شیرهای دریایی همچنان به خوردن قزلآلا در رودخانه کلمبیا ادامه میدهند. برخی قانونگذاران میخواهند تعداد بیشتری از آنها را بکشند
در هفته گذشته، شیرهای دریایی شمالگرای اقیانوس آرام در جلسهای از کنگره مورد توجه قرار گرفتند.
کمیسیون منابع طبیعی مجلس نمایندگان ایالات متحده تقریباً دو ساعت و نیم را در روز چهارشنبه به مناقشه درباره مسأله دیرینه شیرهای دریایی رودخانه کلمبیا، که به شکار قزلآلاهای عبوری مشهورند، اختصاص داد.
این خبر خوشایندی برای شیرهای دریایی نبود، چرا که بحث عمدتاً بر چگونگی مؤثرترین روش برای کشتن این پنیپدها متمرکز بود.
در این جلسه، شهادتی از آجا دوکوتو، مدیر اجرایی کمیسیون ماهیگیری بینقومی رودخانه کلمبیا ارائه شد؛ او به کمیسیون درخواست کرد تا تلاشهای حذف جانوران و پژوهش دربارهٔ این مشکل را گسترش دهد، گزارش The Columbian میگوید.
«بهطور تاریخی، کهنسالن ما گاهی بهندرت شیرهای دریایی به آبشار سلئیلو میرسیدند»، دوکوتو در جلسه گفت. «اما این موارد نادر بودند. اکنون، ترکیبی از زیرساختهای هیدروسیستمی، تغییر شرایط زیستمحیطی و موفقیت قانون حمایت از پستانداران دریایی منجر به تعداد بیسابقهای از شیرهای دریایی در رودخانه کلمبیا شده است.»
سالها مدیران حیاتوحش ایالتی به دنبال راههایی برای جلوگیری از خوردن قزلآلا توسط شیرهای دریایی بودهاند. دربهای جداسازی در ورودی نردبانهای ماهی نصب شدهاند. شیرهای دریایی با استفاده از بمبهای زیرآبی و شلقههای آتشنشان که از شاتگانها شلیک میشود، مورد تهدید قرار گرفتهاند. سازمانها سعی کردهاند با بهکارگیری نهنگهای اورکا مصنوعی و بادکنکهای پرتابپذیر که دستها را میچسبانند، این حیوانات را رانده کنند. جانورانی که با تلهگذاری و جابجایی، صدها مایل رانده شده و در اقیانوس رها میشوند، در عرض چند روز بهسوی بالا رودخانه بازمیگردند.
در سال ۲۰۰۸، ایالت اورگان اجازه کشته شدن برخی از شیرهای دریایی را دریافت کرد؛ اما مقامات ملزم به صید و علامتگذاری هریک از این جانوران و دستگیر کردن آنها در هنگام مصرف قزلآلا پیش از اعدام بودند.
تلاشهای ناامیدانه منجر به تصویب قانونی فدرالی در سال ۲۰۲۰ شد که به اورگان، واشنگتن و آیداهو و همچنین برخی قبایل اجازه داد تا از قانون حفاظت از پستانداران دریایی ۱۹۷۲ عبور کنند و اجازه شکار و کشتن حداکثر ۵۴۰ شیر دریایی کالیفرنیا و ۱۷۶ شیر ستلر را از رودخانه کلمبیا و شاخههای آن داشته باشند.
در طول پنج سال اخیر، تنها مجموعاً ۲۳۰ شیر دریایی کشته شدهاند.
در حالی که پروانهٔ فدرالی ۲۰۲۰ برای کشته شدن شیرهای دریایی در سپتامبر جاری بدون هیچگونه جدال تجدید شد و قانون تا سال ۲۰۳۰ تمدید شد، قانونگذاران اکنون به ارزیابی میزان مؤثریت این اقدامات قانونی میپردازند.
نمایندهٔ ماری گلوزنکامپ پرز، دموکراتی که ناحیهٔ سوم کنگرهٔ واشنگتن را که در امتداد بخش پایینی رودخانه کلمبیا قرار دارد، نمایندگی میکند، روز چهارشنبه در این کمیته کنگرهای حضور یافت و از این که چرا شیرهای دریایی بیشتری کشته نشدهاند، سؤال کرد.
«از خود بپرسید، چرا این اعداد اینقدر کم هستند؟» او گفت.
گلوزنکامپ پرز استدلال کرد که روند حذف شیرهای دریایی دشوار و هزینهبر است؛ او هزینه حذف یک شیر دریایی را ۳۸,۰۰۰ دلار برآورد کرد که تقریباً معادل ۲۰۳ دلار برای هر قزلآلای نجاتیافته است.
او توصیه کرد تا دامنهٔ مجوزها گسترش یابد و فرآیندی پیشنهاد داد که به ماهیگیران محلی و اعضای قبایل امکان میدهد برای دریافت مجوزهای کمک به کشتن شیرهای دریایی، مناقصه کنند.
او افزود: «من بهطور مستقیم دیدهام و شنیدهام که چه مقدار کار برای مدیریت جمعیت شیرهای دریایی و حفظ ماهیگیریهای محلی لازم است. همانطور که از نامشان بر میآید، شیرهای دریایی گونهای هستند که در دریا میزیند، نه در رودهای ما.»
لاری فیلیپس، رئیس بخش سیاست در انجمن ماهیگیری ورزشی آمریکا، که نیز روز چهارشنبه در کمیته شهادت داد، گفت که فکر میکند افراد برای مشارکت در حذف شیرهای دریایی «خط میکشند».
«من همچنین بر این باورم که باید بسیار احتیاط کرد، اطمینان حاصل کنیم که در علم خوب سرمایهگذاری میکنیم تا نتایج هر نوع برنامهای که اجرا میکنیم یا تصمیم میگیریم اجرا کنیم را پایش کنیم؛ این بهوضوح پایهای خواهد بود برای مسیر پیشرفت ما»، فیلیپس گفت. «اما میدانید، من قطعاً از خلاق بودن و ارائهٔ ایدههای نو پشتیبانی میکنم.»
کشتن شیرهای دریایی در شمالغربی اقیانوس آرام سالهاست که موضوعی جنجالی است. یک ویدئوی ۲۰۲۳ از یک قایق ماهیگیری که بهطور مکرر به گروههای بزرگ شیرهای دریایی حمله میکرد، نفرت بسیاری از ماهیگیران نسبت به این موجودات را به نمایش گذاشت؛ هرچند این صحنه حتی برای دیگر ماهیگیران نیز تکانآور بود و آنها این رفتار خشن را محکوم کردند.