چین و ایران: زمینه های مشترک برای همکاری

روابط بین چین و ایران در درجه اول به دلیل سطح اعتماد بین دو طرف منحصر به فرد است.

در مقاله‌ای که اخیراً توسط اندیشکده اوراسیا ریویو منتشر شده است، آمده است که موارد متعددی وجود دارد که هر دو در پلت‌فرم‌های منطقه‌ای و جهانی، از جمله دوره تحریم‌های اقتصادی بین‌المللی علیه ایران، نسبت به دیگری وزن مثبت داشته‌اند.

گزیده ای از مقاله در زیر ارائه شده است.

شی جین پینگ، رئیس‌جمهور چین و حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران، در جریان سفر رئیس‌جمهور چین به ایران در ۲۳ ژانویه ۲۰۱۶ – یک هفته پس از اجرای توافق هسته‌ای که ایران با قدرت‌های جهانی دوباره در سال ۲۰۱۶ انجام داد، وعده دادند که تجارت دوجانبه را طی ۱۰ سال به ۶۰۰ میلیارد دلار افزایش دهند. جولای. تجارت بین دو کشور در سال ۲۰۱۴، قبل از سقوط قیمت نفت، حدود ۵۲ میلیارد دلار بود.

ابتکار چین بین قاره‌ای «یک کمربند، یک جاده» ، تلاش ایران برای ادغام با جهان، پتانسیل چین برای سرمایه‌گذاری و ذخایر عظیم هیدروکربنی ایران، یک سناریوی عالی و دوجانبه سودمند برای همکاری بین پکن و تهران است.

ایران چهارمین ذخایر بزرگ اثبات شده نفت خام در جهان است. این سومین تولیدکننده بزرگ در سازمان کشورهای صادرکننده نفت، بزرگترین شرکت تولیدکننده نفت در جهان است.

بنابراین، این کشور نقش موثری در تعیین قیمت بین المللی نفت از سمت عرضه در بازار دارد.

چین دومین مصرف کننده بزرگ نفت در جهان و بزرگترین واردکننده خالص نفت و سایر مایعات در جهان است. این امر آن را به کشوری بسیار مهم با توانایی تأثیرگذاری بر قیمت های بین المللی نفت از سمت تقاضا تبدیل می کند.

میزان همکاری بین پکن و تهران یک عنصر بسیار مهم در پویایی تقاضا/عرضه نفت خواهد بود.

 سودهای چینی

حضور چین در غرب آسیا هرگز مهمتر از امروز نبوده است. اگرچه نرخ رشد اقتصادی آن رو به کاهش است، اما همچنان به طور قابل توجهی بالا است.

رشد اقتصادی این کشور بر روی چرخ های انرژی و سیاست های تجاری حرکت می کند و واردات نفت عنصر مهمی از سیاست انرژی آن است. بنابراین، توجه چین به ایران تحت تأثیر تمرکز آن بر واردات نفت خواهد بود.

علاوه بر این، موقعیت جغرافیایی ایران برای ابتکار بلندپروازانه چین “یک کمربند، یک جاده” مهم است. ایران امروز فرصت های جذابی برای سرمایه گذاری چینی ها فراهم می کند. روابط بهتر با ایران احتمالاً سیاست امنیت انرژی چین را تقویت می‌کند و بازاری برای فروش محصولات «ارزان-کارآمد-از نظر فناوری ارتقا یافته» این کشور فراهم می‌کند.

 دستاوردهای ایرانی

ایران نتوانسته است از منابع نفت و گاز طبیعی خود برای تحقق کامل پتانسیل اقتصاد خود استفاده کند.

در شرایط کنونی پس از رفع تحریم های غرب علیه ایران، فرصتی برای این کشور برای استفاده از منابع طبیعی در حمایت از رشد اقتصادی خود فراهم شده است و چین نیز علاقه مثبتی به این امر نشان داده است. فضا و زمان برای اینکه هر دو به روشی سودمند کنار هم قرار گیرند، عالی است.

ایران در درجه اول به دنبال سرمایه گذاری از چین در بخش زیرساخت خود است. ورود اولین قطار باری از چین به ایران در اواسط فوریه و علاقه چین به تامین مالی پروژه پتروشیمی مسجد سلیمان در ایران، نشان‌دهنده افزایش همکاری‌های دو طرف است.

توانایی چین برای فاصله گرفتن موفقیت آمیز از سیاست داخلی در کشورهایی که در آنها سرمایه گذاری می کند، تعیین کننده مهم تمایل ایران به همکاری با چین است.

در پایان، واردات نفت و گاز اولویت‌های اصلی چین در تعامل با ایران خواهد بود، در حالی که ایران سرمایه‌گذاری چین را برای افزایش ظرفیت تولید نفت داخلی خود در رأس دستور کار خود در نظر خواهد گرفت.

آینده برای این رابطه روشن به نظر می رسد، زیرا روابط بهتر برای هر دو سودمند خواهد بود، که احتمالاً ایران فوراً و چین در آینده نزدیک و دور از آن سود خواهند برد.