صنعت سیمان در تلاش برای بقا

لغو تحریم های غرب اعمال شده علیه ایران به دلیل برنامه هسته ای این کشور، به عنوان بخشی از توافق هسته ای ۱۴ ژوئیه که با شش قدرت بزرگ جهانی منعقد شد، نویدبخش زیادی برای تولیدکنندگان سیمان ایرانی بود که پیش بینی می کردند برای جبران تقاضای رو به کاهش، به بازارهای جدیدی برای صادرات دست یابند. در خانه.

با این حال، به نظر می‌رسد مشکلاتی که در مسیر رشد صنعت سیمان در دوران پساتحریم وجود دارد، حل‌ناپذیر است.

وزارت صنعت، معدن و تجارت نیز برای صنعت سیمان برنامه ریزی بزرگی داشت. برنامه راهبردی این کشور که جامع ترین برنامه توسعه صنعتی ایران در حداقل ۱۵ سال گذشته است، مرداد ماه گذشته توسط این وزارتخانه اعلام شد.

بر اساس این برنامه، تولید سیمان تا پایان سال ۲۰۲۵ به ۶۰ درصد رشد و به ۱۲۰ میلیون تن در سال خواهد رسید. در واقع این طرح نشان می دهد که ایران تا سال ۲۰۱۷ می تواند ۲۱ میلیون تن در سال صادر کند.

با این حال، تولید سیمان و کلینکر به طور پیوسته در حال کاهش بوده است. ایرانیان در ۱۰ ماهه سال قبل (اسفند ۹۵-۲۰۱۵) ۴۹.۶ میلیون تن سیمان و ۵۲.۷ میلیون تن کلینکر – اصلی ترین ماده خام مورد استفاده برای تولید سیمان – تولید کردند که نشان دهنده کاهش ۱۱.۸ درصدی و ۱۳.۹ درصدی در سال است. در سال

بر اساس داده های انجمن صنفی کارفرمایان سیمان ایران، صادرات سیمان و کلینکر نیز ضربه خورد و در مدت مشابه به ۸.۸ میلیون و ۴.۲ میلیون تن رسید که با افت ۱۸.۴ درصدی و ۱۷.۴ درصدی مواجه شد.

کارشناسان بر این باورند که کاهش تقاضا در بخش ساخت و ساز، همراه با کاهش درآمدهای نفتی دولت و افزایش هزینه های تامین مواد خام، مسیر رشد صنعت را در بازار داخلی مختل کرده است.

تولیدکنندگان سیمان رونق نزدیک به هفت ساله ای را تجربه کرده بودند که دلیل آن طرح مسکن مهر بود، یک برنامه بزرگ ساخت و ساز که در سال ۱۳۸۶ توسط دولت قبل آغاز شد تا دو میلیون نفر از افراد کم درآمد را از طریق زمین رایگان و اعتبارات ارزان قیمت واحد مسکونی کنند.

این طرح اما به دلیل کمبود بودجه کند شد و تقاضای داخلی برای مصالح ساختمانی را کاهش داد. در پاسخ، تولیدکنندگان سیمان برای استفاده از ظرفیت‌های تولید قابل توجه توسعه یافته در سال‌های رونق، به صادرات روی آوردند.

با این حال، تقاضای منطقه ای برای سیمان ایران به دلیل سقوط قیمت نفت کاهش یافته است و باعث کاهش بودجه و زیرساخت ها در برخی از شرکای اصلی تجاری سیمان ایران، یعنی عراق، امارات، آذربایجان و عربستان سعودی شده است.

ممنوعیت عراق توهین را به جراحت اضافه می کند

به گزارش ایرنا، در پایان تلخ تلاش چند ماهه تولیدکنندگان و صادرکنندگان سیمان ایرانی برای حفظ صادرات به عراق که ۶۵ درصد از فروش سیمان ایران در خارج از کشور را به خود اختصاص داده است، کابینه عراق برای حمایت از تولیدکنندگان داخلی، واردات سیمان خارجی را روز سه شنبه ممنوع کرد. گزارش شد.

از اوایل سال ۲۰۱۵، بغداد شریک دشواری برای صادرکنندگان سیمان ایران بود. در بحبوحه چالش‌های ناشی از حمله شبه‌نظامیان به عراق و مشکلات ناشی از آن در حمل و نقل کالا، بغداد برای حمایت از تولیدکنندگان داخلی خود، تعرفه وارداتی ۲۰ دلاری به ازای هر تن بر سیمان ایران وضع کرد.

عراق پس از طرح تقویت صنعت خود، واردات کلینکر، ماده مورد استفاده در مرحله اول تولید سیمان را با نرخ ارزان از ایران آغاز کرد. این منجر به افزایش بی سابقه ظرفیت تولید کلینکر در سال گذشته شد که پس از کاهش تدریجی تقاضای عراق منجر به افزایش ظرفیت تولید شد.

به گفته عبدالرضا شیخان، رئیس انجمن صنفی کارفرمایان سیمان ایران، در حال حاضر نزدیک به ۲۰ میلیون تن کلینکر در انبارهای بدون تقاضا ذخیره می شود.

در جبهه دیگر مشکلات بیشتری وجود داشت. در ماه ژانویه، یک محموله ۱۰۰۰ تنی سیمان پرتلند سفید به مقصد عربستان سعودی در اواسط راه بازگردانده شد، در میان تنش‌ها بر سر اعدام روحانی شیعه شیخ نمر النمر توسط عربستان، که همچنین منجر به قطع روابط گروهی از متحدان سعودی با ایران شد.

این محموله ناموفق، اگرچه به خودی خود ناچیز بود، به معنای از دست دادن یکی دیگر از مقصدهای صادراتی سیمان و کلینکر برای ایران بود.

به گفته شیخان، کشورهای حاشیه خلیج فارس مقصد اصلی صادرات کلینکر ایران هستند و قطع رابطه با آنها بر این صنعت تأثیر منفی خواهد گذاشت.

او گفت: «با این وجود، ما به صادرات کلینکر و سیمان سفید به تانزانیا و مصر به عنوان بازارهای جایگزین چشم دوخته ایم.

ایران با ظرفیت تولید سالانه حدود ۸۰ میلیون تن سیمان در بین تولیدکنندگان و صادرکنندگان سیمان پیشرو است.