیر زیادی از فلزات سنگین به محلههای شهری پرجمعیت میپاشند، نگرانکننده هستند.
تولیدکنندگان فلز، شیشه، سرامیک و سیمان، همراه با نیروگاهها و یک پالایشگاه دولتی، در گزارشهای انتشار غالب هستند.
در معرض بودن مزمن حتی به مقادیر کم این فلزات سنگین میتواند مشکلاتی نظیر اختلال عملکرد کلیه، اختلالات سیستم عصبی، نقصهای تولدی، سرطانها، و افزایش مشکلات یادگیری و رفتار در کودکان را ایجاد کند؛ مسائلی که میتواند چشمانداز اقتصادی تمام جمعیت را تحتتاثیر قرار دهد.
ایالات متحده بهدلیل اثرات بسیار مخرب این فلزات، انتشارهای هوایی آنها را بهصورت شدید محدود کرده است؛ اما شواهد نشان میدهد ساکنان مکزیک نزدیک به کارخانههای تولید و بازیافت کالاهای آمریکایی همچنان در حال تنفس سرب، کادمیوم و آرسنیک هستند.
اعداد انتشار هر فلز سنگین شگفتانگیز است.
انتشار سرب بیشتر از مجموع تمام شرکتها در بسیاری از ایالات آمریکا
کارخانههای مونترِی در میان سالهای ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۳ بهطور متوسط ۴٬۳۶۲ پوند (۱٬۹۷۹ کیلوگرم) سرب سمی بههوای شهر آزاد کردند – بیش از مجموع تمام شرکتهای بسیاری از ایالات آمریکا.
برترین انتشارات در سالهای اخیر شامل دو کارخانه فولاد و شش شرکت بازیافت باتریهای خودرو بودهاند؛ که اغلب از ایالات متحده بهاینجا حمل میشوند. از میان اینها شرکت آمریکایی کلاریوس است که پنج واحد با انتشار سرب در ناحیه مونترِی دارد.
در پاسخ به سؤالات، شرکت انتشار خود را انکار نکرد؛ اما گفت که «بهصورت کامل با قوانین محیطزیست، بهداشت و ایمنی مکزیک سازگار است و حتی بعضاً فراتر از آن میرود».
در مثالی دیگر، شرکت فولاد ترنیوم، مستقر در لوکزامبورگ و تأمینکننده فلزات حیاتی برای صنعت خودرو در آمریکای شمالی، در سال ۲۰۲۳ بیش از ۱٬۰۰۰ پوند (۴۵۸ کیلوگرم) سرب از یک کارخانه در محله شلوغ مونترِی آزاد کرد؛ که این مقدار بیش از کل شرکتهای متروپولیتن نیویورک/نیوجرسی، متروپولیتن پرجمعیت آمریکا، است.
ترنیوم گفت سیستم پردازش آن ۹۹ ٪ سرب را جذب میکند و گزارشهای آینده درباره سرب و کادمیوم نشاندهنده کاهش چشمگیر خواهد بود. او گفت: «اگر انتشار ما را مقایسه کنیم، مشابه یا کمتر از میزان گزارششده توسط کارخانههای فولاد در ایالات متحده و اروپا است».
انتشارهای خطرناک کادمیوم
در مورد کادمیوم که بهدلیل پتانسیل سرطانی بالای خود خطرناکتر شناخته میشود، مراکز اینجا بهطور متوسط ۳۰۱ پوند (۱۳۷ کیلوگرم) در سال منتشر کردند.
این مقدار بیش از تمام اما چهار مکان در ایالات متحده است – اما این مکانها عمدتاً مناطق روستایی دور از جمعیتهای متراکم، مانند شمال‑غربی آرکتیک آلاسکا هستند. تنها مکانی که مقادیر مشابهی از کادمیوم در نزدیکی جمعیت شهری در آمریکا منتشر شد، دو نیروگاه خورشیدی در ۱۶ کیلومتری جنوب تولسا، اوهایو بودند.
برترین انتشارکنندگان شامل کارخانههای روی و فولاد، و نیروگاههای تأمین برق شهر بودند.
US‑owned