شهیدرئیسی به روستاهایی رفت که مسئولان نامش راهم نشنیده بودند
گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم ـ پرونده ویژه «خادم جمهور»؛هادی دارابی: اینروزها در قالب رسانهها و همچنین فضای مجازی شاهد پردازشهای مختلف نسبت به چهرهی شهیدی هستیم که دومین مقام اجرایی کشور، نایب رئیس مجلس خبرگان رهبری، رئیس سابق دستگاه قضایی، تولیت سابق آستان قدس رضوی و … بود. شهید آیتالله سید ابراهیم رئیسی، رئیس دولت سیزدهم که در جریان خدمت به مردم به شهادت رسید و با عروج خود، برگی غمآلود در دفتر تاریخ انقلاب اسلامی ورق خورد.
البته در حادثهی سقوط بالگرد حامل آقای رئیسی، دیگر شهدایی از جمله آیتالله آلهاشم امام جمعه فقید تبریز، حسین امیرعبداللهیان وزیر فقید امور خارجه و مالک رحمتی استاندار فقید آذربایجان شرقی تقدیم انقلاب اسلامی شد که لازم است شخصیت و سیرهی هر یک از این شهدا مورد بررسی و انعکاس قرار بگیرد.
خبرگزاری تسنیم بهمناسبت فرارسیدن اولین سالگرد شهید رئیسی رئیسجمهور فقید، مصاحبههایی را در قالب یک پرونده ویژه انجام داده است که در این ایام در حال انتشار است.
در این بخش با سید محمد حسینی معان امور مجلس دولت سیزدهم که سابقهی نمایندگی مجلس و همچنین وزارت ارشاد را در سابقهی کاری خود داراست، به گفتوگو نشستیم تا درخصوص آشناییاش با شهید رئیسی و همچنین موارد متعدد همکاری و سیرهی شهید جمهور آشنایی داشته باشیم.
متن این گفتوگو بهشرح زیر است:
تسنیم: سابقه آشنایی شما با آقای رئیسی از چه زمانی است و همکاریتان در دولت سیزدهم چگونه رقم خورد؟
حسینی: بنده از دوران دانشجویی نسبت به بسیاری از مسئولان کشور شناخت داشتم و رخدادهای سیاسی و مواضع چهرههای مطرح کشور را رصد میکردم. شخصیت آقای رئیسی بهگونهای بود که در مسئولیتهای مختلف، ارتباطات مردمی را حفظ میکرد و در مجامع و مساجد برای سخنرانی حاضر میشد. با ایشان از دهه ۱۳۷۰ آشنایی و کم و بیش ارتباط داشتم از جمله در دوره نمایندگی در مجلس پنجم و مسئولیت وزارت ارشاد در دولت دهم و دیگر مسئولیتها به دلیل کاری گاهاً با ایشان ارتباط و جلسه داشتم. در دوران فعالیتهای تبلیغاتی انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۳۹۶ و ۱۴۰۰ رئیس ستاد دانشگاهیان دکتر رئیسی بودم و ارتباطم با ایشان افزایش یافت.
پس از انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۴۰۰، به شدت گرفتار کرونا شده و چند روزی در بیمارستان بستری شدم. آیتالله رئیسی علیرغم مشغله زیاد بعد از پیروزی در انتخابات و چینش کابینه، اظهار محبت کرده و تلفنی احوالپرسی و برای سلامتیام دعا کردند.
جمعه ۲۹ مرداد پس از جلسهای که با ایشان داشتم حکم بنده را بهعنوان معاون رئیسجمهور در امور مجلس صادر کرده و روز بعد یعنی شنبه ۳۰ مرداد که معرفی وزرای پیشنهادی و تلاش برای کسب رأی آنان در مجلس آغاز شد، کارم در دولت سیزدهم شروع شد.
در دوران ۳۳ ماهه دولت شهید رئیسی بهدلیل اهمیت مجلس دائماً با ایشان در ارتباط بودم. البته خوب است این نکته را هم بگویم که بهواسطه حضورم در مجلس در دوران ریاستجمهوری آقایان هاشمیرفسنجانی و خاتمی و آشنایی با دکتر روحانی که با هم در کمیسیون سیاست خارجی بودیم و ارتباط کاری داشتیم و همچنین بهواسطهی حضور در دولت آقای احمدینژاد نسبت به روسای جمهور شناخت کافی دارم و در مقایسه با آنان عرض میکنم که آقای رئیسی از جهات مختلف شخصیت برجسته و انسانی مؤمن، متدین، ولایتمدار، دلسوز، پرکار، با برنامه و منضبط بود.
تسنیم: یکی از مسائلی که درخصوص آقای رئیسی وجود دارد و حضرت آقا بر آن اشاره و تأکید داشتند، شاخصههای مدیریتی و همچنین ابعاد شخصیت اوست. از نظر شما که با روسای جمهور دور و نزدیک ارتباط داشتید، آقای رئیسی چه ویژگیهایی داشت؟
حسینی: از نظر بنده، شهید رئیسی متصف به برخی اوصاف از هر یک از بزرگان و شهدای نامآشنا و بلندآوازهی انقلاب بود. ایشان در قوه قضائیه در زمان ریاست شهید آیتالله بهشتی آغاز بهکار کرده بود و با الگو قردادن سلوک شخصی و مدیریتی ایشان، کارآزموده و تربیت شده بود.
شهید بهشتی به داشتن نظم و دقت در امور و همچنین سعه صدر و مظلومیت مشهور بود؛ این ویژگیها در شهید رئیسی نیز یافت میشد. آقای رئیسی هم اهل دقت و نظم در کارها و برنامهها بود وگرنه فرد بینظم از عهده اینهمه کار در عرصههای گوناگون بر نمیآید. نگاه جامع به مسائل، حلم، شرح صدر و مظلومیت از دیگر خصوصیات این سید والامقام بود که مثالهای متعددی پیرامون این خصال ارزنده میتوان ذکر کرد.
شهید رئیسی ویژگی تحمل فقر و سختی زندگی در دوران کودکی و نوجوانی، زهد و سادهزیستی، توجه به محرومان و تلاش برای بهبود وضع معیشتی آنان را از شهید رجایی آموخته بود. برای نمونه رئیسجمهور شهید در سفر به استانها علاوهبر حضور در مرکز استان و بازدید از پروژههای مهم، سعی میکرد در جمع مردم در یکی از مناطق محروم استان حضور پیدا کند و برای حل مشکلات آنان اقداماتی انجام دهد.
گاهی به روستای دور افتادهای میرفت که نام آن هم به گوش بسیاری از مسئولان نخورده بود چه رسد به اینکه به آنجا سفر کرده باشند؛ مثلا در سفر به چهارمحال و بختیاری به کوهرنگ رفت، منطقه بازُفت، روستای لِبد و دستور داد بلافاصله اقداماتی را برای محرومیتزدایی شروع کنند.
این اهتمام موجب دلگرمی مردمی بود که کمتر به آنان توجه میشد. پیام چنین سفرهایی این بود که همّ و غم بالاترین مقام اجرایی و رسمی کشور بعد از رهبری، صرفاً معطوف به مرکز سیاسی کشور یا مرکز استانها و شهرهای بزرگ نیست بلکه روستاهای محروم هم مدنظر است. شباهت او به شهید باهنر از جهت درایت، متانت، وقار، پشتکار، پرکاری، بیادعایی، خاکساری، ادب و حسن خلق بود.
شهید رئیسی در مکتب سیاسی و تربیتی امام خمینی (ره) درسهای فراوانی آموخته بود که مهمترین آنها روحیه تحولگرایی و تحولآفرینی امام عظیمالشأن بود و دکتر رئیسی در آستان قدس رضوی، قوه قضائیه و دولت منشاء تحولات گوناگون بود و هرگز به وضع موجود رضایت نداده و بسنده نمیکرد بلکه با تصویری که از وضع مطلوب داشت تمام توان خود و همکاران را بهکار میگرفت تا در حوزههای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاست داخلی و خارجی تحولات مثبتی را رقم بزند و البته سختیهای این تغییر و تحولات را که بیاستثناء با مخالفت و مقاومت عدهای مواجه میشد، به جان میخرید.
شهید رئیسی دائماً میگفت «الفُرصَه تمُّر مرِّ السَحاب فانتهزوا فرص الخیر» فرصتها به سرعت باد عبور میکنند و زمان از دست میرود، فرصتهای خیر را برای انجام بههنگام کارها مغتنم بشمارید. کار مردم را سریع و بدون فوت وقت انجام دهید و اگر کوتاهی کنید فردای قیامت باید جوابگو باشید. شهید جمهور کسی نبود که گرفتار دیوانسالاری اداری شود و انتظار داشت مدیران با نظارت و اشراف کارها را بهسرعت به نتیجه برسانند تا بوروکراسی اداری اخلال در سرعت انجام کارها ایجاد نکند و یا آنها را متوقف نسازد.
شباهت سید ابراهیم به شهید حاج قاسم، سردار دلها در اخلاص، تدبیر و خستگیناپذیری بود. شهید بزرگوار سلیمانی عزیز، ۴۱ سال در میدان رزم و جهاد بود و آرام و قرار نداشت و آقای رئیسی نیز واقعاً نستوه و خستگیناپذیر در خدمت نظام و مردم بود. از زمان تولیت آستان قدس رضوی به ۴ تا ۵ ساعت استراحت در شبانهروز اکتفا میکرد و بقیه وقتش وقف تلاش و مجاهدت بود و اوقات فراغت و تفریح در قاموس او معنا و مفهومی نداشت!
وجهه دیگر شباهت آیتالله رئیسی به سردار سلیمانی این بود که مانند شهید سلیمانی همواره در صحنه و میدانِ کار حضور داشت. انگار آقای رئیسی در خدمت به مردم و گرهگشایی از مشکلات آنان آرام و قرار نداشت. عصر چهارشنبه سوم شهریور ۱۴۰۰ وقتی وزرا رأی اعتماد گرفتند، بلافاصله و بدون تشریفات معمول آنها را روانه وزارتخانهها کرد و صبح روز بعد یعنی پنجشنبه بعد از حضور در مرقد امام خمینی (ره) و بهشت زهرا و میثاق با شهدا اولین جلسه دولت سیزدهم را تشکیل داد و بعد از ظهر عازم خوزستان شد و اولین سفر استانی را کلید زد. در حالیکه روال عادی این بود که از شنبه کابینه کار را آغاز کند، اما ایشان نمیخواست فرصت این دو روز و یا حتی چند ساعت را از دست بدهد.
دکتر رئیسی علاوه بر پرکاری، دارای برنامههای مشخص مانند سند تحول برای اقدام بود که با جدیت برای تحقق آنها تلاش میکرد. در مسئولیتهای قبل از ریاستجمهوری مثل تولیت آستان قدس رضوی و ریاست قوه قضائیه نیز طبق برنامه مدون حرکت میکرد. این انتظار را هم از اعضای دولت داشت که طبق برنامه تحول و برنامه و وعدههایی که هنگام رأی اعتماد به مجلس دادهاند عمل کنند.
نکته دیگر در شیوهی مدیریت وی این بود که با وقتگذاری بسیار سعی میکرد در حوزههای مختلف در جریان آخرین اخبار و رخدادها باشد تا اظهار نظر، تصمیمگیری و اقدامی که میکند، سنجیده و دقیق باشد؛ مثلا آخرین قیمت کالاها را مرتب رصد می کرد و معمولا در جلسات دولت طی یادداشتی از وزرای مربوطه علت افزایش را جویا میشد، یا در تعامل با نمایندگان مجلس نه تنها ارتباط قابلتوجهی با آنان داشت بلکه اظهار نظرها و موضعگیریهای آنان را هم مطالعه میکرد.
به یاد دارم در اغتشاشات پاییز ۱۴۰۱ چند روز درباره طرحها و لوایح مورد بحث در مجلس و تذکرات و سؤالات نمایندگان، گزارشی به ایشان ندادم. در حاشیه یکی از جلسات سوال کرد چرا از مجلس گزارش نمیدهید؟ گفتم شما این روزها بهخاطر التهاباتی که در کشور برپا شده، فرصت کم دارید و جلسات متعدد از جمله شورای عالی امنیت دارید، نخواستم وقت شما را بگیرم؛ شهید رئیسی گفت طبق روال گذشته مسائل مربوط به مجلس را اطلاع دهید، هر موضوعی اهمیت خاص خود را دارد و من برای همه کارها وقت دارم، اصلاً ملاحظه وقت من را نکنید!
مثال دیگر مربوط به شرکت بنده در مراسم تحلیف رئیسجمهور برزیل است. در حاشیهی آن مراسم با وزیر خارجه عربستان دیدار و گفتوگویی در خصوص ضرورت برقرای روابط سیاسی دو کشور داشتم که با استقبال او مواجه شد. این گفتوگو از این جهت اهمیت داشت که چند سال ملاقاتی بین مسئولان دو کشور در این سطح انجام نشده بود و صرفاً برخی بحثها بین کارشناسان در بغداد صورت گرفته بود.
در دولت به اجمال گزارش این دیدار و آمادگی عربستان برای مذاکره جهت برقراری روابط دو کشور را مطرح کردم، شب که در مسیر رفتن به منزل بودم شهید رئیسی تماس گرفت و خواست جزئیات گفتوگو را به تفصیل توضیح دهم. این رویکرد بیانگر اهتمام ایشان به اشراف به مسائل داخل و خارج بود و الحمدلله مدتی بعد با میانجیگری چین روابط دو کشور برقرار شد. شهید امیرعبداللهیان نیز در حاشیه جلسه دولت از این اقدام و گزارشی که مکتوب تقدیم ایشان کردم تشکر کرد.
از دیگر ویژگیهای مدیریتی شهید رئیسی این بود که علاوهبر تاکید در انتخاب افراد صالح و کاردان در مدیریتها، نظارت بر عملکرد آنان را ضروری دانسته و این نظارت را با اعتماد به آنان مغایر نمیدانست. یکی از توصیههای ایشان در جلسات دولت که چندین بار تکرار شد این بود که میگفت در مباحث مختلف اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی هر اشکال و ایرادی به ذهنتان میرسد همینجا مطرح کنید اما پس از تصمیمگیری در دولت، وقتی از جلسه بیرون رفتید دیگر دچار چندصدایی نشود، مردم باید صدای واحدی از دولت بشنوند، در غیر این صورت آرامش ذهنی مردم بههم میخورد و در فضای رسانه به اختلاف دامن زده شده و در پیشبرد امور اخلال ایجاد میشود.
حضرت آقا تعابیر بلند و کمنظیری درباره آقای رئیسی قبل و بعد از شهادت وی بیان کردند. وجود ایشان را مغتنم و یک نعمت برای نظام اسلامی دانستند. در دیدار با خانواده شهید رئیسی گفتند: «یکی از بهترینهای زیر آسمان را از دست دادیم»؛ این تعبیر زیر آسمان شبیه سخن نغز پیامبر (ص) درباره ابوذر است که فرمودند: «آسمان نیلگون برکسی سایه نیفکنده و زمین تیره کسی را بر روی خود حمل نکرده که راستگوتر از ابوذر باشد».
آقای رئیسی کاملاً پایبند به قانون بود و برای فرار از تمکین به قانون، به بهانه و توجیه متوسل نمیشد؛ تاکید داشت که همکارانش هم قانونگرا باشند. اگر وزرا اجرای برخی قوانین و مصوبات مجلس را مصداق «تکلیف ما لا یطاق» میدانستند، ایشان میگفت لایحه اصلاحی بدهید تا در دولت و مجلس روال قانونی را طی کند و در صورت تصویب مبنای کار قرار گیرد ولی تا زمانیکه قانون است همت شما بر اجرای آن باشد. این جدیت و حساسیت را حتی نسبت به آییننامه داخلی دولت هم داشت و تأکید میکرد تا زمانیکه بندی از آن اصلاح نشده مبنای عمل است و نباید نادیده گرفته شود.
مبارزه با فساد یکی از مهمترین ویژگیهای آیتالله رئیسی در قوه قضائیه و ریاستجمهوری بود؛ البته بعضی افراد بحث چای دبش را بهانهای برای حمله به این شهید پارسا قرار دادهاند درحالیکه اصل این ماجرا از سال ۱۳۹۹ در دولت دوازدهم شروع شده بود و در دوره شهید رئیسی توسط وزارت اطلاعات کشف و بلافاصله واکنش نشان داده شد.
به این صورت که با دستور قاطع رئیسجمهور شهید، ستاد مبارزه با فساد در معاونت اول و بازرسی ویژه رئیسجمهور وارد عمل شده و با شناسایی متهمان، آنان و پرونده دبش را برای رسیدگی، محاکمه متهمان و مجازات مجرمان به دستگاه قضایی فرستادند. برخلاف برخی روسای گذشته که از متخلفان دفاع میکردند شهید رئیسی هیچ ملاحظهکاری در اینباره نداشت اما متأسفانه برخی بیانصافیها صورت میگیرد.
آقای رئیسی اهل رعایت تقوای سیاسی و اخلاق بود. نمونههای متعددی از رعایت اخلاق را در دوران انتخابات و تخریبی که علیه ایشان صورت میگرفت شاهد بودیم، علیرغم اینکه سینه او گنجینه اسرار بود و درباره رقیب انتخاباتی و افراد شاخص جریان سیاسی رقیب اطلاعاتی داشت که بیان آنها لطمه حیثیتی به آنان وارد میکرد، ولی چشم بر منافع شخصی فرو بست، لب دوخت و دهان بست و چیزی نگفت. او تحققبخش سخن ماندگار شهید مدرس بود که سیاست ما عین دیانت ما و دیانت ما عین سیاست ماست. درحالیکه معالاسف برخی در عالم سیاست و رسیدن به قدرت و حفظ موقعیت از هر ترفند مشروع و نامشروعی استفاده میکنند!
با کمالاتی که شهید رئیسی داشت و به بیان رهبری شخصیتی جامعالاطراف بود از وی بهعنوان مدیر تراز انقلاب اسلامی باید یاد کرد تا سبک زندگی فردی و حکمرانی او الگویی برای دیگر مدیران باشد، همانگونه که سلوک شهدای والامقامی چون رجایی، چمران، بهشتی و سلیمانی همواره باید سرمشق مدیران باشد.
تسنیم: شهید رئیسی چگونه در اذهان مردم ماندگار شد؟
حسینی: مردم عزیز ما همیشه قدردان خدمتگزاران واقعی هستند. از ابتدای حضور آقای رئیسی در مسئولیتهای خطیر بهویژه ریاستجمهوری، شاهد تلاش دلسوزانه ایشان برای حل مشکلات و بهبود اوضاع بودند. مردم تراژدی مرگ و میر روزانه ۷۰۰ نفر بهخاطر کرونا در آغاز به کار شهید رئیسی، خاموشیها، تورم لجامگسیخته، تعطیلی واحدهای تولیدی، مشکلات کمبود آب شرب، کشاورزی و صنعت، نرخ بالای بیکاری و… را بهخاطر داشتند؛ و نظارهگر مجاهدت بیوقفه شهید جمهور و یارانش برای کاهش تنگناها بودند و امیدوار شده بودند با ادامه این روند مشکلات یکی بعد از دیگری مرتفع میشود.
مردم در جریان بودند که برای نجات جان بیماران کرونایی، آقای رئیسی همه توان خود و ظرفیت کشور را برای واردات واکسن، تولید واکسن در داخل و تولید واکسن مشترک بهکار گرفت و این مسئله غامض را حل کرد. درحالیکه قبل از آن دولت وقت مدعی بود تا fatf را نپذیریم واردات واکسن میسر نیست، یعنی معالاسف حفظ جان مردم را به یک مسئله و خواست سیاسی گره زده بودند که پایه درستی هم نداشت!
اگر در آغاز به کار دولت سیزدهم شاهد خاموشیها بودیم ایشان تلاش همه جانبهای را ساماندهی کرد از جمله احداث و تکمیل نیروگاههای تولید برق که در نتیجه حدود ۱۰ هزار مگاوات بر ظرفیت تولید برق افزوده شد. اگر در غالب استانها بهدلیل یک دهه خشکسالی معضل کمبود آب درحال تبدیل شدن به یک چالش و بحران جدی بود، بهویژه در اصفهان، یزد، کرمان و سیستان و بلوچستان، آقای رئیسی با راهاندازی ۴ خط جدید انتقال آب از دریای عمان و خلیج فارس و یکسری اقدامات دیگر، از شدت این بحران فرو کاست.
شهید سلوک معنوی و ملاحظات خاص خود را داشت، نه در پی اندک بهرهبرداری شخصی بود و نه از این نمد کلاهی به اطرافیان میرسید که بخواهند استفادهای از موقعیت او بکنند؛ برای نمونه در مدت ۳۳ ماه ارتباط نزدیک با رئیسی، یک بار هم برادران ایشان را ندیدیم و آنها را نمیشناختیم، اولینبار در مراسم تشییع شهید رئیسی، یکی از برادران ایشان را دیدیم که گفتند بازنشستهی قوه قضاییه است. و دومی را مدتی بعد در مراسم شهدای استان خراسان رضوی دیدم. منزل ساده و حدود ۷۰ متری مادر آیتالله رئیسی گواه دیگری از وارسته و منزه بودن این عزیز ارجمند بود.
مردم وقتی این ویژگیها را میبینند و احیاناً با بعضی از مدیران مقایسه میکنند، طبیعی است که محبت و اظهار ارادتشان به سیدالشهدای خدمت بیشتر شود و اراده الهی نیز بر این تعلق گرفته که محبت و مودت اهل ایمان و عمل صالح، در دلها مأوی گزیند «ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات سیجعل لهم الرحمن ودا».
تسنیم: در سالیان متمادی شاهد بودیم که آقای رئیسی در مناصب مختلف، حضور در جلسات توسل به اهلبیت(ع) و روضهخوانی را ترک نمیکرد.
حسینی: شهید رئیسی معمولاً در آغاز جلسات دولت چند دقیقه پیرامون یک فراز از فرمان امیرالمؤمنین علی (ع) به مالک اشتر یا آیه و حدیثی بهاختصار توضیحاتی ارائه میکرد که برای اعضای دولت این نکات آموزنده و سازنده بود. شهید رئیسی اهل تهجد و توسل بود، ابتدای هر ماه قمری روضهی ماهیانه داشت و شبهای قدر مثل گذشته بر بالای منبر میرفت، روضه میخواند و برای مظلومیت مولا علی (ع) و اهلبیت عصمت و طهارت با سوز و گداز ذکر مصیبت داشت و قرآن بر سر میگرفت.
خالی از لطف نیست که خاطرهای از توجه و احتیاط ایشان نسبت به بیتالمال بیان کنم. در ماه اول مسئولیت معاونت امور مجلس رئیسجمهور، کتابی به نام «فصل اعتماد» تهیه کردیم که در آن سخنان وزرا هنگام بررسی صلاحیت وزرا و رای اعتماد در مجلس و نیز سخنان نمایندگان مخالف و موافق و نیز بیانات رؤسایجمهور و مجلس درج شده بود. حدود ۳۰ نسخه از این کتاب چاپ کردیم و به ۱۹ وزیر و چند مدیر دیگر تقدیم کردیم.
در اولین جلسهای که بعد از آن با رئیسجمهور داشتم، ایشان به این کتاب اشاره کرد که کاغذش نسبتا گرانقیمت است! توضیح دادم که ۳۰ نسخه بیشتر نیست و لازم بود کتاب کیفیت مناسبی داشته باشد که وزرا هر از چندی به آن مراجعه کنند و فراموش نکنند چه برنامهای در مجلس ارائه کردهاند و چه وعدههایی دادهاند. و اگر به قولهایی که دادهاند عمل نکنند در معرض سؤال نمایندگان قرار میگیرند و بههرحال نمیتوانستیم از کاغذ نامرغوب مثلا کاهی استفاده کنیم. علیرغم این توضیحات احساس کردم قانع نشده است، با لبخندی به ایشان گفتم نگران نباشید یک کیسه از پستههای رفسنجان را میفروشم و پول آن را شخصا میپردازم! شاید این مورد جزئی بهنظر برسد ولی وقتی رئیس قوهمجریه چنین حساسیتی داشته باشد و صرفهجویی را اصل مسلم بداند، قطعاً ریختوپاش دیگر مدیران هم کنترل میشود و برعکس اگر بالاترین مقام اجرایی در استفاده از بیتالمال رعایت نکند، زیرمجموعهها بیش از وی راه اسراف را در پیش خواهند گرفت.
تسنیم: آخرین باری که با شهید رئیسی ملاقات داشتید چه زمانی بود؟
حسینی: یک هفته قبل از شهادت این سید جلیلالقدر یعنی در روز یکشنبه ۲۳ اردیبهشت بعد از جلسه دولت به دفتر ایشان رفتم و حدود ۴۰ دقیقه دو نفری پیرامون مسائل متعددی صحبت کردیم. از جمله ایشان گفت: «قدردان کسانی هستم که نظرات مقام معظم رهبری را با صراحت بیان و به آن عمل میکنند، ولی بعضی از خواص و مدیران روحیه محافظهکاری دارند و در فتنه ۸۸ شاهد بودیم که بعضی سکوت کردند و موضع شفافی نگرفتند و یا از مواضع رهبری فاصله گرفتند».
این نکته را بیش از همه خود آقای رئیسی رعایت میکرد و یک رئیسجمهور به تمام معنا ولایی بود. شهید رئیسی اعتقاد داشت نظرات راهبردی رهبر معظم انقلاب، تنها راهحل مشکلات و پیشرفت کشور است. و متأسفانه برخی روسای جمهور در گذشته با توجه به اختیارات گسترده رئیسجمهور، بعد از مدتی دچار غرور تکبر شده و فکر میکردند اقبال و توجه مردم به آنان، بهخاطر خودشان است. قطعا این عجب و خودبرتربینی، سمی مهلک است که به فرد و جامعه آسیب فراوانی میزند. اما آقای رئیسی بهخاطر تخلق به مکارم اخلاقی و تهذیب نفس، خود را طلبهای بیش نمیدانست و میگفت اگر مردم در سفرهای استانی با شور و اشتیاق از ما استقبال میکنند، بهخاطر علاقه به نظام و رهبری است.
تسنیم: اگر یک بار دیگر فرصت شود که آقای رئیسی را ببینید اولین نکتهای که به او میگویید چه خواهد بود؟
حسینی: ای کاش آن سفر به نقطه صفر مرزی انجام نمیشد، چرا که واقعاً دردناک بود؛ کشور به ادامه خدمت مخلصانه آقای رئیسی سخت نیاز داشت، همانگونه که رهبر حکیم انقلاب فرمود: اگر دولت شهید رئیسی ادامه مییافت بسیاری از مشکلات برطرف میشد.
بر این باورم که این حادثه ناگوار آسیب جبرانناپذیری به ایران عزیز و جبهه مقاومت زد؛ بعد از سقوط بالگرد شهدای خدمت دیدیم که در منطقه چه اتفاقات تلخی مثل شهادت سیدحسن نصرالله، سیدهاشم صفیالدین، اسماعیل هنیه و یحیی سنوار رخ داد. در هرحال راضی به تقدیر الهی هستیم و امیدواریم که برکات و آثار این شهادت فراموش ناشدنی شامل حال ملت ایران شود و ما بتوانیم ادامهدهنده راه شهدای عزیز باشیم تا فردای قیامت شرمنده آن مقربان درگاه الهی نشویم.
تسنیم: چند کلمه مطرح میکنم؛ ارتباط شهید رئیسی با آن را بگویید.
امام رضا(ع)؟ عاشق و خادمالرضا که به این دلدادگی افتخار و مباهات میکرد، شهید رئیسی رئیسجمهور هشتم، خادم امام هشتم بود و در شب ولادت امام هشتم به شهادت رسید.
مردم؟ آیت الله رئیسی دلبسته، عاشق، خادم مردم و دولتش نیز مردمی بود، برای حل مشکلات مردم و خدمت به آنان، به آب و آتش میزد و سرانجام در راه خدمت به آنان آسمانی شد.
حضرت آیتالله خامنهای؟ شهید عزیز ما رئیسجمهوری بود که با عشق و انگیزهی بالا، به رهنمودها و منویات رهبری عمل میکرد.
محرومان؟ غمخوار، غمگسار، یار و یاور محرومان.
[انتهای پیام]
منبع: تسنیم