ارزیابی تاثیر اقتصادی تغییر روابط ایران و اقلیم کردستان

ایران و دولت اقلیم کردستان عراق از لحاظ تاریخی روابط خوبی با هم داشتند، زیرا ایران یکی از کشورهای اصلی میزبان رهبران کرد در طول سال های صدام حسین بود و در دوران پس از صدام به مبارزه با تروریست ها در مناطق کردستان کمک کرد.

با این حال، رفراندوم اخیر استقلال در اقلیم کردستان، تهران را برانگیخته است و واضح است که اقدامات کردها هم بر روابط دوجانبه و هم همسویی های منطقه ای گسترده تر تأثیر می گذارد.

در مقاله ای که توسط المانیتور منتشر شده، آمده است: یکی از جنبه های مهمی که باید در ارزیابی پیامدهای ایران و اقلیم کردستان پس از رای استقلال در نظر گرفته شود، بعد اقتصادی روابط آنها در زمینه ژئواستراتژیک نگرانی های ایران است. گزیده ها در ادامه می آیند:

ایران و اقلیم کردستان روابط چندلایه دارند. مهمتر از همه، همه اینها توسط دولت هدایت نمی شود. از یک طرف، ارتباطات تجاری مختلفی بین دو طرف وجود دارد، از بازارهای مرزی بسیار فعال گرفته تا تجارت و سرمایه گذاری فرامرزی.

بین ایران و کردستان عراق پنج بازارچه مرزی وجود دارد. قبل از رویدادهای اخیر، برنامه‌هایی برای توسعه این نهادها برای ایجاد شغل و همچنین انتقال تجارت غیررسمی به سمت کانال‌های رسمی وجود داشت.

در واقع، اقلیم کردستان یک بازار مهم برای صادرکنندگان ایرانی است. حجم تجارت بین دو طرف در سال ۲۰۱۴ بالغ بر ۸ میلیارد دلار بود که ایران را به دومین شریک تجاری بزرگ اقلیم کردستان پس از ترکیه تبدیل کرد.

در سال های اخیر صادرات ایران به اقلیم کردستان به دلیل درگیری با داعش کاهش یافته است. با این حال، به گفته منابع کرد، تجارت بین ایران و اقلیم کردستان در سال ۲۰۱۶ به ۴ میلیارد دلار رسید. این بدان معناست که تقریباً ۴۰ درصد تجارت ایران و عراق از طریق اقلیم کردستان انجام می شود.

 ترانزیت نفت کردستان

تجارت با اقلیم کردستان یکی از اجزای مهم فعالیت تجاری در استان های غربی ایران، آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه و همدان است.

بخش مهمی از این روابط ترانزیت نفت خام و فرآورده های نفتی کردستان از طریق ایران بوده است – تجارتی که به نفع ایران بوده است، زیرا خرید نفت خام کردستان نفت را برای مقاصد صادراتی در پایانه های نفتی جنوب آزاد می کند.

به عبارت دیگر، ایران می‌تواند در ترانزیت نفت و فرآورده‌های نفتی از محل‌های تولید جنوب خود به مراکز جمعیتی شمال غرب خود صرفه‌جویی کند. قبل از اینکه چنین تجارتی پس از رفراندوم اخیر ممنوع شود، حجم روزانه نفت خام به ایران ۵۰۰۰۰ بشکه در روز بود. ساخت خطوط لوله برنامه ریزی شده حجم را به ۲۵۰۰۰۰ بشکه در روز افزایش می دهد.

علاوه بر این، فعالیت گردشگری فرامرزی قابل توجهی از جمله گردشگری سلامت در هر دو جهت و همچنین همکاری گسترده بین نیروهای امنیتی در هر دو طرف، به ویژه در پرتو مبارزه با داعش، وجود دارد. به این ترتیب، وضعیت فعلی روابط تجاری و انرژی برای هر دو طرف مزایایی دارد.

پس از رای‌گیری استقلال، یکی از اولین واکنش‌های تهران بستن حریم هوایی ایران به روی تردد هوایی با اقلیم کردستان به درخواست بغداد بود. با این حال، بسته شدن همه گذرگاه‌های مرزی به دلیل حجم زیاد تجارت فرامرزی غیررسمی بین دو منطقه، از نظر عملیاتی بسیار چالش برانگیز خواهد بود.

مقامات ایرانی هرگونه تجارت نفت خام و فرآورده های نفتی بین اقلیم کردستان و ایران را ممنوع کردند. در واقع، اقلیم کردستان محصور در خشکی به همکاری ایران، ترکیه و عراق برای صادرات نفت خام و واردات فرآورده های نفتی خود وابسته است. تأثیر این ممنوعیت بر ایران ناچیز است، اما اقلیم کردستان را مجبور می‌کند تا به دنبال مسیرهای قاچاق برای تولید نفت خام خود باشد، که هم پرهزینه و هم پرخطر خواهد بود.

 مسیرهای قاچاق

می توان تصور کرد که مقامات کردی تصور می کنند که از مسیرهای قاچاق می توان برای دور زدن محاصره احتمالی همسایگان استفاده کرد.

آماری از حجم قاچاق بین ایران و اقلیم کردستان وجود ندارد، اما بر اساس کشفیات مداوم کالاهای قاچاق و ارزهای معتبر، حجم قاچاق باید صدها میلیون دلار باشد. اگرچه اقلیم کردستان مسیر مهمی برای تجارت مرزی قانونی و غیرقانونی بین ایران و عراق بوده است، اما نشانه هایی وجود دارد که تهران، بغداد و آنکارا برای مجازات اقلیم کردستان همکاری خواهند کرد.

اثبات این همسویی در ۴ اکتبر در جریان سفر رسمی رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه به تهران آشکار شد، زمانی که وی در کنفرانس مطبوعاتی مشترک با حسن روحانی رئیس جمهور ایران اظهار داشت: «از این لحظه به بعد، گام های قاطع تری برداشته خواهد شد». /p>

رهبران نظامی عراق همچنین اعلام کرده اند که تلاش ها را با ایران و ترکیه برای نزدیک شدن به مواضع مرزی تحت کنترل نیروهای کرد هماهنگ خواهند کرد.

 درس هایی از فروپاشی شوروی

تهران پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ فشار برای استقلال را تجربه کرد. ظهور کشورهای کوچکتر به شکل آذربایجان، ارمنستان و گرجستان به ایران نشان داد که تشکیلات ژئوپلیتیکی جدید چالش های جدیدی را با خود به همراه دارند.

>

ایران نگران ظهور تنش های جدید بین کشورهای کوچکتر در یک صورت فلکی منطقه ای جدید است.

از یک سو، تهران نگران تنش‌های میان اقلیم کردستان و بقیه مناطق عراق، با احتمال درگیری بر سر منطقه مورد مناقشه، منابع انرژی و آب است. از سوی دیگر، حکومت اقلیم کردستان مستقل می‌تواند به بستری برای فعالیت‌های خصمانه اسرائیل یا آمریکا علیه منافع ایران تبدیل شود.

در عین حال، درس‌های دیگری نیز وجود دارد که استراتژیست‌های ایرانی از تحولات فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی می‌گیرند. جمهوری آذربایجان و ارمنستان نه تنها احساسات قومیتی را در ایران برانگیخته اند، بلکه هر دو فرصت های جدیدی را برای فعالیت های تجاری و سرمایه گذاری منطقه ای ایران ایجاد کرده اند.

به این ترتیب، یک کردستان مستقل عراق، در صورت آغاز به وجود آمدن خود، به احتمال زیاد به سمت ایران جذب خواهد شد، نه فقط به دلیل فرهنگ و زبان مشترک، بلکه به دلیل منافع مشترک در زمینه های تجارت و انرژی.

در حال حاضر، ایران در حال مذاکره با قدرت های منطقه ای مربوطه، یعنی ترکیه، سوریه و عراق است. استراتژیست های ایرانی می خواهند مطمئن شوند که اقلیم کردستان استقلال خود را اعلام نمی کند و پیش بینی می کنند که نتیجه نهایی روند فعلی در مذاکرات جدید بین بغداد و اربیل مشخص شود. آنها تصمیمات فعلی را موقتی می دانند تا زمانی که قرارداد جدیدی بین بغداد و اربیل منعقد شود.

بنابراین، علیرغم همه ابتکارات فعلی، ایران مایل است روابط کاری خود را با اقلیم کردستان حفظ کند.

حضور محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران در مراسم تشییع جنازه جلال طالبانی، رئیس جمهور سابق عراق در سلیمانیه و استقبال نچیروان بارزانی نخست وزیر اقلیم کردستان از وی بر رواج روابط مثبت بین دو طرف تاکید دارد.

همانطور که برخی از ناظران استدلال کرده‌اند، تهران همچنان می‌تواند به‌عنوان یک میانجی بی‌طرف و دوست کردها ظاهر شود و در عین حال دیدگاه خود را مبنی بر اینکه منافع کردها در یک عراق متحد بهتر تامین می‌شود.