ساکنان کلرادو گزینههای خود را بررسی میکنند، در حالی که حق بیمههای درمانی دو برابر میشود: «اگر اتفاق بدی بیفتد، آیا ورشکست میشویم؟»
سوبسیدهای فدرالی برای بازار فردی این ماه منقضی میشوند؛ کنگره تا ژانویه اقدامی را در نظر نمیگیرد.
نویسنده: مِگ وینگرتر | دنور پست
بهعنوان بازماندهٔ سرطان، الکس مودیسِت نمیخواهد بدون پوشش بیمهدرمانی باشد؛ اما چون هزینههای ماهانهٔ خانوادهاش قرار است بیش از ۱۴۰٪ افزایش یابد، گزینهٔ دیگری نمیبیند.
مودیسِت که به همراه همسرش یک شرکت کوچک ساختوساز در کاسلراک دارد، گفت که در حال حاضر حدود $۱۷۵ در ماه برای بیمهای که از بازار ایالتی خریداری میکنند، پرداخت میکردند. وقتی سوبسیدهای فدرالی تقویتشده در ژانویه منقضی شوند، هزینهٔ ماهانهٔ خانواده به $۴۳۰ میرسد؛ امری که برایشان قابلتحمل نیست، او افزود.
اگرچه او به مدت ۱۰ سال پس از سرطان تیروئید در وضعیت بهبود است، مودیسِت هنوز به آزمایشهای خون دورهای و داروهایی برای جایگزینی هورمونهای از دست رفتهٔ تیروئید نیاز دارد.
در حالی که دو فرزندشان واجد شرایط طرح سلامت کودک پلاس هستند — برنامهای که برای کودکانی از خانوادههایی که درآمدشان برای Medicaid بیش از حد است، پوشش فراهم میکند — مودیسِت و همسرش گزینهٔ پوشش عمومی ندارند و در اندیشهٔ ادامه زندگی بدون بیمه هستند. سایر صاحبان کسبوکارهای کوچک که او میشناسد نیز در وضعیت مشابهی قرار دارند، زیرا پوشش مبتنی بر شغل ندارند.
مودیسِت گفت: «اینها افراد واقعی هستند که با سختکوشی فراوان برای ساختن چیزی بهدست خود تلاش میکنند. اگر اتفاق بدی بیفتد، آیا ورشکست خواهیم شد؟»
براساس گزارش بخش بیمهٔ ایالتی، حق بیمههای ماهانهٔ بیمه درمانی قرار است ماه آینده برای صدها هزار ساکن کلرادو که از سوبسیدهای تقویتشده دورهٔ همهگیری در بازار فردی بهرهمند میشدند، دو برابر شود. حدود ۳۲۱٬۰۰۰ نفر در کلرادو در سال گذشته این سوبسیدها را دریافت کردند.
از دست رفتن این سوبسیدها که کنگره تاکنون تمدید نکرده است، در پایان این ماه، مشتریان بازار فردی در سراسر کشور را مجبور میکند تا در سال ۲۰۲۶ سهم بیشتری از حق بیمههای خود را بپردازند.
دنور پست با ساکنان کلرادو که با افزایش قابلتوجه هزینههای بیمه مواجهاند، درباره گزینههای موجود در این شرایط مصاحبه کرد.
افرادی که با افزایش چشمگیر مواجهاند، سه گزینه کلی دارند: یافتن منبع دیگری برای پوشش، انتخاب طرحی کمهزینهتر در بازار فردی — که در صورت نیاز به مراقبت، ممکن است هزینههای جیبخالی بیشتری داشته باشد — یا بدون بیمه ماندن، به این معنا که باید تمام هزینهٔ هر مراقبت پزشکی مورد نیاز را خود پرداخت کنند.
مشتریانی که میخواستند بیمهشان از ۱ ژانویه آغاز شود، باید تا دوشنبه طرحی را انتخاب میکردند. کسانی که هنوز این کار را نکردهاند میتوانند تا ۱۵ ژانویه انتخاب کنند تا پوشش از فوریه آغاز شود.
کنگره بدون تصویب هیچقانونی برای تمدید سوبسیدها به تعطیلات رفت، اما مجلس نمایندگان این موضوع را در ژانویه بررسی خواهد کرد. چهار جمهوریخواه برخلاف رئیس مجلس مایک جانسون که میخواهد پیشرفت کند، به یک «درخواست تخلیه» دمکراتیک پیوستند که رهبری را مجبور میکند تا به لایحهای رأی دهند که سوبسیدها را برای سه سال تمدید میکند، بدون تغییرات اساسی.
چنین لایحهای در سنا با چالش مواجه خواهد شد. این مجلس در اوایل این ماه تمدید سهساله را رد کرد. گزینهٔ جمهوریخواهی که قرار بود $۱,۰۰۰ به حسابهای پسانداز سلامت و برای افراد بین ۵۰ تا ۶۴ سال به $۱,۵۰۰ افزایش یابد، نیز ناکام ماند.
جمهوریخواهان مجلس لایحهای را تصویب کردند که گزینههای پوشش را برای کسبوکارهای کوچک و افراد خوداشتغال گسترش میدهد، اما به احتمال زیاد در سنا نابود میشود؛ چون برای پیشروی به حداقل حمایت دمکراتیک نیاز دارد. پیشنهادهای دیگر جمهوریخواهی همچنان در جریان هستند، با این حال هنوز هیچیک از آنها حمایت کافی برای تصویب ندارند.
اگر کنگره در ژانویه سوبسیدها را تمدید کند، بازار دولتی «Connect for Health Colorado» مجبور خواهد شد تا موقتاً بسته شود و برنامهریزی مجددی انجام شود. کنگره میتواند سوبسیدهای تقویتشده را بهصورت پستاریخی اعمال کند تا مشتریان را از افزایش نرخ در آغاز سال محافظت نماید.
«بیمه درمانی بهسرعت تبدیل به وام مسکن من میشود»
راجر آلبرند، ساکن سننتینال، گفت اگر کنگره اقدامی نکند، سوبسید طرحی که او و همسرش کلودیا را پوشش میدهد، از $۱,۰۳۶ به $۵۰۳ کاهش مییابد و حق بیمه ماهانهٔ آنها از حدود $۳۵ به $۸۶۲ افزایش مییابد.
حدود دو‑سوم افزایش هزینهٔ آنها ناشی از کاهش سوبسیدهاست و یک‑سوم دیگر به دلیل افزایش هزینهٔ کلی طرح میباشد.
کلودیا بهتازگی یک شغل تدریسی جدید با بیمه دریافت کرده است، اما افزودن آلبرند به طرح او هزینهٔ ماهانه را به بیش از $۱,۰۰۰ میرساند. او قصد دارد برای مراقبتهای اولیه و موارد اضطراری به مرکز پزشکی VA منطقهای راکی ماونتن در اورورا متکی باشد.
آنها پوشش خود را از طریق طرح پزشکی Denver Health دوست داشتند، اما افزایشی که رخ داده بیش از توان بودجهٔ آنهاست، او گفت.
«من هرگز $۸۰۰ اضافی در ماه برای پرداخت بیمه درمانی ندارم. هیچراهی برای در نظر گرفتن طرح DHMP نداریم»، او در ایمیلی گفت.
کیت تینن‑ریجوی، معلم بازنشستهٔ مدارس عمومی دنور که در لیتلتون ساکن است، گفت او نیز به گزینهٔ پوششی کمتر ایدهآل روی میآورد. حق بیمههای او در بازار از حدود $۶۰۰ در ماه به $۱,۲۰۰ افزایش مییافت؛ بنابراین او تصمیم گرفت بیمهاش را از طریق انجمن بازنشستگی کارمندان عمومی کلرادو خریداری کند که مبلغ حدود $۸۰۰ در ماه است.
طرح PERA شامل یک کسریمبلغ $۴,۰۰۰ است که حدود دو برابر مبلغی است که بیمهٔ قبلی او میطلبید، تینن‑ریجوی گفت. بیماران پیش از رسیدن به کسریمبلغ، بخش بزرگتری از هزینههای بهداشتی خود را میپردازند؛ در حالی که طرحهای با حق بیمهٔ کمتر، بیماران را ملزم میکنند برای تمام خدمات بهجز خدمات پیشگیرانه که بهصورت قانونی باید پوشش داده شود، هزینه بپردازند تا به کسریمبلغ برسند.
«من تصمیمات سختتری در مورد زمان مراجعه به مراقبتهای بهداشتی میگیرم»، او گفت.
شوهرش، پاتریک ریجوی، این تابستان به Medicare پیوست که هزینههای بیمه آنها را کاهش داد، تینن‑ریجوی گفت. اما او هنوز در حال بررسی این است که برخی مشاغل پارهوقت بگیرد تا هزینهٔ افزایشی را جبران کند، او افزود.
«من وام مسکن ندارم و احساس میکنم بیمه درمانی بهسرعت تبدیل به وام مسکن من میشود»، او گفت.
در یک نظرسنجی سراسری توسط گروه سیاست بهداشت KFF، حدود یکسوم از ثبتنامکنندگان بازار گفتند اگر هزینهها دو برابر شود، به دنبال طرح دیگری میگردند؛ و یکچهارم گفتند ممکن است بدون پوشش بیمهای بمانند.
حدود نیمی از افراد گفتند که در پرداخت حق بیمهها دچار مشکل هستند و سهپنجم گفتند در پرداخت کسریمبلغ دچار مشکل میشوند.
«سخت کار کردم، کارهایی که لازم بود انجام دهم»
میشل گیلوری، ساکن ایگل، ترجیح میداد در بازار فردی بماند، اما تصمیم گرفته است که احتمالاً بهتر است هزینهها را از جیب خود پرداخت کند.
او پیشبینی میکرد هزینههای مراقبتهای بهداشتی سالانه بین ۵٪ تا ۸٪ افزایش یابند؛ وقتی دو سال پیش بازنشسته شد، اما قیمت بیمه که بیش از دو برابر شد، برنامهٔ او را بههم زد.
ارزانترین طرحی که گیلوری یافت، حدود $۱,۰۰۰ در ماه هزینه داشت و دارای کسریمبلغ $۱۲,۰۰۰ بود. اگر او دچار آسیب یا بیماری جدیای شود که به کسریمبلغ برسد، هزینههای بهداشتی یکچهارم بودجهٔ او را در آن سال بهخود جذب میکند، گیلوری گفت.
او به دنبال شغلهای دارای بیمه در اطراف ایگل گشت، اما هنوز هیچ بازخوردی دریافت نکرده است و برنامهریزی کرده است تا زمانی که سوبسیدها بازگردند یا در طی ده سال به Medicare صلاحیت پیدا کند، بدون پوشش بیمه بماند.
دوستان او که برنامهریزی کرده بودند در اوایل دهه۶۰ سالگی بازنشسته شوند و بازار فردی را پلی به سمت Medicare استفاده کنند، اکنون مشاغل خود را حفظ میکنند؛ که این برای آنها یا افرادی که میخواهند در مسیر شغلی خود پیشرفت کنند سودمند نیست، او گفت.
«من برنامهریزی کردم، سخت کار کردم، آنچه لازم بود انجام دادم»، او گفت. «بله، من یک میلیون دلار در حساب بانکی دارم، اما این مبلغ باید دوام پیدا کند.»
اکثر افرادی که سال آینده سوبسید دریافت خواهند کرد، هنوز میتوانند گزینهٔ ارزانقیمتی پیدا کنند، بهویژه اگر حاضر به بررسی شرکت دیگری باشند یا در صورت نیاز به مراقبت هزینه بیشتری بپردازند، لیا دنتزل، کارگزار بیمه و صاحب Rocky Mountain Benefits، گفت. افرادی که بیش از چهار برابر خط فقر درآمد دارند، یا حدود $۶۲,۰۰۰ برای یک فرد، دیگر واجد شرایط دریافت هیچگونه کمکی برای حق بیمهها نخواهند بود.
مقدار اعتبار مالیاتی بر پایه دومین طرح ارزانقیمت سطح نقرهای موجود در هر منطقه محاسبه میشود، اما مشتریان میتوانند از آن برای خرید هر طرحی از سطوح برنز، نقره یا طلا استفاده کنند، دنتزل گفت. طرحهای برنز حق بیمهٔ ماهانهٔ کمتری دارد ولی هزینههای جیبخالی بالاتری برای استفاده از خدمات پزشکی دارند؛ در حالی که طرحهای طلا حق بیمهٔ بالاتری دارند اما هزینهٔ جیبخالی کمتری؛ و طرحهای نقره در میان این دو قرار میگیرند.
«برای اکثر مردم گزینههایی وجود دارد»، او گفت.
افرادی که نزدیک به ۴۰۰٪ خط فقر هستند، مجبورند تصمیمات سختتری بگیرند، بهویژه اگر درآمدشان از سال به سال متغیر باشد، دنتزل گفت. سوبسیدهای تقویتشده برای اولین بار به افرادی با درآمد بالاتر از این حد اجازه میدهد تا دریافت کمک مالی کنند.
علاوه بر این، دولت ترامپ اعلام کرده است که افرادی که سطحی از سوبسید دریافت میکردند اما سپس درآمدشان بیش از حد مورد نیاز شد و دیگر واجد شرایط نیستند، باید کل مبلغ را بازپرداخت کنند، دنتزل گفت. هر کسی که ممکن است به این حد نزدیک باشد، باید درآمد خود را بهدقت زیر نظر داشته باشد تا در صورت داشتن صلاحیت سوبسید را دریافت کند و در صورت افزایش درآمد آن را بازگرداند، او افزود.
اگرچه هیچکس نمیداند کنگره چه تصمیمی خواهد گرفت، دنتزل گفت که به مشتریان خود توصیه میکند طرحهای تحت قانون مراقبت قابلدسترس (ACA) را انتخاب کنند که بدون سوبسیدهای تقویتشده قادر به پرداخت آن باشند — و از طرحهای کوتاهمدت یا مؤسسات بهاشتراکگذاری سلامت که بهنظر ارزان میآیند اما ملزم به پوشش بیماریهای پیشین نیستند، خودداری کنند.
«اگر آنها هر گونه مشکل سلامتی داشته باشند، به یک طرح تحت ACA نیاز دارند»، او گفت.