«هیچ چیز باقی نمانده»: صنعت گردشگری اندونزی نگران از بین رفتن مالیات بر اثر افزایش مالیات است

جاکارتا، اندونزی –  پس از اینکه مورنیاتی، درمانگر آبگرم، با دستمزد ناچیز از COVID-19 جان سالم به در برد، او فکر کردم که بدترین چیز به پایان رسیده است.

اما پس از اعلام دولت اندونزی مبنی بر افزایش شدید مالیات بر خدمات سرگرمی، او می‌ترسد که سالنی که در آن کار می‌کند مجبور به تعطیلی شود و او را بیکار کند.

«شوهرم فقط یک راننده تاکسی است، بنابراین مجموع درآمد ما کم است. زندگی ما، زندگی من، به من و او بستگی دارد،» او به الجزیره گفت.

مورنیاتی تنها یکی از کارگران بی‌شماری در سراسر اندونزی است که ممکن است تحت تأثیر برنامه‌های اعمال نرخ مالیات ۴۰ تا ۷۵ درصدی برای خدمات سرگرمی مانند اسپا، بارها، کلوپ‌های شبانه و کارائوکه قرار گیرد.

افزایش پیشنهادی واکنش شدید کسب‌وکارها را برانگیخت، از جمله اعتراض مالکان اسپا در بالی.

هریادی سوکامدانی، رئیس انجمن هتل‌ها و رستوران‌های اندونزی، ماه گذشته در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت که این تغییرات منجر به از دست دادن شغل در صنعتی می‌شود که مقدار قابل توجهی نیروی کار را جذب می‌کند و به تحصیلات عالی نیاز ندارد. برای عموم مردم ضروری است.

در بحبوحه بازگشت، دولت اعلام کرد که افزایش را در انتظار ارزیابی به تعویق خواهد انداخت.

لوهوت بینسار، وزیر هماهنگی امور دریایی و سرمایه گذاری ماه گذشته گفت: «ما به طور جمعی تأثیر [مالیات سرگرمی بیشتر] را ارزیابی خواهیم کرد، به ویژه برای صاحبان مشاغل کوچک».

هنوز، سوفی سلیمان، مدیر مورنیاتی در Jamu Body Treatments در جاکارتا، عصبانی است.

آبگرم برای بسیاری از زنان شغل فراهم می کند، که همگی از پیشینه های کمتر مرفه هستند. بسیاری از آنها بیوه و مادر مجرد هستند و بیشتر آنها بیش از ۲۰ سال است که در آبگرم کار می کنند.

سلیمان گفت که کسب و کار او باید هزینه افزایش مالیات را پوشش دهد، زیرا آنقدر زیاد است که نمی توان آن را به مشتریان منتقل کرد.

“بازار ما معلمان است. این تاجران، گردشگران و ماه عسل نیستند که هنگام سفر پول خرج می کنند. سلیمان به الجزیره گفت: آنها فقط معلم هستند، آنها فقط خانه دار هستند

سلیمان گفت که کسب سود تحت رژیم مالیاتی جدید غیرممکن است.

سلیمان گفت: «ما خودمان را قربانی خواهیم کرد» و افزود که ممکن است مجبور شود کار را تعطیل کند. “پس از آن چیزی باقی نمانده است.”

درآمد و مشوق ها

بهیما یودیستیرا، اقتصاددان از مرکز مطالعات اقتصادی و حقوقی، گفت که افزایش مالیات می‌تواند درآمد دولت‌های محلی را افزایش دهد و خودمختاری بیشتری را برای جوامع فراهم کند، اما فقدان مشورت باعث اختلاف بین مقامات شده است.

یودیستیرا به الجزیره گفت: «برخی از دولت‌های محلی که مکان‌های گردشگری عظیمی مانند بالی دارند، این را به عنوان یک پتانسیل درآمدی نمی‌دانند، آنها این را به عنوان یک بار مالیاتی جدید پس از کووید-۱۹ می‌دانند. “آنها ضرر خواهند کرد زیرا تعداد گردشگران کاهش می یابد و مشاغل تحت تأثیر قرار می گیرند.”

COVID-19 تأثیر مخربی بر مشاغل و کارگران اندونزی داشت، به طوری که بر اساس اداره آمار ملی، ۲.۶۷ میلیون شغل در سال ۲۰۲۰ از بین رفت و بیش از ۳۰ میلیون شرکت خرد، کوچک و متوسط ​​(MSME) مجبور به تعطیلی در طول همه گیری شدند. .

یودیستیرا که نسبت به وعده دولت مبنی بر ارائه اقدامات امدادی و مشوق‌ها برای کسب‌وکارهای آسیب‌دیده مشکوک است، گفت: «بر اساس بازنگری مالیاتی برنامه‌ریزی‌شده، نرخ توسط هر دولت محلی تعیین می‌شود و انتخابات محلی نوامبر را به ویژه مهم می‌کند.

او بر این باور است که کسب‌وکارها بسته به روابط سیاسی‌شان می‌توانند «گیلاس انتخاب شوند».

“ما می بینیم که بسیاری از مشوق های دولت محلی قبلاً به خوبی کار نمی کردند … صاحبان صنعت یا صاحبان مشاغل که ارتباطات قوی با رهبران دولت محلی، با فرمانداران دارند، مشوق هایی دارند.”

اندونزی به عنوان مقصدی مقرون به صرفه برای خود نامی دست و پا کرده است، اما برخی از مقامات دولتی ابراز امیدواری کرده اند که هزینه های بالاتر، بازدیدکنندگان را با بودجه به نفع گردشگران پرهزینه دور کند.

گابی والترز، دانشیار گردشگری و تجارت در دانشگاه کوئینزلند، گفت که چنین رویکردی اشتباه خواهد بود.

بیش از یک میلیون استرالیایی سال گذشته از بالی دیدن کردند که بیشتر آنها به دنبال تعطیلات ارزان و سرگرم کننده بودند. طبق آمار رسمی، آنها یک چهارم کل گردشگران ورودی را تشکیل می‌دهند، که آنها را به بزرگترین گروه بازدیدکننده تبدیل می‌کند.

والترز به الجزیره گفت: «گردشگران [استرالیایی] بالی الکل می‌خواهند، می‌خواهند جشن بگیرند، بنابراین شاهد افزایش کلوب‌های ساحلی، کلوپ‌های شبانه بوده‌اید و این چیزی نیست که گردشگران پرمحصول به دنبال آن هستند. “شیوه ای که صنعت گردشگری بالی ساختار یافته است، برای تشویق و تامین آن بازار راه اندازی شده است.”
والترز گفت:

این بازاری است که می‌تواند با قیمت‌های بالاتر به تعویق بیفتد، در زمانی که تعداد گردشگری تنها کمی بیش از نیمی از آنچه قبل از همه‌گیری بود است.

والترز با اشاره به اینکه مقاصد دیگر منطقه مالیات ها را کاهش داده است.

تایلند برای جذب گردشگران مالیات مربوطه را به پنج درصد کاهش داد و شاهد رونق ورودی‌ها بود. سال گذشته بیش از ۲۸ میلیون گردشگر از این کشور بازدید کردند، در حالی که اندونزی کمی بیش از نه میلیون نفر را جذب کرد.

سلیمان با حرکت رو به جلو، در مورد آینده آبگرم خود مطمئن نیست، اما می‌داند که تعطیل کردن مغازه و بیکار ماندن کارکنانش یک احتمال است.

او مانند بسیاری دیگر در این صنعت در مورد عدم مشاوره گیج شده است.

او گفت: «فکر نمی‌کنم در هیچ کشور دیگری، چنین افزایشی در مالیات پیدا کنید. “آنها هرگز ما را برای گفتگو دعوت نکرده اند.”

یودیستیرا گفت که بازنگری‌های مالیاتی خیلی سریع انجام شد و کسانی که بیشترین تأثیر را داشتند از گفتگو کنار گذاشته شدند. او فکر می کند راه های دیگری برای افزایش درآمد دولت محلی بدون آسیب رساندن به صنعت سرگرمی وجود دارد.

او گفت: “بار صنعت سرگرمی زیاد است، تعداد کارگران اخراج شده… به جای افزایش مالیات سرگرمی، باید مالیات دولت محلی دیگر را افزایش دهند.”

با نامشخص بودن نتیجه طرح‌های مالیاتی دولت، اعتراض‌های حقوقی در انتظار و در پیش بودن انتخابات محلی، آینده صنعت سرگرمی نامشخص است.

برای کارگرانی مانند مورنیاتی، معیشت آنها نیز همینطور است.

«زندگی ما به شغل ما بستگی دارد. ما نگران هستیم،” او گفت.